Warlock Apprentice - WA บทที่ 40: ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ ฟรี

สิ่งเหนือธรรมชาติทุกคนในห้องได้รับรู้ความคิดของเจลลอลทันที

หากเกรย่ามีส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ พวกเขาควรเลิกพัฒนาความสามารถหรือพลังทางจิตวิญญาณ พวกเขาแต่ละคนควรนำส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ กลับบ้านและทำมันให้สำเร็จ

พ่อมดฝึกหัดรู้สึกผิดหวังกับคำถามของเจลลอล แต่พวกเขาก็ยอมรับความจริงอย่างรวดเร็ว เมื่อคิดจบหากพวกเขาสามารถได้รับส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ ที่เหล่าพ่อมดต้องการได้ พวกเขาก็สามารถใช้มันเพื่อแลกเปลี่ยนยาเพิ่มความสามารถจากพ่อมด แม้จะใช้เวลานานกว่า แต่พวกเขายังสามารถได้รับความโปรดปรานจากพ่อมดทางการ

พ่อมดฝึกหัดยังคงมีความสุขกับผลลัพธ์

ด้านนอกห้องฟลอร่าตะโกนว่า "อัยย๊ะยะ!" อย่างใจจดใจจ่อ

“ ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์! อ๊าก! ข้าต้องการมันเหมือนกัน! ไอ้หน้าด้าน! ข้าอยากเข้าร่วมด้วย!”

ไม่มีใครสนใจความรู้สึกของ อังกอร์ ทำไม? พวกเขาสามารถให้สิ่งตอบแทนเขาได้ในตอนท้าย แม้แต่เรื่องนั้นก็ไม่จำเป็น ท้ายที่สุดแล้วมนุษย์จะทำอะไรกับพวกเขาได้?

“ ท่านมีไหม”เจลลอลถามอีกครั้ง

เกรย่าชำเลืองมองเจลลาลด้วยรอยยิ้มปลอม ๆ จากนั้นมองไปที่อังกอร์อีกครั้งซึ่งยังคงทำหน้าตาธรรมดา

แต่แขนที่สั่นเทาของ อังกอร์ ทำให้เขาขยับออกมา

เกรย่ารอสักครู่ก่อนที่เธอจะคลี่แฟนของเธออีกครั้ง เพื่อซ่อนการแสดงออกของเธอ “ โฮ โฮ โฮ ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์? แน่นอน. ข้าสร้างมันขึ้นมาเอง”

พ่อมดทั้งหมดเงยหน้าขึ้นทันที

ซาบอทเป็นคนที่แสดงสีหน้าโอ้อวดมากที่สุด เมืองหุ่นยนต์ลอยน้ำเป็นองค์กรพ่อมดที่สำคัญเช่นเดียวกับเมืองการค้าที่รุ่งเรือง เงินส่วนใหญ่ที่เคลื่อนไหวในโลกแห่งเวทมนตร์จะต้องมีส่วนแบ่งเมื่อผ่านที่นั่น แน่นอนซาบอทเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ มีค่าเพียงใด เขาไปที่บ้านประมูลท้องฟ้าบ่อยครั้ง ดังนั้นเขาจึงรู้ความลับมากกว่าคนอื่น ๆ เล็กน้อย ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ ผลิตด้วยมือมนุษย์ มีข่าวลือว่าพ่อมดสร้างพวกมัน โดยใช้คาถาที่สร้างขึ้นครั้งแรก กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือไม่สามารถคัดลอกได้ ในช่วงหลายศตวรรษที่ผ่านมาการขายส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ มักถูกครอบงำโดยกลุ่มเดียวและขายได้ในจำนวนที่น้อยมาก

ซาบอทไม่คาดคิดว่าจะเจอผู้สร้างส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ ที่นี่! ถ้าเขาสามารถเข้าร่วมสายธุรกิจของเกรย่าได้…เขาอาจจะมีตำแหน่งที่ขายสินค้าได้ แม้ว่าเขาจะได้รับอนุญาตให้ขายเพียงไม่กี่ชิ้นเขาก็จะได้รับโชคมหาศาล!

