หลังจากวันแรกของการทำความคุ้นเคย หลิน ฮวงก็มุ่งตรงไปยังหอฝึกฝนหลังอาหารเช้า สำหรับเขา การสะสมคะแนนไม่จำเป็นเลย เขาไม่ได้ขาดอุปกรณ์หรือทักษะการต่อสู้ อย่างมากที่สุด เขาเพียงต้องการคะแนนเล็กๆน้อยๆเพื่อแลกอาหาร แต่ที่สำคัญที่สุดคือเขามีเพียงหนึ่งเป้าหมายเมื่อเขาเดินเข้าไปในหอฝึกฝน – การหาพลังชีวิตเพิ่ม
หอฝึกฝนเป็นหอขนาดยักษ์ที่ตั้งอยู่ใจกลางของเมืองขนาดเล็ก นอกเหนือจากสำนักงานของชายหน้าบากที่ชั้นบนแล้ว มีทั้งหมด 12 ชั้นที่ใช้ฝึกฝน ชั้นแรกถึงชั้นสามมีมอนสเตอร์ระดับเหล็กขั้นที่1-3 ชั้นที่สี่ถึงหกมีมอนสเตอร์จากระดับทองแดงขั้นที่1-3 ชั้นที่เจ็ดถึงเก้ามีมอนสเตอร์ระดับเงิน ขั้นที่1-3 ขณะที่ชั้นที่สิบถึงชั้นที่12 มีมอนสเตอร์ระดับทองขั้นที่1-3
หลิน ฮวงขึ้นไปที่ชั้นหก โดยใช้บันไดและมองหาห้องว่าง เขาเลือกชั้นที่หกเพราะการสะสมพลังชีวิตโดยการฆ่ามอนสเตอร์ระดับทองแดงไม่ต่างอะไรกับการฆ่ามอนสเตอร์ระดับเงิน ในขณะเดียวกันหลิน ฮวงก็ยังสามารถจดจ่อกับการฝึกของเขาได้ดีอีก ด้วยความสามารถของไป่เขาสามารถไปชั้น 9 หรือ 10 ได้อย่างสบาย แต่กับหลิน ฮวงเองมอนสเตอร์ที่อยู่ชั้น 9 และ 10 นั้นทรงพลังเกินไปสำหรับเขาที่จะจัดการมันเพียงลำพัง และสิ่งที่เขาทำได้ก็คือดูไป่ฆ่าพวกมันเท่านั้น
มี ประตู300บานในแต่ละชั้น แต่ละประตูจะนำไปสู่ห้องฝึกฝน ถ้าห้องฝึกฝนถูกใช้งานจะมีแสงสีแดงเหนือประตูทางเข้า ถ้าว่างก็จะมีแสงสีเขียวอยู่ที่ประตูทางเข้า พวกเขาจะต้องสแกนบัตรประจำตัวก่อนที่จะเข้า หลิน ฮวงใช้เวลาสักพักเพื่อหาประตูที่มีแสงสีเขียวและเขาก็เข้าไปทันที่ที่เขาแสกนบัตรประจำตัวแล้ว
เมื่อเขาก้าวผ่านประตูเข้าไป เขาก็ถูกย้ายเข้าไปในป่า ในทุ่งนาที่เขามองเห็น มีฝูงมอนสเตอร์ระดับทองแดงขั้นที่3 ทุกรูปแบบ เขาตะลึง
"นี่คือเรื่องจริงหรือแค่ภาพเสมือนจริง?" หลิน ฮวงคิด แต่เขาไม่สามารถบอกได้ในขณะนั้น เขาไม่เคยเห็นมอนสเตอร์มากมายขนาดนี้ในเขตป่าที่เป็นเขตปลอดภัย เมื่อเขาเรียกไป่ ปีกวิญญาณโลหิตก็ฟันเข้าที่หัวของมอนสเตอร์ตัวแรกและแสงแห่งชีวิตก็ถูกย้ายจากมอนสเตอร์ไปยังกงล้อชีวิตของหลิน ฮวง เขาจึงรู้ว่าเป็นเรื่องจริง
"ที่นี่ที่ไหนกัน?" เขาสงสัย. โดยไม่ลังเลหลิน ฮวง และไป่เริ่มการฆ่าล้าง ผู้ฝึกมักจะอยู่ในห้องฝึกฝนประมาณสองถึงสามชั่วโมงเนื่องจากพลังชีวิตของพวกเขาจะใช้ไปในการต่อสู้ที่รุนแรงแบบนี้ อย่างไรก็ตามเนื่องจากกงล้อชีวิตของหลิน ฮวงเชื่อมต่อกับไป่พลังชีวิตของเขาถูกเติมเต็มอย่างต่อเนื่อง จึงทำให้เขาสามารถอยู่ที่นั่นได้เป็นเวลานาน – แปดชั่วโมงยังเป็นเรื่องง่ายๆสำหรับเขา
