Warlock Apprentice - WA บทที่ 47: พ่อมดตัวจริง ฟรี

เมืองแฟรี่เป็นสหภาพพ่อมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคใต้ หรือมากกว่านั้นมันเป็นแนวคิด ที่ประกอบด้วยองค์กรพ่อมดจำนวนมากที่ยินดีที่จะยอมรับแนวคิดนี้ นอกจากนี้ยังมีองค์กรที่อ่อนแอกว่าบางแห่งที่เข้าร่วมสหภาพเพื่อการปกป้องต่อต้านองค์กรที่มีอำนาจรอบตัวพวกเขา

องค์กรของเกรย่า ถูกเรียกว่า“ บ้านขนมในป่า” บ้านขนม เข้าร่วม เมืองแฟรี่ เมื่อ 400 ปีก่อนและยังคงเป็นองค์กรที่ไม่เหมือนใคร ในบรรดาองค์กรทั้งหมดภายใต้ เมืองแฟรี่ เพราะพ่อมดนักชิม ส่วนใหญ่ในภาคใต้มีต้นกำเนิดมาจากที่นี่

ความยากลำบาก สำหรับพ่อมดนักชิมที่จะบุกทะลวงเป็นหนึ่งในสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในทักษะไสยศาสตร์ทั้งหมด มีพ่อมดนักชิมน้อยกว่าสิบคนที่แสดงตัวตนอย่างชัดเจนทางตอนใต้ เกรย่าเป็นหนึ่งในสิ่งที่ดีที่สุดในหมู่พวกเขา

“ เกรย่าไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก แต่นางสามารถใช้คาถาที่แปลกประหลาดที่สุดได้ แม้แต่พ่อมดสายเลือดที่มีชื่อเสียงในเรื่องพลังกายภาพก็ไม่ต้องการให้นางเป็นศัตรู” ฟลอร่ากล่าว หลังจากพูดคุยเกี่ยวกับ เมืองแฟรี่ แล้ว ฟลอร่าก็พูดถึงเกรย่า ว่า“ ถ้าข้าทำรายชื่อพ่อมดที่ข้าไม่อยากจะทำให้ขุ่นเคืองใจได้ สิบอันดับแรกเกรย่า ก็จะอยู่ที่นั่น"

“ การได้รับบัตรทองจากร้านอาหารบาร์บี้ ทำให้เจ้าได้รับมิตรภาพกับนางแล้ว เมื่อเจ้ากลายเป็นพ่อมดแล้วมันจะนำเจ้าไปสู่ผลประโยชน์ที่เจ้าคาดไม่ถึง”

ฟลอร่ากำลังพูดถึงผลประโยชน์อีกครั้ง แต่นั่นคือสิ่งที่โลกแห่งเวทมนตร์เป็น – ประโยชน์เหนือทุกสิ่ง

ซันเดอร์ยังพยักหน้าเบา ๆ เขาให้ความเห็นของตัวเองต่อเกรย่า ซึ่งหายากสำหรับคนอย่างเขา:

“ นางเป็นพ่อมดตัวจริงที่สมควรได้รับความเคารพจากผู้คน ทั้งในฐานะเพื่อนหรือในฐานะคู่แข่ง”

“ เอ…พ่อมดตัวจริงเหรอ” อังกอร์พึมพำ เขาไม่รู้ว่านั่นหมายถึงอะไร พ่อมดคนอื่นไม่มีจริงหรือ?

ซันเดอร์ยิ้มให้กับคำถามของเขาเท่านั้น เด็กควรเดินไปตามเส้นทางเวทมนตร์ของเขาด้วยตัวเอง การบอกเขาตอนนี้จะทำให้เขาสับสน

ยังมีซันเดอร์ ยังเพิ่มบางอย่าง  “เดินบนเส้นทางของตัวเอง โดยไม่ถูกบรรพบุรุษจำกัด และรักษามันไว้นานหลายปี แม้ว่าเจ้าจะมองไม่เห็นว่าเจ้ากำลังจะไปที่ไหน แต่เจ้ากำลังสร้างภาพที่เป็นเอกลักษณ์ของเจ้าเอง พ่อมดดังกล่าวเป็นพ่อมดตัวจริง”

ซุนเดอร์ลากไม้เท้าของเขา “ น่าสงสาร หลายคนรู้เรื่องนี้และพยายามเดินไปตามเส้นทางดังกล่าว แต่พวกเขาไม่มีทั้งความรู้เพียงพอและความเข้าใจเพียงพอ นั่นเป็นสาเหตุที่ตอนนี้พ่อมดตัวจริงมีน้อยลงเรื่อย ๆ ”

