INVINCIBLE โลกอมตะ - บทที่ 132: ความขัดแย้งกับหอไร้เมฆา

ข่าวเกี่ยวกับการการลอบสังหารผู้บัญชาการของป้อมหน้าผาทางใต้ได้มาถึงเมืองหลวงของอาณาจักหลัวถงในเวลาไม่นาน
ภายในเมืองหลวง
คฤหาสน์ของเสนาบาดีเหว่ย
เมื่อเสนาบาดีเหว่ยไป๋ได้ยินข่าว ของตกแต่งบ้านโดยรอบถูกบดขยี้เป็นผงเนื่องจากความโกรธของเขา
"หาคนร้ายให้เจอ แม้ว่าพวกเจ้าจะต้องพลิกอาณาจักรหลัวถง พวกเจ้าต้องค้นพบให้ได้ว่าใครเป็นฆาตกร!" เหว่ยไป๋โกรธเกรี้ยว
หัวใจของเจ้าหน้าที่ของคฤหาสน์ของเสนาบาดีเหว่ยสั่นสะท้านด้วยความกลัว พวกเขายอมรับคำสั่งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
"นอกจากนี้จงจับกุมทหารยามของป้อมหน้าผาทางใต้ และซักถามทีละคน สวะเหล่านี้มีหลายพันคนแต่กลับไม่สามารถปกป้องน้องชายของข้าได้ " ความโกรธของเหว่ยไป๋ยังคงเผาผลาญ
"นอกจากนี้จงฆ่าเหล่าทหารยามที่วิ่งเข้าไปภายในห้องที่ได้เห็นศพของเหว่ยหยางในเวลานั้นด้วย!" ด้วยความตั้งใจในการฆ่าอย่างรุนแรง เหว่ยไป๋ยังคงออกคำสั่งต่อไป
ฆ่าเหล่าทหารยามที่เห็นสพของเหว่ยหยาง? หรือแท้จริงหมายความว่าทหารผู้ที่ได้เห็นร่างของภรรยาน้อยของเหว่ยหยาง ?
คนของคฤหาสน์ของเสนาบาดีเหว่ยเข้าใจคำสั่งของเจ้านายในทันที และพวกเขาก็ออกจากห้องไปหลังจากเสร็จสิ้นคำสั่ง
หลังจากที่คนของเขาออกไป ดวงตาของเหว่ยไป๋ก็มีสีแดงเลือดในขณะที่เขากัดฟัน และถ่มน้ำลายออกมาก่อนที่จะแสดงคำพูดออกมาด้วยความเกลียดชังว่า "ถ้าข้ารู้ว่าใครฆ่าน้องชายของข้า ข้าจะตัดเจ้าเป็นล้านชิ้น และเอาไปให้สุนัขกิน! "
ขณะที่เหว่ยไป๋กำลังเดือดดาลอยู่ในความเกลียดชัง หวงเสี่ยวหลงยังคงเดินทางกลับไปยังเมืองหลวง
อีกสองเดือนต่อมาหวงเสี่ยวหลงก็ได้กลับมาถึง
และสถานที่แรกที่หวงเสี่ยวหลงไปไม่ใช่คฤหาสน์เทียนซวนแต่เป็นสถาบันแสงดารา
เข้าไปภายในห้องของอาจารย์ใหญ่ ภายในห้องเซี่ยงฉู่ไม่ได้อยู่ข้างใน ที่นั่นมีเพียงซุนจางอยู่ภายในห้องเพียงคนเดียวเท่านั้น หวงเสี่ยวหลงนำแกนผลึกสีเขียวของจระเข้เหล็กออกมาจากแหวนเทพอสูร
ซุนจางพยักหน้า มองไปที่แกนผลึกสีเขียวของจระเข้เหล็ก เขาหัวเราะเสียงดัง และเขากล่าวว่า "อันที่จริงนี่เป็นแกนผลึกของจระเข้เหล็ก และตอนนี้เจ้าเป็นนักเรียนชั้นปีที่สามอย่างเป็นทางการแล้ว ข้า และเซี่ยงฉู่อยากแนะนำให้เจ้าไปที่สาขาภายใน แต่เรายังต้องพูดคุยเรื่องนี้กับผู้อาวุโสภายในเสียก่อน ก่อนที่จะตัดสินใจเป็นครั้งสุดท้าย อีกเรื่องด้วยความสามารถของเจ้าการเข้าร่วมกับสาขาภายในไม่น่าจะมีปัญหา "
ในแต่ละปีจำนวนสถานที่ที่จัดสรรให้กับศิษย์ที่เข้าสู่สาขาภายในถูกจำกัดไว้ที่สิบที่ แต่ผู้สมัครที่ได้รับเลือกไม่ได้รับการตัดสินใจโดยซุนจาง และเซี่ยงฉู่ การประชุมจัดผู้อาวุโสภายใน และผู้สมัครแต่ละคนจะต้องได้รับคะแนนเสียงยอมรับ 9 ใน 10 เสียง 
หวงเสี่ยวหลงพยักหน้า สำหรับเขามันไม่สำคัญว่าเขาจะได้เข้าไปในสาขาภายในหรือไม่ เหตุผลที่เขาอยากก้าวเข้าสู่ปีที่สามก็เพื่อที่เขาจะสามารถเอาชนะการแข่งขันของสถาบันได้โดยรวมทั้งหมด
อย่างไรก็ตามเมื่อหวงเสี่ยวหลงกำลังจะออกไป ซุนจางจู่ ๆ ก็พูดว่า "ผู้บัญชาการของป้อมหน้าผาทางใต้ และภรรยาน้อยของเขาถูกสังหารเป็นฝีมือของเจ้าใช่มั้ย?"