หลิน ฮวงออกจากพื้นที่ฝึกในเวลาห้าโมงเย็น อยู่ในนั้นแปดชั่วโมง ไป่และตัวเขาสามารถฆ่ามอนสเตอร์ได้ประมาณ 1,000 ตัว เขายกระดับจากระดับทองแดงขั้น1 เป็นขั้น 3 และ พลังชีวิตก็เต็มทั้งหกวงในกงล้อชีวิตของเขา เขาใกล้จะเติมกงล้อชีวิตของเขาจนเต็ม ในสองวันต่อมาเขาใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในหอฝึกฝน สามวันต่อมาทั้งสามกงล้อชีวิตในร่างกายของเขาก็เต็มทั้งหมด หลิน ฮวงและไป่สามารถฆ่ามอนสเตอร์ระดับทองแดงขั้นที่3ได้เกือบ 4,000 ตัว ทำให้เขามีแต้มสะสมมากกว่า 160,000 แต้มภายในสามวัน
แต้มสะสมจะถูกรีเซ็ตทุกๆ 100 วัน ด้วยแต้มที่เขาสะสมไว้ เขาจะสามารถอยู่ใน10อันดับแรกได้ อย่างไรก็ตามเขาตั้งใจที่จะเป็นอันดับที่ 297ในรายชื่อเท่านั้น เขาได้เป็นจุดสนใจจากใครหลายคนด้วยแต้มสะสมที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้น ตั้งแต่ที่เขาเติมกงล้อชีวิตของเขาจนเต็ม เขาก็หยุดไปที่หอฝึกฝน เขาอยู่ในห้องของเขาเพื่อฝึกฝนทักษะชีวิตของเขาให้ดีและให้พลังชีวิตของเขาเสถียร เขาแทบจะไม่ออกจากห้องเลยหลังจากนั้น
การจัดอันดับของเขาลดลงในช่วง 2-3 วันต่อมา แต่เขาไม่สนใจมัน ในวันที่สามเขาหยุดไปที่หอฝึกฝนเขาวางแผนที่จะพักผ่อนหลังจากกินอาหารเช้าก่อนที่จะฝึกทักษะชีวิตของเขา อย่างไรก็ตามเมื่อเขาก้าวออกจากที่พัก เขาก็ถูกขวางโดยชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีผมสีทอง
"นายคือหลิน ฮวง?"
"มีอะไรรึเปล่า?" หลิน ฮวงไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
"ฉันอยากจะท้านาย!" ชายหนุ่มตะโกน หลิน ฮวงคิดว่าชายคนนี้ช่างไร้สาระ
"ไม่ละ ฉันไม่สนใจ" หลิน ฮวงพูดและหันหลังกลับไป เขาสามารถบอกได้ว่าชายคนนั้นเป็นระดับทองแดงขั้น2 และการสู้กับเขาจะเป็นการเสียเวลา
"นายกลัวงั้นหรอ?" ชายคนนั้นยั่วยุ
"ก็แล้วแต่นายจะคิด" หลิน ฮวงตอบ เขาไม่ได้เดือดร้อนอะไรและเดินไปยังบริเวณที่พัก
"ถ้าเป็นอย่างงั้น ฉันก็จะท้าประลองเป็นตายกับนาย" ชายคนนั้นตะโกนใส่หลิน ฮวง
กล่องข้อความปรากฏขึ้นจากแหวนหัวใจจักรพรรดิของหลินฉวง
"หลี่ จื่อห่าว ต้องการจะท้าประลองเป็นตายกับคุณ"
"การประลองเป็นตายจะเริ่มใน 10, 9, 8 … "
"นี่มันบ้าอะไรกัน?" หลิน ฮวงคิด เขาบ้าหรือยังไง?
