Castle of Black Iron - Chapter 1997: ความเด็ดเดี่ยวของจางเทีย
Chapter 1997: ความเด็ดเดี่ยวของจางเทีย
จางเทีย เคลื่อนที่ไปกว่าหมื่นเมตรในคราวเดียว เขาได้มาถึงตรงหน้านายพลคนอื่นๆของวังจักรพรรดิมังกรทันทีที่เขาพูดจบ
" ด้วยความเคารพ หัวหน้า…"
หลงจิวเทียน, หยิงกูเชิง และนายพลอีกว่า 20 คนของวังจักรพรรดิมังกรรีบทักทาย จางเทีย ด้วยความเคารพ ก่อนหน้านี้ จางเทีย ได้บอกพวกนี้ว่าเขาจะมาที่นี่เพื่อรวมตัวกับทุกคนก่อนที่จะเข้าไปยังเขตหลักของภูเขาซาก ตอนที่พวกเขามองไปที่ จางเทีย นายพลกว่า 20 คนของวังจักรพรรดิมังกรก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา
" ลุกขึ้นเถอะ ! " – จางเทีย พูดพร้อมกับยกมือขึ้นและยกผู้อาวุโสสองคนและพวกนายพลด้วยพลังฉี
เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยแต่แปลกตาตรงหน้าเขา จางเทีย ก็รู้สึกซับซ้อนขึ้นมา ในฝันเขาหลังจากที่ออกจากดินแดนโม่เทียน เขาไม่ได้เห็นหน้าของพวกนี้อีกต่อไป ไม่คาดคิดว่าสวรรค์จะให้โอกาสเขาอีกครั้ง
หลงจิวเทียน และ หยิงกูเชิง มองหน้ากันด้วยความช็อก แค่เพียงไม่กี่เดือนพวกเขาก็รู้สึกว่า จางเทีย แข็งแกร่งกว่าแต่ก่อน อีกอย่างแล้วสิ่งที่ จางเทีย ได้ทำในเขตใหญ่สวรรค์ใน 10 วันที่ผ่านมาก็ทำให้ดินแดนโม่เทียนต้องช็อกแต่สิ่งที่ หลงจิวเทียน และ หยิงกูเชิง สับสนคือ จางเทีย ไม่ได้ให้วังจักรพรรดิมังกรไปยึดเมืองของปิศาจที่เขาได้จัดการทั่วเขตใหญ่สวรรค์ ผลก็คือเมืองเหล่านั้นตอนนี้ยังไร้เจ้าของอยู่ นายพลปิศาจทุกตัวพากันหนี กองทัพปิศาจได้พังทลายแต่พวกวังอมตะและขุมกำลังในเขตใหญ่สวรรค์ไม่กล้าที่จะยึดเมืองที่ จางเทีย ไปจัดการ ถ้าพวกเขากล้าจะไปหาผลประโยชน์จากจักรพรรดิมังกร พวกเขาคงหาที่ตาย
สถานการณ์ในเขตใหญ่สวรรค์ตอนนี้วุ่นวายเล็กน้อยเพราะไม่มีใครรู้ถึงแผนของ จางเทีย ในเขตใหญ่สวรรค์แต่เพราะเขตหลักของภูเขาซากที่กำลังจะเปิด พวกเขาจึงโฟกัสไปกับเขตหลักของภูเขาซากมากกว่า
" ฮาฮา ไม่ได้เจอกันนาน จักรพรรดิมังกรยังคงดูสง่าเช่นเคย ยินดีด้วย ! ไม่นานมานี้จักรพรรดิมังกรได้ทำให้ปิศาจต้องโอดครวญ พวกมันพากันถอยออกจากเขตใหญ่สวรรค์กันหมด การกระทำของเจ้าทำให้กำลังใจของมนุษย์เพิ่มสูงขึ้น…" – จักรพรรดิพลังทักทาย จางเทีย พร้อมกับเสียงหัวเราะจากไกลๆ
เพราะสถานการณ์เปลี่ยนไป คำทักทายของจักรพรรดิพลังในฝันของ จางเทีย ก็เปลี่ยนไปด้วย
ในฝันนั้น จางเทีย ไม่ได้สร้างผลงานแบบนี้ในเขตใหญ่สวรรค์เพราะ จางเทีย ต้องการกลับไปยังไทเซียให้เร็วที่สุด เขาไม่ได้สนใจปิศาจและเมืองปิศาจที่เหลือในเขตใหญ่สวรรค์ จากนั้นเขาก็ทิ้งเนื้อก้อนนี้ให้กับวังอมตะและขุมกำลังต่างๆในดินแดนโม่เทียนแต่ครั้งนี้ จางเทีย ได้จัดการขุมกำลังหลักของปิศาจในเขตใหญ่สวรรค์ใน 10 วันและพลิกสถานการณ์ที่นั่น ดังนั้นแม้แต่จักรพรรดิพลังก็ยังสนใจผลงานของ จางเทีย ในเขตใหญ่สวรรค์และตั้งใจจะชม จางเทีย กับการทำแบบนั้น
" ฮาฮา จักรพรรดิพลัง ขอบคุณสำหรับคำชม ! "- จางเทีย หัวเราะออกมา หลังจากที่พูดบางอย่างที่คนอื่นได้ยิน เขาก็ถามจักรพรรดิพลังแบบลับๆ – " จักรพรรดิพลัง ท่านสนใจเมืองปิศาจในเขตใหญ่สวรรค์รึเปล่า ?"
หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น ตาของจักรพรรดิพลังก็เป็นประกายขึ้นมา ในเวลาเดียวกันเขาก็ถาม จางเทีย แบบลับๆ – " จักรพรรดิมังกร เจ้าหมายความว่ายังไง ? "
" ก็ง่ายๆ ข้าต้องการแลกเมืองปิศาจ 40 เมืองที่ข้าจัดการในเขตใหญ่สวรรค์กับการบ่มเพาะ 20 ปีในดินแดนลับภายใต้การควบคุมของท่านที่ภูเขาซาก ข้ารู้ว่ามีหอคอยเวลาที่บ่มเพาะได้ถึง 20 ปีในอีก 1 ปีให้หลังที่อยู่ในการควบคุมของท่าน ! "
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ จางเทีย ใจของจักรพรรดิพลังก็หล่นวูบ ถ้าจักรพรรดิพลังตกลงการบ่มเพาะ 1 ปีกับการแลกเมือง 2 เมืองที่ จางเทีย เก็บกวาด วังจักรพรรดิพลังต้องได้กำไรอย่างมากแต่ดินแดนลับในภูเขาซากภายใต้การควบคุมของวังจักรพรรดิพลังนั้นเป็นความลับยิ่งใหญ่ของวัง มีแค่จักรพรรดิพลังและผู้อาวุโสบางคนเท่านั้นที่รู้ จางเทีย รู้เรื่องนี้ได้ยังไง ? เขารู้ได้ยังไงว่าหอคอยเวลาในดินแดนลับใช้การได้เมื่อไหร่ ? มันน่ากลัวเกินไป !
" เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้ามีดินแดนลับและมีหอคอยเวลาอยู่ที่นั่น ? " – จักรพรรดิพลังถาม จางเทีย พร้อมกับหรี่ตคา
เหตุผลที่แท้จริงที่ จางเทีย รู้ทุกอย่างในภูเขาซากก็เพราะหลังจากที่ปราสาทเหล็กดำได้กลืนกินบอลมิติเป็นเวลา 20 ปี ตอนที่ภูเขาซากได้กลายเป็นสมบัติของ จางเทีย มันเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่ในฝันของ จางเทีย
" มันคือสมบัติที่เรียกว่ากระจกโม่เทียนในวังจักรพรรดิแรง ตอนที่ข้าไปที่วังจักรพรรดิแรงเมื่อไม่กี่วันก่อน เพราะโชค ข้าจึงได้รู้ความลับเกี่ยวกับดินแดนโม่เทียนจากกระจกโม่เทียนรวมถึงที่ว่าจักรพรรดิพลังมีดินแดนลับและหอคอยเวลาที่จะใช้การได้ในไม่ช้า !"- จางเทีย แต่งเรื่องด้วยสีหน้าจริงจัง ตอนนั้นถ้าเขาบอกจักรพรรดิพลังว่าเขารู้เรื่องนี้จากฝัน จักรพรรดิพลังคงไม่เชื่อ ดังนั้นเขาจึงแต่งเรื่องโกหกที่ให้จักรพรรดิพลังเชื่อได้และไม่มีทางรู้ความจริงได้โดยจักรพรรดิพลังไปตลอดชีวิต
" จักรพรรดิมังกร ทำไมเจ้าถึงต้องการหอคอยเวลาเร่งด่วนแบบนี้ ? "
" เพราะเวลาล้ำค่าสำหรับข้า ข้าต้องการขึ้นเป็นจักรพรรดิให้เร็วที่สุด ! "
4 ปีต่อจากนี้ ซวนหยวนชางหยิง จะโดนปิศาจฆ่า ครั้งที่แล้ว จางเทีย ไม่อาจจะทำอะไรในเรื่องนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงได้แต่ต้องเศร้ากับการตายของ ชางหยิง ครั้งนี้ จางเทีย ต้องลองช่วย ชางหยิง,ไทเซียและตัวเขาเองไม่ว่ายังไงก็ตาม
ถ้าเขามีหอคอยเวลามากพอ เขาก็จะขึ้นเป็นจักรพรรดิได้ใน 4 ปีและกลับไทเซียในฐานะจักรพรรดิเพื่อจะกันเรื่องต่างๆที่จะเกิดขึ้น ความต่างระหว่างจักรพรรดิกับอัศวินปราชญ์นั้นมากยิ่งกว่าระหว่างอัศวินกับนักสู้ทั่วไป จางเทีย มั่นใจว่าเขาคงไม่กลัวภาพของเจ้าปิศาจในมิติปั่นป่วนถ้าเขาขึ้นเป็นจักรพรรดิได้
จักรพรรดิพลังถาม จางเทีย ด้วยรอยยิ้ม – " ถ้าข้าไม่ตกลงล่ะ ?"
จางเทีย ก้มหน้าเงียบไปกว่าครึ่งนาที สุดท้ายเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองจักรพรรดิพลังและตอบกลับด้วยท่าทีเด็ดขาด – " ดินแดนลับของท่าอยู่ในภูเขาลอยห่างไปจากทะเลควันแตกทางตะวันตก 4,000 ไมล์ 1 ปีจากนี้หอคอยเวลาจะใช้การได้อีกครั้ง ข้าจะเข้าไปในดินแดนลับนั้น ใครที่ขวางทางข้าตอนนั้นต้องตาย ! "
จักรพรรดิพลังมองไปที่ จางเทีย….
จางเทีย เองก็มองไปที่อีกฝ่ายเช่นกัน….
อากาศคั่นกลางระหว่างทั้งสองดูเหมือนจะแข็งตัว นอกจาก จางเทีย และจักรพรรดิพลังแล้ว ไม่มีนายพลคนอื่นที่รู้ว่าคนที่แข็งแกร่งที่สุดสองคนในดินแดนโม่เทียนกำลังจะทำการต่อสู้กัน…..
…