Warlock Apprentice - WA บทที่ 48: โทบี้และชีวิตประดิษฐ์ ฟรี

เกรย่าไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไร นางมองไปที่ซันเดอร์หลายครั้ง ซึ่งยังคงมีสีหน้าไม่ใส่ใจ นางคิดผิดหรือเปล่า? พรสวรรค์ของอังกอร์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับอาณาจักรแห่งฝันร้าย?

แต่เรื่องราวของอังกอร์ ฟังดูคล้ายกับอาณาจักรฝันร้ายจริงๆ

หากความสามารถของเขาเกี่ยวข้องกับอาณาจักรแห่งฝันร้าย เขาได้พบกับอาณาจักรแห่งฝันร้าย ในระหว่างการทดสอบความสามารถของเขาหรือไม่? พรสวรรค์ของเขาเกี่ยวกับการเชื่อมต่ออาณาจักรฝันร้ายกับความเป็นจริงหรือไม่?

ไม่ เกรย่าส่ายหัวและหัวเราะออกมา เป็นไปไม่ได้ อุโมงค์ระหว่างโลก ไม่ใช่สิ่งที่จัดการได้โดยใช้ร่างกายมนุษย์

การคาดเดาของเกรย่า คือพรสวรรค์ของอังกอร์ อาจมีผลคล้ายกับ บิดโปโตซัว ดังนั้นคำถามของนาง ดูเหมือนว่านางจะคิดผิด

นางส่ายหัวอีกครั้ง นางคงไม่ได้รับคำตอบอยู่ดี อาจจะต้องยอมแพ้เช่นกัน

ชายคนหนึ่งที่มีชื่อเสียงในภาคใต้นั่งอยู่ที่นั่น นางไม่สามารถบังคับให้เขาพูดได้อย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้เกรย่า จึงระงับความอยากรู้อยากเห็นของนางและเตรียมทำอาหารตามสั่งของซันเดอร์

เมื่อนางเดินผ่านวัสดุของนาง เสียงกระพือปีกก็เข้ามาในห้อง

ทุกคนมองไปที่ต้นทาง นกทะเลขนาดประมาณสองมือพุ่งผ่านม่าน มันมีขนสีเทาดวงตาสีเขียว … นกธรรมดาหากพิจารณาเพียงสิ่งเหล่านี้

แต่ถ้านกใส่เสื้อผ้าล่ะ?

หมวกสีขาว เอี๊ยมสีน้ำเงิน กระเป๋าสะพายใบเล็ก นกที่สวมใส่สิ่งเหล่านี้จะดูแปลกอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามรูปลักษณ์ของมันดูกลมกลืนกันมาก

อาจเป็นเพราะดวงตาของนกดูฉลาดพอ ๆ กับดวงตาของมนุษย์?

"อา! ทวีต!” อังกอร์เรียกตามสัญชาตญาณ

นกได้ยินเสียงอังกอร์ หมุนวนไปมาในอากาศและตกลงบนผมสีบลอนด์ของอังกอร์

“ โอโฮโฮโฮ! โทบี้ที่รักของข้า!”

เกรย่ายืนอยู่ข้างๆอังกอร์แล้ว นางกำลังถูนกทะเลโทบี้ด้วยใบหน้าขนาดใหญ่ของนาง

ขณะที่นกเกาะอยู่บนอังกอร์ เกรย่าก็คว้าอังกอร์ เข้ามากอดเช่นกัน

จิตใจของอังกอร์ ว่างเปล่าเนื่องจากความตกใจครั้งใหญ่ เขาเห็นเพียงบางสิ่งบางอย่างพร่ามัวผ่านดวงตาของเขาและรู้สึกว่าใบหน้าของเขาบีบเป็นรูปร่างแปลก ๆ โดยชิ้นไขมันทั้งหมด

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ใกล้ชิดกับผู้หญิง ตั้งแต่แม่ของเขาจากไป อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้รับความคิดที่ไม่เหมาะสมใด ๆ – เขาแค่อยากจะหนีให้เร็วที่สุด