หวงเสี่ยวหลงหันกลับไปมองซุนจาง และเกิดความประหลาดใจกระพริบผ่านดวงตา ซุนจางรู้ได้อย่างไร?
"อย่ามองข้าแบบนั้นสิ มันเป็นแค่การคาดเดา แต่ข้าก็ไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นเจ้าจริง ๆ "
จากนั้นหวงเสี่ยวหลงก็ตระหนักว่าจังหวะเวลามันคาบเกี่ยวกันพอดี ตอนที่เขาออกเดินทางไปล่าจระเข้เหล็ก มันใกล้เคียงกับการเสียชีวิตของผู้บัญชาการของป้อมหน้าผาทางใต้ และทำให้ซุนจางตั้งสมมติฐานในเรื่องดังกล่าว
"ข้าได้ยินมาว่าภรรยาน้อยของเหว่ยหยางมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยม – ก้นของนางใหญ่มากแค่ไหน?" ในวินาทีถัดมาคำถามอื่นก็ดังออกมาจากปากของซุนจาง
หวงเสี่ยวหลงรู้สึกตกใจ เพราะเขาไม่ได้คาดหวังว่าคำถามนี้จะมาจากปากของซุนจาง หวงเสี่ยวหลงส่ายหัว ทำไมซุนจางจึงตั้งคำถามเช่นนี้?
"ถูกต้องข้าฆ่าพวกเขา" หวงเสี่ยวหลงตอบยอมรับอย่างตรงไปตรงมา
มันไม่สำคัญแม่ว่าเขาจะสารภาพออกมา
แน่นอนซุนจางจะไม่เผยแพร่เรื่องนี้ออกไปสู่โลกภายนอก
หวงเสี่ยวหลงหันหลังกลับไป และออกจากห้องเพื่อยุติการสนทนา
ปากของซุนจางถูกเปิดออกราวกับมีคำถามมากมายที่เขาอยากถาม แต่เมื่อเห็นหวงเสี่ยวหลงออกไป เขาก็ทำได้แต่ส่ายหน้า และพึมพำได้เพียงเท่านั้นว่า "เด็กคนนี้!" 