"นายบีบบังคับให้ฉันต้องทำแบบนี้เองนะ ถ้านายยอมรับคำท้าของฉัน อย่างมากที่สุดฉันก็จะได้รับแต้มครึ่งหนึ่งของนาย แต่ตอนนี้นายบีบให้ฉันต้องใช้การประลองเป็นตาย สิ่งเดียวที่ฉันทำได้คือฆ่านายซะและเอาแต้มของนายมาให้หมด "ชายคนนั้นตะโกนใส่หลิน ฮวงขณะแหวนสองชิ้นเปลี่ยนเป็นมีดสั้นสองเล่ม
ในที่สุดหลิน ฮวงก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเงียบและเอาดาบต่อสู้ระดับทองแดงออกมา ฝูงชนได้ล้อมรอบพวกเขาเพื่อดูการแสดง เมื่อการนับถอยหลังสิ้นสุดลง ชายคนนั้นก็วิ่งเข้ามาหาหลิน ฮวง เขาเคลื่อนไหวได้เร็วอย่างน่าอัศจรรย์และมาอยู่ตรงหน้าหลิน ฮวงได้อย่างรวดเร็ว มีดของเขามุ่งเป้าไปที่คอและหัวใจของหลิน ฮวง มีหลายคนร้องชื่นชมในชั้นเชิงของเขา
อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวนั่นยังมีจุดบอดอยู่ ไม่มีใครเห็นการโจมตีของหลิน ฮวง แต่มีรอยฟันที่ยาวกว่า 40 เซนติเมตรบนหน้าอกของชายหนุ่ม จากเอวดานซ้ายยาวไปถึงหน้าอกด้านบน
"นายแพ้แล้ว" หลิน ฮวงพูด เขาถอยหลังออกมาสองก้าว ชายคนนั้นล้มลงกับพื้น เลือดไหลออกมาจากบาดแผลบนหน้าอกของเขา มันสายเกินไปแล้วที่เขาจะได้รับรู้ถึงความสามารถที่แท้จริงของหลิน ฮวง
หลิน ฮวงไม่ได้สนใจและกำลังจะเดินออกมา เด็กผู้ชายอายุประมาณ 13 หรือ 14ปีเดินเข้ามาหาเขาและพูดว่า "เฮ้ นายต้องฆ่าเขาเพื่อยุติการต่อสู้ นั่นคือกฎของการต่อสู้"
"กฎถูกสร้างมาจากคน และฉันจะไม่ทำตามพฤติกรรมที่ป่าเถื่อนแบบนั้น" หลิน ฮวงจ้องมองเขาและเดินออกมา
เด็กชายเดินผ่านหลิน ฮวงและไปยืนอยู่ข้างๆชายหนุ่มผมสีทองจากนั้นเขาก็จับดึงหัวขึ้นมาและกรีดคอชายผมสีทอง ชายหนุ่มผมสีทองล่วงหล่นไปที่พื้นและเลือดก็เจิ่งนองเต็มพื้น
"ฉันฆ่าเขาเเทนนาย นายไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉัน นายเพิ่งจะมาใหม่ ฉันจะไม่ว่าอะไรนายเพราะนายอาจจะยังไม่รู้กฎดีนัก แต่ฉันเกลียดคนที่ไม่ปฏิบัติตามกฎ ฉันจะไม่ปล่อยนายไปแน่ถ้ามีครั้งหน้า!” เด็กชายตะโกนใส่หลิน ฮวง การแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาหลังจากจบการประลอง หลิน ฮวงได้แต้ม 43,000 แต้ม เขาหันกลับไปมองเด็กหนุ่มอย่างไม่พอใจและทิ้งเขาไว้กับฝูงชน
"เขากล้าดียังไงถึงทำให้กง ซุนยี่โกรธ!" มีคนร้องตะโกนรอบๆตัวเขา ฝูงชนกล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างแพร่หลาย หลิน ฮวงไม่รู้ว่าเด็กหนุ่มคนนั้นเป็นใคร เขาเดินตรงไปยังห้องของเขาเพื่อฝึกซ้อมต่อ
เสี่ยว โม่เห็นว่าหลิน ฮวงกลับมาและถามอย่างกระวนกระวายว่า "นายทำให้กง ซุนยี่โกรธหรอ?"
