INVINCIBLE โลกอมตะ - บทที่ 136: เจ้ากล้า!!!

หวงเสี่ยวหลงจ้องมองไปที่เหม่ยเผิงเหลี้ยง และเหล่าสาวกของหอไร้เมฆา และหัวเราะเยาะก่อนกล่าวว่า "ถอดเสื้อผ้าของพวกเขาออกให้หมดแล้วแขวนไว้ที่ข้างบนเสาหินหน้าถนน ข้าคิดว่าน่าจะมีหลายคนสนใจในการชมการแสดงครั้งนี้ "
"ถอดเสื้อผ้าของพวกเขาออกทั้งหมด? แขวนไว้บนเสาหินหน้าถนนหรือไม่? "การแสดงออกที่น่าอัศจรรย์ของหลี่ปิง และสาวกของเก้าสมาพันธ์การค้านึกตามจนเห็นเป็นภาพ
วิธีนี้ – ช่างประเสริฐนัก!
ช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ!
แม้ว่าเหม่ยเผิงเหลี้ยงจะกำลังนอนอยู่บนพื้น และแต่ยังคงได้รับความเจ็บปวดจากทักษะกงเล็บปีศาจเทพอสูรการไหลเวียนโลหิตผกผันในหัวใจของเขา และเมื่อเขาได้ยินคำพูดของหวงเสี่ยวหลง และเป็นลมในทันที
ถ้าใครนึกถึงเรื่องนี้นี่ก็จะเป็นเรื่องน่าตกใจอย่างยิ่งที่เหม่ยเผิงเหลี้ยงเป็นถึงลูกชายของหัวหน้าหอไร้เมฆาสาขามณฑลต้าฉู่กวง แม้กระทั่งลูกหลานขุนนางที่อาศัยอยู่ในมณฑลต้าฉู่กวงยังจำเป็นต้องปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพ เขาจะเผชิญหน้ากับคนอื่นได้อย่างไรถ้าเขาถูกจับแก้ผ้า และถูกจับแขวนอยู่บนถนนในตอนกลางวันแสก ๆ ?
สาวกทุกคนจากหอไร้เมฆาได้สำลักออกมาด้วยความโกรธทันทีที่ได้ยินแผนการของหวงเสี่ยวหลง
"เจ้ากล้า ?!!!" ชายวัยกลางคนที่มาถึงภายหลังที่ถูกหวงเซี่ยวหลงทำร้ายร้องตะโกนออกมา
"ทำไมข้าจะไม่กล้า" รอยยิ้มที่ดูซุกซนปรากฎขึ้นบนใบหน้าของหวงเสี่ยวหลง เขาหันไปทาง หลี่ปิง และเหล่าสาวกที่ยืนอยู่ข้างหลัง เขาส่งสัญญาณให้เขาด้วยสายตาของเขา
หลี่ปิง และสาวกทั้งหมดต่างรับคำสั่ง "ขอรับ นายน้อย!" และทันทีที่พวกเขากระโจนเข้าสู่สาวกของหอไร้เมฆา พวกเขาคล้ายกับฝูงหมาป่าที่หิวกระหายกระโดดลงไปในฝูงแกะ!
เหล่าสาวกจากหอไร้เมฆาที่ได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้จากฝีมือของหวงเสี่ยวหลง และเฟยฮาว ดังนั้นจึงไม่มีใครที่มีพลังพอที่จะต่อต้านได้ พวกเขาสามารถทำได้เพียงแค่มองดูเสื้อผ้าของพวกเขาถูกฉีกขาดออกจากกันโดยคนของเก้าสมาพันธ์การค้าจนไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว
ในตอนท้ายมีร่างเปลือยกายทั้งหมดสามสิบร่างถูกวางอยู่บนพื้น มีโทนสีผิวที่หลากหลาย: หิมะขาว, ชมพูอ่อน และแม้กระทั่งผิวสีแทน
หลี่ปิงซึ่งถอดเสื้อผ้าออกของเหม่ยเผิงเหลี้ยงออก หัวใจของเหม่ยเผิงเหลี้ยงเต็มไปด้วยความโกรธ และความอับอาย เขากัดฟันอย่างรุนแรงเนื่องจากความเกลียดชัง เขาปรารถนาว่าเขาจะสับ หวงเสี่ยวหลงอ และทุกคนในเก้าสมาพันธ์การค้าออกเป็นชิ้น ๆ
"เจ้าสุนัขหลี่ปิง, สักวันหนึ่งเจ้าจะต้องตายอย่างน่าสังเวชภายในเงื้อมือของข้า เจ้าจะไม่มีแม้แต่ซากศพที่เหลือพอจะเอาไปฝัง ข้าจะทำให้แน่ใจว่าเจ้าจะตายเร็วขึ้น!"
