มองไปยังสระน้ำที่นิ่งสงบ หลิน ฮวงขมวดคิ้ว เนื่องจากวิญญาณร้ายต้องใช้เวลามากกว่า 40 นาทีเพื่อไปถึงด้านล่างของสระน้ำนั่นหมายความว่าสระน้ำมันลึกมาก แม้ว่าเขาจะได้รับชุดดำน้ำมาในระหว่างการประเมิณนักล่า เขาก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะสามารถดำน้ำลึกได้แม้จะมีชุดดำน้ำก็ตาม นอกจากนี้ยังไม่มีทางใดที่เขาจะหายใจใต้น้ำได้ ด้วยร่างกายระดับเหล็กขั้นที่1 ความกดอากาศในระดับน้ำลึกเช่นนั้นจะเป็นปัญหาสำหรับเขา
หลังจากที่คิดอย่างดีแล้ว หลิน ฮวงก็วางแผนว่าเขาจะใช้การ์ดแปลงร่างชั่วคราวเพื่อแปลงตัวเองเป็นวิญญาณ ตราบเท่าที่เขาอยู่ในร่างวิญญาณร้ายเขาจะสามารถผ่านสิ่งต่างๆและดำน้ำลึกลงไปในน้ำได้โดยไม่ต้องกังวล
"ฉันมีการ์ดแปลงร่างชั่วคราว 5 ใบ การ์ดแต่ละใบจะช่วยให้ฉันสามารถแปลงร่างได้ตลอดทั้งวัน แม้ว่าจะใช้เวลามากกว่าวัน แต่ก็ต้องใช้การ์ดเพียงสองใบเท่านั้น" เขาคิด หลังจากคำนวณได้ว่าเขามีการ์ดแปลงร่างชั่วคราวกี่ใบที่เขาต้องใช้ เขาก็หยิบมาหนึ่งใบ
"เเปลงร่างเป็นวิญญาณร้าย" หลิน ฮวงยืนยันมอนสเตอร์ที่เขากำลังจะแปลงร่างเป็นและขยี้การ์ด หลังจากการ์ดถูกขยี้มันก็กลายเป็นแสงสีขาวที่ห้อมล้อมร่างของเขา ในไม่ช้ามันก็การเปลี่ยนแปลงกับร่างกายของเขา ภายในไม่กี่วินาทีเขาก็กลายเป็นสีเทาโปร่งแสง เขาดูเหมือนกับวิญญาณร้ายเขาเรียกไป่กลับมาและสั่งวิญญาณร้าย "นำทางฉันไป”
วิญญาณร้ายลอยช้า ๆ ไปตรงกลางของสระน้ำและดำลงไปในน้ำ หลิน ฮวงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็เอาชุดดำน้ำลงไปด้วย แม้ว่าเขาจะรู้ว่าในร่างนี้เขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากน้ำ แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ หลังจากประสบความสำเร็จในการดำลึกลงไปในน้ำ หลิน ฮวงไม่รู้สึกกดดันใด ๆ เลย เขารู้สึกได้เพียงว่าอุณหภูมิรอบ ๆ ตัวเขาลดลง ขณะที่เขาตามวิญญาณร้ายเข้าไปในสระน้ำก็ไม่มีอุปสรรคอะไร มันรู้สึกเหมือนตอนที่เขาลอยขึ้นไปในอากาศ เขายังรับรู้ได้ว่าในร่างนี้ การหายใจไม่จำเป็นสำหรับเขาและเขาก็ไม่มีอาการขาดอาการหายใจ เมื่อดำลงไปลึกขึ้น เขาเริ่มคุ้นเคยกับร่างใหม่ของเขา
ประมาณ 10 นาทีต่อมาหลิน ฮวงมาถึงใต้สุดของสระน้ำโดยการนำทางของวิญญาณร้ายเขาสังเกตเห็นว่าขนาดของสระน้ำใหญ่กว่าที่เขาเห็นจากข้างบน จากนั้นวิญญาณร้ายก็ชี้ไปที่ทางเข้าและนำหลิน ฮวงไป หลังจากที่ตามวิญญาณร้ายไปหลิน ฮวงก็มองเห็นทางลาดชันในถ้ำใต้ดินประมาณหกนาที กระแสน้ำไหลลงไปในถ้ำ