ออกจากสถาบัน หวงเสี่ยวหลงรีบเดินทางกลับไปยังคฤหาสน์เทียนซวน
เฟยฮาวเข้ามาพบกับเขาหลังจากได้รับข่าวการกลับมาของเขา หวงเสี่ยวหลงถามเรื่องของคฤหาสน์เทียนซวนในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมากับเฟยฮาว เขาตอบกลับไปทีละเรื่อง เมื่อเหตุการณ์เหล่านี้สิ้นสุดลง เฟยฮาวก็กล่าวว่า: "ท่านจักพรรดิ มีหลายเรื่องที่เกิดขึ้นจากความขัดแย้งกันระหว่างเก้าสมาพันธ์การค้า และหอไร้เมฆา ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา"
(หอไร้เมฆา ในเรื่องมาจากคำว่า 明确 Clear กับคำว่า 云 Cloud [TL :จะขอเรียกหอนี่ว่าหอไร้เมฆาล] )
หอไร้เมฆาเป็นศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดของอาณาจักรหยุนไห่ (ทะเลเมฆ แก้จากชื่อนี้เป็นหยุนไห่นะครับ) ก่อตั้งขึ้นมากว่าร้อยปีที่ผ่านมา และมีหลายสาขาครอบคลุมพื้นที่กว้างใหญ่ของหลายอาณาจักร แม้แต่ภายในอาณาจักรหลัวถง พวกเขามีสาขาไม่น้อยกว่าสิบสาขา นอกจากนี้ยังมีกองกำลังจำนวนมากอยู่ใต้ปีกของพวกเขา
ในขณะนั้นเมื่อมีเหตุการณ์สมบัติสวรรค์ปรากฏตัวในทะเลสาบรู้แจ้ง หอไร้เมฆา ได้ระดมผู้คนมากมายไปที่นั่นด้วย
"ความขัดแย้งแบบไหน?" หวงเสี่ยวหลงถาม
เฟยฮาวตอบกลับด้วยความเคารพ "เมื่อสองสัปดาห์ที่ผ่านมาสาวกของหอไร้เมฆาสาขา มณฑลต้าฉู่กวง (รุ่งอรุณ) เดินทางมายังเก้าสมาพันธ์การค้าสาขามณฑลต้าฉู่กวง ซึ่งพวกเขาอ้างว่าต้องการซื้อสิ่งพิมพ์หนึ่งล้านชุดจากเก้าสมาพันธ์การค้า เมื่อคนของเก้าสมาพันธ์การค้าสาขามณฑลต้าฉู่กวง กล่าวว่าพวกเขามีของไม่พอ สาวกจากหอไร้เมฆาได้ลงมือทำร้ายสาวกของเรา "
แสงแวบวาบในสายตาของหวงเสี่ยวหลง เมื่อถามหาสิ่งพิมพ์หนึ่งล้านชุดจากเก้าสมาพันธ์การค้า ก็เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายหนึ่งต้องการสร้างปัญหา
"เจ้าแน่ใจหรือไม่ว่าสาวกของพวกเขาลงมือทำร้ายคนของเราก่อน?" หวงเสี่ยวหลงถาม
"ใช่ข้าแน่ใจ!" เฟยฮาวกล่าวด้วยความเชื่อมั่น "หลังจากพวกสาวกของหอไร้เมฆาได้ทำร้ายผู้คนของเรา พวกเขาก็ใส่ร้ายเก้าสมาพันธ์การค้าของเราด้วยการอ้างว่าเราควรจะปิดตัวลงถ้าพวกเราไม่สามารถแม้แต่จะทำสิ่งพิมพ์หนึ่งล้านเล่ม และดูถูกพวกเราต่าง ๆ นา ๆ ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเหล่าสาวกของหอไร้เมฆาสาขามณฑลต้าฉู่กวงเดินทางไปที่สาขาของเราเพื่อสร้างปัญหาทุกวัน และพวกเขากำลังทำร้ายผู้คนของเรา! "
"ทุก ๆ วันพวกเขามาหาพวกเรา และพวกเขากล่าวว่าเก้าสมาพันธ์การค้าต้องจัดหาสิ่งพิมพ์หนึ่งล้านเล่ม!"
ได้ยินเช่นนี้ดวงตาของหวงเสี่ยวหลงเกิดประกายหนาวเย็น เหล่าสาวกของหอไร้เมฆาได้เดินทางไปที่เก้าสมาพันธ์การค้าสาขามณฑลต้าฉู่กวงทุกวันและพยายามสร้างปัญหา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้เห็นคฤหาสน์เทียนซวนอยู่ในสายตา หรือบางทีพวกเขาไม่ได้ไว้หน้าหวงเซี่ยวหลง และจอมพลฮ่าวเทียน!
"เจ้าได้ตรวจสอบอย่างชัดเจนแล้วใช่ไหมว่าหอไร้เมฆาแห่งนี้มีความเป็นมาอย่างไรภายในอาณาจักรหลัวถง?" หวงเสี่ยวหลงถาม
เฟยฮาวตอบ: "ข้าได้ตรวจสอบเรื่องนี้แล้วอย่างชัดเจน; หอไร้เมฆาที่กล้าแสดงออกอย่างเย่อหยิ่งจองหองเช่นนี้เนื่องจากได้รับการสนับสนุนจากอุปราชหวู่ฟง, เสนาบดีเหว่ยไป๋ และเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนอื่น ๆ เช่นหลี่เจี้ยน! ทั้งหมดนี้เป็นผลมาจากความอิจฉาจากเรื่องของผลกำไรจากการค้าของเก้าสมาพันธ์การค้าของเรา! "
อุปราชหวู่ฟง!
