Epoch of Twilight จบแล้วอ่านฟรี - ตอนที่ 576: ฟาร์มสัตว์ขนาดยักษ์ของลู่หยวน

ตอนที่ 576: ฟาร์มสัตว์ขนาดยักษ์ของลู่หยวน

ในตอนกลางของบริเวณรอบนอกของโลก พื้นที่โรงงานขนาดใหญ่กำลังได้รับการพัฒนาอย่างรวดเร็ว โดยทั่วไปแล้วโรงงานเป็นโมดูลเชื่อมต่อ – ซึ่งง่ายต่อการถอดแยกชิ้นส่วนและติดตั้ง ชิ้นส่วนส่วนใหญ่ถูกย้ายจากเมืองในอวกาศของระบบดาวบาร์นาร์ด กับกระบวนการของพวกเขาก็ใช้เวลาเพียง 2 เดือนหรือมากกว่านั้น และโรงงานก็ดูน่าประทับใจ มันครอบคลุมมากกว่าหมื่นตารางกิโลเมตรและมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าจากระยะทางหลายล้านกิโลเมตรบนโลก

เมื่อเทียบกับการสร้างโรงงานบนพื้นผิวของดาวเคราะห์ โรงงานในอวกาศนั้นมีข้อได้เปรียบมากกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเครื่องจักรขนาดมหึมาบางประเภทที่มีมวลมหาศาลหรือแม้แต่เครื่องไม้เครื่องมือที่มีความละเอียดอ่อนและแม่นยำสูง อวกาศนั้นปราศจากฝุ่นโดยธรรมชาติ สภาพแวดล้อมที่มีแรงโน้มถ่วงเป็นศูนย์ซึ่งมักจะลดความเป็นไปได้ของปัญหาและช่วยลดความยากลำบากทางเทคนิคของความพยายามดังกล่าวบนโลก

แม้ว่ามนุษย์จะกลับไปยังโลก พื้นที่อุตสาหกรรมที่มีความสำคัญที่สุดก็จะยังคงอยู่ในอวกาศ โลกจะเป็นที่ตั้งของอุตสาหกรรมขนาดเล็กและสถาบันวิจัยที่หลากหลายเท่านั้น

…

หลังจากย้ายกลับมายังโลกไม่เกิน 2 เดือน มนุษย์ก็ยังคงอาศัยอยู่ในจักรวาลขนาดเล็กเป็นการชั่วคราวมาจนถึงทุกวันนี้

ลู่หยวนเดินทางผ่านประตูมิติ ไม่นานเขาก็ปรากฏตัวขึ้นในบ้านของเขาและเอาแกนพลังงานออกมาทันที มันเติมเต็มทั่วทั้งห้องโถงด้วยแสงวับ ๆ ที่ชวนให้เคลิบเคลิ้ม ความสว่างนั้นสามารถส่องผ่านผนังและกระจายไปทั่วเมืองในอวกาศ ความเข้มข้นของพลังงานที่มีประสิทธิภาพซึ่งอยู่ในอากาศนั้นเพิ่มขึ้นทันทีหลายพันเท่า

เหรียญย่อมมี 2 ด้าน ด้านหนึ่งของเหรียญคือความเข้มข้นต่ำของพลังงานที่มีประสิทธิภาพซึ่งอยู่ในจักรวาลขนาดเล็ก ในขณะที่อีกด้านหนึ่งคือความจริงที่ว่าแกนพลังงานนั้นปล่อยพลังงานออกมาอย่างน่าเหลือเชื่อมาก

แกนของมันใหญ่เท่ากำปั้นและมันใหญ่ที่สุดเท่าที่ลู่หยวนเคยพบมา

ถ้าขนาดของแกนพลังงานอันแรกเป็นที่หนึ่ง แกนพลังงานอันที่สองก็จะเป็นที่สอง อย่างไรก็ดีตามขนาดนั้นแกนพลังงานอันล่าสุดก็จะได้คะแนนเต็มสิบ

ในทำนองเดียวกันกับสัตว์ร้ายระหว่างดวงดาว ช่องว่างในความแข็งแกร่งนั้นก็มากเกินไป !