"ลองไปดูสิ" หลิน ฮวงสั่งวิญญาณร้าย มันพุ่งเข้าไปในถ้ำและหลิน ฮวงก็ตามไป
ถ้ำใต้ดินยาวและแคบ หลิน ฮวงลอยตามวิญญาณร้ายไปเกือบครึ่งชั่วโมงก่อนพวกเขามาถึงอีกฟากหนึ่งของถ้ำ ออกมาในอีกด้านหนึ่ง เขารู้ว่าพวกเขาอยู่แม่น้ำใต้ดิน เขาออกจากน้ำและเข้าสู่โลกใต้ดิน มีดินติดกับแม่น้ำที่มีหินย้อยนับไม่ถ้วนอยู่ข้างบนแขวนอยู่ห่างจากพื้นดินประมาณ 10 เมตร มีถ้ำมากมายรอบ ๆ และหลิน ฮวงก็ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเขาควรจะไปทางไหน
หลิน ฮวงออกมาจากน้ำ จากนั้นเขาก็เรียกคืนวิญญาณร้ายและเรียกไป่ ไป่สามารถโจมตีได้ไกลที่สุดและเขาเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นอันดับสองในหมู่มอนสเตอร์ของหลิน ฮวง รองจากชาโคล นอกจากนี้ขนาดของเขาก็เหมาะสำหรับภารกิจนี้ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าน้ำในแม่น้ำได้ลบกลิ่นของเล้ง เยวี่ยวซินและคนอื่นๆไปแล้ว หลิน ฮวงก็ตัดสินใจที่จะยังคงเปิดใช้งานต่อไป เขาต้องการจะเห็น เผื่อว่าเขาสามารถหาเงื่อนงำได้แม้สักนิดหน่อยก็ยังดี
หลิน ฮวงไม่ได้กลิ่นของพวกเขาหลังจากเขาเปิดใช้งาน แต่เขาก็รู้สึกได้กลิ่นอ่อนๆของเลือดที่เป็นธาตุเหล็กในอากาศได้ นอกเหนือจากเลือดแล้ว เขายังได้กลิ่นที่ไม่คุ้นเคยซึ่งคล้ายกับพืช แต่ไม่เป็นที่น่าพึงพอใจ แม้ว่าเขาจะไม่อาจแสดงสีหน้าได้ในร่างวิญญาณ หลินฮวงก็ขมวดคิ้ว กลิ่นฉุนทำให้เขารู้สึกอึดอัด
เขาลังเลอยู่พักหนึ่งและตัดสินใจหาแหล่งที่มาของกลิ่นเลือดเพื่อไปถึงปริศนาที่ลึกที่สุด นั่นคือเบาะแสเดียวที่อาจนำพาเขาไปสู่เล้ง เยวี่ยซิน
"ทางนี้ … " หลิน ฮวงชี้ไปทางที่มีกลิ่น ไป่พยักหน้าและนำไป ขณะที่หลิน ฮวงเดินตามหลังเข้าไปในถ้ำใต้ดินที่ซับซ้อน หลิน ฮวงและไป่เดินเลี้ยวหลายรอบมากขณะที่เดินตามกลิ่น เกือบชั่วโมงต่อมาพวกเขาก็มาถึงจุดหมายปลายทาง
"ช้าๆก่อน ระวังด้วย" หลิน ฮวงกล่าวกับไป่ ไป่ชะลอลงหลังจากที่เขาได้ยินคำแนะนำของหลิน ฮวง 10 นาทีต่อมาเขาเห็นแสงหลังจากที่เลี้ยวมา เขามองไปรอบ ๆ ว่าแสงมาจากตรงไหน มันเป็นถ้ำขนาดใหญ่ที่สูงเกือบ 100 เมตร กลางถ้ำมีมอนสเตอร์โปร่งใสสีฟ้าอ่อนที่ลอยอยู่ในอากาศ แสงมาจากร่างของมอนสเตอร์ มอนสเตอร์ตัวนี้ดูเหมือนเป็นแมงกะพรุนน้ำลึกจากโลก แน่นอนมันเหมือนกับว่าเป็นแมงกะพรุนในทะเลน้ำลึก ไม่เพียงแค่เพราะมันใหญ่กว่า มันยังมีลูกตามากมายเหลือคณานับซึ่งมีสีแตกต่างกันบนตัวของมัน บางดวงตาปิดอยู่ในขณะที่บางดวงตาเปิดอยู่ ดวงตาที่ปิดอยู่ก็เต็มไปด้วยจุดสีต่างๆ หนวดของมันกำลังแกว่งไปมาในอากาศเหมือนชุดที่พริ้วไหวของผู้หญิงในช่วงเทศกาลฤดูร้อน
