หวังฉาย เดิมมีชมรมที่จะเข้า อยู่ในใจอยู่พอได้ยินสวัสดิการของชมรมหุ่นเชิดแล้วถึงกับไขว้เขว้ ในหัวสมองตอนนี้กำลังนึกถึงภาพเมื่อวานตอนนี้เสียงในใจหวังฉายเริ่มตีกัน
'เข้าชมรมไปเลย ถ้ามันไม่ใช่ค่อยออกมาก็ได้ แต่รูปของรุ่นพี่หาไม่ได้อีกแล้วนะ' เดวิลน้อยหวังฉายพูดที่หูซ้าย
'อย่าไปฟังพวกจิตใจโสมม เป้าหมายที่เราตั้งไว้ต้องทำให้สำเร็จสิ อย่ามัวลงผิด' แองเจิลน้อยหวังฉายพูดที่หูขวา
'หุบปากไปเลยเด็กน้อย' 'แกละเงียบไปเลย' ตอนนี้เดวิล กับแองเจิลต่อยกันแล้ว
ขณะที่หวังฉายกำลังยืนตัดสินใจอยู่นั้น หวงหวงได้ยินข่าวว่าลิลลี่เพื่อนสนิทของเขาได้เอารูปของตัวเองที่ไปเที่ยวทะเลมาด้วยกัน มาล่อคนเข้าชมรม
จึงได้รีบวิ่งจากห้องชมรมมาถึงจุดรับสมัครของชมรมหุ่นเชิด
"นั้นรุ่นพี่หวงหวงนิ น่ารักจริงๆ ฉันตัดสินใจแล้ววันนี้ยังไงก็ต้องเข้าชมรมหุ่นเชิด"ผู้ชายแถวนั้นเริ่มมากขึ้นหลังจากได้เห็นหวงหวง
"แค่ในชุดนักศึกษายังน่ารักขนาดนี้" ต้องรีบแล้วเดียวของหมดก่อน
หวงหวงกลัวว่าสถานการณ์จะควบคุมไม่ได้จึงไปแย่งเครื่องกระจายเสียงจากลิลลี่ กล่าวเดียวน้ำเสียงเหนื่อยจากการวิ่งมา
"สวัสดีค่ะ ฉันหวงหวงพอดีเมื่อสักครู่.."หวงหวงยังกล่าวไม่ทันจบมีเสียงดังขึ้น
"เฮ้ เฮ้ หวงหวง หวงหวง เฮ้เฮ้" ผู้ชายมีมาสมัครเข้าชมรมบ้าคลั่งเริ่มตะโกนเชียร์
ลิลลี่ที่เห็นหัวเราะพร้อมพูดออกมา " 555 ยังกับมาดูBNK49เลย 555"
หวงหวงเขม่นตาใส่ลิลลี่ก่อนจะกล่าวต่อว่า "กรุณาเงียบก่อนนะคะ เนื่องจากเมื่อสักครู่ที่ทางรองหัวหน้าชมรมแจ้งไปว่าจะมีการแจกรูปไป ไม่เป็นความจริงนะ แต่สำหรับ
น้องๆหรือพี่ ที่สนใจจะเข้าชมรมหุ่นเชิดจริงๆ ทางเราจะดูแลทุกคนให้ถึงที่สุดค่ะ" พร้อมโค้งตัวขอบคุณที่คนมีสนใจ
ผู้ชายที่ได้ยินอย่างนั้นเริ่มกลับไปชมรมที่ตัวเองสนใจ แต่ก็มีบางส่วนยังอยู่ต่อเพราะโดนรุ่นพี่หวงหวงตกไปเรียบร้อยแล้ว
หวงหวงที่กำลังตำหนิลิลลี่อยู่ได้มองไปเห็นหวังฉายที่อยู่หน้าทางเข้าชมรมพอดี จึงเดินไปหาหวังฉาย
หวงหวงเดินเข้าไปด้านหลังหวังฉายก่อนกล่าวทัก"ว่าไงสนใจเข้าชมรมหุ่นเชิดหรอ"
"เปล่าครับผมสนใจphoto setอยู่ครับ"หวังฉายตอบไปเพราะสมองเขานั้นคิดถึงเรื่องรูปภาพอยู่
หวังฉายหันกลับไปดูว่าใครเป็นคนถามจึงได้เห็นรุ่นพี่หวงหวงหน้าแดงอยู่ด้านหลัง
"อ่ะ สวัสดีครับรุ่นพี่หวง" หวังฉายรู้ตัวว่าเมื่อตะกี้เค้านั้นได้ตอบอะไรไป
"หวังฉายนายก็อยากได้รูปฉันเหมือนกันหรอ"
"ปะ เปล่าครับ ผมแค่กำลังอยากกิน potato setอยู่ครับ" ในใจหวังฉายคิด 'แถจนสีข้างถลอกหมดแล้ว'
"หวาาา ฉันคิดจะให้หวังฉายนะเนี่ยถ้านายช่วยแก้ปัญหาที่ฉันติดอยู่นิดหน่อย" หวงหวงกล่างพร้อมใช้มือสะบัดรูปไปมา
หวังฉายไม่รอช้ารีบขว้ารูป "ไม่ใช่ผมอยากได้รูปนะครับ แต่ผมอยากจะช่วยรุ่นพี่หวง แต่รุ่นพี่หวงมีปัญหาอะไรอยู่หรอครับ"
หวงหวงยิ้มจากการกระทำของหวังฉายก่อนจะกล่าว "ได้ยินว่าหวังฉายมีทักษะหลอมยาอันยอดเยี่ยมใช่ไหม อยากให้ช่วยหลอมยาสงบใจให้หน่อย หวังฉายสามารถหลอมได้หรือไม่"
