WSSTH บทที่ 455 : ความหวัง…
"สหายน้อย ไปกันเถิด!" คลื่นลมรุนแรงพัดกวาดไปรอบตัวเขา ปีกที่กว้างใหญ่ดั่งเมฆาคลุมฟ้าของต้าเผิง กระพืออย่างแรงพัดเหล่าศิษย์ของนิกายไตรพนาครามที่กรูกันมาห้อมล้อมต้วนหลิงเทียน ด้วยพลังลมอันรุนแรงร่างของพวกมันต่างกระเด็นกระดอนไปไกล
ครู่ต่อมาร่างกายของต้วนหลิงเทียนรู้สึกราวกับร่างกลับกลายเป็นปุยนุ่นไร้น้ำหนัก ด้วยถูกต้าเผิงใช้พลังไร้สภาพจับยกลอยขึ้น หมายดึงให้มานั่งบนหลังด้วยความเร็ว
"โม่อี้!" ทันใดนั้นเองต้วนหลิงเทียนพลันพุ่งมือออกไปปานสายฟ้า ความจับโม่อี้ที่อยู่ด้านข้าง แล้วดึงอีกฝ่ายให้ขึ้นมายังหลังของต้าเผิงด้วยกันกับเขา
“คุ้มกันต้วนหลิงเทียน!”ปรมาจารย์ขุนเขาไท่หยาง เจิ้งฝาน และปรมาจารย์ขุนเขาเทียนเชวียน เคอเจิ้น หันมามองสบตากัน ก่อนที่จะพุ่งไปหาต้าเผิงอย่างพร้อมเพรียง หมายรับมือจัดการเหล่าอาวุโสทั้งหลายของนิกายไตรพนาครามที่หมายขัดขวาง
วูบบบบ!!
ทันใดนั้นเองปรากฏร่างหนึ่งพุ่งมาดั่งสายฟ้า พุ่งขึ้นมาหยุดยืนบนแผ่นหลังของต้าเผิง
สีหน้าของต้วนหลิงเทียนมืดมนลงโดยพลัน เมื่อเห็นว่าผู้มาเป็นใคร “จ้าวหลิน!”
ผู้ที่มาใหม่นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน …มันคืออาวุโสฝ่ายนอกขุนเขาเทียนเฉวียน จ้าวหลิน! ผู้ซึ่งมีความแค้นที่ไม่อาจไม่ชำระกับต้วนหลิงเทียน!!
“ต้วนหลิงเทียน เจ้าทำลายทั้งชีวิตของลูกชายข้า! …ข้าจักส่งเจ้าไปลงนรก!!”จ้าวหลินเผยความบ้าคลั่งออกมา มันตบฟาดฝ่ามือที่อัดแน่นไปด้วยพลังงานต้นกำเนิดอันน่าพรั่นพรึง พุ่งไปยังร่างต้วนหลิงเทียน! ตัวฝ่ามือเปล่งแสงเรืองรองส่องประกายขึ้นมาคล้ายดารายามราตรี
เหนือร่างมันปรากฏเงาร่างช้างแมมมอธโบราณ 4,200 ตัวก่อเกิดขึ้น!
เห็นได้ชัดว่าจ้าวหลินนี้ได้ทะลวงผ่านไปยังระดับแรกสัมผัสธรรมชาติขั้นที่ 3 แล้ว!
นอกจากนี้มันยังทำความเข้าใจพลังระดับเบื้องต้นได้สำเร็จ…!
สีหน้าของต้วนหลิงเทียนซีดลงในทันใด
นั่นเพราะอำนาจจิต พันมายาลวงตาของเขา ไร้ผลกับจ้าวหลินอย่างสิ้นเชิง!
