WSSTH บทที่ 454 : โศกนาฏกรรม…ความกล้าหาญและการจากลา
"ปรมาจารย์เจิ้งฝาน!" ใบหน้าต้วนหลิงเทียนคลี่ยิ้มออกมาทันที เมื่อพบว่าผู้ที่ลงมือช่วยเหลือตัวเป็นผู้ใด
ทว่าหลังจากดีใจได้ไม่ทันไร เมื่อมองเห็นสถานการณ์รอบๆ สีหน้าต้วนหลิงเทียนก็มืดลงอีกครั้ง
ตอนนี้เพียงเวลาไม่นานเหล่าศิษย์นิกายที่เหลืออยู่ก็ตกตายด้วยน้ำมือคนของไตรพนาครามไปเป็นจำนวนมาก หยาดโลหิตหลั่งรินชโลมรดทั่วยอดเขาเทียนชู
"ฆ่า!!" ศิษย์สายนอกนิกายกระบี่ 7 ดาว อายุราวๆ 20 ปีคนหนึ่งกู่ร้องคำรามออกมา ขณะเงื้อกระบี่หมายพุ่งไปสังหารศัตรู แต่อนิจจาไม่ทันได้ฟันฟาดฝ่ายตรงข้าม ตามตัวของมันกลับถูกกระบี่นับสิบทิ่มแทง ตกตายลากจากโฃกนี้ไปด้วยใจไม่ยินยอม
ใจของต้วนหลิงเทียนสั่นสะท้านเมื่อเห็นเรื่องราวตรงหน้า…
หนุ่มน้อยที่สมควรมีอนาคตอีกยาวไกล สุดท้ายกลับต้องฝันสลายตกตายลงไป …ง่ายดายเช่นนี้
ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนรู้สึกว่า…ชีวิตคนเรามันช่างเปราะบางเหลือเกิน…
หากอยู่ในในโลกเก่าแล้วล่ะก็ ศิษย์ที่อายุราวๆ 20 ปีคนนั้น ป่านนี้คงใช้ชีวิตในรั้วมหาลัย สนุกสนานกับการเรียน สังสรรค์เฮฮาเลี้ยงฉลองกับผองเพื่อน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไร้กังวล
แต่ตอนนี้โอกาสที่จะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขของมัน…ก็หาได้หลงเหลืออีกต่อไปแล้วไม่ เพราะคนได้ไร้ซึ่งลมหายใจสืบไป..
"อ๊าค!!" ต้วนหลิงเทียนเริ่มโมโหจนตาแดงก่ำ กระบี่อ่อนดาราม่วงตวัดวูบวาบด้วยความเร็วที่สูงล้ำขึ้น ทุกที่ๆต้วนหลิงเทียนผ่าน ศิษย์ของนิกายไตรพนาครามตกตายราวใบไม้ร่วง
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ายามนี้ คมกระบี่อ่อนดาราม่วงปาดคอหอยสะบั้นหลอดลม ปลิดปลงศีรษะดับชีวิตศิษย์ไตรพนาครามไปแล้วกี่คน อีกทั้งเขาก็ไม่รู้ด้วยว่ายามนี้ศิษย์นิกายกระบี่ 7 ดาวที่ต้องนอนทอดร่างทิ้งกายตกตายพื้นยอดเขานี้มีจำนวนเท่าไร
เขารู้เพียงแค่ …
ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!!