ซันเดอร์หยุดอยู่ที่นั่น สิ่งที่เขาพูดก็เพียงพอแล้วที่จะบอกให้ อังกอร์ตัดสินใจทางเดินของตัวเอง

เมื่อการสนทนาดำเนินไป อังกอร์ก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น เมื่อฟลอร่าบอกใบ้เขา อังกอร์ก็เริ่มเล่าบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาเอง

ชีวิตของเขาเป็นกิจวัตร“ เรียนกินนอน” มาโดยตลอด

อังกอร์คิดว่าอาจารย์คนใหม่ของเขา คงเบื่อที่จะฟังชีวิตที่วุ่นวายเขาจึงมองไปที่ซันเดอร์ด้วยความไม่สบายใจ

ตามปกติซันเดอร์ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ กับภายนอก เขาวางไม้เท้าลงบนโต๊ะไขว่ห้างและพูดด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “ จากที่เจ้าพูด เจ้ามีความตั้งใจที่จะเรียนในฐานะพ่อมดอยู่แล้ว แต่วิธีการของเจ้าค่อนข้างกลางเกินไป ข้าคิดว่าเจ้าจะเป็นนักวิชาการที่ดีกว่านี้”

อังกอร์ตัวชา

จากการสนทนาก่อนหน้านี้ อังกอร์ได้เรียนรู้ว่าซันเดอร์ และ ฟลอร่า มาจากถ้ำสัตว์ป่า มันเป็นหนึ่งในองค์กรที่สำคัญอันดับต้น ๆ ในภาคใต้ ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยพ่อมดดำ มีพ่อมดขาวจำนวนน้อยที่ถูกมองว่าเป็น "พวกพ้อง" ในถ้ำ ตามที่ซันเดอร์กล่าวพ่อมดวิชาการส่วนใหญ่เป็นพ่อมดขาว

เมื่อมองว่าเป็นศิษย์ซันเดอร์ ฟลอร่าต่างก็เป็นพ่อมดดำ ตอนนี้ซันเดอร์ ถือว่า อังกอร์เป็น "นักวิชาการ" …ซันเดอร์ ไม่พอใจหรือไม่?

อังกอร์จำได้ว่าฟลอร่าแสดงท่าทีรังเกียจนักวิชาการ เมื่อพูดคุยกับมาร่าอย่างไร เขาเริ่มบ่นกับตัวเองเพราะกังวลมากเกินไป แต่…เขาไม่สามารถช่วยได้

และสิ่งที่เขากำลังคิดก็เห็นได้ชัดบนใบหน้าของเขา ซันเดอร์มองเขาและชำเลืองมองฟลอร่า

ฟลอร่าเกิดความคิดทันที นางตบไหล่ของ อังกอร์ "ฮิฮิ. ดูเหมือนว่าเจ้าจะต้องรับผิดชอบในการซ่อมแซมความสัมพันธ์ของเรากับพวกพ้องหลังจากเรากลับ!"

“ อย่าไปสนใจกลุ่มต่างๆ เจ้าตัดสินใจในช่วงเวลาสั้น ๆ สีขาวหรือดำหรือเทาไม่สามารถกำหนดลักษณะของตัวเองได้ 'ข้อขัดแย้ง' เป็นเพียงชื่อเล่นที่เราสร้างไว้เบื้องหลัง พ่อมดทุกคนมีภาพลักษณ์ที่เปื้อนเลือดและโหดร้ายในโลกของทวีปเฟย์และพ่อมดส่วนใหญ่ที่ตั้งรกรากบนโลกอื่น ๆ นั้นเป็นพ่อมดวิชาการ ดังนั้นนักวิชาการไม่ได้หมายถึงพ่อมดที่ดี การกระทำของเจ้ากำหนดว่าเจ้าเป็นใคร ขาวและดำ ศิษย์ข้าไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร เมื่อติดป้ายกำกับของคนอื่น อย่ากังวลกับมันมากเกินไป

“ ข้าไม่ชอบนักวิชาการเพียงเพราะบางคนในถ้ำสัตว์ป่า เป็นผู้ค้าขี้ฉ้อ ไม่ใช่ว่าข้ามีปัญหากับนักวิชาการ”

อังกอร์รู้ว่าพวกเขาเพิ่งเห็นเขาอีกครั้ง เขาหน้าแดง

เหมาะสำหรับเขา แม้ว่าเกรย่าดึงดูดความสนใจของพวกเขา ที่ค่อยๆก้าวเข้ามา ในขณะที่ถือจานเสิร์ฟ