"จี๊ดๆ ~" ทันใดนั้นเองเจ้าเสี่ยวจินที่หลบอยู่ใต้แขนเสื้อของต้วนหลิงเทียน ก็พุ่งร่างออกมาดั่งประกายแสงสีทอง ปราดเดียวก็บรรลุถึงเบื้องหน้าจ้าวหลิน พร้อมกันนั้นเองก็บังเกิดเสียงอัสนีฟาดผ่าดังขึ้น
เหนือขึ้นไปบนฟ้าปรากฏเงาร่างช้างแมมมอธโบราณ 4,500 ตัว!
ตอนนี้เจ้าหนูตัวน้อยได้ตัดผ่านไปยังระดับแรกสัมผัสธรรมชาติขั้นที่ 3 แล้วเช่นกัน และตัวมันก็บรรลุครึ่งก้าวพลังสายฟ้าขั้นสูงได้เนิ่นนานแล้ว
เปรี๊ยงงง!!
เสียงระเบิดจากการปะทะกันของพลังงานต้นกำเนิดอันมหาศาลดังสนั่นขึ้นมาก้องฟ้า มวลอากาศรอบๆทั้งสองร่างแผ่พุ่งซัดกระจายออกไปรอบทิศทางเป็นวงกว้าง หลังจากที่มวลอากาศซัดกระจายออกไป คลื่นลมรุนแรงก็โหมกระหน่ำพัดออก เจ้าหนูตัวน้อยอาศัยจังหวะนี้ดีดตัวกลับมานั่งบนไหล่ต้วนหลิงเทียน
ในการปะทะกับจ้าวหลินครานี้ เจ้าหนูตัวน้อยมีเปรียบเจ้าหลินนัก ถึงขั้นทำร้ายอีกฝ่ายจนบาดเจ็บไม่น้อย
“เป็นผู้ใด!?” จ้าวหลินไม่เคยคิดฝันเลยว่าต้วนหลิงเทียนจะมีผู้เชี่ยวชาญที่คอยปกป้องเอาไว้เช่นนี้ ใบหน้าของมันมืดลงโดยพลัน เมื่อสังเกตเห็นหนูตัวเล็กๆ ที่ยืนอยู่บนไหล่ต้วนหลิงเทียน สายตาของมันเย็นลงในทันใด “ต้วนหลิงเทียน”
เมื่อกล่าวจบจ้าวหลินพลันเรียกกระบี่วิญญาณออกมาจากมิติ ตัวกระบี่ปรากฏจากอากาศว่างเปล่าเข้าสู่มือ มันพุ่งมาเงื้อแขนหมายลงมืออีกครั้ง
"เป็นเจ้ารนหาที่ตายเอง!!" ทันใดนั้นเอง ปรากฏพลังมหาศาลขุมหนึ่งพุ่งมาซัดกระแทกร่างของจ้าวหลินจนกระเด็นออกไป
จ้าวหลินไม่อาจต้านทานพลังขุมนี้ได้อย่างสิ้นเชิง สุดท้ายร่างของมันก็ถูกพลังที่ซัดทำร้ายแผ่พุงทำลายชีพจรจนขาดสะบั้น ทั้งยังกระเด็นปลิวตกจากหลังต้าเผิง ลอยละลิ่วร่วงหล่นไปยังพื้นด้วยความเร็ว
ตุบ!!
