Warlock Apprentice - WA 2577 แฟรงคลิน พ่อของมาร์กาเร็ต
WA 2577 แฟรงคลิน พ่อของมาร์กาเร็ต
“ถ้าข้าไม่บอกล่ะ?”
เมื่อเสียงของเขาเงียบลง อากาศก็เงียบสงัดลงอย่างกะทันหัน แม้แบล็คเอิร์ลจะไม่ได้ทำอะไร แต่ทุกคนก็สามารถรู้สึกได้ถึงคลื่นแรงกดดันที่พุ่งเข้าหาพวกเขา
มันไม่ใช่แรงกดดัน หรือระลอกคลื่นพลังงาน มันเป็นแรงกดดันที่สร้างขึ้นโดยพ่อมดผู้ซึ่งถึงระดับความแข็งแกร่งระดับหนึ่งและยืมพลังแห่งจิตสำนึกของโลกมาใช้
ความสามารถในการยืมพลังแห่งจิตสำนึกของโลกมาใช้นั้นหมายความว่าพ่อมดผู้นั้นอยู่ห่างไกลมากแล้วบนเส้นทางแห่งกฎ เป็นเส้นทางสู่การเป็นพ่อมดระดับตำนาน
การกระทำกะทันหันของแบล็คเอิร์ลเห็นได้ชัดว่าต้องการเตือนทุกคนว่า แม้เขาจะให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่ควรคิดว่าความร่วมมือของเขาเป็นเรื่องธรรมดา อย่าลืมว่าเขาคือพ่อมดผู้ซึ่งห่างจากการเป็นตำนานเพียงก้าวเดียว
อังกอร์อยู่ใกล้แบล็คเอิร์ลที่สุด เขาจึงรู้สึกถึงแรงกดดันมากที่สุด นอกจากนี้ แบล็คเอิร์ลมาที่นี่เพื่ออังกอร์
อย่างไรก็ตาม แบล็คเอิร์ลไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายใคร ดังนั้นอังกอร์จึงไม่ได้รับบาดเจ็บ เขาเพียงแค่ดูซีดเล็กน้อย
แบล็คเอิร์ลกล่าวซ้ำอย่างใจเย็น
“ถ้าข้าไม่บอกเจ้า เจ้าจะทำอย่างไร?”
ก่อนที่อังกอร์จะทันได้กล่าวอะไร เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้ากำลังเข้ามา
เมื่อเขาหันกลับมา เขาก็เห็นดอร์คัสเดินเข้ามาด้วยสีหน้าจริงจัง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังขณะที่เขามองดูแผ่นหินที่ลอยอยู่กลางอากาศ
อังกอร์มองสีหน้าของดอร์คัสและรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร
แบล็คเอิร์ลแข็งแกร่ง แต่เขาเป็นเพียงจมูกเท่านั้น แม้ดอร์คัสกับอังกอร์จะไม่สามารถเอาเขาลงได้พร้อมกัน พวกเขาก็จะไม่เสียเปรียบ
ดอร์คัสได้หารือแผนนี้กับอังกอร์แล้วก่อนมาที่นี่ หากมีการต่อสู้เกิดขึ้นจริงๆ พวกเขาจะร่วมกันต่อสู้กับแบล็คเอิร์ล
อังกอร์มองสีหน้าที่มุ่งมั่นของดอร์คัสและถอนหายใจในใจ คนนี้คิดแต่เรื่องต่อสู้อย่างเดียวหรือไง?
แบล็คเอิร์ลยังไม่ได้ทำอะไรเลย และพวกเขายังไม่ได้เข้าไปในเขาวงกตใต้ดินเลยด้วยซ้ำ คนนี้มาเพื่อก่อปัญหาชัดๆ ใช่หรือไม่?