ทุกครั้งที่เขาพบกับอันตรายถึงชีวิต จะเป็นปรมาจารย์เคอเจิ้น กับปรมาจารย์เจิ้งฝานที่คอยดูอยู่ สอดมือเข้าช่วยเหลือ แก้ไขสถานการณ์ตลอด
หาไม่แล้วป่านนี้เขาคงต้องตกตายภายใตเงื้อมมือของผู้อาวุโสนิกายไตรพนาครามไปเนิ่นนานแล้ว
พลังงานต้นกำเนิดในตันเถียนถูกเร่งเร้าใช้งานอย่างไม่หยุดยั้ง จนพลังขาดห้วงไปบ้าง ทว่าต้วนหลิงเทียนกลับไม่แยแส ราวกับไม่มีอะไรจะหยุดยั้งการตวัดฟันฟาดกระบี่อ่อนดาราม่วงของเขาได้ ทุกความแข็งแกร่งในร่างกายถูกรีดเค้นออกมาใช้จนสุดกำลัง
ส่วนทางด้านอื่นๆนั้น เจิ้งซง,โม่อี้,สั่วฉิง และคนที่มีความสัมพันธุ์อันดีกับต้วนหลิงเทียน ต่างต่อสู้กันสุดชีวิต สองตาของทุกผู้คนก็ล้วนเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ จากการสังหารนองเลือดและความสูญเสีย
เพื่อนิกายแล้วพวกมันทั้งหมดเตรียมสู้จนตัวตาย!
ไม่รู้ว่าต้วนหลิงเทียนสิ้นไร้เรี่ยวแรงหรือเหนื่อยล้าหรือไร ในที่สุดร่างของเขาก็หยุดลง …กระบี่ปักที่พื้นพยุงร่างเอาไว้ ทรุดตัวลงไปนั่งชันเข่า หายใจอย่างหอบถี่
สายตาของเขาแหงนไปมองบนฟ้า
ตอนนี้ด้านบนเองเหล่าผู้เชี่ยวชาญก็ลงมือกันอย่างดุเดือดหมายประหัตประหารชีวิตอีกฝ่าย
ประมุขนิกายหลิ่งหูจิ่นหง กับอาวุโสผู้พิทักษ์เฉียน เพียง 2 คน ต้านทานผู้เชี่ยวชายระดับหยั่งรู้ธรรมชาติขั้นที่ 6 เอาไว้ถึง 3 คน นับว่าเป็นเรื่องยากที่จะรู้ผลลัพธ์ของการต่อสู้ในเวลาอันสั้น
ด้วยแนวคิดกระบี่อันเลิศล้ำของทั้ง 2 ทำให้ยังพอต้านทานฝ่ายตรงข้ามเอาไว้ได้ บางครั้งอีกฝ่ายก็แทบไม่อาจป้องกันได้
สวนผู้พิทักษ์อาวุโสหมิง ก็พึ่งพาแนวคิดลมระดับ 5 ของมัน พุ่งร่างว่องไวรับมือประมุขนิกายบัวปีศาจคมมีดอย่างไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
ความแข็งแกร่งของอาวุธวิญญาณ และระดับของแนวคิดที่ทั้งสองทำความเข้าใจได้ นับว่าเท่าเทียมกัน ทำให้การปะทะยากจะรู้แพ้ชนะ
ส่วนในด้านอื่นๆนั้น สัตว์อสูรปีศาจพิทักษ์ ที่น่านับถืออย่างอาวุโสเผิง ก็กำลังรับมือกับผู้ฝึกยุทธ์ระดับหยั่งรู้ธรรมชาติขั้นที่ 6 คนสุดท้ายของนิกายไตรพนาคราม และ สัตว์อสูรปีศาจประจำนิกายกุ้ยหยวน อีแร้งชนหยก
อันที่จริงแล้วความแข็งแกร่งของอาวุโสเผิงก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับหยั่งรู้ธรรมชาติขั้นที่ 6 คนนั้น แต่ด้วยการที่มีอีแร้งขนหยกคอยสอดแสรงหนุนเสริมเป็นระยะ ทำให้อาวุโสเผิงช่วงชิงโอกาสสังหารอีกฝ่ายได้ยากขึ้น
คนและสัตว์ต่างปะทะเดือดดั่งเพลิงโหมกระหน่ำ
"การต่อสู้ระดับนี้ข้าทำอะไรไม่ได้เลย…" มุมปากต้วนหลิงเทียนปรากฏรอยยิ้มขื่นขมออกมา เมื่อจ้องมองการต่อสู้อันรุนแรงตรงหน้า
ผู้เชี่ยวชาญระดับนี้เพียงไม่ว่าคนใดก็ตาม สามารถขยี้เขาได้ง่ายดายดั่งพลิกฝ่ามือ!