เสียงร่างจ้าววหลินร่วงหล่นพื้นดังขึ้น บุปผาโลหิตเบ่งบานบนพื้น ตับไตไส้พุงล้นทะลัก…เห็นที หากคิดรักษาชีวิตมันไว้…คงเป็นไปไม่ได้แล้ว…
"หลิน!" ทันใดนั้นเองเหนือฟ้าพลันมีเสียงหนึ่งแผดตะโกนออกมาสุดเสียง
หลังจากที่อาวุโสผู้พิทักษ์จ้าวหมิง เห็นว่าจ้าวหลินถูกซัดกระเด็นจนเหลือลมหายใจรวยริน อาการสาหัสหนักหนาเสียยิ่งกว่า 9 ตาย 1 รอด มันก็ระเบิดพลังงานต้นกำเนิด พร้อมทั้งพลังจากแนวคิดลมระดับ 5 ออกมาเต็มกำลัง ซัดกระแทกออกไปรอบๆ บีบบังคับให้ฝ่ายตรงข้ามล่าถอย เพื่อพุ่งร่างไปช่วยจ้าวหลิน…
“เจิ้งฝาน! เหตุใดต้องทำร้ายลูกชายข้า?!!”สายตาของจ้าวหมิงจับจ้องมองไปยังเจิ้งฝานที่ลอยตัวอยู่บนฟ้าข้างๆต้าเผิง
ที่แท้เมื่อครู่นี้เป็นเจิ้งฝานที่พุ่งมาซัดจ้าวหลินจนกระเด็น อีกทั้งยังลงมือโดยไม่ได้ออมรั้งพลังไว้ ทำให้ชีพจรทั่วร่างจ้าวหลินขาดสะบั้น ทำให้มันไร้หนทางรอดใดๆ
“อาวุโสหมิง ทุกคนของนิกายกระบี่ 7 ดาวเรากำลังต่อสู้กับศัตรูสุดกำลัง เพื่อคุ้มกันต้วนหลิงเทียนให้หลบหนีจากไปอย่างปลอดภัย.. แต่บุตรชายของท่านกลับคิดทำร้ายต้วนหลิงเทียน กระทั่งคิดลงมือสังหารเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว! เช่นนี้ท่านคิดว่ามันสมควรตายหรือไม่?” สายตาของเจิ้งฝานจ้องกลับไปอย่างไม่หวาดหวั่นกล่าวคำออกไปด้วยน้ำเสียงเข้มขรึม
"หลิน เรื่องเป็นเช่นนั้นจริงหรือ?" ใบหน้าของชายชรากลับกลายเป็นหม่นหมอง ยามมองจ้าวหลินในอ้อมกอด มันรู้สึกเสียใจและท้อแท้นัก
ซู่มมม!
ปีกอันกว้างใหญ่ดั่งเมฆาคลุมฟ้าของต้าเผิงกระพือออกด้วยความเร็ว ก่อเกิดแรงลมกรรโชกมหาศาล พุ่งร่างออกไปด้วยความเร็วสูง ต้วนหลิงเทียนรู้สึกเสมือนขี่เมฆเหินฟ้าพุ่งไปด้วยความฉับไว
สายลมอันรุนแรงที่โหมกระหน่ำพัดมาต้องปะทะหน้า ทำให้ใบหน้าด้านชา คล้ายจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ โม่อี้ที่อยู่ด้านข้างเองก็เผยท่าทางลำบากออกมาอย่างหนักหนา มันก้มตัวต่ำเกาะกุมขนต้าเผิงไว้แน่นราวตุ๊กแก
ตอนนี้เพื่อนำพาทั้ง 2 ให้จากไปอย่างปลอดภัย ต้าเผิงไม่กล้าออมรั้งความเร็วอะไร รีบเหินบินไปด้วยความเร็วสูงสุดทันที
"ต้วนหลิงเทียน,โม่อี้ จงมีชีวิตรอดสืบไป…ต่อไปอนาคตของนิกายกระบี่ 7 ดาวอยู่ในมือพวกเจ้าทั้งคู่ แล้ว" เจิ้งฝานและเคอเจิ้น พยักหน้าให้ต้วนหลิงเทียนและโม่อี้ ก่อนที่ทั้งคู่จะเหาะผละจากต้าเผิง พุ่งกระโจนไปหาเหล่าอาวุโสของนิกายไตรพนาครามที่ติดตามมา
พวกมันตัดสินใจสู้ร่วมเป็นร่วมตายไปพร้อมๆกับนิกายกระบี่ 7 ดาว
"ไม่!!" สีหน้าที่ยินดีของต้วนหลิงเทียนยามเมื่อเห็นเคอเจิ้นกับเจิ้งฝานเข้ามาหา แปรเปลี่ยนกลับกลายเป็นบิดเบี้ยวในทันใด เมื่อเห็นทั้งคู่พุ่งไปหากลุ่มอาวุโสของนิกายไตรพนาครามที่ติดตามมา
"แย่แล้ว!" ทันใดนั้นเองต้วนหลิงเทียนเหมือนจะสังเกตเห็นบางสิ่ง ร่างเขาสะท้านไปเล็กน้อยเมื่อเห็นบางอย่างไกลตา
มีร่างหนึ่งที่กำลังพุ่งมาทางพวกเขาด้วยความเร็วสูง ระยะทางหดสั้นด้วยความไว ทำให้สีหน้าต้วนหลิงเทียนเคร่งเครียดขึ้นโดยพลัน
ซู่มมม!!
