Warlock Apprentice - WA บทที่ 33: ไม่มีอะไรพิเศษ ฟรี

เมื่อการโต้เถียงจบลง เจลลอล และ เฮโรไล ก็เข้าร่วมทุกคนบนดาดฟ้าของ เรือตาแดง

ตั้งแต่ได้รับความช่วยเหลือที่เข้มแข็ง ในที่สุด ซาบอท ก็สงบลง

เจลลอล ดูโกรธมาก เขาจับไม้เท้าโลหะแน่นหนาและจุดที่ไม้เท้าชี้ไป ดาดฟ้าที่แข็งแรงด้านล่างเปิดออกทันที ฝุ่นและเศษไม้ปลิวว่อนไปทุกที่

การกระทำของ เจลลอล สร้างความหวาดกลัวให้กับพ่อมดฝึกหัดทุกคนในที่เกิดเหตุอย่างมาก อีสลีย์ยังคงก้าวถอยหลังจนเขาถอยชนเสา

น่องของอีสลีย์สั่นอย่างหนัก เขาลืมไปได้อย่างไรว่าพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ไม่ใช่เด็กชั้นสูงที่เอาแต่ใจจาก ซิลเวอร์ เฮรอน?

ความกลัวทำให้เขาแย่ลง เขาเกือบอยากจะคุกเข่าต่อหน้าเจลลอล และขอความเมตตาในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่มีความกล้าที่จะทำเช่นนั้น เมื่อถูกระงับโดยออร่าอันยิ่งใหญ่ของ เจลลอล

โชคดีที่ เจลลอล ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายใคร เขาเพียงแสดงความเย็นขาแก่อีสลีย์อีกครั้งก่อนที่เขาจะเปล่งออร่าของเขา

เมื่อ ซาบอท รู้ว่า เจลลอล ได้ทำการ "ตำหนิ" ของเขา เขาก็ขยับไปที่ เจลลอล ด้วยรอยยิ้มที่สุภาพและร่ายคาถา ชะล้าง เพื่อเช็ดฝุ่นและชิ้นส่วนที่แตกออกไปทั้งหมด

ซาบอท ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น“ ท่านมาคนเดียวเหรอ? คนจากป่าแรงโน้มถ่วงอยู่ที่ไหน”

เจลลอล เพิ่งดับความโกรธของเขา เขายังคงทำหน้าเย็นชา โดยไม่ให้คำตอบใด ๆ

เฮโรไล ตอบคำถามของ ซาบอท ในขณะที่ละอองน้ำเหล่านั้นยังคงวนเวียนอยู่รอบ ๆ ตัวเธอ

“ ป่าแรงโน้มถ่วง ส่ง นางไม้โบโกะ เขาถูกดึงดูด โดยพืชวิเศษบนเกาะ ข้ากลัวว่าเขายังคงพยายามปลูกถ่าย”

แม้จะมีชื่อว่า "นางไม้" แต่ทุกคนก็ยังรู้ว่าโบโกเป็นมนุษย์ ไม่ใช่เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่มีความสามารถพิเศษจากโลกอื่นที่เรียกว่าแอนท์

สำหรับเหตุผลที่ โบโกะ มีชื่อเล่น เขามีเส้นทางหลักใน ทักษะสายเลือด ไม่ใช่สายเลือดของสัตว์ แต่เป็นพืช เขาไม่เคยบอกใครว่าเขาปลูกถ่ายพืชชนิดใดในร่างกายของเขา เมื่อเขาเข้าร่วมการต่อสู้เขาจะแสดงร่างยักษ์เพื่อเหยียบย่ำจึงเรียกเขาว่า“ ดรายแอด”

โคโมเอ็นที่ยืนอยู่ข้างหลังซาบอทก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อได้ยินว่าองค์กรของเขาส่งใครบางคนมาด้วย

“ นางไม้โบโกะ …ข้าได้ยินมาว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการแกะสลักเส้นคาถา ไม้กายสิทธิ์ที่เขาทำถือเป็นงานที่ดีแม้ในเมืองหุ่นยนต์ลอยน้ำ " ซาบอท พยักหน้าด้วยความเคารพ
เฮโรไลยิ้มเท่านั้น