หลิน ฮวงรับรู้ว่ามันเป็นมอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นในทันที มีบรรยากาศไม่ดีมาจากมอนสเตอร์ตัวนี้ มันแข็งแกร่งยิ่งกว่าอสรพิษดำที่เขาเคยพบมาก่อน กลิ่นเหม็นที่เขาได้กลิ่นจากการล่าเลือดมาจากมอนสเตอร์ตัวนี้ หลิน ฮวงจึงเปิดใช้งาน วิสันทัศน์ไร้ขอบเขต และมองไปรอบ ๆ มอนสเตอร์ระดับหลุดพ้น นอกจากเลือดบนพื้นแล้วเขาไม่เห็นเล้ง เยวี่ยซินและคนอื่นๆ
"พวกเขาโดนมอนสเตอร์กินอย่างงั้นหรอ?" ในขณะที่หลิน ฮวงกำลังคิด มอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงการรบกวน หนวดสีฟ้าอ่อนของมันตวัดมาทางหลิน ฮวงด้วยความเร็วแสง หลิน ฮวงเรียกไป่กลับคืนและแนบตัวเองเข้ากับกำแพง หนวดสีฟ้าอ่อนดูเหมือนจะตรวจหาหลิน ฮวงเจอ แม้ว่าเขาจะเดินผ่านกำแพงถ้ำ มันก็มองไปรอบ ๆ ถ้ำและหดหนวดของมัน เนื่องจากมันไม่พบอะไรเลย มอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นจึงคิดว่ามันให้ความสำคัญกับสิ่งรอบตัวมากเกินไป
หลิน ฮวงเปียกชุ่มด้วยเหงื่อเย็นๆ ถ้าเขาช้ากว่านี้ไปเสี้ยววิ เขาจะถูกโจมตีโดยมอนสเตอร์ การโจมตีมอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นมันได้ผลกับมอนสเตอร์ประเภทวิญญาณ เขาไม่กล้ามองเข้าไปในทางที่มอนสเตอร์อยู่อีกต่อไป
"เล้ง เยวี่ยซินและคนอื่นๆควรจะมีชีวิตอยู่ ถ้าพวกเขาตายแล้ว เสี่ยว เฮยจะแจ้งให้ฉันทราบว่าฉันล้มเหลวในการปฏิบัติภารกิจ เลือดบนพื้นอาจเป็นของพวกเขา เนื่องจากพวกเขาอาจได้รับบาดเจ็บ มีความเป็นไปได้เพียงสองอย่างเท่านั้น พวกเขาอาจหลบซ่อนอยู่หรืออาจหนีไปแล้ว … "เขาคิด
"แต่ถ้าพวกเขาสามารถหลบหนีได้ คำอธิบายบนการ์ดภารกิจจะไม่ขอให้ฉันตามหาเล้ง เยวี่ยซินและพาเธอกลับไปที่เมืองไร้กังวล รายละเอียดชัดเจน – เล้งเยวี่ยซินประสบปัญหาบางอย่าง ดังนั้นอย่างแรกมีความเป็นไปได้มากกว่า อีกอย่างหนึ่งคือพวกเขาอาจหนีจากการต่อสู้ได้ แต่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจึงไม่สามารถออกจากป่าลืมเลือนได้ "
หลิน ฮวงวิเคราะห์สถานการณ์และสรุปสถานการณ์ที่น่าจะเป็นไปได้ทั้งสองแบบ