ยามนี้ด้านหลังต้าผิงปรากฏร่างประมุขนิกายบัวปีศาจคมมีดที่ถูกอาวุโสหมิงซัดจนผละออกมา ก็ได้โอกาสพุ่งร่างติดตามต้าเผิงมาด้วยแววตาอำมหิต จิตสังหารยังคุกรุ่นแผ่ซ่านออกมาในบรรยากาศ
"ต้วนหลิงเทียน เจ้าต้องตาย!" เสียงของประมุขนิกายบัวปีศาจคมมีดฟังดูน่ากลัวคลายอสูรร้ายจากห้วงอเวจีนรก มืดมนเย็นเยียบอย่างน่ากลัว
ที่มันติดตามต้าเผิงมาเช่นนี้ แน่นอนว่าต้องการฆ่าต้วนหลิงเทียนให้ตายคามือ
มันนึกภาพออกเลยว่าหากวันนี้ต้วนหลิงเทียนเล็ดรอดไปได้จะเกิดอะไรขึ้น อย่าว่าแต่มัน กระทั่งทั้งนิกายไตรพนาครามยังไม่อาจอยู่ได้อย่างสงบ
แต่น่าเสียดายที่ความเร็วของต้าเผิงนั้นรวดเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดก็บรรลุความเร็วสูงสุด ถึงแม้ว่ามันจะเร่งเร้าพลังงานต้นกำเนิดออกมาทั่วทั้งร่างแล้วก็ยังไม่อาจติดตามได้ทัน ระยะทางที่มีเพียงเอื้อมเมื่อครู่กลับห่างไกลออกไปเรื่อยๆ
"บัดซบเอ๊ย!!" สีหน้าท่าทางของประมุขนิกายบัวปีศาจคมมีดยิ่งมายิ่งเคร่งเครียด แต่มันก็ยังดันทุรังเร่งพลังเหินร่างติดตามอย่างไม่ลดละ อนิจจา…สุดท้ายร่างของต้าเผิงก็หายลับไปจากสายตามัน
"ฮึ่ม! พวกเรากลับปล่อยให้ต้วนหลิงเทียนหนีรอดไปได้จริงๆ! …หลิงหูจิ่นหงบัดซบ! นิกายกระบี่ 7 ดาวอันบัดซบ!” ประมุขนิกายบัวปีศาจมองไปรอบๆอย่างจนปัญญา ก่อนที่จะพุ่งร่างกลับมายังนิกายกระบี่ 7 ดาว
"ท่านพ่อ…ต้วนหลิงเทียนทำให้สายเลือดตระกูลจ้าวของเราจบสิ้นลงแล้ว …ลูกเคอเองก็ถูกต้วนหลิงเทียนทำร้ายจนสูญสิ้นความเป็นชาย…ไร้หนทางมีบุตรสืบไปแล้ว… ท่านพ่อ ท่านต้องล้างแค้นให้ข้า…ล้างแค้นให้เคอ…ฆ่าต้วน… " จ้าวหลินที่นอนลมหายใจรวยรินในอ้อมกอดจ้าวหมิงกล่าวคำออกมาอย่างลำบาก สุดท้ายมันก็คอพับขาดใจตายเสียก่อนทันได้กล่าวจบคำ
"หลิน! หลิน!!" อาวุโสหมิงกรีดร้อง กู่ตะโกนก้องฟ้า ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความทุกข์ระทมขมขื่นฟังแล้วน่าเวทนานัก
