"สรุปนายไปอยู่ชมรมไหน"หวังฉายถาม
"อยู่ชมรมตีดาบ ครอบครัวของชั้นได้เป็นผู้ใช้พลังไฟทุกคนน่ะ ถือว่าเป็นการฝึกพลังไปด้วย แล้วนายอยู่ชมรมปรุงยาใช่ไหม เห็นข่าวอยู่ว่าอาจารย์ขอมาเป็นลูกศิษย์เลยหรอ"ถังเฟยถามกลับ
"ไม่ใช่อ่ะ เราไปอยู่ชมรมการต่อสู้มือเปล่า พอกินข้าวเสร็จขอแวะเอาของที่ตึก 2หน่อยนะ"
"หืม ไปเอาอะไรที่ตึกสายพลังจิต รุ่นพี่หวงหวงหรอ ถึงขนาดมีให้ของอะไรกันแล้วด้วย"
"เปล่าไม่ใช่นะ พอดีรุ่นพี่เขาให้ช่วยหลอมยาให้เฉยๆ"
"ทีกับสาวๆ ทำให้เลยนะเพื่อนยังไม่ทำให้เลย ใช่สิ…. เรามันไม่มี…นี่ " ถังเฟยแซวพร้อมทำท่ามองที่หน้าอก"
"ไม่ได้หลอมให้ฟรีๆสักหน่อย อยากได้ยาอะไรบอกมาแล้วกัน แต่เอาส่วนผสมมาด้วยแล้วกัน"
หวังฉายลืมตัวที่บอกว่าไม่ได้ทำให้ฟรี แต่ถังเฟยคิดว่า หวังฉายหมายถึงเงิน ทำให้เขาไม่ได้ถามอะไรต่อ
"ต้องอย่างนี้สิเพื่อนรัก" หลังจากกินข้าวเสร็จทั้งคู่ก็เดินไปตึก 2 เพื่อจะไปนำสมุนไพรของรุ่นพี่หวงหวงมาหลอมยา
"ตู้ล็อกเกอร์เลขที่เท่าไรนะ"
หวังฉายมองที่กุญแจที่มีหมายเลขติดอยู่ " 203 นายไปหาตู้ตรงแถวนั้นแล้วกัน เจอแล้วบอกด้วย ไม่ต้องแล้วเจอแล้ว!!!"
หวังฉายเสียบกุญแจพร้อมเปิดตู้ออกมา
ภาพที่เห็นเหมือนมีแสงออกมาจากตู้เลยทีเดียว สมุนไพรเอย เม็ดยาต่างๆ ของมีค่ามากมายอยู่ในล็อคเกอร์นี้
"โอ้โห!!! ของโคตรเยอะ นี่มันตู้เก็บสมบัติชัดๆ แค่ของก็ประมาณล้านกว่าเครดิตแล้ว" ถังเฟยพูด
"อืม… สมุนไพรในตู้มีแต่เกรดสูงๆทั้งนั้น" หวังฉายพูดก่อนที่จะหยิบ หญ้ารวมจิต น้ำมนตร์อสุรา ดอกจี้จง ซึ่งเป็นส่วนผสมที่ใช้ในการหยอมยาสงบใจ
ขณะที่จะปิดล็อคเกอร์ หวังฉายเหลือบไปเห็นของอย่างหนึ่งที่แอบอยู่มุมตู้ก่อนจะยิ้มออกมาพร้อมปิดตู้
"รุ่นพี่ต้องเชื่อใจนายมากแน่ๆถึงขนานให้กุญแจตู้ล๊อคเกอร์มา"ถังเฟยคิดว่าถ้าเป็นตัวเขาเองต้องไม่ให้ใครเด็ดขาด
"อาจจะไม่ใช่อย่างที่นายคิดก็ได้ จะบ่ายแล้วไปเข้าเรียบเถอะเดียวสาย"
"โอ้ยไม่อยากเรียนวิชาการต่อสู้เลย ข้าเป็นถึงผู้ใช้พลังธรรมาชาติเชี่ยวนะต้องมาต่อสู้อีก"
"มันสำคัญนะ อย่างเช่นสิ่งที่สำคัญมากสุดสำหรับสายสนับสนุนไม่ใช่การรักษาเพื่อน แตกเป็นกลางหลบการโจมตีของศัตรู อีกทั้งถ้ามานาหมดขึ้นระหว่างการต่อสู้
การใช้พลังกายช่วยได้ดีอย่างหนึ่งเลย" หวังฉายอธิบายให้ถังเฟยรับรู้
"รู้แล้วคร้าบบ"
ในห้องเรียนการต่อสู้ ถือว่าเป็นห้องเรียนที่ใหญ่ที่สุดในมหาลัยเลยก็ว่าได้ จำนวนคนในห้องตอนนี้มีพันกว่าคน เพื่อเป็นวิชาบังคับที่ทุกคนนั้นต้องเรียน
ตอนนี้ในห้อง มีทั้งที่ใช้พลังได้แล้วและยังใช้ไม่ได้ นั่งกันอยู่เต็มห้องเลย