ตอนที่ลู่หยวนฆ่าสัตว์ร้ายระหว่างดวงดาวเป็นครั้งแรก เขาพึ่งแรงดึงดูดของโลกเพียงอย่างเดียว สิ่งนี้ทำให้มันยักแย่ยักยันและทำให้เกิดความยากลำบากในการเคลื่อนย้ายมัน สัตว์ร้ายตัวที่สองนั้นเคลื่อนที่ได้ทั้งในอวกาศและบนดวงจันทร์ อย่างไรก็ตามสัตว์ร้ายระหว่างดวงดาวตัวปัจจุบันสามารถมีชีวิตอยู่ในความลึกของดาวพฤหัสได้ ไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งหรือขนาดของมัน มันอยู่ในประเภทของมันเอง

ลู่หยวนดึงความคิดของเขาเข้าด้วยกันในขณะที่เขาพยายามจะถอดแกนพลังงานอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเขายอมแพ้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากแกนเล็ก ๆ นั้นแทบจะสร้างมาจากพลังงานบริสุทธิ์จากเลปตอนขนาดเล็ก ด้วยพลังของเขา เขาสามารถควบคุมสิ่งต่าง ๆ ที่มีขนาดเล็กพอ ๆ กับนิวตรอนได้ ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงการก๊อบปี้แม้กระทั่งถอดรหัสวิธีการทำงานที่มีระดับสูงกว่ามากซึ่งเป็นสิ่งที่ลู่หยวนสามารถทำได้

อย่างน้อยที่สุดก็มีความเป็นไปไม่ได้ที่จะผลิตสิ่งของในระดับนั้นในอนาคตอันใกล้ไม่ว่าจะเป็นลู่หยวนหรือมนุษย์

โชคดีที่เขาเตรียมใจไว้แล้ว แทนที่จะรู้สึกผิดหวัง เขาได้สร้างการเชื่อมต่อทางกระแสจิตทันที

"หัวหน้าตง มาที่นี่หน่อย ! "

"ผู้บัญชาการ จะสั่งอะไรครับ ? " หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยรีบวิ่งมาอย่างรวดเร็ว และยืนก้มหน้าอยู่ที่ปากประตู

เขารู้สึกถึงแสงแปลก ๆ ในห้องโถง หลังจากเผยตัวเองสู่แสงสว่างเช่นนี้ ร่างกายของเขารู้สึกปรารถนาจากส่วนลึกภายใน ราวกับว่าต้นอ่อนได้เริ่มงอกขึ้น ซึ่งกำลังเติบโตในขณะที่เขาอาบแสงตะวันของต้นฤดูใบไม้ผลิและมันก็แผ่กิ่งก้านและใบของมัน

เขาไม่กล้าเงยหน้าขึ้นหรือสงสัยอะไร หลังจากเผชิญหน้ากับผู้นำที่คล้ายกับพระเจ้าอย่างใกล้ชิด เขาไม่รู้สึกแปลกอะไรเลย นี่คือสิ่งที่ไม่ต้องพูดถึงแม้ในสถานการณ์ที่พิเศษ

"เอานี่ไปส่งให้ฐานปลูกต้นไม้ภูมิปัญญานะ พวกเขาจะดูแลมันเป็นอย่างดี ! "

แกนพลังงานที่เปล่งแสงนี้ค่อย ๆ ลอยไปที่ด้านหน้าของหัวหน้า ขณะที่เขายื่นมือทั้งสองเพื่อรับมัน วินาทีต่อมาเขารู้สึกถึงความร้อนระอุไหลจากมือเขาไปยังร่างกายของเขา จากนั้นทั่วทั้งร่างกายของเขารู้สึกร้อนเหมือนกำลังลุกเป็นไฟ และราวกับว่าเขากำลังถูกเผา กล้ามเนื้อของเขาสั่นอย่างแรง และหลอดเลือดก็ปูดขึ้นมาบนผิวของเขา ราวกับว่าร่างกายของเขาเหมือนกำลังถูกแผดเผาจากเปลวไฟมากมาย ลำไส้ของเขาแทบจะไหม้เกรียม แต่เขาก็มีท่าทางที่แข็งทื่อ แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในเวลานั้น และเขาก็ตื่นตระหนกอยู่ข้างใน แต่สีหน้าของเขาก็ยังคงแสดงออกถึงการอดทน จากนั้นเขาก็กัดฟันและมีสีหน้าที่ไร้ความรู้สึกในขณะที่ตอบเสียงดังว่า "ผู้บัญชาการ ! มีคำสั่งอะไรอีกไหมครับ ? ! "

"ไม่มีอะไรแล้ว ไปทำงานของคุณเถอะ ! " ลู่หยวนเหลือบมองเขา เมื่อเห็นว่าไม่มีอันตรายใด ๆ กับเขาและพลังชีวิตของเขากำลังลุกโชติช่วงยิ่งขึ้น ลู่หยวนก็ตอบเขาอย่างรวดเร็ว