ตัวตนระดับหยั่งรู้ธรรมชาติน่ากลัวนัก!
ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนรู้สึกเหมือนตัวเอง อ่อนแอและไร้พลัง..
หากเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับหยั่งรู้ธรรมชาติล่ะก็…
ไม่ต้องอะไรมาก เพียงแค่เขาเป็นตัวตนระดับหยั่งรู้ธรรมชาติขั้นที่ 7 ขึ้นไปหรือสูงกว่า หายนะที่เกิดขึ้นกับนิกายกระบี่ 7 ดาวเช่นนี้เขาคงจัดการแก้ไขมันได้ง่ายดาย
ยิ่งสู้ไปนานเข้า เหล่าผู้เชี่ยวชาญของนิกายกระบี่ 7 ดาวก็เริ่มเสียเปรียบมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่ว่าจะในแง่ของความแข็งแกร่งหรือจำนวนก็ตามนิกายกระบี่ 7 ดาวถือว่าด้อยกว่านิกายไตรพนาครามอย่างสิ้นเชิง
ผลลัพธ์เช่นนี้จะพ่ายแพ้ก็ไม่เพียงขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น…
"ตาย!" ต้วนหลิงเทียนที่พักสูดลมหายใจจนฟื้นคืนกำลังบ้างแล้ว ก็เริ่มลงมือเข่นฆ่าสังหารศัตรูอีกครั้ง ภายใต้การคุ้มครองเป็นระยะๆจากปรมาจารย์ทั้ง 2
ทีละคนๆ ต้วนหลิงเทียนฆ่าฟันผู้คนไปมากมายจนถึงจุดที่ใจด้านชาแล้ว..
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ทันใดนั้นเสียงที่ส่งผ่านพลังงานต้นกำเนิดก็ดังขึ้นในหูของต้วนหลิงเทียน มันเป็นเสียงของหลิ่งหูจิ่นหง “ต้วนหลิงเทียน ฟังข้าให้ดี หลังจากนี้อีก 3 ลมหายใจ อาวุโสจะพุ่งลงไปพาเจ้าไปจากที่นี่ เตรียมตัวไว้ให้ดี”
ไปจากที่นี่?
ต้วนหลิงเทียนตะลึงไปไม่น้อย แต่ครู่ต่อมาเขาก็คาดเดาเจตนาของหลิ่งหูจิ่นหงได้
หลิ่งหูจิ่นหงต้องการให้เขาหลบหนีออกไป!
แต่เขายังจะหนีไปได้อีกหรือ…?
บางทีอาจเป็นเพราะคาดเดาความคิดต้วนหลิงเทียนในตอนนี้ได้ หลิ่งหูจิ่นหงจึงกล่าวสืบต่อ “ตาบใดที่เจ้ายังรอดชีวิต นิกายกระบี่ 7 ดาวของเรายังคงหลงเหลือความหวัง…ข้าเชื่อว่าสักวันเจ้าต้องชำระหนี้เลือดครั้งนี้ของพวกเรา และทำให้นิกายกระบี่ 7 ดาวกลับมายิ่งใหญ่ในอาณาจักรพนาครามได้อีกครั้ง!” น้ำเสียงที่สงมาคราวนี้ของหลิ่งหูจิ่นหงเต็มไปด้วยเจตจำนงอันแน่วแน่ เต็มไปด้วยความกล้าหาญ เความเศร้า และความมั่นใจในตัวต้วนหลิงเทียน
"ประมุข!" หัวใจของต้วนหลิงเทียนสั่นสะท้านไปในทันใด
แล้วพริบตาเดียว 3 ลมหายใจก็ผ่านพ้นไป
ทันใดนั้น!
ครืนนนนน!!
พลังกระบี่อันน่าพรั่นพรึงกรีดผ่าฟ้าออกมาอย่างไร้ผู้ใดสามารถต้านทานได้ กวาผ่านศัตรูให้ล่าถอยออกไป
เป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในนิกายกระบี่ 7 ดาว อาวุโสผู้พิทักษ์หมิง ที่ซัดคลื่นพลังกระบี่ ไปแก้ไขสถานการณ์การถูกกลุ้มรุมของหลิ่งหูจิ่นหง …ทำให้หลิ่งหูจิ่นหงมีอิสระชั่วเวลาหนึ่ง!