อังกอร์รีบหยุดดอร์คัสด้วยสายตา
“เข้ามาถ้าอยากถูกสัญญาเล่นงานอีกครั้ง ไม่อย่างนั้นก็ออกไป”
เมื่อดอร์คัสได้ยินดังนั้น เขาก็หยุดทันที เขาแน่ใจว่าอังกอร์จะหาวิธีทำให้เขาต้องโกหกในม่านแสงได้
นอกจากนี้ การที่อังกอร์หยุดเขา หมายความว่ายังไม่ใช่เวลาที่พวกเขาจะต่อสู้ ดอร์คัสไม่ใช่คนโง่ เขาหัวเราะและกล่าวว่า
“พวกท่านสนทนากันต่อเถอะ”
ดอร์คัสเดินออกจากม่านแสงของสัญญาอย่างหงอยเหงา
แบล็คเอิร์ล ไม่มีใบหน้า แต่อังกอร์สามารถบอกได้ว่าชายผู้นั้นกำลังมองดูดอร์คัส บางทีเขาอาจจะรู้ข้อตกลงลับของพวกเขาแล้ว
อย่างไรก็ตาม แบล็คเอิร์ลไม่ได้กล่าวอะไร เห็นได้ชัดว่าเขาคุ้นเคยกับการถูกระแวดระวังโดยผู้อื่นแล้ว
“แน่นอนว่าท่านไม่จำเป็นต้องบอกข้าขอรับ ก็เหมือนกับที่ข้าก็มีความลับเกี่ยวกับซากปรักหักพังนี้ที่ข้ายังไม่ได้บอกใคร อย่างไรก็ตาม ข้าแน่ใจว่าความลับที่ข้าซ่อนอยู่จะไม่ส่งผลกระทบต่อการสำรวจ”
แบล็คเอิร์ลกล่าวว่า
“แสดงว่าเจ้ายังต้องการให้ข้าบอกใช่หรือไม่ เรื่องนี้จะส่งผลกระทบต่อการสำรวจหรือ?”
อังกอร์ส่ายหัว
“ไม่เป็นไรถ้าท่านไม่ต้องการ อย่างไรก็ตาม ข้าหวังว่าท่านจะให้คำมั่นสัญญากับข้าได้”
แบล็คเอิร์ลพิจารณาครู่หนึ่ง
“กล่าวมา”
ในใจของแบล็คเอิร์ล อังกอร์คงกำลังขออะไรบางอย่างเช่น “ไม่มีการขัดแย้งภายใน” เขาได้ให้คำมั่นสัญญานี้แล้วก่อนมาที่นี่ อย่างน้อย เขาก็จะรักษาทุกคนให้ปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงไม่ถือสาที่จะกล่าวซ้ำอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม คำกล่าวถัดมาของอังกอร์ทำให้แบล็คเอิร์ลประหลาดใจอย่างมาก
“ข้าหวังว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ไม่ว่าท่านจะเห็นอะไร หรือได้รับข้อมูลอะไร ท่านจะไม่ติดต่อส่วนอื่นๆ ของท่านด้วยวิธีใดๆ ท่านไม่สามารถอัญเชิญพวกเขามาที่นี่ได้ และท่านไม่สามารถมาที่นี่ด้วยร่างจริงของท่านได้”
“นอกจากนี้ ซากปรักหักพังที่นี่ไม่สามารถรองรับร่างจริงของท่านได้”
แม้ดอร์คัสยังประหลาดใจกับคำขอของอังกอร์ อังกอร์รู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับคำมั่นสัญญานี้หรือ? ซากปรักหักพังนี้สำคัญกับตระกูลโนอาห์ถึงขนาดนั้นเลยหรือ? สำคัญถึงขนาดที่ร่างจริงของเขาอาจจะมาที่นี่
แบล็คเอิร์ลไม่ได้ตอบทันที แต่ถามด้วยเสียงนุ่มนวล
“ดูเหมือนเจ้าจะรู้เกี่ยวกับซากปรักหักพังนี้มากกว่าที่ข้าคิด ซากปรักหักพังนี้เกี่ยวข้องกับตระกูลโนอาห์หรือเปล่า?”
