Marvel: Throne of Immortality - ตอนที่ 100 เซรุ่มอมตะและการเปลี่ยนไปของทุกคน

ตอนที่ 100

เซรุ่มอมตะและการเปลี่ยนไปของทุกคน

        เรเวนนั่งเล่าเรื่องต่าง ๆ อยู่เกือบหนึ่งชั่วโมง

          มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมหาศาล

          อย่างแรกเรื่องของเพ็กกี้ หลังจากที่เขาหายตัวไปเธอก็พยายามตามหาตัวเขาราวกับคนบ้าและพยายามบังคับให้วิทนีย์เปิดประตูมิติขึ้นมาอีกครั้ง แต่เนื่องจากการจะเปิดประตูมิติได้นั้นจะต้องใช้พลังงานจำนวนมหาศาลจากพลังงานพิเศษบางอย่าง ซึ่งอันที่วิทนีย์ใช้เปิดประตูมิติมันเป็นชิ้นสุดท้ายแล้วดังนั้นจึงไม่สามารถหวังเพิ่งเธอ แต่ถึงอย่างนั้นเพ็กกี้ก็ยังไม่ยอมแพ้และพยายามตามหามันจากทั่วทุกมุมโลก และเนื่องจากมี SSR มีสายลับแฝงตัวอยู่ทำให้เพ็กกี้และฮาวเวิร์ดได้จัดระเบียบภายในหน่วยใหม่ทั้งหมด และสร้างองค์กรใหม่ขึ้นมาโดยใช้ชื่อว่า ‘กองงานยุทธวิธีจัดระเบียบกำลังพิเศษแห่งมาตุภูมิ’ หรือที่รู้จักกันในชื่อ S.H.I.E.L.D. โดยมีเพ็กกี้เป็นผู้อำนวยการ!

           ในขณะเดียวกันเธอก็พยายามใช้แหล่งข้อมูลของ SHIELD ในการตามหาพลังงานพิเศษชนิดนี้อยู่ตลอดเวลา

          ถึงแม้ว่าซูไป๋จะรู้อยู่แล้วว่ายังไงเพ็กกี้ก็จะต้องก่อตั้ง SHIELD ขึ้นมาอย่างแน่นอน แต่เหตุผลที่เธอก่อตั้ง SHIELD ขึ้นมาก็เพื่อจะใช้ทรัพยากรขององค์กรในการตามหาพลังงานพิเศษ ซึ่งสิ่งนี้มันทำให้เขารู้สึกประหลาดใจและรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

          ส่วนทางด้านของดอตตี้เธอก็ได้ขุดแร่อุกกาบาตทั้งหมดจากไนจีเรีย ก่อนที่จะหลอมละลายมันให้กลายเป็นอดาแมนเที่ยม หลังจากนั้นเธอก็จะส่งมาเก็บเอาไว้ที่คฤหาสน์แห่งนี้ ซึ่งเธอไม่ได้กลับมาที่คฤหาสน์และอยู่ที่นั่นกับคาร่าเพื่อใช้แร่อดาแมนเที่ยมในการวิจัยและพัฒนามันให้ดียิ่งขึ้น

          ส่วนเรเวน เอ็มม่า และคารีน่า พวกเธอทั้งหมดได้เรียนจบกันหมดแล้ว ซึ่งคารีน่าทำหน้าที่เป็นประธานของบริษัท อิมมอร์ทัล กรุ๊ป ส่วนเอ็มม่ายังคนอยู่ในบอสตันกับครอบครัวของเธอ และเธอก็มักจะมาที่นี่หรือไปเยี่ยมคาร่าน้องสาวของเธอที่ไนจีเรีย ส่วนเรเวนเธอทำหน้าที่ในการดูแลคฤหาสน์หลังนี้!

          นอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องของเอริคที่ได้ออกจากคฤหาสน์ไปเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตอนแรกเขาและแม่ถูกเพื่อนบ้านหักหลัง ทำให้เขายังคงมีความต้องการที่จะแก้แค้นอยู่ภายในใจ ในขณะเดียวกันการเดินทางครั้งนี้ของเอริคยังช่วยเพิ่มประสบการณ์ต่าง ๆ ให้กับเขาได้อีกด้วย และก่อนที่เขาจะไปเขาได้ทิ้งคำพูดเอาไว้ว่า … เมื่อเขากลับมาอีกครั้งเขาจะเอาชนะชอว์ให้ได้ และจะทำให้สโมสรตกเป็นของเขา

          สิ่งนี้ทำให้ซูไป๋รู้สึกว่าการที่เขาได้ช่วยเอริคเอาไว้มันไม่เสียเปล่า

          ตอนนี้ความกังวลภายในใจของซูไป๋ก็ได้หายไปอย่างสมบูรณ์ ทุกคน ๆ นั้นสบายดีและไม่มีใครที่ด่วนจากไปก่อนไม่ว่าจะเป็นจากอุบัติเหตุหรือการถูกฆ่าตายก็ตาม!