ความหนาวเย็นในดวงตาของหวงเสี่ยวหลงทวีคูณเพิ่มขึ้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหอไร้เมฆานี้กล้าที่จะประพฤติตนแบบนี้เพราะมีอุปราชหวู่ฟงอยู่เบื้องหลัง!
ในราชอาณาจักรหลัวถง จอมพลฮ่าวเทียนยืนอยู่ที่ด้านบนสุดของสายการบังคับบัญชาทางทหารและเขาเป็นจอมพลมาสามรัชสมัยมีสถานะ และตำแหน่งสูงสุดอยู่ใต้ราชาเพียงองค์เดียว อย่างไรก็ตามอุปราชหวู่ฟงผู้นี้แสดงถึงพลังทางการเมืองฝ่ายบุ๋น และเช่นเดียวกับจอมพลฮ่าวเทียน เขาเป็นอุปราชมาสามรัชสมัยเช่นกัน แม้ว่าตำแหน่งของเขาจะไม่สูงเท่ากับจอมพลฮ่าวเทียนแต่ช่องว่างนี้ก็ไม่สำคัญนัก
ภายในราชอาณาจักรหลัวถง หนึ่งอยู่ทางสายการเมือง และอีกหนึ่งทางสายทหาร และทั้งสองฝ่ายไม่เคยมีความสามัคคี! อุปราชหวู่ฟงเคยยุงยงราชาลู่เจ๋อหลายต่อหลายครั้งโดยอ้างว่าจอมพลฮ่าวเทียนถืออำนาจทางทหารมากเกินไปเป็นความเสี่ยงต่อราชอาณาจักรหลัวถง และเขาก็เสนอว่าให้เพิกถอนอำนาจทางทหาร และตำแหน่งทางทหารของจอมพลฮ่าวเทียนหลายต่อหลายครั้ว
มีความเป็นไปได้สูงว่าปัญหานี้ที่เกิดจากหอไร้เมฆาได้รับการวางแผนอย่างลับ ๆ จากอุปราชหวู่ฟง
พลังอำนาจที่เพิ่มขึ้นของเก้าสมาพันธ์การค้าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ และผลกำไรประจำปีที่อุดมสมบูรณ์ซึ่งใกล้เคียงกับเหรียญทองหลายแสนเหรียญทำให้เกิดความอิจฉา
"งั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีสาเหตุมาจากเรื่องในอดีตอยู่แล้ว!" หวงเสี่ยวหลงกล่าวเยาะเย้ย
แต่หวงเสี่ยวหลงไม่ได้คาดหวังว่านอกเหนือจากอุปราชหวู่ฟง แม้แต่เสนาบดีเหว่ยไป๋เป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนของหอไร้เมฆา
เขาเพิ่งฆ่าน้องชายของเขาที่เป็นผู้บัญชาการป้อมหน้าผาทางใต้ เหว่ยหยาง
"แล้วสาขาอื่น ๆ ล่ะ? เหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันเกิดขึ้นหรือไม่ "หวงเสี่ยวหลงถาม
"ไม่ได้มีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้นในขณะนี้" เฟยฮาวตอบ และกล่าวต่อว่า "ท่านจักรพรรดิให้ข้าเดินทางไปที่มณฑลต้าฉู่กวงเพื่อจัดการเรื่องนี้อย่างไร?"
หวงเสี่ยวหลงพยักหน้า: "ในเมื่อเป็นแบบนี้พรุ่งนี้เจ้าเดินทาไงปพร้อมกับข้า"
หวงเสี่ยวหลงตั้งใจที่จะเดินทางไปด้วยตัวเอง
ถ้าหากเขาปล่อยหอไร้เมฆาเอาไว้ต่อไป ไม่เพียงแต่จะเป็นอันตรายต่อการพัฒนาในอนาคตของเก้าสมาพันธ์การค้าเท่านั้น แต่ยังส่งผลต่อชื่อเสียงของหวงเสี่ยวหลง และจอมพลฮ่าวเทียนอีกด้วย
"ท่านจักรพรรดิมีแผนที่จะเดินทางไปด้วย ?" เฟยฮาวรู้สึกประหลาดใจก่อนที่จะยอมรับการตัดสินใจของเขาด้วยความเคารพ