ฟู่มมมม!!
หลิ่งหูจิ่นหงพุ่งแหวกอากาศไปด้วยความเร็วสูง แฝงไปด้วยสภาวะแหลมคมปานกระบี่อันเกรี้ยวกราดเล่มหนึ่ง มุ่งไปยังต้าเผิง
ต้าเผิงยามนี้บาดเจ็บไม่น้อยเมื่อต้องรับมือกับคนพร้อมสัตว์อสูร
"อาวุโสเผิงข้ามาช่วยท่าน!" กระบี่วิญญาณระดับ 5 ในมือหลิ่งหูจิ่นหงส่องสว่าง ฟันฟาดไปยังศัตรูของต้าเผิง จนช่วยกดดันศัตรูระดับหยั่งรู้ธรรมชาติที่รบกับต้าเผิงได้ในทันใด ส่วนอีแร้งขนหยกเองตอนนี้ก็ตกอยู่ในสภาวะย่ำแย่ด้วยถูกคลื่นพลังกระบี่ทำร้ายจนบาดเจ็บภายใน
หากจะมองในภาพรวมความแข็งแกร่งทั้งหมดแล้ว…หลิ่งหูจิ่นหงไม่อาจเทียบกับต้าเผิงได้
แต่ทว่าหากนับในเรื่องพลังโจมตี หลิ่งหูจิ่นหงนับว่าเหนือกว่าต้าเผิง
นี่เพราะตัวมันเข้าใจแนวคิดกระบี่ระดับ 6 แล้ว …
ถึงแม้ว่าต้าเผิงจะเป็นสัตว์อสูรปีศาจระดับหยั่งรู้ธรรมชาติขั้นที่ 6 เช่นเดียวกัน แต่มันก็เข้าใจแนวคิดลมระดับที่ 5 เท่านั้น
แนวคิดกระบี่นั้นส่งเสริมในแง่ของการโจมตีอย่างเดียวไม่หนุนเสริมเพิ่มความเร็ว
ส่วนแนวคิดลมนั้นสามารถส่งเสริมได้ทั้ง 2 ด้าน ไม่ว่าจะพลังหรือความเร็ว
ต้าเผิงพยักหน้าคราหนึ่งประกายตาของมันเรืองวูบขึ้นมา ก่อนที่จะกลับตัวหักศอก เปลี่ยนทิศทางกลางอากาศพุ่งไปหาต้วนหลิงทียนด้วยความเร็วสูง
"แกว๊กกกกก!" ตอนนี้อีแร้งขนหยกเองเหมือนจะเข้าใจเจตนาของต้าเผิงว่าคิดหลบหนีออกไป มันคำรามเสียงดังสนั่นออกมาคราหนึ่ง ก่อนที่ร่างจะพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงสุด กลับกลายคล้ายประกายแสงสีเขียว มุ่งไปทางต้าเผิง
ทันใดนั้นจิตสังหารพลันแผ่ซ่านออกมาจากนัยน์ตามหึมาของต้าเผิง
วูบบบ!
เมื่อไร้ซึ่งผู้เชี่ยวชาญหยั่งรู้ธรรมชาติขั้นที่ 6 ต้าเผิงก็ไม่หวั่นหวาด เปลี่ยนทิศทางอีกครั้ง กลับตัวพุ่งไปหาอีแร้งขนหยกอย่างฉับพลัน!
