“อพาร์ทเม้นข้างหน้าคือจุดซ่อนตัวของแมงมุมดำ เขาควรอยู่บนชั้นสาม เราต้องเข้าไปอย่างเงียบๆ”หยี่ ย่าหลินกล่าวกับแลมเบิร์ตและหลิน เหยา
“ไม่ต้องหลบซ่อนหรอก”หานเซี่ยวกล่าวแทรกผ่านอุปกรณ์สื่อสาร”แมงมุมดำพบพวกคุณแล้ว”
“นายรู้ได้ยังไง?”หลี่ ย่าหลินขมวดคิ้ว
ทันใดนั้น เสียงปืนก็ทำลายความเงียบขณะพายุกระสุนสาดใส่ทั้งสาม พวกเขารีบกระโดดไปยังตรอกที่ใกล้สุดเพื่อหาที่กำบัง
ทั้งสามมองกันด้วยสีหน้าจริงจังขณะยืนพิงกำแพง
เขาสังเกตเห็นเราตั้งแต่ตอนไหน?!
ด้วยความที่การซุ่มโจมตีเช่นนี้ไม่เคยผิดพลาดมาก่อน พวกเขาย่อมไม่อาจตอบสนองได้ทันหากไร้คำเตือนของหานเซี่ยว หลี่ ย่าหลินรีบกดหูฟังเธอแน่น
มีชายคนหนึ่งกำลังยืนอยู่บนตึกสูง เขากำลังยิ้มอย่างบ้าคลั่งขณะมองตำแหน่งของทั้งสามคนด้วยปืนไรเฟิลในมือเขา ใบหน้าซีกซ้ายเขามีรอยสักแมงมุมดำอยู่ ด้วยการโบกสัญญาณมือ ชายสวมหน้ากากสิบคนอาวุธครบมือก็กระโดดออกจากจุดซ่อนพวกเขาในถนนใกล้ๆและโอบล้อมทั้งสามคน
“ข้อมูลของเราผิดพลาด!เขาไม่ได้อยู่เพียงลำพัง?!”ดวงตาของหลิน เหยาเบิกกว้าง
หัวใจของหลี่ ย่าหลินเต้นกระหน่ำ
จากนั้นแมงมุมดำก็เริ่มหัวเราะด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“คิดว่าฉันจะอยู่ที่นี่โดยไม่เตรียมความพร้อม?พวกแกทำให้ฉันอารมณ์ไม่ดี และฉันควรทำให้พวกแกต้องชดใช้!”
แมงมุมดำเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในฐานะนักล่าค่าหัว และวิธีการทำงานของเขาก็คือการวางกับดักก่อนเริ่มการต่อสู้ ทั้งสามไม่ต่างอะไรกับเหยื่อที่ก้าวไปติดใยแมงมุมเข้า
หลี่ ย่าหลินหันเข้าหากำแพงและขาเธอก็เริ่มเปล่งแสงสีเหลือง จากนั้นเธอก็หวดลูกเตะอันทรงพลังใส่กำแพง ก่อให้เกิดฝุ่นหนาบดบังวิสัยทัศน์
นักสู้ระดับต่ำจะอาศัยพลังมหาศาลอันผิดปกติ หลี่ ย่าหลินคือยอดมนุษย์คลาสEที่มีระดับโอน่ากว่า300
แมงมุมดำและคนของเขายับยั้งทั้งสามด้วยพายุกระสุนปืนขณะเดินเข้าใกล้ตรอกเรื่อยๆ
หลี่ ย่าหลินและแลมเบิร์ตลากหลิน เหยาไปกับพวกเขาขณะใช้สภาพแวดล้อมเพื่อหลบหลีกกระสุนปืน ขณะที่พวกเขาสามารถหลบกระสุนได้ทั้งหมด พวกเขาก็พบว่าตัวเองถูกต้อนจนมุมแล้ว แมงมุมดำและคนของเขาได้ปิดตรอกไว้จนไม่เหลือทางออก
แมงมุมดำหลับตาและสูดหายใจลึก
“พวกหนอนแมลง แกต้องตัวสั่นด้วยความกลัวอยู่แน่ๆ”เขากล่าวอย่างบ้าคลั่ง
“คิดว่าแกชนะแล้ว?”หลี่ ย่าหลินตอบอย่างเย้ยหยันขณะเหลือบมองแลมเบิร์ต
แมงมุมดำหันหน้าไปมองคนของเขาขณะยกแขนขึ้น
“ฉันแค่ต้องออกคำสั่งและแกก็จะกลายเป็นเนื้อบดในชั่วพริบตา คิดว่าฉันชนะรึยังละ?”