เมื่อเขาคิดเสร็จแล้ว ซาบอทก็เริ่มมองไปที่เกรย่าด้วยความคิดที่แตกต่างในใจของเขา

“ นอกเหนือจากส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ แล้วข้ายังมี ความลับเค้กต้นไม้หิมะ, สตูรวมที่ทำจากแรคคูนทะเลเมฆา,เนื้อปูเวทมนต์,ไอน้ำวนเวทมนต์ …”เกรย่าให้รายชื่อยาว ๆ แก่พวกเขา มีอาหารที่สามารถพัฒนาสมองของคน ๆ หนึ่งทำความสะอาดอุปสรรคมหัศจรรย์กระตุ้นกระแสน้ำวนที่สะกด … ทุกมื้อเป็นสิ่งที่ดึงดูดใจพ่อมดอย่างมาก

“ ข้าต้องการส่วนปฏิทินดาวเคราะห์”เจลลอลมั่นคง

เฮโรไลและซาบอทขมวดคิ้ว เมื่อการตัดสินใจแบบเผด็จการของเจลลอล เฮโรไล ชอบอาหารที่พัฒนาสมองของเธอใน ขณะที่ซาบอทต้องการบางอย่างเพื่อปรับปรุงพลังเวทย์มนตร์ของเขา พวกเขาสามารถเลือกได้เพียงอย่างเดียว ในที่สุดทั้งสองก็นิ่งเงียบส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ ก็ดีพวกเขาไม่มีประโยชน์สำหรับมัน แต่อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการได้ ไม่จำเป็นต้องทำให้“ ผู้บุกเบิกมิธริล” ขุ่นเคืองในตอนนี้

“ ท่านไม่ใช่คนที่ตัดสินใจ”เกรย่าเอียงริมฝีปากของเธอไปทาง อังกอร์

เจลลัลมั่นใจเช่นเคย “ เขาจะฟังข้า”

เขามองไปทางอังกอร์ ด้วยสีหน้าซับซ้อนเขาเข้ามาในร้านอาหารเพราะชายหนุ่ม มิฉะนั้นเขาจะได้รับความอัปยศอดสูที่ถูกปฏิเสธต่อหน้าพ่อมดฝึกหัดทุกคน อย่างไรก็ตาม…เจลลอลไม่รู้สึกขอบคุณใด ๆ แต่เขาโกรธ อังกอร์ เล็กน้อยที่ทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอับอาย

เจลลอลเป็นไม่ชอบอังกอร์ ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ละทิ้งความรู้สึกอับอายโดยการระบายเรื่องนี้ต่อหน้าทุกคน

“ อังกอร์ใช่ไหม เลือกส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ และให้ส่วนแบ่งของเจ้ากับข้า ข้าจะให้น้ำยาคืนที่เคร่งครัดหนึ่งขวดเป็นการตอบแทน มันจะเพิ่มขีด จำกัด พลังวิญญาณของเจ้าเป็นสองเท่า”
เจลลอลไม่สนใจคำตอบของอังกอร์ ก่อนที่จะหันกลับมามองเกรย่าอีกครั้งน้ำยาคืนที่เคร่งครัด มีประโยชน์มากสำหรับพ่อมดฝึกหัด แต่มีมูลค่าน้อยกว่ามากเมื่อเทียบกับส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ ยาหนึ่งร้อยขวดอาจเพียงพอที่จะแลกกับ … ชิ้นส่วนเล็กของส่วนปฏิทินดาวเคราะห์

อังกอร์ ซ่อนความโกรธของเขาต่อเจลลอล เขาไม่ได้เปิดเผยใด ๆ เขาเพียงแค่หายใจเข้าและหายใจออก ขณะที่บอกตัวเองให้ "ผ่อนคลาย" ในใจของเขา