“ข้าไม่รู้ขอรับ” อังกอร์กล่าว
“แต่ข้าก็มีการคาดเดาอยู่บ้าง”
คำตอบของอังกอร์ไม่กระตุ้นม่านแสงสัญญา ซึ่งหมายความว่าเขาไม่รู้จริงๆ ว่าซากปรักหักพังเกี่ยวข้องกับตระกูลโนอาห์หรือไม่
มันเป็นเพียงลางสังหรณ์จริงๆ หรือ? แบล็คเอิร์ลคิดในใจ
เขาควรละทิ้งลางสังหรณ์ของเขาและยอมรับคำขอของอังกอร์หรือไม่?
หากซากปรักหักพังนี้เกี่ยวข้องกับตระกูลโนอาห์จริงๆ ส่วนร่างกายของเขาจะตกอยู่ในสภาวะเสียเปรียบ
“ท่านขอรับ ท่านไม่มั่นใจในตนเองหรือ?” อังกอร์ถาม
แบล็คเอิร์ลรู้ว่าอังกอร์กำลังพยายามยั่วยุเขา ซึ่งปกติแล้วจะไม่สำเร็จ แต่ภายใต้อิทธิพลของม่านแสงสัญญา แขนขาของเขาถูกมัดอยู่
เขาไม่แน่ใจว่าพลังของสัญญาจะให้ผลย้อนกลับหรือไม่หากเขากล่าวว่า
“ข้ามั่นใจ”
หลังจากชั่งใจตัวเลือกแล้ว แบล็คเอิร์ลก็ถอนหายใจในใจและพยักหน้า
“เอาล่ะ ข้ายอมรับ”
อังกอร์กำลังจะแสดงไพ่ตายของเขา แผนสำรองของเขาไม่ด้อยกว่าแบล็คเอิร์ล ภายใต้การคุ้มครองของม่านแสงสัญญา คำกล่าวของอังกอร์สามารถได้รับการยืนยันและสร้างแรงกดดันให้แบล็คเอิร์ลได้
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนดอร์คัสจะกล่าวถูก ม่านแสงเพียงแค่ทำให้แบล็คเอิร์ลติดกับดักของตนเอง
แน่นอนว่ามีอีกเหตุผลหนึ่ง คือจมูกของแบล็คเอิร์ลที่มา หากเป็นสมองหรืออวัยวะอื่นๆ คงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ท้ายที่สุดแล้ว สมองทำงานเร็วกว่าจมูก
เมื่อคิดดังนั้น อังกอร์ก็รีบแสดงรอยยิ้มที่สดใส
“ในเมื่อท่านตกลงแล้ว ท่าน จะบอกข้าหรือไม่บอกก็ขึ้นอยู่กับท่านแล้ว”
แบล็คเอิร์ลรู้สึกว่ารอยยิ้มของอังกอร์ค่อนข้างน่ารำคาญ เขาจึงเพียงแค่หันหน้าหนีจากแผ่นหิน
อังกอร์ไม่ได้ถือสา เขาถามต่อ
“ท่านขอรับ ท่านแน่ใจหรือไม่ว่าท่านไม่ต้องการบอกข้าว่าท่านกำลังซ่อนอะไรอยู่?”
แบล็คเอิร์ลฮึมฮัมแต่ไม่ตอบ อังกอร์ได้ให้คำมั่นสัญญากับเขาแล้ว ทำไมเขาจะต้องบอกสิ่งที่เขากำลังซ่อนอยู่ด้วยเล่า?
“ถ้าท่านไม่ต้องการบอกข้าขอรับ ก็แล้วแต่ท่าน แต่บางทีข้าอาจจะลองเดาดูได้หรือไม่?”
“อะไรที่เกี่ยวข้องกับตระกูลโนอาห์ใช่หรือไม่?”