เหม่ยเผิงเหลี้ยงสาบาน หลังจากทนทุกข์ทรมานกับอาการเจ็บปวดจากพิษหยินเย็นจากทักษะกงเล็บปีศาจเทพอสูร
หลี่ปิงได้แต่มองไปที่เหม่ยเผิงเหลี้ยง และยกคิ้วขึ้นเขาถามว่า "อย่างนั้นหรือ?" โดยไม่ต้องรอคำตอบเขายกเท้าขึ้น และประทับลงไปบนร่างของเหม่ยเผิงเหลี้ยง เหม่ยเผิงเหลี้ยงปล่อยเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด, กรีดร้องอย่างโหยหวน เครื่องมือ 'กล่องดวงใจ' ได้หดตัวทันทีหลังจากที่ถูกประทับตราจากเท้าของหลี่ปิง 
เหล่าสาวกจากหอไร้เมฆา ที่กำลังสบถคำสาปแช่งที่รุนแรง และข่มขู่สาวกของเก้าสมาพันธ์การค้าหุบปากทันทีหลังจากที่ได้เห็นชะตากรรมที่โหดร้ายของนายน้อยของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดกำลังยุ่งอยู่กับการปกป้องอัญมณีของพวกเขาโดยหนีบต้นขาไว้ด้วยกัน
เฝ้าดูฉากนี้เหล่าสาวกของเก้าสมาพันธ์การค้าต่างส่งเสียงหัวเราะออกมา
เดือนที่ผ่านมาเหล่าสาวกของเก้าสมาพันธ์การค้าได้รับการดูหมิ่น และถูกทุบตีจากคนเหล่านี้ และตอนนี้พวกเขาก็สามารถระบายออกมาได้ในที่สุด
จากนั้นสาวกของเก้าสมาพันธ์การค้าบางส่วนนำเชือกมาผูกเชือกเหล่าสาวกของหอไร้เมฆาทีละคน สาวกของเก้าสมาพันธ์การค้าโยงเชือกผ่านที่หมาย "ขากลาง" และดึงเข้าหากัน ดังนั้นเมื่อเชือกถูกดึงเกิดเสียงกรีดร้องดังก้องภายในห้องโถง
หลังจากมัดเหม่ยเผิงเหลี้ยง กับสาวกของหอไร้เมฆาตามคำสั่งของหวงเสี่ยวหลง เหล่าสาวกของเก้าสมาพันธ์การค้าก็ยกพวกเขาขึ้น และพาไปแขวนที่เสาหินที่หน้าถนน
ไม่นานหลังจากที่เหม่ยเผิงเหลี้ยง และสาวกของหอไร้เมฆา ยี่สิบเก้าคนถูกแขวนไว้คนที่ผ่านไปผ่านมาไม่เว้นแม้แต่ขบวนขุนนางได้หยุดดูเพื่อ 'ชื่นชม'
"ดูเหมือนว่านั่นจะเป็นลูกชายของหัวหน้าหอไร้เมฆา เหม่ยเซิน 'เหม่ยเผิงเหลี้ยง?"
"ใช่จริง ๆ !"
"ข้าไม่ได้คาดหวังว่า" ด้านล่าง "ของเขาจะดำมากเมื่อดูจากใบหน้าของเขาดูคล้ายแกะสีขาวตัวน้อย ๆ ? อะไรที่เป็นพุ่มหนาเช่นนั้น ! "
"มันมีแค่ … นิดหน่อยเท่านั้น~ !"