จานลายครามภายใต้ฝาปิดที่สร้างขึ้นอย่างสวยงามวางอยู่ตรงหน้า อังกอร์และดึงดูดความสนใจของทุกคน ด้านหลังเกรย่าเดินตามด้วยทอมวีเซิลและเกรซี่ เบิร์ด ซึ่งทั้งคู่ถือจานตามมา พวกเขาวางไว้หน้าฟลอร่าและซันเดอร์

“ จานสวย ๆ คืออะไร? เราก็ต้องใส่ลงในภาชนะอยู่ดี” ฟลอร่าเปิดผ้าคลุมของนาง ในขณะที่ไม่ลืมคำพูดถากถางของนาง

ขวดคริสตัลใสรูปหยดน้ำวางอยู่บนจาน จุกที่พันผ้าพันแผลเก็บเนื้อหาไว้ข้างใน อักษรรูนเวทย์มนตร์ที่ไม่โดดเด่นกำลังส่องแสงบนพื้นผิวของไม้ก๊อก

ดูเหมือนว่าน้ำจะเป็นเพียงสิ่งเดียวในขวด แต่เมื่อพิจารณาโดยใช้คาถาทรูไซ้ หรือวิธีการที่คล้ายกันแล้วจะเห็นหนอนใสว่ายน้ำอยู่ในน้ำอย่างมีชีวิตชีวา

หนอนเรียกว่า ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์

“ เจริญอาหาร, อังกอร์ที่รัก”เกรย่า กล่าวกับอังกอร์ ด้วยเหตุนี้ผู้หญิงอย่างนางจะทำให้ใครบางคนรู้สึกแสบร้อนภายในได้อย่างง่ายดาย

นางหมายถึงอะไร? ข้าควรดื่มไหม

อังกอร์ไม่สามารถมองเห็นส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแกว่งขวดในมือด้วยความสับสน

“ มีส่วนปฏิทินดาวเคราะห์อยู่ข้างใน หากตอนนี้เจ้าไม่ต้องการมัน ก็เก็บไว้ได้” ซันเดอร์กล่าว เขากล่าวเสริมว่า“ เจ้าสามารถขายในองค์กรและได้รับสิ่งที่เจ้าต้องการเป็นการตอบแทน แต่ข้าจะไม่แนะนำอย่างนั้น ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ มีผลลัพธ์พิเศษที่จะช่วยเจ้าได้มาก เมื่อเจ้ากลายเป็นพ่อมด”

ซันเดอร์ดูเหมือนจะมั่นใจว่า อังกอร์จะกลายเป็นพ่อมด เกรย่าตรวจสอบอังกอร์ด้วยท่าทางแปลก ๆ โดยไม่ได้รับคำตอบใด ๆ สำหรับข้อสงสัยของนาง สิ่งนี้ทำให้หัวใจของนางคัน

เกรย่าบอกให้ทอมวีเซิล ยืนรอข้างอังกอร์แล้วเดินไปที่โต๊ะทำอาหารของนาง

“ ถึงตาท่านแล้ว ซันเดอร์ ยังต้องการบิดโปรโตซัวอยู่ไหม”

มันเป็นคำถามธรรมดา แต่คิ้วของเกรย่าขมวดคิ้วราวกับว่านางกำลังคิดอะไรบางอย่าง

ซันเดอร์ยิ้มอย่างอ่อนโยน

หลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวซันเดอร์ สามารถตีความความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำถามที่ดูเหมือนธรรมดาได้อย่างง่ายดาย เกรย่าพยายามขอคำใบ้เกี่ยวกับพรสวรรค์ของอังกอร์จากทางเลือกของซันเดอร์

ถ้าซันเดอร์ตอบว่าไม่ เกรย่าก็จะได้ข้อสรุปอย่างรวดเร็ว ซันเดอร์สั่งเดียวกันมาหลายสิบปีแล้ว ถ้าเขาเปลี่ยนใจเร็วขนาดนี้บางอย่างจะต้องถูกเปิดเผย

แน่นอนซันเดอร์รู้ดีว่าเกรย่าต้องการเพียงแค่การซุบซิบที่ไม่เป็นอันตราย ไม่ได้พยายามเปิดเผยความลับของอังกอร์

อย่างไรก็ตามในฐานะคนที่ชอบเห็นความไม่พอใจของผู้คนที่มีคำถามค้างอยู่ในใจ แน่นอนว่าซันเดอร์ไม่ยอมให้คำตอบกับพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อตอนนี้อังกอร์เป็นศิษย์ของเขา

ตั้งใจที่จะปกป้องความลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ของ อังกอร์ ซันเดอร์แสดงให้เห็นเพียงรูปลักษณ์ธรรมดา

“ ตามปกติ”