Omni genius - ตอนที่ 75 สกิลวรยุทธ์ <เทคนิคการปะทะไร้พ่าย>
ตอนที่ 75 สกิลวรยุทธ์ <เทคนิคการปะทะไร้พ่าย>
ในตอนเช้านั้นฉินฟางถูกปลุกจากสภาวะบ่มเพาะเพราะท้องที่หิวโหย เมื่อเขาลืมตาตื่นขึ้นหลังจากฝึกเทคนิคควบคุมลมหายใจ เขารู้สึกว่าอาการที่เขาสูดเข้าไปนั้นสนชื่นอย่างมาก
แน่นอนว่านี่มันไม่ได้เป็นเหมือนหนังวรยุทธ์ที่เมื่อเก็บตัวบ่นเพาะแล้วจะลืมวันเวลาอาหารไม่กิน นี่มันชีวิตจริง และตอนนี้ฉินฟางก็หิวมากๆ … หลังจากที่บ่มเพาะฝึกไปได้ราวหนึ่งชั่วโมง อีกทั้งฉินฟางยังไม่สามารถฝึกได้มากไปกว่านี้ ด้วยเขารับรู้ว่าเขาต้องค่อยๆขยายความจุและเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกายก่อน หากเขารีบร้อนมันจะส่งผลต่อการฝึกในอนาคตของตัวเอง และหลังจากที่เขาสอบถามฟาง ต้าเฉิงและอธิบายให้เขาฟัง ฟาง ต้าเฉิงก็รู้ได้ทันทีว่าเขามาถึงสิ่งที่เรียกว่า “สภาวะก่อเกิด” ซึ่งฟางต้าเฉิงมาถึงขั้นนี้เมื่อหนึ่งปีก่อนเท่านั้น
สำหรับฉินฟางที่บรรลุสภาวะนี้ในครึ่ง ช ม นั้น มันอดไม่ได้ที่ฟาง ต้าเฉิงจะรู้สึกอิจฉาอย่างมาก เขาใช้เวลาสิบปีฝึกเฉพาะเทคนิคการควบคุมลมหายใจกว่าจะมาถึงขั้นนั้น แต่ฉินฟางนั้นมาถึงในครึ่ง ช ม นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้กันวะเนี่ย !!
“พี่ใหญ่คุณจะออกไปไหนน่ะ ?” ฉินฟางนั้นค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นและสนใจในการกระทำของฟาง ต้าเฉิงอย่างมาก
“ออกไปฝึกซ้อมน่ะ ฉันเคยชินกับการที่จะต้องทำมันในทุกๆวันแล้ว” ฟางต้าเฉิงยิ้ม
“แล้วนายล่ะต้องการจะไปกับฉันเลยไหม หรือว่าต้องการจะนอนต่ออีกสักนิด ?”ฟางต้าเฉิงถามต่อ และแน่นอนว่าฉินฟางไม่ปฎิเสธ “โอเค ฉันไปด้วยนะพี่ใหญ่ !!”
ฉินฟางจำได้ว่าฟาง ต้าเฉิง จะสอนรูปแบบวรยุทธ์พื้นฐานในวันนี้เช่นกัน เขาจึงค่อนข้างตื่นเต้นมาก เทคนิคการควบคุมลมหายใจนั้นไม่สามารถที่จะเห็นผลอย่างชัดเจนได้ในวันสองวัน กลับกันนั้นวรยุทธ์พื้นฐานนั้นสามารถหยิบขึ้นมาใช้ และต่อสู้ได้เลยทันที !!
รู้จักเทคนิควรยุทธ์การต่อสู้ และเมื่อ + กับ เกี๊ยวเพิ่ม HP และความอึด = นักสู้ระดับสูง
เขาระลึกถึงเมื่อคราวที่เขาสู้กับพวกนักเลงเพื่อปกป้องมู่เสวี่ยนั้นหากไม่ได้ระบบ และเกี๊ยวฟื้น HP คอยช่วย เขาคงตายหรือนอนเป็นผักไปนานละ เพราะทั้งถูกแทง และเอาเก้าอี้ฟาด ฉินฟางจึงต้องการจะฝึกทักษะการต่อสู้ไว้สู้เพื่อคนอื่นและตัวเองให้มากที่สุด
ฉินฟางรีบลุกขึ้นและออกไปพร้อมกับฟางต้าเฉิง ที่ป่าเล็กๆข้างมหาวิทยาลัย
วิทยาเขตยังคงเงียบสงบอย่างมากในเวลานี้เขาสังเกตเห็นเพียงแต่คนแก่มาออกกำลังกายตอนเช้า เจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัย และนักศึกษาแค่ไม่กี่คนเท่านั้น
ในป่านั้นมีทะเลสาปเล็กๆที่เชื่อมต่อกับแม่น้ำด้านนอก .. บรรยากาศในเวลานี้ดูสวยงามอย่างบอกไม่ถูก ..