ลูกหลานขุนนางบางคนที่เกี่ยวข้องกับเหม่ยเผิงเหลี้ยง ได้แสดงความคิดเห็น และชี้นิ้วขึ้น และลงจงใจแกล้งทำเป็นสนุก และหัวเราะออกมาดัง ๆ ในเวลาเดียวกันกับที่ภายในใจของเหม่ยเผิงเหลี้ยงถูกโยนลงหัวใจของเขาโหมกระหน่ำด้วยความโกรธ และอาย ถ้ามีแค่เพียงแม้แต่รูหนูอยู่ตรงหน้าของเขาในตอนนี้เขาค่อนข้างอยากจะคลานเข้าไปภายในนั้นแม้ว่าจะเข้าได้แค่ครึ่งหัวเขาก็ยอม
นี่เป็นสิ่งที่เหม่ยเผิงเหลี้ยงรู้สึก และความรู้สึกของเหล่าสาวกอื่น ๆ ก็ไม่ต่างกับตัวเขา
ในขณะที่เหม่ยเผิงเหลี้ยง และสาวกถูกแขวนในที่สาธารณะ ในอาคารหลักของหอไร้เมฆาสาขามณฑลต้าฉู่กวง เหม่ยเซินได้พูดคุยอย่างมีความสุขกับชายวัยกลางคนในชุดเสื้อคลุมสีแดงลายปัก เห็นได้ชัดจากท่าทางของเหม่ยเซินว่าเขาเคารพ และพยายามทำให้ชายวัยกลางคนที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมสีแดงพอใจ
ชายวัยกลางคนในชุดปักสีแดงอ่อนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกไปเสียจากหนิงหวังผู้นำของนักสู้ตระกูลหนิง
ในเวลานี้สาวกของหอไร้เมฆาวิ่งเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก "หัวหน้ามีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น!"
คิ้วของเหม่ยเซินขึงเป็นร่องเมื่อถูกขัดจังหวะ "มีเรื่องอะไร?"
"นายน้อยเกิดปัญหา!" สาวกของหอไร้เมฆาโพล่งพูดออกมาด้วยความกระวนกระวายใจ
"มีอะไรเกิดขึ้นกับเผิงเหลี้ยง?" ดูการแสดงออกบนใบหน้าของสาวกของหอไร้เมฆา, เหม่ยเซิน มีความรู้สึกไม่ดีเกิดขึ้นภายในใจว่า "เกิดอะไรขึ้น?"
"นายน้อย และสาวกเหล่านั้นถูกมัด และแขวนอยู่ฝั่งตรงหน้าถนนของเก้าสมาพันธ์การค้า!" สาวกคนนั้นรีบตอบ
มัด และแขวนอยู่บนถนน? เหม่ยเซินแอบหายใจออกด้วยความโล่งอก – เขาคิดว่าลูกชายของเขาได้พบกับอุบัติเหตุร้ายแรงบางอย่างเสียอีก
จากนั้นในวินาทีถัดไปสาวกกล่าวว่า "พวกเขาทั้งหมดรวมทั้งนายน้อยถูกจับแก้ผ้า!"
ถูกจับแก้ผ้า? เหม่ยเซินก็กระโดดขึ้นจากที่นั่ง ในขณะที่มือของเขากระแทกเข้ากับโต๊ะข้าง ๆ มีใบหน้าพร้อมที่จะฆ่าคน เขาถามสาวกว่า "เจ้าพูดอะไร?!" ก่อนที่สาวกคนนั้นจะพูดซ้ำ ๆ อีกรอบ เหม่ยเซินก็บีบคอของเขา และยกขึ้นไปในอากาศ
ใบหน้าของศิษย์ของหอไร้เมฆาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว "นายน้อย และคนอื่น ๆ ถูกจับแก้ผ้าโดยคนของเก้าสมาพันธ์การค้าจากนั้นก็ก็จับแขวนอยู่บนถนนหน้าสาขาของพวกเขา!"