แบล็คเอิร์ลพ่นลมหายใจอีกครั้ง ใครก็ตามที่ได้ยินบทสนทนาของพวกเขา คงเดาได้ว่าอังกอร์กำลังซ่อนอะไรบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับตระกูลโนอาห์
“ตระกูลโนอาห์เป็นตระกูลใหญ่จริงๆ พวกเขามีประวัติยาวนาน” อังกอร์ถอนหายใจ
“แต่ก็แปลก ทำไมสาวกของจ้าวปีศาจกระจกถึงแกะสลักสิ่งที่เกี่ยวข้องกับตระกูลโนอาห์ไว้บนโต๊ะ?”
ดอร์คัสกล่าวว่า
“บางทีหัวหน้าองค์กรที่สาวกเหล่านี้กำลังกล่าวถึง อาจเป็นบรรพบุรุษของตระกูลโนอาห์ก็ได้”
อังกอร์แน่ใจว่าคำกล่าวของดอร์คัสไม่ได้เกิดจากแรงบันดาลใจของเขา อังกอร์ไม่กล้าตอบด้วยซ้ำเพราะเขารู้ว่าบรรพบุรุษของตระกูลโนอาห์ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากออกัสติน
ออกัสตินไม่ใช่ท่านลอร์ดของตระกูลโนอาห์
หากเขาตอบ เขาจะถูกเปิดโปงภายใต้ม่านแสง
อังกอร์ยังคงนิ่งเฉยและแสร้งทำเป็นคิด
อันที่จริง เขาก็กำลังคิดอยู่จริงๆ
ตามข้อมูลที่เขาได้รับจากเมืองเนเธอร์ในแดนฝันร้าง ออกัสตินดูเหมือนจะตกหลุมรักสตรีผู้หนึ่งชื่อมาร์กาเร็ต และมาร์กาเร็ตก็สนใจออกัสตินเช่นกัน
แฟรงคลิน พ่อของมาร์กาเร็ต เป็นผู้คุมบันไดเรือนจำแขวน
บันไดเรือนจำแขวน… เรือนจำ… ผู้คุม…
บันไดเรือนจำแขวนน่าจะเป็นองค์กรสำคัญในเมืองเนเธอร์ใช่หรือไม่?
ถ้าเช่นนั้น แฟรงคลิน ในฐานะผู้คุม ก็น่าจะถือว่าเป็นหัวหน้าใช่หรือไม่?
เมื่อคิดดังนั้น อังกอร์ก็มีความคิดที่กล้าหาญขึ้นมา
บางทีองค์กรที่สาวกของจ้าวปีศาจกระจกต้องการโจมตีคือบันไดเรือนจำแขวน! ไม่อย่างนั้น ทำไมพวกเขาถึงกล่าวถึงตระกูลโนอาห์โดยไม่มีเหตุผล? ในเวลานั้น ตระกูลโนอาห์และออกัสตินในเวลานั้นยังไม่ยิ่งใหญ่เท่าตอนนี้
และสิ่งที่ออกัสตินเกี่ยวข้องมากที่สุดคือบันไดเรือนจำแขวนที่มาร์กาเร็ตอยู่
อังกอร์ไม่สนว่าการคาดเดาของเขาจะถูกต้องหรือไม่ เขาจะรู้ความจริงเมื่อพบทางเข้า ตามคำแปลของแบล็คเอิร์ล สาวกของจ้าวปีศาจกระจกกล่าวว่าวิหารใต้ดินอยู่ไม่ไกลจากองค์กร
หากเป็นบันไดเรือนจำแขวนจริงๆ อังกอร์ก็โชคดี เขาไม่คุ้นเคยกับส่วนอื่นๆ ของเขาวงกตใต้ดิน แต่เขารู้บันไดเรือนจำแขวนเป็นอย่างดี วิธีถ่ายทอดพลังของเขาก็ได้มาจากบันไดเรือนจำแขวน
แบล็คเอิร์ลกล่าวอีกครั้ง
“ข้าแปลทุกอย่างที่ข้าทำได้แล้ว ถึงตาเจ้าแล้ว สิ่งที่อยู่กลางโต๊ะน่าจะเป็นอักขระรูนใช่หรือไม่?”