“ข้าจ้าวหมิง อุทิศทั้งชีวิตเพื่อนิกายกระบี่ 7 ดาว!…แต่สุดท้ายลูกชายของข้ากลับต้องมาตายตกด้วยน้ำมือคนของนิกายกระบี่ 7 ดาว! หลานชายหัวแก้วหัวแหวนของข้ายังต้องพิการด้วยน้ำมือความตัวความหวังของนิกายกระบี่ 7 ดาว!! น่าขัน น่าขันยิ่งนัก! ฮ่าๆๆๆๆ!!” จ้าวหมิงระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น และเมื่อมันหัวเราะอยู่ครู่หนึ่ง มันก็พุ่งร่างไปหาชายในชุดสีเทา อาวุโสเฉียนในทันใด
ทางด้านอาวุโสเฉียนนั้นก็กำลังรับมือกับกลุ่มผู้เชี่ยวชาญระดับหยั่งรู้ธรรมชาติขั้นที่ 6 อยู่ เมื่อจับสัมผัสถึงการเคลื่อนไหวที่พุ่งเข้ามา มันก็ระวังตัวไม่น้อย แต่เมื่อเห็นว่าเป็นอาวุโสหมิงมันก็ระบายลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก หันกลับไปรับมือศัตรูต่อในทันใด
แต่พริบตาต่อมาสีหน้ามันก็ซีดลงโดยพลัน
เนื่องเพราะการโจมตีของอาวุโสหมิงนั้น กลับพุ่งเป้ามาที่มัน หาใช่ศัตรูไม่!!
ปงงงงงงงง!!
ฝ่ามือที่อัดแน่นไปด้วยพลังงานต้นกำเนิดพร้อมทั้งแนวคิดลมระดับที่ 5 ซัดเข้าที่กลางหลังของอาวุโสเฉียนที่ไม่ทันได้ระวังเข้าอย่างจัง!
"จ้าวหมิง! เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ?!" สีหน้าของอาวุโสเฉียนซีดลงทันที การถูกทำร้ายโดยไม่ทันตั้งตัวเช่นนี้ ทำให้อวัยวะภายในบาดเจ็บสาหัสนัก!
มันไม่คิดเลยว่าอยู่ดีๆจ้าวหมิงจะลงมือลอบทำร้ายมันเช่นนี้…!!
ผู้เชี่ยวชาญทั้งสามของนิกายไตรพนาคราม รวมทั้งหลู่หยวน ที่กับลังปะทะกับอาวุโสเฉียนก่อนหน้านี้ ก็ตกตะลึงกับการกระทำของจ้าวหมิงไปไม่น้อย
หลังจากนั้นในเวลาอันสั้น หลู่หยวนที่ตอบสนองต่อเรื่องราว ก็รีบกล่าวคำออกมา
“ฮ่าๆๆ! อาวุโสหมิง หากท่านช่วยพวกเรากวาดล้างนิกายกระบี่ 7 ดาววันนี้ พวกเราเองก็ยินดีให้ท่านเข้ารับตำแหน่งผู้พิทักษ์อาวุโส” หลู่หยวนระบิดเสียงหัวเราะออกมา นี่เพราะฉากตรงหน้า ทำให้มันประหลาดใจอย่างแรง
ครู่ต่อมาหลู่หยวนและอาวุโสคนอื่นๆของนิกายไตรพนาครามก็ลงมืออีกครั้ง และด้วยความร่วมมือของจ้าวหมิงเพียงไม่กี่ลมหายใจ ก็สามารถจบชีวิตอาวุโสเฉียนลงได้
อาวุโสเฉียน ขุมพลังอันดับ 1 ของนิกายกระบี่ 7 ดาว สิ้นลมหายใจ!