“งั้นแกรออะไรอยู่ละ?”หลี่ ย่าหลินถาม
แมงมุมดำกระดิกนิ้ว
“การฆ่าแกจะทำให้ฉันลำบาก ฉันจะจับตัวพวกแกไว้เรียกเงินก้อนโต!”เขาประกาศกร้าว รับรู้ว่าแผนก13ย่อมได้ยินเขาผ่านอุปกรณ์สื่อสารของทั้งสาม
“แต่เพียงคนเดียวก็พอ!”เขาระเบิดเสียงหัวเราะอย่างคลุ้มคลั่ง
ขณะที่เขากำลังจะออกคำสั่ง หลี่ย่าหลินก็กระโดดไปบนกำแพง และขาของเธอก็เริ่มเปล่งแสงสีเหลือง เธอพุ่งสูงขึ้นไปในอากาศราวกับนกนางนวลที่โพปีกเข้าใกล้แมงมุมดำและคนของเขา
“ฆ่าเธอซะ!”แมงมุมดำออกคำสั่ง คนของเขาเริ่มเปิดฉากยิงใส่หลี่ ย่าหลิน และขณะที่กระสุนหลายนัดสัมผัสกับร่างเธอ พวกมันก็เบี่ยงออกราวกับแพนเค้กที่กระทบโดนเสื้อผ้า
ไม่เพียงแต่ชุดของหลี่ ย่าหลินจะทอด้วยเส้นใบเซรามิกกันกระสุน แต่ร่างของเธอก็ยังแข็งพอจะหันเหกระสุน ตั้งแต่ต้น ทั้งสามคนแค่หนีเพื่อล่อให้แมงมุมดำและคนของเขาเผยตัวออกมา
ขณะที่หลี่ย่าหลินเบี่ยงเบนความสนใจ แลมเบิร์ตก็คว้ามีดออกมาด้วยมือข้างละสองเล่มและปาพวกมัน ฆ่าคน4คนในชั่วพริบตา
หลี่ ย่าหลินดึงมีดพับจากเอวเธอและฟันใส่คนที่อยู่ใกล้สุด เขาโยกหัวหลบเล็กน้อย คิดว่ามันพอจะหลบ แต่ทันใดนั้น ใบมีดยาว10เซนติเมตรก็ยื่นออกมาเพื่อฉีกกระชากลำคอเขา
“อาวุธดี!”หลี่ ย่าหลินกล่าวด้วยดวงตาเปล่งประกาย
สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อมือปืนเข้าใกล้ระยะของนักสู้ย่อมไม่ต้องพูดให้มากความ 30วินาทีต่อมา เลือดก็กระจายไปทั่วและเหลือเพียงแมงมุมพร้อมมือสองข้างที่ถูกตัด
หลี่ ย่าหลินหอบหายใจเล็กน้อยขณะเก็บมีดพับไป เธอดูพอใจกับมันอย่างมาก
“ทำได้ดีมาก”หานเซี่ยวชม เขาเลือกเงียบในระหว่างการต่อสู้เพื่อไม่ไปรบกวนพวกเขา
“ขอบ-ขอบคุณ”หลิน เหยาพูดติดอ่าง
“ไม่ใช่คุณ”
หลิน เหยาลดหัวลงอย่างซึมเศร้า เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้เลย
แมงมุมดำที่บาดเจ็บสาหัสเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขณะจ้องมองหลี่ ย่าหลินโดยปราศจากความกลัวในดวงตาเขา
“พวกแกไม่สามารถฆ่าฉันได้หรอก”เขาเยาะเย้ย
ทันใดนั้น แลมเบิร์ตก็ควักปืนออกมายิงใส่หัวของแมงมุมดำ เลือดกระจายไปทั่วพื้นขณะที่ร่างของแมงมุมดำทรุดลง
หลี่ ย่าหลินและหลิน เหยาหันไปมองเขาอย่างเหลือเชื่อ
“ไม่มีทางรู้จนกว่าจะได้ลอง”เขากล่าวอย่างชัดเจน
“อ่า…ช่างเถอะ ยังไงพวกเขาก็ไม่ได้บอกเราให้จับไปแบบเป็นๆ”หลี่ ย่าหลินกล่าวขณะเหยียดแขนขา”อ่า!ฉันอยากกลับไปอาบน้ำ!กลิ่นคาวเลือดเหม็นมาก”
อย่างไรก็ตาม หานเซี่ยวกลับพูดขึ้นในฉับพลัน
“อย่าประมาท เขายังไม่ตาย”
หลี่ ย่าหลินชะงักค้าง
“เขาจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง?”เธอสงสัยขณะชี้ไปที่หัวของแมงมุมดำ
“เขาคือยอดมนุษย์ที่มีความสามารถบางอย่าง ถอดหน้ากากศพข้างเขา แล้วคุณจะเข้าใจ”หานเซี่ยวตอบอย่างใจเย็น
“แต่ไม่มีข่าวใดในเว็บมืดที่บอกว่าแมงมุมดำเป็นยอดมนุษย์”หลิน เหยาลังเล”คุณอาจเข้าใจผิด”
“ไม่ใช่อาจจะ เขาต้องเข้าใจผิดอย่างแน่นอน”หลี่ ย่าหลินไม่พอใจ”เห้ เด็กใหม่ ฉันรู้ว่านายต้องการเครดิตบ้าง แต่อย่ามาสร้างเรื่องขึ้น!”
หานเซี่ยวพูดไม่ออก