ได้ยินเสียงดังกล่าว เหม่ยเซินโกรธเกรี้ยว และโยนสาวกออกไปจากห้องโถงใหญ่
"เก้าสมาพันธ์การค้า ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมด!" เจตนาฆ่าเพิ่มขึ้นในดวงตาของเหม่ยเซิน และเขาเตรียมที่จะรวบรวมสาวกของหอไร้เมฆา เพื่อมุ่งหน้าไปยังสาขาของเก้าสมาพันธ์การค้า
"ช้าก่อน!" มันเป็นช่วงเวลาที่ผู้นำของนักสู้ตระกูลหนิง หนิงหวังพูด
เหม่ยเซินก็สะดุ้ง "ท่านผู้นำหนิง, มีอะไรหรือ … ?"
แสงไฟวูบวาบในสายตาของหนิงหวัง และเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเคร่งขรึม "บางทีหวงเสี่ยวหลงน่าจะอยู่ที่นี่"
"หวงเสี่ยวหลง!" ชื่อนี้เพิ่มจุดมุ่งหมายในการฆ่าของเหม่ยเซิน "ท่านกำลังจะหมายความว่า ?"
หนิงหวังพยักหน้ายืนยันว่า "ถ้าไม่ใช่เพราะหวงเสี่ยวหลง คนในเก้าสมาพันธ์การค้าจะกล้าทำแบบนี้หรือ? อย่างไรก็ตามพวกเราต้องส่งคนไปตรวจดู และดูว่าหวงเสี่ยวหลงอยู่ที่นี่จริง ๆหรือไม่ รีบส่งคนไปช่วยลูกชายของเจ้า แล้วพวกเราจะรู้ความจริงหลังจากถามพวกเขาแล้ว "
"ถ้ามันเป็นแบบนี้จริงๆ หวงเสี่ยวหลง … ฮ่าฮ่า มณฑลต้าฉู่กวงจะเป็นที่ฝังศพของเจ้า!"
เหม่ยเซินพยักหน้า
ดังนั้นเหม่ยเซินเก็บความโกรธเอาไว้ในหัวใจของเขา และส่งสาวกของหอไร้เมฆาออกไปช่วยลูกชายของเขา และสาวกที่เหลือที่ถูกจับแขวน
อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่นานนักสาวกของหอไร้เมฆาก็วิ่งเข้ามาภายในห้องโถงใหญ่ซึ่งเขาได้รายงานไปยังเหม่ยเซินที่กำลังรอข่าวอยู่ เขารายงานว่ากลุ่มสาวกที่ไปช่วยเหลือนายน้อยต่างถูกจับกุมโดยคนของเก้าสมาพันธ์การค้า และยังถูกจับแก้ผ้า และถูกมัดแชวนไว้เหมือนกับคนอื่น ๆ 
เหม่ยเซินเกือบจะกระอักเลือดเนื่องจากความโกรธ เมื่อได้ยินรายงาน แม้ว่าเขาจะไม่สามารถช่วยลูกชายของเขาได้ แต่เขาก็สามารถยืนยันการปรากฏตัวของหวงเสี่ยวหลง และเฟยฮาวได้จากคำอธิบายของสาวก
ในท้ายที่สุดในขณะที่เขาครุ่นคิดโดยไม่มีทางเลือก เหม่ยเซินสามารถทำได้เพียงขอให้ด้านเจ้าเมืองของมณฑลต้าฉู่กวงออกหน้าช่วยลูกชายของเขา และเขารู้สึกโล่งใจเมื่อพบว่าหวงเสี่ยวหลงไม่ได้หยุดยั้งพวกเขา
ครึ่งวันต่อมาเมื่อเหม่ยเซินเห็นภาพลักษณ์ที่น่าสยดสยองของลูกชายของเขา เขาสาบานว่า "หวงเสี่ยวหลง, ข้าเหม่ยเซินขอสาบานว่าข้าจะทำให้ชีวิตของเจ้าเป็นเหมือนเช่นสุนัข!"