นับตั้งแต่ที่เขามาที่เรือตาแดง เขาประสบกับเหตุการณ์หลายอย่างที่เขาไม่สามารถเข้าใจชะตากรรมของตัวเองได้และนี่เป็นเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ถึงกระนั้นเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ จอนบอกเขาว่า“ คนฉลาดเข้าใจสถานการณ์ได้เสมอ” และ“ ความไม่อดทนเพียงเล็กน้อยก็ทำลายแผนการอันยิ่งใหญ่” เขาต้องการระบายอารมณ์ของวัยรุ่นที่เข้มแข็ง แต่เขาทำไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อช่องว่างระหว่างความแข็งแกร่งนั้นใหญ่เกินไป

“ ตัดสินใจแล้วใช่ไหม”เกรย่าถาม อังกอร์ ด้วยรอยยิ้ม

ไม่ว่า อังกอร์ จะเลือกอะไร – ไม่ว่าจะเป็นส่วนปฏิทินดาวเคราะห์ หรืออาหารเพื่อเพิ่มความถนัดเกรย่าก็เห็นด้วยกับเขา อาหารที่เธอทำแทบจะไม่ดีไปกว่าน้ำยาคืนที่เคร่งครัด นี่คือเหตุผลที่เกรย่าไม่ขัดขวางเจลลอล มิฉะนั้นหากต้องการปฏิบัติตามกฎที่กำหนดโดย“ ผู้ชายคนนั้น” เธอจะต้องเข้ามาแทรกแซงอย่างแน่นอนเมื่อแขกผู้มีบัตรทองถูกคนอื่นบังคับ

อังกอร์ เงียบอยู่พักหนึ่งก่อนที่เขาจะพูดในที่สุด“ ข้า…ข้าคิดว่าข้าจะเลือกส่วนปฏิทินดาวเคราะห์”

เมื่อได้ยิน“ส่วนปฏิทินดาวเคราะห์”เจลลอลก็พยักหน้า เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่า อังกอร์ หมายถึงอะไรที่“ ข้าคิด”

“ แต่ข้าขอถามอะไรก่อนตัดสินใจขั้นสุดท้ายได้ไหม” ถาม อังกอร์

“ เนี่ย ฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอนท่านทำได้ ในฐานะผู้ถือบัตรทองตราบใดที่ท่านอยู่ในร้านอาหารของบาร์บี้คำถามทั้งหมดที่ท่านมีจะได้รับคำตอบที่ดีที่สุด” ทอมวีเซิลโผล่ขึ้นมาจากที่ที่มีแต่พระเจ้ารู้

อังกอร์ มองไปที่มาร่า ซึ่งรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในตอนแรก แต่ในไม่ช้าก็รู้ว่าอังกอร์หมายถึงอะไร

“ เกี่ยวกับครูของเจ้า?” มาร่าพยายามถาม

อังกอร์พยักหน้าและค่อยๆอธิบายอาการของจอน ให้เกรย่าฟัง แน่นอนเขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับที่มาของจอน เขาเน้นเฉพาะการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของจอนและสถานการณ์ปัจจุบันของเขา

เกรย่าเลิกคิ้วและพิจารณาสักครู่ “ ร่างกายของครูของท่านร่วงโรยไปเองหรือ? รวมทั้งแขนขาของเขาด้วย”

อังกอร์พยักหน้า

มาร่ายังเพิ่มบางอย่าง “ ข้าได้ใช้ตรวจหาโรคกับเขา แต่ไม่มีอาการป่วย”

ร่างกายร่วงโรยโดยไม่มีสาเหตุของโรค?

พ่อมดทุกคนในห้องรู้คำตอบ แต่ไม่มีใครทำลายความเงียบ ในท้ายที่สุดเฮโรไล ซึ่งเป็นคนที่ทำตัวไม่ดีพูดขึ้นก่อน

“ ร่างกายที่ร่วงโรยโดยไม่มีโรคน่าจะเป็นเพราะใครบางคนถูกขับออกโดยจิตสำนึกของโลก” เฮโรไลหยุดเล็กน้อย จากนั้นเธอก็อธิบายแบบสบาย ๆ ว่า“ บางทีครูของเจ้าอาจไม่ได้มาจากโลกนี้ไป”