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยเดินออกจากประตูแล้วเดินไปตามทางอย่างรวดเร็ว หลังจากเดินไปประมาณ 10 เมตรหรือมากกว่านั้น ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้และทรุดลงกับพื้น เขาคุกเข่าลงพร้อมกับการหายใจที่ผิดปกติ น้ำลายของเขาไหลออกมาจากปากและทั่วทั้งตัวของเขากำลังเป็นไอขณะที่มันปล่อยความร้อนออกไปโดยรอบ

เมื่อความร้อนภายในร่างกายของเขาค่อย ๆ เย็นลง ความกลัวในดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็นความสุข เขารู้สึกได้มากขึ้นถึงเสียงเต้นของหัวใจของเขา พร้อมกับพลังที่เพิ่มขึ้นภายในร่างกายของเขา ในขณะที่เกิดขึ้นนั้นเขารู้สึกว่าได้รับการฟื้นฟูด้วยความสุขในรูปแบบที่ไม่อาจบรรยายได้ภายในตัวเขา

เขาแอบกำหมัดของเขา และเมื่อเสียงข้อต่อของเขาดัง ความตื่นเต้นที่ไม่อาจอธิบายได้ก็เกิดขึ้นในใจของเขา

'พลังนี้ ! ' เขาคร่ำครวญภายในใจของเขา

หลังจากมองดูวัตถุเรืองแสงลึกลับที่ร่วงลงบนพื้น เขาก็หยิบมันขึ้นมาอย่างรวดเร็วและถือมันไว้ในฝ่ามือของเขา ในขณะนี้วัตถุนั้นเป็นสิ่งประดิษฐ์อันศักดิ์สิทธิ์ในสายตาของเขา

ตราบใดที่วัตถุนี้อยู่ในมือของเขา เขาจะไม่กล้าเพิกเฉยหรือล่าช้าต่อคำสั่งของลู่หยวนไม่ว่าด้วยวิธีใด ๆ อย่างไรก็ตามวัตถุศักดิ์สิทธิ์นี้อย่างน้อยที่สุดก็อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา ในขณะที่มันถูกส่งไปยังฐานปลูกต้นไม้ภูมิปัญญา บางทีเขาอาจไปส่งให้ล่าช้าลง

…

นอกเหนือจากความคิดที่เอาใจใส่ต่อหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยแล้ว ลู่หยวนก็ได้เปิดระบบปัญญาประดิษฐ์เพื่ออ่านข้อความบางส่วนจากผู้บริหารระดับสูงของรัฐบาล เขาแค่มองผ่านข้อความส่วนใหญ่อย่างคร่าว ๆ เท่านั้น ข้อความเพียงไม่กี่ข้อความที่ดึงดูดความสนใจของลู่หยวนก็คือข้อเสนอในการสร้างทรงกลมไดสัน

ทรงกลมไดสันของ Glassian มันน่าตกใจมาก และทำให้เขารู้สึกประทับใจมาอย่างยาวนาน มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์ทางวิศวกรรมและเป็นเหมือนตัวเร่งความก้าวหน้าของอารยธรรม เมื่อสร้างเสร็จแล้วก็จะเปลี่ยนอารยธรรมของมนุษย์อีกครั้งอย่างไม่ต้องสงสัย

นี่หมายความว่ามนุษย์จะสามารถเข้าถึงพลังงานที่ไร้ขีดจำกัด และจะไม่มีการถกเถียงกันอีกถึงปัญหาของพลังงานนับพัน ๆ ปีในอนาคตอันใกล้ของความก้าวหน้าของมนุษย์ อย่างไรก็ตามต่อให้พวกเขาจะสามารถใช้พลังงานจากดวงอาทิตย์ได้หนึ่งพันล้านส่วน มันก็เพียงพอแล้วสำหรับมนุษย์

ด้วยระดับเทคโนโลยีในปัจจุบันของพวกเขางานสร้างทรงกลมไดสันถือว่าไม่ใช่เรื่องยากมากนัก ด้วยความรู้และเทคนิคที่เรียนรู้จากทรงกลมไดสันของ Glassian และโดยการอ้างอิงซึ่งกันและกัน มนุษย์น่าจะมีแผนดำเนินการให้สำเร็จได้ดีขึ้น

ถ้ามันได้ผลมันจะเป็นประโยชน์ต่ออนาคต ถ้ามันถูกสร้างขึ้นในตอนนี้ พวกเขาจะยังคงสามารถเก็บเกี่ยวผลตอบแทนได้

อันที่จริงมีการถกเถียงกันในหมู่มนุษย์เกี่ยวกับทรงกลมไดสัน มันเป็นเหมือนดาบสองคมที่อาจนำมาซึ่งคุณประโยชน์มากมายแก่มนุษย์ ในขณะเดียวกันก็ก่อให้เกิดอันตรายมากมายเช่นกัน