หลังจากแลกเปลี่ยนคำทักทาย เจลลอล และ เฮโรไล ก็เดินไปยังผู้นำทางของพวกเขา

เฮโรไลเข้าร่วมกับฟลอเรนท์และยกม่านน้ำคลุมร่างของเธอ เธอเป็นหญิงสาวที่มีรูปร่างดีแต่มีสีหน้าเย็นชา ผมของเธอเหมือนน้ำตกที่ไหลและดวงตาของเธอเป็นสีฟ้าและส่องแสงเหมือนดวงดาว มาพร้อมกับชุดเดรสยาวสีน้ำเงินไล่ระดับสีคล้าย ๆ กัน เฮโรไลดูเหมือนคนที่มาจากทะเล

เฮโรไลมองไปที่มาร่า ซึ่งยืนอยู่ข้างหลังฟลอเรนท์และเลิกคิ้วสีฟ้าซีดของเธอ "ข้ารู้จักเจ้า มาร่ามอร์นใช่ไหม เจ้าเรียนรู้คาถาเปลวไฟจากที่ปรึกษาของข้าเมื่อ 20 ปีก่อน”

มาร่า พยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ ท่านหญิงเฮโรไล! ท่านต้องมีเรื่องมากมายที่ต้องเข้าร่วม แต่ท่านยังจำกระดูกเก่า ๆ ที่น่าสมเพชของข้าได้ มันเป็นเกียรติมาก”

เฮโรไลตรวจสอบความแข็งแกร่งของ มาร่า พ่อมดฝึกหัดระดับ 3 เธอพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อแสดงความเห็นด้วย

การพยักหน้าเล็กน้อยนั้นทำให้ มาร่า มีความสุขที่ไม่อาจระงับได้ เขาเพิ่งทิ้งความประทับใจให้กับพ่อมดทางการหรือไม่?

ฟังดูไม่สำคัญ แต่ความจริงก็คือความประทับใจเล็ก ๆ น้อย ๆ บางครั้งก็เพียงพอที่จะเปลี่ยนอนาคตของพ่อมดฝึกหัดได้อย่างสิ้นเชิง มาร่า เคยได้ยินเรื่องราวที่เด็กชายผู้โชคดีคนหนึ่ง เคยสร้างความประทับใจให้พ่อมดทางการ เมื่อพ่อมดนั้นทำการทดลองเสร็จเขาก็มอบวัสดุเหลือใช้ให้กับเด็กชาย วัสดุเหล่านี้ช่วยชีวิตเด็กผู้ชายมานานหลายทศวรรษ เด็กชายกลายเป็นพ่อมดฝึกหัดระดับ 3 ก่อนที่เขาจะอายุ 30 ปีและยังคงพัฒนาต่อไปอย่างไม่หยุดยั้งจนในที่สุดเขาก็กลายเป็นพ่อมดทางการ

เมื่อรู้เรื่องราว มันกระตุ้นให้พ่อมดฝึกหัดนับไม่ถ้วน แน่นอนว่ามาร่าก็รู้สึกตื่นเต้น

อย่างไรก็ตามเฮโรไลไม่ได้สนใจในสิ่งที่ มาร่า กำลังคิด เธอหันไปหาฟลอเรนท์และถามว่า“ ปีนี้เจอคนที่ดีไหม”

ฟลอเรนท์โค้งคำนับอย่างระมัดระวัง ก่อนที่เขาจะให้คำอธิบายสั้น ๆ แก่เฮโรไลเกี่ยวกับความสามารถที่ได้รับคัดเลือกจากสถาบันเกาะปะการังขาว

“ ใครที่มีคุณสมบัติพิเศษทางร่างกายหรือความสามารถพิเศษ” เฮโรไลถาม

เธอไม่พบนักเรียนที่ดีมาหลายสิบปีแล้ว เพราะนักเรียนที่มีความสามารถดีนั้นหายากมาก ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะรับสมัครหนึ่งคนในปีนี้และถ้าเธอสามารถหานักเรียนที่มีความสามารถที่เหมาะสมได้จริงๆเธอก็จะเดินทางครั้งแรก นี่คือเหตุผลที่ เฮโรไล ไม่ถามเกี่ยวกับร้านอาหารของบาร์บี้ก่อน