อย่างไรก็ตามฟาง ต้าเฉิงและฉินฟางไม่ได้มาชื่นชมทัศนียภาพเช่นนี้ ทั้งสองวิ่งเข้ามาในทะเลสาปจากหอพักเพื่อเป็นการอุ่นเครื่อง
“ในเมื่อนายได้ฝึกการควบคุมลมหายใจไปแล้ว ฉันจะสอนเทคนิคการต่อสู้ให้นายเลยแล้วกัน หลังจากฝึกเทคนิคนี้แล้ว การต่อสู้กับ 3-5 คน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรอีก แต่ตอนนี้นายต้องวิ่งต่อไป !!” ฟางต้าเฉิงพูดกับฉินฟาง ซึ่งฉินฟางได้แต่พยักหน้าอย่างไม่มีข้อแม้
ในขณะเดียวกันฟาง ต้าเฉิงก็หันมาฝึกซ้อมร่างกายตัวเองเช่นกัน เขาเองก็ค่อยๆทำและฝึกซ้อม …
ฉินฟางนั้นเฝ้าดูอย่างสนใจ เขาสังเกตเห็นว่าทุกท่วงท่าล้วนดูเรียบง่าย แต่ก็มีบางท่วงท่าที่เขาไม่เข้าใจเช่นกัน และเขาก็รู้สึกหงุดหงิดที่ไม่สามารถเข้าใจมันได้
นั่นคือสภาพปัจจุบันของฉินฟางในตอนนี้ มึนเมาและหลงไหลในศิลปะการต่อสู้
และในขณะเดียวกันนั้นเอง ฉินฟางก็ได้รับระบบหน่วยความจำการบันทึกภาพมา และสามารถทำให้ทุกอย่างที่เขาเห็นและต้องการฝึกฝนนั้นจะเข้ามาเป็นทักษะของเขาทันที
<ทักษะที่ได้: [การปะทะไร้พ่าย], ความเชี่ยวชาญ: ระดับเริ่มต้น, EXP: 0%>
<(การปะทะไร้พ่าย) เป็นรูปแบบการต่อสู้แบบเรียบง่ายที่มนุษย์สอน มันมาจากสไตล์การต่อสู้บางอย่างโบราณ การยกระดับทักษะจะช่วยให้คุณได้เรียนรู้สไตล์การต่อสู้แบบโบราณที่สมบูรณ์แบบ!>
ในตอนนี้ฉินฟางนั้นหยุดวิ่งทันที และเริ่มทำตามรูปแบบที่ฟาง ต้าเฉิงฝึก ซึ่งมันทำให้ฟาง ต้าเฉิงค่อนข้างแปลกใจปนตกใจอย่างมาก “เอ่อ น้องชายฉินฟาง นายเคยเรียนรู้ทักษะอะไรพวกนี้มาก่อนหรือปล่าว ?” ฟางต้าเฉิง ถามไปลิ้นพันกันไป …
“ไม่นะพี่ใหญ่ ผมก็เรียนรู้และลองทำหลังจากดูพี่นี่แหละ”
ฉินฟางนั้นส่ายหัวและตอบกลับ เขาเรียนรู้มาเมื่อกี้จากฟางต้าเฉิงจริงๆ …
ต้องรู้ก่อนว่าเขาทำทุกอย่างได้ถูกต้องแทบจะร้อยเปอเซ็นต์ ซึ่งมันทำให้ฟาง ต้าเฉิงช๊อคตาตั้งอย่างมาก
“นายมันเป็นสัตว์ประหลาดประเภทไหนกันวะ น้องชายแม้แต่การเคลื่อนไหวของนายก็ราบรื่นมาก !!”
ถึงแม้ฟาง ต้าเฉิงจะสังเกตฉินฟางไว้ก่อนตั้งแต่ตอนเห็นเขาทำทักษะการควบคุมลมหายใจได้ภายในครั้งเดียว และคิดว่าเขาเป็นอัจฉริยะแล้ว แต่นี่มันยิ่งน่าตื่นตะลึงและน่าใจยิ่งกว่า
เขาเคยเห็นคนที่เรียนรู้ได้รวดเร็วมาก่อน แต่ไม่ใช่รวดเร็วราวกับสัตว์ประหลาดแบบนี้
ฟาง ต้าเฉิงนั้นไม่ได้ปิดบังความรู้สึกใดๆที่มีต่อฉินฟางทุกอย่างมันปนเปกันไปหมด ทั้งประหลาดใจ ดีใจ และตกใจ เขามองฉินฟางทั้งเต็มไปด้วยความเคารพและนับถือ
มันทำให้เขายิ่งแปลกใจไปอีกเมื่อเขาค่อยๆเริ่มสอนกระบวนท่าอื่นให้ฉินฟางนั้น ฉินฟางก็ยังคอยช่วยแก้จุดบกพร่องที่เขามีและผสมผสานให้สมบูรณ์แบบมากขึ้น … เขาไม่เคยเจอคนที่ราวกับสัตว์ประหลาดแบบนี้มาก่อน