และเพียงเวลาเสี้ยวพริบตาเท่านั้น ต้าเผิงก็เร่งความเร็วสูงล้ำเกินกว่าอีแร้งขนหยกจะตอบสนองอะไรได้ ถูกคมเขี้ยวอันแหลมคมกัดขย้ำไปที่ลำคออย่างรุนแรง จนลำคอมันบิดเบี้ยวหักลงอย่างสยดสยอง สุดท้ายก็ถูกเหวี่ยงร่างที่ขาดใจตายกลางอากาศทิ้ง ร่วงหล่นไปกระแทกกับยอดเขาเทียนชูจนร่างเละแหลกเหลว…
อีแร้งขนหยกกลับกลายเป็นตัวตนระดับหยั่งรู้ธรรมชาติที่ตกตายเป็นคนแรก
“อาวุโสชิง!”ประมุขนิกายกุ้ยหยวน หลู่หยวน กรีดร้องออกมา เมื่อเห็นภาพนี้สีหน้าของมันหม่นหมองเต็มไปด้วยความเศร้าโศก
สถานะของอีแร้งขนหยกในนิกายกุ้ยหยวน ก็ไม่ได้แตกต่างอะไรไปจาก สถานะของต้าเผิงในนิกายกระบี่ 7 ดาว…
แม้กระทั่งประมุขนิกาย ยามต้องพบเจออีแร้งขนหยก พวกมันก็ยังบังเกิดความเคารพอีกฝ่าย
วูบบบ!
ครู่ต่อมาเมื่อหลู่หยวนฟื้นจากอาการเสียใจ มันก็เห็นว่า ต้าเผิงของนิกายกระบี่ 7 ดาวกลับไม่อยู่ช่วยเหลือหลิ่งหูจิ่นหง รีบพุ่งร่างจากไปในทันที
สายตาของมันมองตามไปยังทิศทางที่ต้าเผิงพุ่งไป
ครู่ต่อมา เบื้องล่างตามสายตาที่มองไป …ร่างหนึ่งที่คุ้นเคยก็ปรากฏในสายตา!
“ต้วนหลิงเทียน!” ทันใดนั้นใบหน้าของหลู่หยวนบิดเบี้ยวขึ้นมาโดยพลัน มันรู้ได้ทันทีว่าต้าเผิงคิดอ่านประการใด และเหตุผลอะไรที่อาวุโสผู้พิทักษ์เฉียนถึงได้ระเบิดพลังกระบี่ออกมาจนแทบสิ้นรางเพื่อต้านทาน ผู้เชี่ยวชาญระดับหยั่งรู้ธรรมชาติขั้นที่ 6 ทั้ง 3 เอาไว้ รวมถึงหลิ่งหูจิ่นหงต้องเลือกมาปะทะกับตัวมันด้วย…
ที่แท้ทั้งหมดนี่เป็นแผนการที่นัดแนะกันเอาไว้!
“รีบไปหยุดต้าเผิงนั่น เร็วเข้า! มันต้องการพาต้วนหลิงเทียนหลบหนี!!”หลู่หยวนเร่งเร้าพลังงานต้นกำเนิดพร้อมตะโกนออกมาสุดเสียง จนดังลั่นกึกก้องไปทั่วทั้งยอดเขาเทียนชู
ทันใดนั้นเองเหล่าผู้เชี่ยวชาญของนิกายไตรพนาคราม ต่างผละทิ้งคู่ต่อสู้ตรงหน้า พุ่งร่างไปยังต้วนหลิงเทียนทันที เพื่อหยุดยั้งความตั้งใจของต้าเผิง
ตอนนี้ในใจของมันแทบจะมอดไหม้ไปด้วยความกังวลอันร้อนรน
หากคนอื่นๆ ของนิกายกระบี่ 7 ดาวจะหลบหนีออกไปพวกมันคงไม่ร้อนรนในใจถึงขั้นนี้…
แต่ต้วนหลิงเทียนนั่น คือตัวตนระดับอัจฉริยะ ที่มีพรสวรรค์ไร้ผู้ต้าน เหนือสุดในประวัติศาสตร์ของอาณาจักรพนาคราม ปรากฏตัวออกมาดั่งดาวหางสุกสกาว พวกมันยินยอมให้ต้วนหลิงเทียนเล็ดรอดไปไม่ได้เด็ด! ขาดไม่ว่าจะต้องทำอย่างไรก็ตาม!!