มันตกตายเพราะถูกกลุ้มรุมด้วยน้ำมือของผู้ฝึกยุทธ์ระดับหยั่งรู้ธรรมชาติระดับ 6 อันเป็นระดับเดียวกับมัน ถึง 4 คน!
“จ้าวหมิง!” ภาพจ้าวหมิงร่วมมือกับหลู่หยวนและคนอื่นๆของนิกายไตรพนาครามกลุ้มรุมสังหารอาวุโสพิทักษ์เฉียน ล้วนอยู่ในสายตาของหลิ่งหูจิ่นหง นี่ทำให้ดวงตาของมันจับจ้องร่างชราชุดฟ้าจนแทบปริแตก “เจ้าตอบแทนบุญคุณที่บรรพชนที่ชุบเลี้ยงเจ้ามาดั่งลูกบุญธรรมเช่นนี้หรือ! นี่หรือคือการตอบแทนนิกายของเจ้า!! ”
“นิกาย? ฮ่าๆๆ!!”จ้าวหมิงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่จะกล่าวคำด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “นิกายบัดซบอันใด!หลานชายของข้าถูกศิษย์นิกายกระบี่ 7 ดาวอันเป็นความหวังของพวกเจ้าทำให้พิการสูญสิ้นลูกหลาน! ลูกชายของข้าก็ถูกคนของนิกายลงมือทำร้ายจนตกตาย!! ในเมื่อนิกายไร้หัวใจต่อข้า แล้วข้ายังจักทำเพื่อนิกายไปทำอะไร! หลิ่งหูจิ่นหง ตาย!!” ทันทีที่กล่าวจบจ้าวหมิงก็พุ่งร่างไปราวกับมันได้กลับกลายเป็นสายลม กวาดผ่านเมฆหมอกข้ามฟ้าไปหาหลิ่งหูจิ่นหงด้วยความเร็วสูง!
ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ เองของนิกายไตรพนาครามก็พุ่งไปหาหลิ่งหูจิ่นหงเช่นกัน
“ท่านประมุข!”ทุกคนที่เห็นภาพบนฟ้าต่างกรีดร้องออกมาด้วยความสิ้นหวัง
“ฮ่าๆๆๆๆ!! ข้าหลิ่งหูจิ่นหงขอล่วงหน้าพวกเจ้าไปก่อน….และข้าจักรอคอยพวกเจ้าอยู่บนเส้นทางลงนรก… พวกเจ้าทั้งหมดเตรียมตัวรับโทสะอันเกรี้ยวกราดของต้วนหลิงเทียนในอนาคตให้ดี! ฮ่าๆๆๆๆ!!” ในช่วงเวลาก่อนที่จะถูกสังหารหลิ่งหูจิ่นหงหัวเราะออกมาอย่างปลอดโปร่ง ใจมันไม่รู้สึกหวาดกลัวต่อความตายแม้แต่น้อย สิ่งที่เหลืออยู่ในใจของมันมีเพียงความเศร้าโศก ความหาญกล้า และความเชื่อมั่นในตัวต้วนหลิงเทียน…
ปงงงง!!
เมื่อหลิ่งหูจิ่นหงถูกฝ่ามือซัดทำร้ายจนตกตาย การต่อสู้อันโหดร้ายก็ดำเนินไปอีกครู่หนึ่ง ไม่นานทั้งหมดก็จบสิ้นลง
นิกายกระบี่ 7 ดาวถูกทำลาย!