หลังจากดิ้นรนเล็กน้อยในที่สุดเกรย่า ก็ปล่อยเขาไป

นกทะเลโทบี้ยังคงยืนอยู่บนหัวของอังกอร์ขนของมันยุ่งเล็กน้อย

อังกอร์มีรูปร่างแย่ลง เขาหวีผมที่สลวยและเงางามในตอนเช้า กรงเล็บของโทบี้รบกวนมันเล็กน้อย หลังจากการเหยียบย่ำของเกรย่า ผมของเขาก็กลายเป็นหายนะอย่างสมบูรณ์

“ เฮ้! เป็นอะไรกับนก” ฟลอร่ามองไปที่น้องชายคนใหม่ของนางและหัวเราะเบา ๆ นางลากอังกอร์ไว้ข้างหลัง

"นก? เจ้าหยาบคายแค่ไหน นี่คือโทบี้เพื่อนรักของข้า!” เกรย่าทำให้ฟลอร่าจ้องมองด้วยความโกรธ

“ แต่มันก็แค่นก”

“ อย่างไรก็ตาม” เกรย่าอุ้มโทบี้ขึ้นอย่างระมัดระวังและวางไว้บนไหล่ของนาง จากนั้นนางก็เดินออกไปเพื่อทำอาหารต่อ

“ นกเป็นอาหารที่มีชีวิต” จู่ๆซันเดอร์ก็พูดขึ้น

“ อาหารที่มีชีวิต? ชีวิตเทียมของเกรย่า?” ฟลอร่าดูประหลาดใจ

"ควรจะเป็น."

การแสดงออกของฟลอร่าเปลี่ยนไป “ ไม่ ข้าตรวจสอบแล้ว นั่นคือมอนสเตอร์นก แม้ว่าจะเป็นสัตว์ที่อ่อนแอมากก็ตาม มันไม่สามารถเป็นอาหารที่มีชีวิตที่สร้างขึ้นได้”

“ ใช้มายาติดตาม เพื่อดูรูปแบบดั้งเดิม”ซันเดอร์ ดูเหมือนจะชื่นชมอะไรบางอย่าง

ฟลอร่าลังเลอยู่พักหนึ่งและใช้มายาติดตาม กับนกทะเล นางเห็นกระแสชีวิตที่ถูกตัดขาด นั่นเป็นสิ่งตกค้างทั่วไปที่บ่งบอกว่ามีบางสิ่งเป็นชีวิตเทียม!

“ คาถาชีวิตเทียมของเกรย่า สามารถสร้างสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีพลังได้ มันเป็นเวลาเพียงไม่กี่สิบปีและนางได้สร้างมอนสเตอร์นกที่มีพลัง … ดูเหมือนว่าพลังของนางจะใกล้ถึงขีดจำกัด แล้ว” ซันเดอร์อุทาน เขากล่าวเสริมว่า“ อีก 20 ปีนางจะกลายเป็นพ่อมดนักชิมระดับ 2 คนแรกในภาคใต้…ถ้านางไม่ห่างไกลจากเส้นทางของนาง”

ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์และบิดโปโตซัว ต่างก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีพลัง แม้ว่าพวกมันจะมีพลังมหัศจรรย์ พวกมันเป็นเพียงวัสดุสำหรับพ่อมด มอนสเตอร์นั้นแตกต่างกัน พวกมันบางตัวอาจอ่อนแอถึงขนาดที่ แม้แต่มนุษย์ก็สามารถฆ่าพวกมันได้ แต่มอนสเตอร์ที่มีพลังสามารถบรรลุสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้หากพบกับโชคชะตาของมัน

“ แล้วพ่อมดตัวจริงคืออะไร? นางเดินไปบนเส้นทางที่แสนไกล” ฟลอร่าอุทานเช่นกัน

“ ชีวิตเทียมคืออะไร”อังกอร์ ไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้

ซันเดอร์ชี้ไปที่เกรย่า “ เจ้าจะได้เห็นเมื่อเกรย่าใช้คาถาเฉพาะของนาง”

อาหารที่มีชีวิตของเกรย่า มักจะถูกลูกค้าของนางเอาไป ดังนั้นนางจึงไม่มีภาชนะพิเศษสำหรับพวกเขา การเคลื่อนไหวของนางรวดเร็ว วัสดุปรุงอาหารที่ไม่รู้จักจำนวนมากถูกโยนเข้าไปในเครื่องมือพ่อมดนักชิมในพริบตา