          เมื่อเรื่องภายในบ้านไม่มีปัญหาอะไร ต่อไปก็เป็นเรื่องของสิ่งต่าง ๆ ข้างนอก

          การพัฒนาของ อิมมอร์ทัล กรุ๊ป ก็กำลังเจริญก้าวหน้าอย่างต่อเนื่อง และได้เข้าแทนที่บริษัทโทรคมนาคมเบลล์ ในฐานะบริษัทการสื่อสารที่ใหญ่ที่สุด และมีสาขาอยู่มากมายทั่วประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากพัฒนาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาได้สำเร็จความมั่งคั่งและอำนาจของพวกเขาก็ได้มายืนอยู่จุดสูงสุด! ใช่ … โทรศัพท์มือถือได้ถูกสร้างขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเรเวนก็ได้หยิบมันขึ้นมาให้ซูไป๋ดูเช่นกัน

          แต่มันก็แตกต่างไปจากที่เขาคิด

          รูปทรงของโทรศัพท์ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ที่เปลี่ยนแปลงก็คือมันไม่ต้องใช้สายอีกต่อไป

          มันคือโทรศัพท์มือถือจริง ๆ

          ส่วนทางด้านของเฮลไฟร์คลับ หลังจากที่ชอว์รู้เรื่องที่ซูไป๋หายตัวไป เขาก็ถูกราชินีดำชวนไปนั่งพูดคุยด้วยกันเล็กน้อย ซึ่งในขณะนั้นริพไทด์ก็ได้กลับมาอยู่ที่คฤหาสน์ชั่วคราวเพื่อป้องกันความปลอดภัย และเรื่องที่ราชินีดำเรียกชอว์ไปพูดคุยก็คือเรื่องที่เธอสนับสนุนซูไป๋ นอกจากนี้เธอก็ไม่ได้ทำอะไรกับคฤหาสน์หรือลดหุ้นและเงินปันผลของซูไป๋เลยแม้แต่น้อย

          พูดตามตรงการกระทำของราชินีดำทำให้เขารู้สึกประหลาดใจจริง ๆ ดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอได้พูดก่อนหน้านี้จะเป็นความจริง ไม่งั้นแล้วเธอคงไม่ช่วยเขาเอาไว้แบบนี้อย่างแน่นอน ส่วนเรื่องของสโมสร หลังจากผ่านการพัฒนามานานกว่า 10 ปี … ซูไป๋ก็สามารถบอกได้คำเดียวว่ามันพัฒนามาถูกทางแล้ว เหมือนกับลูกพีชที่เริ่มสุกงอม

          หลังจากได้ฟังเรื่องราวในช่วงสิบปีที่ผ่านมาจนจบ ซูไป๋ก็รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

          ก่อนที่เขาจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาดอตตี้เป็นคนแรก หลังจากเสียงรอสายดังขึ้นสองสามครั้งในที่สุดเขาก็โทรติด และเมื่อเขาได้ยินเสียงของดอตตี้ เขาก็ค่อย ๆ พูดขึ้นมาอย่างช้า ๆ ทำให้ทางฝั่งของดอตตี้เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่หลังจากนั้นไม่นานจะมีเสียงตะโกนขึ้นมาอย่างตื่นเต้นดังรอดออกมา

          การโทรคุยกันมันไม่ค่อยสะดวกมากนัก หลังจากวางสายดอตตี้ก็เตรียมตัวที่จะกลับมาที่นี่ทันที ก่อนที่ซูไป๋จะโทรไปหาเพ็กกี้และแน่นอนว่าปฏิกิริยาของเธอก็ไม่ต่างจากดอตตี้มากนัก และเพื่อยืนยันว่าเรื่องนี้เป็นความจริงเธอจึงรีบพูดขึ้นมาว่า “รอฉันอยู่ที่นั่นก่อนอย่างเพิ่งไปไหน ฉันจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้!”

          ช่วงค่ำ ๆ ดอตตี้และเพ็กกี้ก็กลับมาถึงคฤหาสน์เกือบจะพร้อมกัน ทำให้ซูไป๋ที่เห็นพวกเธอกลับมาเขาก็อ้าแขนออกก่อนที่จะกอดพวกเธอเอาไว้!