แบล็คเอิร์ลสามารถมองเห็นลวดลายเวทมนตร์บางส่วนได้ แต่เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดูเหมือนจะมีเส้นที่ขาดไป เหมือนลวดลายเป็นช่วงๆ นั่นคือเหตุผลที่เขากล่าวว่า “น่าจะเป็นอักขระรูน” ด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจ
ทุกคนมองดูอังกอร์ พวกเขาเข้าใจอักขระรูน แต่มันไม่ได้กล่าวถึงว่าทางเข้าอยู่ที่ไหน ในกรณีนั้น จะมีคำใบ้ใดๆ บนเส้นเหล่านี้หรือไม่?
“นี่เป็นอักขระรูนจริงๆ แต่มันไม่ได้แบน มันเป็นอักขระรูนสามมิติที่ลึกลงไปข้างในโต๊ะ”
เขาชี้ไปที่อักขระรูนที่ดูเหมือน “ชิ้นส่วนที่ขาด”
“อักขระรูนเหล่านี้ถูกวาดไว้ด้านในของโต๊ะ ดังนั้นท่านจะเห็นเพียงส่วนหนึ่งบนพื้นผิวเท่านั้น”
เมื่อได้ยินว่าเป็นอักขระสามมิติ ทุกคนก็มีปฏิกิริยา พวกเขาก็เคยได้ยินเกี่ยวกับอักขระรูนชนิดนี้ มันเป็นอักขระรูนที่ซับซ้อนและซ่อนเร้น
“ข้าได้ยินมาว่าอักขระรูนสามมิติสามารถถูกระบุได้อย่างง่ายดายโดยพ่อมดรูนหากมีวัตถุจริง แต่มันหายไปแล้ว เจ้าหาวิธีได้หรือไม่?”
อังกอร์ต้องการจะกล่าวอะไรบางอย่างเช่น “ข้าไม่รู้ แต่ข้าจะลองดู” หรือ “ข้าจะพยายามอย่างเต็มที่” แต่ก่อนที่เขาจะทันได้กล่าว เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังของสัญญาที่อยู่รอบตัวเขาและหัวใจของเขาก็เต้นผิดจังหวะ พลังของสัญญาไม่สนว่าเขาจะถ่อมตนหรือไม่ มันสนเพียงความจริงและการโกหก อังกอร์รีบเปลี่ยนคำกล่าว
“มีวิธี ให้เวลาข้าหน่อย”
เขาหยุดครู่หนึ่งและกล่าวว่า
“ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่ดีในการศึกษาอักขระรูน เรากลับไปวิหารใต้ดินก่อนดีกว่า หากข้าจำไม่ผิด ทางเข้าน่าจะอยู่ที่นั่น”
แบล็คเอิร์ลก็เห็นด้วยกับประเด็นนี้ หากทางเข้าไม่ได้อยู่ในวิหารใต้ดิน สาวกปีศาจก็คงไม่ต้องสร้างมันที่นี่
พวกเขาจากไปโดยไม่ลังเล
แบล็คเอิร์ลยกเลิกสัญญาและเดินตามทางเดินไปยังวิหารใต้ดิน
ในขณะนี้ วิหารใต้ดินสว่างไสว เนื่องจากเป็นเวลาเริ่มทำอาหาร แต่ละห้องก็เต็มไปด้วยควันจางๆ กลิ่นหอมของอาหารและเนื้อสัตว์อบอวลไปทั่ววิหารใต้ดิน ด้วยกลิ่นควันแรงกว่าเดิม
“พวกเขาไม่ได้พิจารณาเรื่องการระบายอากาศเลยหรือ?” ดูเหมือนวายี่จะไม่ชอบกลิ่นควัน เขาขมวดคิ้วและกล่าวว่า
“ถ้าพวกเขาทำ พวกเขาก็คงสังเกตเห็นบัตรรูนแล้ว”