เสียงเปิดประตูเข้ามา ทุกคนต่างเงียบกริบ ต่างคิดว่าอาจารย์เข้ามา แต่กับเป็นรุ่นพี่ปี2 ที่มา ให้ตามเขาไปเพื่อที่จะทดสอบร่างกาย
ขณะที่เดินไปต่างพูดคุยเรื่องห้องทดสอบสมรรถะภาพ
"พี่ของฉันนะ บอกกับมาว่ามีบางคนถึงกับกระดูกแขนร้าวเลย ตอนทดสอบ"
"จริงหรอ น่ากลัวจัง"
"เห็นว่าปีนี้สำหรับคนที่ได้อันดับ1-10ในการทดสอบมีรางวัลพิเศษกว่าปีอื่นด้วยนะ"
"เห็นว่าตัวเก็งที่จะได้ที่1 เป็นลูกของผู้บริหารของมหาลัยแห่งนี้ เลยทำให้รางวัลเพิ่มขึ้นด้วย"
"ถือว่าเราได้ประโยชน์ด้วยเพราะรางวัลเพิ่มขึ้นทุกอันดับ"
"พูดอย่างกับเราจะติด1ใน10อย่างนั้นแหละ"
หวังฉายที่ฟังคนอื่นพูดคุยกันก็อยากรู้ว่าใครที่เป็นลูกของผู้บริหาร "นี้ถังเฟย คนไหนหรอที่เป็นลูกของผู้บริหาร"
ถังเฟยชี้ไปหาผู้ชายที่สูงประมาณ200เซนติเมตร "ก็มันนั้นแหละ ไอกู่เฉิน แต่ใช่ว่าฝึกร่างกายมาดีจะเป็นที่1เสมอไปสำหรับการทดสอบนี้นะ"
"ทำไมหรอ"หวังฉายกล่าวอย่างสงสัย
"เอาจริงๆทางบ้านของฉันก็มีคนที่เคยได้ที่1 ทั้งๆที่ร่างกายก็ไม่น่าจะแข็งแรงกว่ากู่เฉินได้"
"งั้นหรอ เอาเถอะเดียวเข้าไปก็รู้เอง"
"เรามาแข่งกันไหม ใครได้อันดับต่ำกว่าเลี้ยงข้าว" ถังเฟยท้า
"ไม่อ่ะ" หวังฉายปฏิเสธ เขานั้นไม่อยากจะได้อันดับสูงๆเพราะไม่อยากเด่นมากกว่านี้
อาจารย์เหาที่ยืนอยู่ข้างหน้าอุโมงค์พูด "เอาละวันนี้เป็นวันแรกของการเรียนการต่อสู้ อย่างที่รู้กันการต่อสู้เป็นศาสตร์ที่สำคัญอย่างหนึ่ง การที่เราจะเก่งได้ไม่ใช่แค่ว่าเราใช้พลังได้
ได้ดีเท่านั้น เราต้องมีศักยภาพร่างกายที่ดีด้วย สำหรับวันนี้จะเป็นการทดสอบสมรรถะภาพทางร่ายกาย สำหรับการทดสอบครั้งนี้จะให้ทำการเข้าไปในอุโมงค์แห่งนี้ การทดสอบ
ข้างในมีหลายแบบ ฉะนั้นระหว่างตัวไว้ให้ดี ใครที่ออกจากอุโมงค์ได้ 10 คนแรกทางมหาลัยจะมีรางวัลให้
โดยอับดับที่ 6-10 จะได้รับคะแนนไปหู่จำนวน3คะแนน
อับดับที่4-5ได้คะแนนไปหู่5คะแนน
อับดับที่3 ได้คะแนนไปหู่7 คะแนน พร้อมกับอาวุธระดับ2 1ชิ้น
อับดับที่2 ได้คะแนนไปหู่10คะแนน อาวุธระดับ2 1ชิ้น พร้อมหัวใจอนุภาคขั้น2
ส่วนอับดับที่1 "อาจารย์เหาเว้นช่วงก่อนพูดต่อ "ได้คะแนนไปหู่ 15 คะแนน อาวุธระดับ2 1ชิ้น พร้อมกับ ยาปลุกพลัง"
นักศึกษาต่างตาลุกวาว ยาปลุกพลังเป็นยาที่ทำให้คนที่อายุเกิน 18 พลังตื่นขึ้นทันที เป็นยาอยู่ในเกรด 3 แต่หนึ่งในส่วนผสมนั้นหายากมากๆ ได้ยินว่าราคานั้นสู้ถึง 2ล้านเครดิตเลย
หวังฉายจึงมีความคิดที่อยากจะทำการทดสอบอย่างเต็มทีเพื่อชิงที่1 ก่อนจะหันไปบอกถังเฟย "ที่ท้าเมื่อกี้ใครแพ้เลี้ยงข้าว ตกลงนะ"
**จะพยายามเพิ่มความยาวให้นะครับ