แก๊สหมุนวน ดวงตามอนสเตอร์ที่มากมาย หมอกหนอนแร่ของเหลวที่อธิบายไม่ได้ … ทุกอย่างดูแปลก ๆ และพวกมันทั้งหมดให้ออร่าที่ผิดปกติออกมา

จากนั้นเกรย่า ก็โยนทุกอย่างขึ้นไปในอากาศและเริ่มพึมพำอะไรบางอย่างในปากของนาง รังสีแสงแผ่ออกจากนิ้วของนาง

เมื่ออังกอร์ เฝ้าดูวัสดุที่มีชีวิตและที่ตายแล้วได้เปลี่ยนรูปร่างและสีภายใต้การ“ นวด” ของแสงเช่นสิ่งสกปรกที่อ่อนนุ่มถูกเปลี่ยนรูปร่างและให้กำเนิดต้นกล้า

ในท้ายที่สุดหนอนสีดำที่แบ่งเป็นส่วน ๆ ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเกรย่า

อังกอร์พบว่ามันน่าทึ่งเท่านั้น ในขณะที่ซันเดอร์ และ ฟลอร่า สังเกตเห็นการประยุกต์ใช้ความรู้และเทคนิคต่างๆเสริมด้วยระลอกพิเศษของพ่อมดนักชิม นอกจากนี้ยังมีเจตจำนงที่ไม่รู้จักที่ทำงานในความมืดเพื่อสร้างชีวิตจากความตายและสร้างสิ่งมีชีวิตโดยใช้วัสดุมากมาย

“ วิเศษมาก สวย!"อังกอร์ พูด

“ ความรู้มากมายเหมือนทะเลใช้กับตรรกะที่หลากหลาย ช่างเป็นมุมมองที่น่าอัศจรรย์” นี่คือสิ่งที่ฟลอร่าและซันเดอร์ จะพูดทุกครั้งที่พวกเขาเห็นคาถาชีวิตเทียมของเกรย่า

เมื่อมองไปที่หนอนที่กำลังเลื้อยอยู่ อังกอร์ถามด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “ นางสร้างชีวิตขึ้นมาหรือเปล่า”

ในขณะที่เขาจำตำนานตะวันออกและตะวันตกจากโลกมีเพียงสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากเท่านั้นที่สามารถสร้างชีวิตได้ บางทีพ่อมดในโลกนี้ก็สามารถทำได้เช่นกัน?

ซันเดอร์พิจารณาอยู่สักพักหนึ่ง

"ใช่และไม่. มีเพียงผู้สร้างในตำนานเท่านั้น ที่สามารถสร้างชีวิตจริงได้ แต่พ่อมดไม่เชื่อในเทพเจ้า พวกเขาเชื่อในความจริงและความรู้ คาถาเฉพาะของเกรย่า เรียกว่าชีวิตเทียมและดูเหมือนจะสร้างชีวิตขึ้นมา อย่างไรก็ตามมันเกี่ยวข้องกับทฤษฎีมากเกินไปรวมถึงไบโอโนมีของมอนสเตอร์ การปรับโครงสร้างจุลินทรีย์ การแลกเปลี่ยนพลังงานมานาและอื่น ๆ ทฤษฎีที่ลึกซึ้งเหล่านี้ไม่เหมือนกับการสร้างบางสิ่งขึ้นมาจากอากาศในเรื่องเล่า”

“ โอ้…”อังกอร์ พยักหน้าในความรู้ มันเหมือนกับการโคลนนิ่งที่ใช้วิธีการต่างๆเพื่อสร้างชีวิตใหม่ ในขณะที่มองข้ามกฎของการแยกตัวจากการสืบพันธุ์ “ ข้าคิดว่าข้าเข้าใจแล้ว”

“ เด็กน้อย ”ซันเดอร์ ส่ายหัว แน่นอนเขาไม่เชื่อว่าอังกอร์ เข้าใจอะไรจริงๆ เขาคิดว่าชายหนุ่มกำลังแสร้งทำเป็นเข้าใจ

สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือเมื่อมันมาถึงความรู้บางอย่าง อังกอร์ก็เป็นนักวิชาการที่มีคุณสมบัติเหมาะสมแล้ว

อย่างไรก็ตามซันเดอร์ไม่ได้พูดอะไรเพียงเพื่อปกป้องอัตตาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของศิษย์ใหม่ของเขา