…
ห่างไกลออกไปจากนิกายกระบี่ 7 ดาว ท่ามกลางทะเลทรายรกร้างอันกว้างใหญ่สุดไพศาล ร่างมหึมาเหินร่อนลงมาจากฟ้าสู่แดนดิน จนฝุ่นทรายคละคลุ้งปลิวว่อนในอากาศ
มันคือต้าเผิง และยามนี้ดวงตาของมันทอประกายดั่งสายฟ้า เผยความดุร้ายออกมาไม่น้อย
"สหายน้อยทั้ง 2 จากนี้ไปพวกเจ้าต้องดูแลตัวเองแล้ว… ข้าขอฝากอนาคตของนิกายกระบี่ 7 ดาวไว้กับพวกเจ้าทั้งคู่ด้วย" ต้าเผิงกางปีกออก ก่อนที่จะส่งทั้ง 2 ลงจากหลัง
คนที่เดินลงมาก็คือต้วนหลิงเทียนและโม่อี้ที่หลบหนีมาจากนิกายกระบี่ 7 ดาว…
บนไหล่ของต้วนหลิงเทียนก็มีหนูตัวน้อยนั่งอยู่
"อาวุโสเผิง ท่าน … " ต้วนหลิงเทียนเหมือนจะสัมผัสได้ถึงเจตนาของต้าเผิง เมื่อได้ยินเสียงกล่าวคำที่ส่งผ่านพลังงานต้นกำเนิดมา
และในขณะที่เขาจะกล่าวรั้งให้ต้าเผิงอยู่นั้น…
พั่บ!
ปีกมหึมาของต้าเผิงพลันกลางออก ก่อนที่จะกระพือวูบส่งร่างพุ่งขึ้นฟ้าไปพร้อมสายลมหอบใหญ่ที่พัดปะทะร่างต้วนหลิงเทียนอย่างแรง
ในขณะเดียวกัน เสียงหนึ่งก็ส่งตรงถึงหูต้วนหลิงเทียนให้ได้ยินอย่างชัดเจน “ที่ข้ามีชีวิตได้อย่างทุกวันนี้ ล้วนเป็นนิกายกระบี่ 7 ดาวมอบให้ทั้งสิ้น…เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจักไม่ร่วมรบและเฝ้าดูความเป็นไปของนิกาย ยามที่นิกายเกิดวิกฤตหายนะเช่นนี้…สหายน้อย ด้วยพรสวรรค์ตามธรรมชาติในเชิงยุทธ์ของเจ้า อนาคตของเจ้านั้นไร้สิ้นสุด…”
"เจ้าเป็นความหวังของนิกายกระบี่ 7 ดาว!"
วูบบบ!
อาวุโสบินจากไปด้วยเจตจำนงอันแน่วแน่ยึดมั่น หมายร่วมเป็นร่วมตายไปพร้อมๆนิกายกระบี่ 7 ดาว
"อาวุโสเผิง!" หัวใจของต้วนหลิงเทียนสั่นสะท้านขึ้นมาอย่าเศร้าโศก เมื่อเห็นต้าเผิงพุ่งร่างย้อนกลับหายลับไปในม่านเมฆ
ตอนนี้เองจำนวนผู้คนที่สละชีวิตเพื่อถ่วงเวลาให้เขาได้รอดชีวิตออกมาพลันปรากฏขึ้นในห้วงคิดต้วนหลิงเทียนทีละฉากๆ ทั้งหมดต่างยินยอมตกตายอย่างไม่หวาดกลัว …ในแววตาและใบหน้าของทุกคนแฝงไว้ด้วยความคาดหวัง…นี่ทำให้ดวงตาของเขาเริ่มแดงขึ้นมาอีกครั้ง
ทั้งหมดตายเพื่อให้เขามีชีวิตรอด..
ภาระอันหนักอึ้งร่วงหล่นกดทับลงบนบ่าของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว…
มันหนักปานขุนเขาถล่มโถมทับลงบนร่าง ลมหายใจยังแทบขาดห้วงไม่ปะติดปะต่อ…