          ซูไป๋กอดพวกเธอทั้งสองคนเอาไว้พร้อมกับถามสารทุกข์สุกดิบ และเมื่อถึงเวลาพักผ่อนแน่นอนว่าไม่มีใครที่อยากจะแยกจากกันตอนนี้ ทำให้ในคืนนี้ … พวกเขาทั้งสามคนจึงนอนด้วยกัน เพราะสำหรับพวกเธอแล้วมันนานกว่า 10 ปีแล้วที่เขาจากไป 10 ปีที่จากไปพร้อมกับความปรารถนาที่ไม่ได้ปลดปล่อย ทำให้สามารถจินตนาการได้เลยว่าค่ำคืนนี้มันจะบ้าคลั่งขนาดไหน

          สงครามบนเตียงครั้งนี้มันใช้เวลาจนเกือบเช้าก่อนที่ซูไป๋จะหลับไปพร้อมกับพวกเธอที่นอนอยู่ภายในอ้อมแขนของเขา

          และตื่นขึ้นอีกครั้งมันก็เป็นช่วงบ่ายของอีกวันเรียบร้อยแล้ว

          เมื่อเขาลืมตาตื่นขึ้นมาเขาก็มองไปยังพวกเธอทั้งสองคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ เขา ที่ไม่มีร่องรอยหรือความเปลี่ยนแปลงอะไรเลย ราวกับว่ากาลเวลาไม่สามารถทำอะไรพวกเธอได้

          “เซรุ่มได้รับการพัฒนาจนสำเร็จแล้วใช่ไหม?”

          เมื่อเห็นว่าพวกเธอตื่นขึ้นมาและไม่ยอมลุกไปไหน ซูไป๋จึงถามขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย

          “มันประสบความสำเร็จเมื่อ 7 ปีที่แล้วหลังจากที่คุณหายไป ซึ่งผลของมันก็ครอบคลุมเป็นอย่างมาก มันสามารถชะลอความแก่ เสริมสร้างสมรรถภาพทางร่างกาย และเพิ่มอายุขัย และเมื่อผลของเซรุ่มเริ่มน้อยลงก็สามารถฉีดมันซ้ำได้อีกครั้ง เรียกได้ว่ามันสามารถเพิ่มอายุขัยได้ราวกับเป็นอมตะ ดังนั้นพวกเราจึงตั้งชื่อให้มันว่า เซรุ่มอมตะ!”

          “เซรุ่มอมตะ? ชื่อนี้ฟังดูไม่เลว และด้วยสิ่งนี้มันจะทำให้พวกคุณสามารถอยู่กับผมได้ตลอดชีวิต”

          สิ่งนี้คือสิ่งที่มีความสุขที่สุดของซูไป๋ เพราะเขาไม่ต้องการให้กัปตันอเมริกาตื่นขึ้นมาจากน้ำแข็งเหมือนในภาพยนตร์และเห็นว่าเพ็กกี้ได้กลายเป็นคุณยายไปแล้ว

          …

          ตอนนี้ซูไป๋ได้กลับมายังโลกใบนี้ได้เกือบหนึ่งสัปดาห์แล้ว และเขาก็ได้เจอเอ็มม่าและคาร่าแล้วเช่นกัน เขาแทบจะไม่ได้ออกไปไหนและอยู่แต่ในคฤหาสน์ และหลังจากที่ทุกคนและซูไป๋สามารถปรับตัวเข้ากับการหายตัวไปและการกลับมาของเขาได้แล้ว ซูไป๋ก็เตรียมตัวที่จะออกจากคฤหาสน์เพื่อดูว่าเมืองนี้มันเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหนหลังจากผ่านไป 10 ปี

          ซึ่งเป้าหมายแรกของเขาก็คือบริษัทของเขา หลังจากเดินทางมาถึงบริษัทเขาก็พบว่าตัวตึกของบริษัทและถูกสร้างขึ้นมาใหม่ และที่ดินบริเวณโดยรอบก็ถูกบริษัทของเขากว้านซื้อไปทั้งหมด ซึ่งบริษัทมันใหญ่กว่าเดิม 4-5 เท่าเห็นจะได้ และเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าด้านนอกเริ่มมืดซูไป๋ก็เดินออกมาจากบริษัทพร้อมกับคารีน่า

          เป้าหมายต่อไปของเขาก็คือการไปที่ เฮลไฟร์คลับ!

          ถึงเวลาที่จะประกาศการกลับมาของเขาแล้ว!!

โปรดติดตามตอนต่อไป …