“ไอเด็กนั่นคือกง ซุนยี่?" หลิน ฮวงรู้สึกประหลาดใจ เขาเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน แต่เขาไม่เคยพบผู้ชายคนนั้น ตอนนี้เขารู้แล้วว่าชายคนนั้นเป็นใครหลังจากที่เสี่ยว โม่พูดถึงเรื่องนี้ กง ซุนยี่อยู่ในอันดับ2 เขาอยู่ในระดับเงินขั้น3 ซึ่งเป็นหนึ่งในคนที่แข่งแกร่งที่สุดในค่ายฝึก
"เขาไม่ได้เด็ก การเติบโตของเขาหยุดชะงักโดยเหตุผลบางอย่าง ความจริงแล้วเขาอายุ 21 ปี" เสี่ยว โม่อธิบาย "นายทำให้เขาโกรธได้ยังไง?" เขาพูดต่อ
"ไม่มีอะไร ฉันกระทบกระทั่งกับเขานิดหน่อย แต่ว่าข่าวนี่ไปไวมากเลยนะ ขนาดนายยังได้ยินเรื่องนี้เลย" หลิน ฮวงกล่าว เขาไม่พูดอะไรมากนักและข่าวซุบซิบกระจายอย่างรวดเร็ว
"ฉันเห็นมันในเว็บบอร์ด" เสี่ยว โม่กล่าว
แม้ว่าสัญญาณการเชื่อมต่อบนเครือข่ายหัวใจจะถูกปิดอยู่ก็ตาม แต่ก็มีเว็บบอร์ดในเครือข่ายของเขตเพื่อไว้สนทนากัน ข่าวซุบซิบล่าสุดมักจะถูกโพสลงที่นั่น กง ซุนยี่เป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่งที่สุดในค่ายฝึก ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขาจะถูกโพสต์อย่างรวดเร็ว มีข่าวเกี่ยวกับที่หลิน ฮวงที่ทำให้เขาโกรธโพสต์อยู่ด้วยเช่นกัน
"การประลองเป็นตายคืออะไร?ทำไมฉันถึงไม่พบสิ่งนี้ในหนังสือกฎระเบียบ?" หลิน ฮวงถามเสี่ยว โม่
"การประลองเป็นตายไม่ได้ถูกกำหนดขึ้นโดยค่ายฝึก มันเริ่มจากสมาชิกในค่ายฝึก ในตอนแรกมันเป็นการเดิมพันที่มีเจ้าหน้าที่เป็นคนตัดสิน ผู้ที่ชนะจะได้รับแต้มทั้งหมดที่เดิมพันขณะที่ผู้แพ้จะเสียแต้มทั้งหมดของเขา แต่มันก็ส่งผลเสีย มันจึงถูกหยุด “ เสี่ยว โม่อธิบาย
"ต่อมามันก็กลายเป็นการต่อสู้ที่คนชนะจะสามารถเอาแต้มของผู้แพ้ไปได้ไม่เกิน 50% ของแต้มทั้งหมดของผู้แพ้ หลังจากนั้นมันก็กลายเป็นการประลองเป็นตายที่ผู้ชนะจะต้องฆ่าคนที่แพ้เพื่อยุติการแข่งขัน ผู้ชนะสามารถเอาแต้มทั้งหมดจากผู้แพ้ได้ มันไม่มีอยู่ในกฎระเบียบเพราะว่ามันเป็นกฎที่ไม่พูดถึง ผู้ดูแลตระหนักว่ามันจะเป็นประโยชน์ต่อพวกเขาในการหาผู้เข้าร่วมที่ดีกว่า ดังนั้นมันจึงได้รับอนุญาต "เสี่ยว โม่สรุป
ในที่สุดหลิน ฮวงก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในค่ายฝึกหลังจากที่เสี่ยว โม่อธิบาย
"ตอนนี้นายมีแต้มสะสมเท่าไหร่?" หลิน ฮวงถาม
"ดีกว่าแต่ก่อน แต่ก็ยังไม่ดีพอ" เสี่ยว โม่ตอบด้วยรอยยิ้มที่ไม่สบายใจ"จากที่นายพูด ฉันควรจะฆ่ามอนสเตอร์จนกว่าพลังชีวิตของฉันจะหมดไปก่อนที่จะเดินทางไปยังที่ที่ปลอดภัย ซึ่งฉันจะสามารถเติมพลังชีวิตของฉันได้ด้วยคริสตัลชีวิต ถ้าฉันสามารถอยู่ในห้องฝึกฝนได้8ชั่วโมงภายในสองวันนี้ ฉันจะใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงครึ่งเพื่อฆ่ามอนสเตอร์ "เขากล่าวต่อ
"ก้าวต่อไปมันเป็นได้มากที่นายจะหลุดจากสามอันดับสุดท้ายได้ นายยังมีคริสตัลชีวิตอยู่ใช่ไหม" หลิน ฮวงถาม
"ฉันยังมีเหลือพอสำหรับพรุ่งนี้ " เสี่ยว โม่พยักหน้า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือทั้งหมดของนาย ฉันจะคืนคริสตัลชีวิตสามอันนี้… ให้นายเป็นสิบอัน!"
"เราจะพูดถึงเรื่องเงินเมื่อเราออกไปจากที่นี่ นายแค่ตั้งใจในการฆ่ามอนสเตอร์เถอะ ตอนนี้นายควรจะมุ่งความสนใจไปกับการฆ่ามอนสเตอร์" หลิน ฮวงกล่าวและตบไหล่เสี่ยว โม่