ทุกคนพยักหน้า แม้แต่เกรย่าก็เห็นด้วยกับประเด็นของเฮโรไล

อังกอร์ ไม่ตอบกลับ เขารู้แล้วว่าจอนมาจากโลกอื่น แต่เขาไม่กล้าพูดถึงมัน

อย่างไรก็ตามมาร่า ช่วยเขาในครั้งนี้ “ ข้าใช้มายาติดตามกับเขาเช่นกัน ครูของเขามาจากโลกนี้เพราะคาถาบอกข้าว่าเขาเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ เว้นแต่จะมีมนุษย์อยู่ในโลกอื่นด้วย”

คำพูดของมาร่า ทำให้ทุกคนเงียบลงอีกครั้ง

มนุษย์มีอยู่ในโลกแห่งเวทมนตร์เท่านั้น – นี่เป็นสามัญสำนึกของที่นี่ มนุษย์ในโลกอื่นหรือบนมิติต่างๆก็เป็นนักเดินทางจากโลกพ่อมดแม่มดหรือสิ่งมีชีวิตที่คล้ายมนุษย์ ไม่มี“ มนุษย์นอกโลก”

แม้ว่ามนุษย์ที่อพยพมาคลอดบุตรในโลกอื่นแล้วส่งเด็กกลับไปยังโลกแห่งเวทมนตร์ แต่จิตสำนึกของโลกจะไม่ขับไล่เด็ก กล่าวอีกนัยหนึ่งคือตราบใดที่ใครบางคนมีเลือดของมนุษย์อยู่ในตัวพวกเขาก็จะไม่มีปัญหากับจิตสำนึกของโลก แม้ว่ารูปลักษณ์ของพวกเขาจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนมนุษย์

ไม่ต้องพูดถึงจอนเป็นมนุษย์ที่บริสุทธิ์

ทุกคนนิ่งงัน เฮโรไลพิจารณาสักพักและพูดอีกครั้ง“ ถ้าเขาเป็นมนุษย์เขาไม่ควรถูกขับไล่ด้วยจิตสำนึก…ถ้าไม่ใช่โรคก็อาจเป็นคาถาสาปแช่งหรืออะไรทำนองนั้นก็ได้”

ก่อนที่มาร่า จะอธิบายว่าเขาไม่พบร่องรอยเวทมนตร์เฮโรไลกล่าวต่อว่า“ บางทีสาเหตุอาจเป็นความสามารถบางอย่างจากโลกอื่น ซึ่งหมายความว่าเจ้าไม่สามารถตรวจจับได้”

เช่นนั้นลักษณะของ "สภาพ" ของจอนค่อนข้างถูกกำหนดภายใต้การอภิปรายของผู้คน

อังกอร์ วางแผนที่จะถามว่าเกรย่ามีอาหารอะไรเพื่อช่วยครูของเขาหรือไม่ ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาจะพยายามทำให้ได้ แม้ว่ามันจะหมายความว่าเขาจะทำให้เจลลอลไม่พอใจก็ตาม

อย่างไรก็ตามการอภิปรายได้ข้อสรุปที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับสภาพของจอน อาหารที่ทำในขณะที่ทำตามข้อสรุปดังกล่าวจะไม่ช่วยจอนเลย

สาเหตุที่ทำให้จอนมีอาการเพียงแค่“ ผู้มาเยือนจากพื้นที่อื่นไม่คุ้นเคยกับโลกนี้”

แต่อังกอร์ไม่สามารถพูดได้ เขาเพียงแสร้งทำเป็นหัวเราะต่อหน้าทุกคน

“ มีคำถามเพิ่มเติมไหม ถ้าไม่ข้าจะเริ่มสร้างส่วนปฏิทินดาวเคราะห์!”

“ ไม่ ได้โปรดไปจัดการได้เลย -” อังกอร์ โค้งคำนับไปทางเกรย่าและเตรียมจะเดินจากไป แต่ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงอาการคันที่หลังของเขา “ เดี๋ยวก่อนข้ามีเรื่องอื่นจะถาม มันเกี่ยวกับตัวข้าเอง…