ภายในจักรวาลดาวทุกดวงเปรียบเสมือนประภาคารในความมืดและเป็นแหล่งส่งผ่านสัญญาณ ตัวอย่างเช่น สำนักงานข้อมูลนอกโลกของมนุษย์มีหน้าที่ติดตามสถานการณ์ของระบบดาวรอบๆ โลกอย่างต่อเนื่อง และสำรวจการมีอยู่ของอารยธรรมอื่นที่เป็นไปได้ที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง

ถ้ามนุษย์ผลีผลามทำให้แหล่งส่งผ่านสัญญาณอ่อนแอลงหรือแม้แต่ไปป้องกันมัน นี่จะเป็นสัญญาณไปยังอารยธรรมนอกโลกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในบริเวณนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย !

ในที่สุดข้อถกเถียงนี้ก็กระชั้นเข้ามาเมื่อมีการนำเครื่องตรวจจับความยาวคลื่นอวกาศมาใช้ ในตอนนั้นข้อเสนอโครงการนี้ในที่สุดก็ได้รับความเห็นเป็นเอกฉันท์

ตลอดหลายปีที่ผ่านของการเฝ้าสังเกตการณ์พวก Glassians ในแบบเรียลไทม์ ทุกคนก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง ไม่ว่าจะมีทรงกลมไดสันในอารยธรรมมนุษย์หรือไม่ก็ตาม มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลีกเลี่ยงการตรวจสอบจากอารยธรรมที่คล้ายกันอื่น ๆ เมื่อมีการเคลื่อนไหวมากพอในระบบดาว

โดยที่ระบบสุริยะเป็นศูนย์กลางภายใน 100 ปีแสงก็จะมีระบบดาวอยู่ 963 ระบบ หากดาวดวงหนึ่งถูกเฝ้าสังเกตการณ์อย่างต่อเนื่องด้วยเครื่องตรวจจับความยาวคลื่นอวกาศนานกว่า 3 วัน มันจะต้องใช้เวลา 10 ปีในการตรวจสอบอย่างเต็มรูปแบบ

นอกจากนี้สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงผลลัพธ์ของการใช้เครื่องตรวจจับความยาวคลื่นอวกาศเพียงเครื่องเดียว หากมีเครื่องตรวจจับ 5 เครื่อง เวลาในการตรวจสอบก็จะลดลงอย่างฮวบฮาบ

สำหรับอารยธรรมที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงที่มีความก้าวหน้ากว่ามนุษย์ พวกเขาอาจมีสายตาของพวกเขาอยู่แล้วตั้งแต่พวกเขาเริ่มสำรวจระบบสุริยะของพวกเขา

หลังจากที่ลู่หยวนตอบเห็นชอบ ร่างของเขาก็พุ่งเข้าสู่จักรวาลส่วนตัวขนาดเล็กของเขา เขากำลังเตรียมที่จะทดสอบความคิดของเขา

เขาเอาทรงกลมสีดำที่มีสัตว์ร้ายระหว่างดวงดาวออกมา และใช้การมองแบบสี่มิติของเขาในการมองผ่านทรงกลมนั้น ในขณะที่เขามองอย่างละเอียดและคิดเกี่ยวกับ 'สัตว์ร้ายขนาดยักษ์' เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงและมันก็ดูยังตายอยู่ มันเหมือนปลาตายที่ไม่แม้แต่จะกระดิกในขณะที่มันลอยอยู่บนไฮโดรเจนเหลว ตัวของมันเรืองแสงจาง ๆ ขณะที่มันนอนใกล้ตายอยู่ที่นั่น ไม่มีการดิ้นรนเหมือนตอนที่มันกำลังจะถูกจับ

‘เมื่อมองไปที่แกนพลังงาน ยืนยันได้ว่ามันสำคัญมากสำหรับสัตว์ร้ายระหว่างดวงดาว เมื่อถูกเอาออกไป มันแทบจะเป็นประหนึ่งว่าฉันกำลังปล้นเอาครึ่งหนึ่งของพลังชีวิตของมันไป' ลู่หยวนคิดในใจของเขา อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกินความคาดหมายของเขาก็คือความเร็วในการฟื้นตัวของมันช้ากว่าที่เขาคิดไว้ในตอนแรกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้จับสัตว์ร้ายขนาดยักษ์นั้นมาเพื่อเป็นสัตว์เลี้ยง แต่เพื่อเก็บเกี่ยวแกนพลังงานต่อไป อย่างไรก็ตามด้วยอัตราการฟื้นตัวที่ช้านี้มันยังห่างไกลความพึงพอใจของลู่หยวน

"ดูเหมือนว่าจะต้องมีวิธีการบางอย่างที่จะทำเช่นนี้ ! "