พวกมันสามารถคิดจินตนาการได้เลย…ว่าด้วยพรสวรรค์ตามธรรมชาติของต้วนหลิงเทียนที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ เมื่อมีเวลาให้อีกฝ่ายเติบโตแล้ว่ละก็ …ต่อไปเรื่องที่อีกฝ่ายจะหวนกลับมาทวงแค้น ละเลงเลือดไปทั้งนิกายไตรพนาครามไม่ใช่เรื่องที่ห่างไกลแต่อย่างไร…!
"อย่าได้คิดว่าจักไปขัดขวางได้!!" เหล่าผู้เชี่ยวชาญของนิกายกระบี่ 7 ดาวนั้น ได้ถูกหลิ่งหูจิ่นหงส่งเสียงผ่านพลังงานต้นกำเนิดกล่าวบอกไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ทั้งหมดเองก็ไม่รอช้า รีบระเบิดรีดเค้นพลังงานต้นกำเนิดออกมาสุดกำลังเพื่อหยุดยั้งเหล่าผู้เชี่ยวชาญของนิกายไตรพนาคราม
ปังงงง!!
เหล่าคนของนิกายกระบี่ 7 ดาวต่างตายตกเพราะพยายามไปขัดขวางผู้เชี่ยวชาญของ 3 นิกายใหญ่
ตอนนี้เองเหล่าอาวุโสและศิษย์ทั้งหลายที่อยู่ไม่ห่างจากต้วนหลิงเทียน จิตสังหารพวกมันพวยพุ่งทะลุฟ้าพร้อมทั้งแรงกดดันอันน่าเกรงขามคล้ายสายรุ้งพาดฟ้า ต่างกรูกันมาทางต้วนหลิงเทียนเพื่อหวังเข่นฆ่าให้ตายตก หยุดยั้งขัดขวางความตั้งใจของต้าเผิง!
"ศิษย์พี่ต้วนหลิงเทียน ระวัง!" ตอนนี้เองเสียงหนึ่งพลันดังขึ้นไม่ไกล เป็นโม่อี้ที่พุ่งร่างเข้ามา ชักกระบี่เสือกแทงสังหารศิษย์นิกายไตรพนาครามที่แกล้งตาย หมายชักกระบี่ลอบแทงด้านหลังต้วนหลิงเทียน
โม่อี้นับว่าเห็นและมาได้ทันเวลา ตอนนี้มันมายืนอยู่ข้างต้วนหลิงเทียน ช่วยเหลือต้วนหลิงเทียนจากการลอบฆ่าได้ทันเวลา!
ด้วยพรสวรรค์ตามธรรมชาติในเชิงยุทธ์อันโดดเด่นของมัน ตัวมันก็ได้ตัดผ่านไปยังระดับวิญญาณแรกก่อตั้งขั้นที่ 1 แล้ว ความแข็งแกร่งของมันนับว่าไม่ใช่ชั่วในหมู่ศิษย์
"รีบหยุดพวกมันไว้!!"
"หยุดพวกมัน เปิดโอกาสให้ศิษย์พี่ต้วนหลิงเทียน!"
…
ตอนนี้กลุ่มศิษย์นิกายกระบี่ 7 ดาวที่หมายสู้จนตัวตายอย่างไร้ความหวัง พลันรีดเค้นเรี่ยวแรงทั้งหมด วิ่งไปขวางเหล่าผู้เชี่ยวชาญทั้งหลาย ที่หมายไปจัดการต้วนหลิงเทียน
พวกมันไม่แยแสว่าร่างจะถูกฟันแทงสักกี่แผล ขอเพียงรั้งกระบี่ศัตรูไว้เพียงเสี้ยววินาที เพื่อให้ดึงเวลาให้ศิษย์พี่ต้วนหลิงเทียนของพวกมันได้ ล้วนประเสริฐทั้งสิ้น…
วันนี้ทุกคนไม่ว่าใครสามารถตกตายได้ …แต่ต้วนหลิงเทียนไม่อาจตายได้!
ต้วนหลิงเทียนเป็นดั่งความหวังของพวกมัน!
ความหวังสุดท้ายของนิกายกระบี่ 7 ดาว!