ฟลอเรนท์พยายามระลึกถึงพรสวรรค์ที่เขาพบและจำคนพิเศษไม่ได้ “ ข้าพบทั้งหมดเจ็ดคนจากดินแดนแห่งการเปิดเผย เส้นทางพ่อมดและเกาะวัลฮัลลา ไม่มีคุณสมบัติพิเศษของร่างกาย สำหรับความสามารถพิเศษ … ดูเหมือนจะมีคนหนึ่ง ผู้มีพรสวรรค์จากเกาะวัลฮัลลา อ้างว่าเขาเห็นดวงดาวส่องแสงบนท้องฟ้า เมื่อตอนทำการทดสอบความสามารถ นั่นไม่มีอะไรเลยในคืนฤดูหนาว”

“ ดวงดาวในคืนที่ไร้แสงดาว?” เฮโรไลครุ่นคิด เธอลังเลก่อนที่จะพูดว่า“ข้าคิดว่าข้าเห็นคำอธิบายที่คล้ายกันในหน้า 467 ของอาเบลส์' ที่บันทึกความสามารถพิเศษประจำปี มันพูดถึงเด็กจากครอบครัวพ่อมด เมื่อเขาสัมผัสดวงตาของอาเบลส์เขาเห็นดวงดาวทุกดวงบนท้องฟ้าวนรอบ ๆ เส้นทาง ดังนั้นดวงดาวทั้งหมดจึงก่อตัวเป็นเส้นทางดวงดาวนับไม่ถ้วน นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการทดสอบที่ทำในคืนที่ไร้ดาว

“ หลังจากการทดสอบโดยละเอียดมากขึ้นพรสวรรค์ดังกล่าวเป็นความสามารถพิเศษที่พิสูจน์แล้วว่าพัฒนาไปสู่โหราศาสตร์ของไสยศาสตร์ ดังนั้นเด็กจึงเรียนวิชาทำนายโหราศาสตร์” เฮโรไลกล่าว จากนั้นเธอก็ส่ายหัวด้วยความสงสาร“ น่าเสียดายที่เขาไม่ได้กลายเป็นพ่อมด เขาเสียชีวิตด้วยวัยชรา ทำให้พรสวรรค์ของเขาสูญเปล่า”

ทุกคนยังรู้สึกเสียใจ แม้แต่พรสวรรค์ที่ดีก็ไม่สามารถช่วยผู้คนจากวัยชราได้ ถ้าไม่มีใครกลายเป็นพ่อมดก็จะกลายเป็นฝุ่น

“ คนที่เจ้าพูดถึงตอนนี้ดูเหมือนจะมีพรสวรรค์ในโหราศาสตร์ ไม่เลว” เฮโรไล กล่าว จากนั้นเธอก็ถอนหายใจ“ น่าเสียดายที่ข้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องลึกลับเลย”

การยอมรับว่าการเป็นนักเรียนจะเป็นการสิ้นเปลือง แน่นอนว่าเธอยังทำได้ อย่างไรก็ตามเธอจะต้องใช้เวลามากในการสอนเขา ในขณะที่รู้ว่านักเรียนอาจจะล้มเหลว แน่นอนว่าเฮโรไลไม่ต้องการทำอะไรที่ไม่ได้ผลตอบแทน

เธอปฏิเสธความคิดนี้อย่างเงียบ ๆ จากนั้นจึงถามฟลอเรนต์อีกครั้งว่า“ มีความสามารถพิเศษอื่น ๆ นอกเหนือจากความสามารถนั้นหรือไม่”

ฟลอเรนท์ส่ายหัว “ นอกเหนือจากความสามารถทั้งเจ็ดแล้ว มาร่า ยังพบอีกสามคน ข้าไม่รู้เกี่ยวกับพวกเขาเลย”