ยาสงบใจเป็นยาที่อยู่ในเกรด2ขั้นปลายก็จริงแต่ความยากมันพอๆกับยาเกรด3เลย เนื่องจากในการหลอมยาสงบใจในขณะที่หลอม ตัวผู้หลอมเองจิตใจต้องสงบดั่งน้ำนิ่ง
"ไม่มีปัญหาครับ แต่เรื่องส่วนผสมนั้นผมไม่มีบางส่วนนะครับ" หวังฉายกล่าวอย่างมั่นใจ เพราะตัวเขานั้น สามารถหลอมยาได้ถึงเกรด4เลย แต่ยังไม่สามารถหลอมเกรด5ได้เนื่องจากมานา
(พลังงานในร่างกาย)ยังไม่พอ
ในอาณาจักรหยินแห่งนี้มีคนที่หลอมยาขั้น4ได้ไม่ถึง 10คนเลย ถ้าข่าวหลุดออกไปว่าหวังฉายสามารถหลอมยาระดับ4ออกไปได้นั้น ตระกูลใหญ่ต้องมีการแย่งตัวเขาไปอยู่แน่นอน
แต่หวังฉายเลือกที่จะไม่ประกาศออกไป
"เรื่องสมุนไพรไม่ต้องเป็นห่วง ส่วนประกอบอยู่ในล๊อคเกอร์203หมดแล้ว" หวงหวงกล่าว พร้อมยื่นกุญแจให้ "หลอมเสร็จเมื่อไหร่โทรมานะ ไปละ"
"เจอกันครับ"หวังฉายโบกมือลา หลังจากที่หวงหวงได้เดินออกไปแล้วหวังฉายได้ทำเรื่องที่สำคัญที่สุดตอนนี้
ได้หยิบรูปหวงหวงที่ใส่ชุดว่ายน้ำมาดูที่ละรูป ขณะที่ดูหวังฉายก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไป 'ใครที่ได้รุ่นพี่หวงหวงเป็นแฟนคงโชคดีไม่น้อยเลย'
หวังฉายได้เก็บรูปไว้เป็นอย่างดีแตกต่างกับกุญแจล๊อคเกอร์ที่มีสมุนไพรที่เป็นของมีค่า ที่เจ้าตัวยังจำไม่ได้ว่าเก็บไว้ไหน
"ถึงซะที" หวังฉายอยู่หน้าชมการต่อสู้
จำนวนผู้คนในโซนพื้นที่นี้เยอะเป็นอย่างมาก เรียกว่าเกินครึ่งของนักศึกษาปี1อยู่ที่นี้ทั้งหมด โซนนี้เป็นโซนชมรมเกี่ยวกับการต่อสู้ทั้งหมด ชมรมศาสตร์แห่งดาบชมรมยิงปืน ชมรมนินจา
ชมรมเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องมีต้องเอาของมาล่อ แค่นี้คนก็เข้าเยอะเกินไปแล้ว
หวังฉายเดินมาหยุดที่หน้าทางเข้า ชมรมการต่อสู้มือเปล่า
'เฮ้ เฮ้ รุ่นน้องปี1สู้ๆ' 'อย่าเพิ่งยอมแพ้ อีก2กระบวนท่า' เสียงเชียร์ดังออกมาถึงข้างนอก
หวังฉายเดินเข้าไปถามคนข้างๆ "พวกเขาทำอะไรกันอยู่หรอ"
"อ๋อนั้นนะหรอ การที่จะเข้าชมรมต่อสู้มือเปล่าได้ต้องรับกระบวนท่าของรุ่นพี่ปี2ให้ได้5กระบวนท่า"
"ทำไมต้องคัดคนเข้าด้วยละ ไม่ใช่ยิ่งจำนวนสมาชิกในชมรมยิ่งเยอะยิ่งดีหรอ" หวังฉายสงสัย
"ถ้าชมรมอื่นใช่ แต่สำหรับชมรมการต่อสู้นั้นจำกัดจำนวนคนเพื่อจะมีการประลองประจำปี จะได้งบชมรมตามอันดับที่ได้ รวมถึงห้องฝึกซ้อมที่ดีขึ้น"
หวังฉายพยักหน้า "ขอบใจมาก"
การต่อสู้ได้จบลงน้องปี1ที่ต่อสู้เมื่อสักครู่รับกระบวนท่าได้ถึง5กระทวนท่าจริงแต่ต้องแลกกับอาการบาดเจ็บที่ท้อง กว่าจะกลับคือสู่สภาพปกติต้องใช้เวลา
ประมาณ1อาทิตย์
"ขอบคุณรุ่นพี่ที่ยั้งมือ" ก่อนจะกรอกแบบฟอร์ม แล้วเดินไปห้องพยาบาล
"คนต่อไป"รุ่นพี่ที่อยู่กลางลานประลานตะโกนออกมา
ขณะที่หวังฉายยืนรอต่อคิวเพื่อทำการทดสอบ เกาจางที่อยู่ชมรมศิลปะการต่อสู้มือเปล่าได้เห็นหวังฉายกำลังจะเขาทดสอบ
เกาจางจึงกระซิบกับน้องในชมรมเพื่อทำแผนร้ายบางอย่าง พร้อมเดินไปหลังเวที