การกระทำของพวกมันทั้งหลาย นับว่าบังเกิดผลไม่น้อย
ร่างของพวกมันแม้จะรับกระบี่ไปนับสิบจนทรุดลง แต่มือยังเอื้อมคว้าอีกฝ่ายเอาไว้ไม่ปล่อย หยดหยาดโลหิตหลั่งชโลมเป็นสายธารเปรอะเปื้อนไปทั่วผืนดิน ย้อมพื้นรองเท้าต้วนหลิงเทียนให้กลับกลายเป็นแดงฉาน
"ไม่! ไม่!!!" ต้วนหลิงเทียนจ้องมองภาพตรงหน้า จนสองตาแดงก่ำแทบปริแตก!
ศิษย์นิกายกระบี่ 7 ดาวเหล่านี้ไม่ได้มีความสัมพันธุ์ใดๆกับเขาทั้งสิ้น แต่วันนี้เพียงเพื่อเปิดโอกาสให้เขามีเวลาในการหลบหนีเพิ่มขึ้นอีกแม้จะเพียงเล็กน้อย พวกมันก็ต่อสู้ต้านทานคนนิกายไตรพนาครามเอาไว้ จนโลหิตหยาดสุดท้ายหยดลง
"ต้วนหลิงเทียน เจ้าต้องรอดไปให้ได้!" เมิ่งชิวศิษย์ส่วนตัวของปรมาจารย์เคอเจิ้น ได้พุ่งร่างไปแลกชีวิตกับอาวุโสของนิกายไตรพนาครามที่หมายพุ่งลงมือต่อต้วนหลิงเทียน ดึงรั้งถ่วงเวลาไว้ได้หลายลมหายใจ ก่อนที่ร่างของมันจะค่อยๆล้มลงไป พร้อมลมหายใจสุดท้าย
"เมิ่งชิว!" ใบหน้าของต้วนหลิงเทียนบิดเบี้ยวแดงก่ำ สายตาเต็มไปด้วยความเคียดแค้นอันไร้สิ้นสุด
"ชิว เจ้าทำได้ประเสริฐ!!" หลังจากที่เคอเจิ้นตบฟาดพลังฝ่ามือสังหารอาวุโสของนิกายไตรพนาครามได้ มันก็หันมาเห็นภาพนี้ได้ทันเวลา หยาดน้ำตาเริ่มหลั่งรินออกมาจากดวงตาที่เริ่มชราแล้วของมัน ใบหน้าของมันยังแฝงไว้ด้วยความภูมิใจนัก
ศิษย์ของมันนับว่าไม่ทำให้มันเสียหน้าแล้ว และการทุมเทเลี้ยงดูมันมาเป็นเวลาหลายปี นับว่าไม่สูญเปล่าแล้ว
"ศิษย์น้องต้วน!…อย่าได้ทำให้ศิษย์น้องเฟยต้องเสียใจ … " ทันใดนั้นเสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนก็ดังขึ้นในหูของต้วนหลิงเทียน ทำให้สีหน้าของเขาซีดลงโดยพลัน "ศิษย์พี่สั่วฉิง อย่า!!"
ร่างที่บอบบางของสั่วฉินพุ่งไปคล้ายสายลม รับมือศิษย์นิกายไตรพนาครามที่กรูกันเข้ามาอย่างเด็ดเดี่ยว…หลังจากที่หลบหลีกได้ไม่นาน นางก็ถูกคมดาบกระบี่ฟันฟาดจนไม่อาจใช้ความคล่องแคล่วหลบหลีก สุดท้ายก็ถูกห่าคมดาบกระบี่ ฟันฟาดจากทุกทิศทาง พรากลมหายใจสุดท้ายจากไป…
"ไม่!!" ตาของต้วนหลิงเทียนแดงฉานด้วยเส้นโลหิตฝอยปริแตก เขาเสียใจอย่างถึงขีดสุด กระบี่อ่อนดาราม่วงในมือถูกยกขึ้นมา ก่อนจะฟาดออกไปรวดเร็วดั่งสายฟ้า เข่นฆ่าศิษย์นิกายไตรพนาครามที่กรูกันเข้ามา…