เมื่อเฮโรไลมองไปที่ มาร่า มาร่ารีบจัดเสื้อผ้าของเขาและก้าวขึ้นอย่างสุภาพ เขากล่าวว่า“ ข้าพบพรสวรรค์สามคนจากเกาะชายขอบ สองคนเป็นหลานของข้าพรสวรรค์ของพวกเขาดี แต่ไม่พิเศษ ส่วนคนที่สาม…”

มาร่า นึกถึงวันทดสอบของ อังกอร์ หินพรสวรรค์ เปล่งประกายเจิดจ้า แต่เขาจำได้ว่า อังกอร์ เอ่ยถึงคำว่า "ลอย"

“ การลอยตัว” ยังคงเป็นความสามารถทั่วไป

“ ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับคนที่สามเช่นกัน” มาร่า ให้คำตอบที่หนักแน่นกับ เฮโรไล

เมื่อฟังคำอธิบายของพวกเขาสีหน้าของเฮโรไลก็ผิดหวัง ความสามารถที่ดีนั้นหายาก

เฮโรไลเหลือบมองอีสลีย์ ถ้าไม่ใช่เพราะเด็กคนนั้นได้เรียนรู้วิธีการร่ายเวทย์ของ หอคอยแห่งเฮอริเคน แล้วเธอคงจะพยายามเอาชนะใจเขา ชายหนุ่มที่มีพลังทางจิตวิญญาณที่โดดเด่นเช่นนี้มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นพ่อมดทางการไม่ว่าเขาจะเดินไปทางใดก็ตาม

น่าเสียดาย…เขาเข้าร่วมหอคอยแห่งเฮอริเคนแล้ว แน่นอนว่า เจลลอล สร้างความกดดันให้กับเด็กผู้ชายคนนั้นมากถึงขนาดดุเขา แต่ เจลลอล ไม่เคยทำร้ายเขาเลย โดยปกติแล้วเมื่อมีคนทำให้ เจลลอล ขุ่นเคืองใครบางคนอาจเสียชีวิตหรือได้รับบาดเจ็บสาหัส คราวนี้ เจลลอล ได้รับการยกเว้นเพียงเพราะพรสวรรค์ที่โดดเด่นของอีสลีย์ไม่เช่นนั้นผลที่ตามมาอาจรุนแรงกว่านี้

“ เมื่อเราจัดการกับสถานการณ์เสร็จแล้วให้แสดงความสามารถเหล่านั้นให้ข้าดู” เฮโรไลพูด การทดสอบโดยใช้ ตาแห่งอาเบลส์  เป็นเพียงการทดสอบขั้นพื้นฐาน ดังนั้นจึงอาจผิดพลาดได้ ตอนนี้พวกเขาอยู่บนทะเล หลังจากนั้นเธอมีเวลาเหลือเฟือ ดังนั้นเธอจะใช้เวลาและไปดูด้วยตัวเอง

มาร่า และ ฟลอเรนท์ รู้ทันทีว่า เฮโรไล กำลังวางแผนจะทำอะไร พวกเขาเริ่มอิจฉาความสามารถของเด็กที่โชคดีของพวกเขา

เฮโรไลมีชื่อที่ดีในสถาบันการศึกษา ต่างจากพ่อมดคนอื่น ๆ ที่ทำตัวสูงส่งและหยิ่งยโสอยู่เสมอเฮโรไลอ่อนโยนต่อพ่อมดฝึกหัดเป็นภาพที่น่ายินดีในโลกของพ่อมด

ตอนนี้ เฮโรไล วางแผนที่จะทดสอบความสามารถด้วยตัวเอง ด้วยตัวตนของเธอ ช่างเป็นเกียรติอย่างยิ่ง!

มาร่า รู้สึกพอใจกับการทิ้งความประทับใจเล็ก ๆ ไว้ให้ เฮโรไล เมื่อไม่กี่วินาทีที่ผ่านมา ตอนนี้เขาอิจฉา“ นักเรียน” ที่เฮโรไลเป็นห่วง…รวมถึงหลานทั้งสองของเขาด้วย