“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาไม่ได้? บางครั้ง ความไม่รู้ก็เป็นสิ่งที่ดีกว่า” ดอร์คัสกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ
ถึงอย่างนั้น อังกอร์ก็เชื่อว่าดอร์คัสกล่าวถูก แม้เนเวอร์มอร์จะดูเหมือนยิ้มตลอดเวลา นั่นก็เป็นเพียงผิวเผิน ควรรู้ว่าเมื่อคนอื่นๆ เผชิญหน้ากับพ่อมด พวกเขาทั้งหมดจะแสดงความกลัว แต่เนเวอร์มอร์จะดูสงบมาก ความเคารพและคำให้เกียรติของเขาเป็นเพียงพิธีการ จากสายตาของเขา สามารถเห็นได้ว่าเขาเป็นชายชราที่สงบและฉลาดอย่างแน่นอน
ชายชราผู้ชาญฉลาดผู้รับผิดชอบครัวเรือน จะไม่พิจารณาปัญหาเรื่องการระบายอากาศได้อย่างไร? ไม่มีทาง
เขาต้องรู้อะไรบางอย่าง เขากำลังแสร้งทำเป็นอยู่
ไม่เหมือนวายี่ ดอร์คัสดูเหมือนจะชอบฉากที่คึกคัก เขาไม่รังเกียจกลิ่นควันเลยแม้แต่น้อย เขายังเดินเข้าไปด้วยรอยยิ้มและขอขาหมูอบ
ขณะกิน ดอร์คัสถอนหายใจ
“สมาคมพ่อค้าพเนจรดีกับนักผจญภัยเหล่านี้จริงๆ ก็ดี และพวกเขาไม่ขาดผักหรือผลไม้เลย จะดียิ่งกว่านี้ถ้ามีไวน์”
เสียงของดอร์คัสดังเป็นพิเศษ ราวกับว่าเขากำลังกล่าวให้ใครบางคนได้ยินโดยเฉพาะ
ไม่กี่วินาทีต่อมา เนเวอร์มอร์ก็เดินมาหาพวกเขาพร้อมรอยยิ้ม
“ท่านขอรับ ในโกดังมีไวน์แบล็คเบอร์รี่หลายขวด ท่านอยากลองบ้างหรือไม่ขอรับ?”
ดอร์คัสพึมพำ
“ไวน์แบล็คเบอร์รี่หรือ? นั่นไม่น่าจะเป็นสำหรับผู้หญิงหรือ? โอ้ ไม่เป็นไร ตราบใดที่มีไวน์ โกดังอยู่ที่ไหน? ไปกันเถอะ!”
ดอร์คัสไม่สนใจคนอื่นๆ และเดินตามเนเวอร์มอร์ไปอย่างมีความสุข
อังกอร์ไม่สนใจสิ่งที่ดอร์คัสทำ เขาหันไปหาคนอื่นๆ และกล่าวว่า
“ถ้าข้าจำไม่ผิด โต๊ะถูกปกคลุมด้วยอักขระรูนสามมิติ ทำไมพวกท่านไม่ตรวจสอบดูว่ามีอักขระรูนที่ขาดไปหรือไม่? บางทีอาจมีข่ายเวทมนตร์ที่ประกอบด้วยอักขระรูนสามมิติที่นี่”
พวกเขาคิดดูและเห็นด้วย เมื่อพวกเขาค้นหาโต๊ะ พวกเขาดูเฉพาะอักขระรูนที่สมบูรณ์และไม่พบอะไรเลย แต่ถ้ามีอักขระรูนสามมิติเพียงส่วนเล็กๆ อยู่ด้านนอก พวกเขาอาจจะพบอะไรบางอย่าง
เมื่อคิดดังนั้น พวกเขาก็แยกย้ายกันไปคนละทิศทางและเริ่มการค้นหา
ส่วนอังกอร์ เขากลับไปยังแท่นบรรยายในห้องโถงบนชั้นหนึ่ง
เขาใช้คาถาภาพมายาเพื่อสร้างแท่นบรรยายที่เคยตั้งอยู่ที่นี่ขึ้นมาใหม่
เขามองดูอักขระรูนบนแท่นบรรยายและเริ่มวาดภาพจำลองสามมิติในใจ
เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ
