INVINCIBLE โลกอมตะ - บทที่ 74: การบ่มเพาะภายในหุบเขามังกรเพลิง

"เจ้าสามารถติดต่ออาจารย์ของเจ้าได้?" เมื่อหวงเสี่ยวหลงได้ยินเช่นนี้ เขาก็รู้สึกมีความสุข
"ขอรับ ท่านจักรพรรดิ!" เฟยฮาวยิ้ม และยืนยันอย่างสุภาพว่า "แต่ท่านอาจารย์ยังคงอยู่ในอาณาจักรโม่เฮอ และกำลังรีบมาที่นี่ จากอาณาจักรโม่เฮอจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบวัน"
"สิบวัน" หวงเสี่ยวหลงพยักหน้าเบา ๆ เขารอมาถึงสองปีแล้ว รออีกเพียงแค่ 10 วันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
หยูหมิงจะเดินทางมาถึงในอีกสิบวันข้างหน้า และในเวลานั้นหวงเสี่ยวหลงจะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับที่ตั้งของนิกายประตูเทพอสูรจากเขา!
อย่างไรก็ตามหวงเซี่ยวหลงจะต้องไปทำการบ่มเพาะภายในหุบเขามังกรเพลิงเป็นเวลาครึ่งเดือน ดังนั้นเมื่อหยูหมิงมาถึงเขาจะต้องรอจนกว่าหวงเซี่ยวหลงจะออกมาจากหุบเขามังกรเพลิง

หลังจากนั้นไม่นานหวงเสี่ยวหลงก็ได้เดินทางมาที่ลานจัตุรัสของสถาบันพร้อมกับเฟยฮาว ส่วนผู้ชนะชั้นปีอื่น ๆ ได้รออยู่ที่นั่นแล้ว การปรากฏตัวของหวงเสี่ยวหลงดึงดูดความสนใจของพวกเขาโดยธรรมชาติทำให้ทุกคนมองมาที่เขา
บางทีหวงเสี่ยวหลงอาจไม่รู้จักศิษย์เหล่านี้ แต่ไม่ต้องสงสัยเลยพวกเขานั้นต่างรู้จักหวงเสี่ยวหลง
เมื่อวานนี้ระหว่างการแข่งขันผลงานของหวงเสี่ยวหลงเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยม และสะดุดตาที่สุดของทุกคน แม้กระทั่งบดบังรัศมีของเฉินเฉิง (ผู้ชนะของชั้นปีที่สาม และเป็นศิษย์ภายใน)
จิตวิญญาณการต่อสู้ชั้นยอดระดับสิบสอง!
หวงเสี่ยวหลงถูกสลักชื่อไว้ตลอดกาลในหน้าของประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิต้วนเรินไม่ต้องพูดถึงอาณาจักรหลัวถง!
ท่ามกลางศิษย์เหล่านั้นต่างก็ลุกขึ้นยืน ลู่ไคที่พ่ายแพ้ให้กับหวงเสี่ยวหลง และเขาก็มีการแสดงออกอย่างซับซ้อนบนใบหน้าของเขา ขณะที่มองชายหนุ่มที่เด็กกว่าเขา ลู่ไคเป็นหนึ่งในผู้โชคดีของชั้นปีแรกที่ติดหนึ่งในสิบสี่คนที่มีสิทธิ์เข้าร่วม และปฏิบัติการฝึกฝนภายในหุบเขามังกรเพลิง
เมื่อวานนี้หลังจากจบการแข่งขัน อาจารย์ใหญ่ซุนจาง และรองอาจารย์ใหญ่เซี่ยงฉู่ ได้แจ้งให้ซ้งหยวนทราบโดยเน้นว่าเขาไม่จำเป็นต้องมาที่สถาบันแสงดาราอีกต่อไป ไม่ต้องมาอีกแล้ว! ซ้งหยวนถูกไล่ออก และหลังจากถูกไล่ออก ซ้งหยวนได้วิ่งไปหาพี่สาวของเขา (แม่ของลู่ไค) และ 'ร้องไห้' อยู่เป็นเวลานาน
ช่วงเวลาต่อมาซุนจาง และเซี่ยงฉู่ ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าลานจัตุรัส
เมื่อทั้งสองคนมาถึง พวกเขาก็เหลือบมองไปรอบ ๆ และดวงตาของพวกเขาก็สว่างขึ้นเหมือนดวงดาวเมื่อพวกเขาเห็นหวงเสี่ยวหลง พฤติกรรมของพวกเขาเปลี่ยนไปในพริบตา จะเห็นได้ว่าอาจารย์ใหญ่ซุนจาง และรองอาจารย์ใหญ่เซี่ยงฉู่ยิ้มจนปากจะฉีกถึงหู

เมื่อเห็นฉากนี้แล้วเหล่าศิษย์ต่างรู้สึกอิจฉา และแม้แต่เฉินเฉิงก็แสดงความอิจฉาด้วยเช่นกัน เพราะแม้แต่ขาก็ไม่เคยได้รับการสนใจแบบนี้มาก่อน
และ แล้วซุนจางก็ถามว่า “เสี่ยวหลง เมื่อคืนเจ้านอนหลับสบายดีไหม?”
เมื่อคืนเจ้านอนหลับสบายดีไหม? ทุกคนรู้สึกอยากจะเป็นลม
แม้แต่หวงเสี่ยวหลงก็ตกใจกับคำถาม 
"สบายดี" หวงเสี่ยวหลงพยักหน้าและกล่าวว่า
ในตอนนี้เซี่ยงฉู่ยังกล่าวคล้าย ๆ กับอาจารย์ใหญ่อีกด้วย "เจ้ายังเล็ก ถ้าต้องการโตไว ๆ เจ้าควรกินให้มาก ๆ และนอนให้เยอะ ๆ"
กินและนอนเยอะ ๆ !
เมื่อบรรดาศิษย์ได้ยินเช่นนี้พวกเขาก็ยิ่งพูดไม่ออก ได้แต่รู้สึกอิจฉาหวงเสี่ยวหลงจนความอิจฉาอาจรวมตัวเป็นของแข็งและพุ่งออกมาจากสายตาของพวกเขา
"เอาล่ะ เนื่องจากทุกคนมาครบหมดแล้ว พวกข้าจะพาพวกเจ้าเข้าสู่หุบเขามังกรเพลิง" ซุนจาง กล่าวออกมาด้วยท่าทางที่เปลี่ยนไปเป็นจริงจัง
"อย่าลืมว่าหลังจากเข้าไปภายในหุบเขามังกรเพลิงแล้วอย่าได้เที่ยวเดินไปไหนโดยพลการ!"
อย่าเดินไปไหนโดนพลการ? หัวใจที่อยากรู้อยากเห็นของหวงเสี่ยวหลงกำลังตื่นเต้น มีอันตรายใดบ้างที่อยู่ภายในหุบเขามังกรเพลิง?
จากนั้นหวงเสี่ยวหลง ลู่ไค และคนที่เหลือเดินตามซุนจาง และเซี่ยงฉู่ดินออกจากจัตุรัส และมุ่งหน้าไปยังภูเขาที่อยู่เบื้องหลังของสถาบัน หุบเขามังกรเพลิงตั้งอยู่ในภูเขาด้านหลังของสถาบัน

อีกสองเค่อต่อมาซุนจาง และเซี่ยงฉู่พาทุกคนมาที่หุบเขา
ในด้านหน้าของหุบเขา มีศิลาตั้งอยู๋สูงประมาณสามจั้ง ในส่วนบนของศิลาถูกเขียนด้วยภาษาโบราณมีอักษรสามคำ: หุบเขามังกรเพลิง!
"ข้าขอเตือนเจ้าอีกครั้ง หลังจากที่พวกเราเข้าสู่หุบเขามังกรเพลิง ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ทำอะไรโดนพลการ!" เมื่อยืนอยู่หน้าศิลาที่หน้างเข้าสู่หุบเขา ซุนจางเตือนหวงเสี่ยวหลง และคนที่เหลือ
ทุกคนต่างพยักหน้าด้วยความเชื่อฟัง
หลังจากที่ได้เห็นอย่างนี้ ซุนจาง และเซี่ยงฉู่ จึงพาพวกเขาเข้าสู่หุบเขามังกรเพลิง
ไม่แน่ใจว่าเป็นการเข้าใจผิดหรือไม่ แต่ขณะที่เขาก้าวเข้าสู่หุบเขามังกรเพลิง จิตวิญญาณมังกรคู่ของเขาได้กระสับกระสายอยู่สองอึดใจ หลังจากนั้นก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ดังนั้นหวงเสี่ยวหลงไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ และก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับคนอื่น ๆ
ในขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปภายในหุบเขามังกรเพลิงบรรยากาศโดยรอบยิ่งร้อนขึ้น ในตอนท้ายหวงเสี่ยวหลงรู้สึกแสบผิวของเขาเนื่องจากความร้อนสูง
ประมาณหนึ่งเค่อหรือมากกว่านั้นซุนจาง, เซี่ยงฉู่ , หวงเสี่ยวหลง และคนอื่น ๆ ก็หยุดลงที่ปากถ้ำขนาดใหญ่ เมื่อพวกเขาเดินเข้ามาลมร้อนก็พัดออกมาปะทะกับพวกเขา
เข้าไปประมาณสองจั้งของภายในถ้ำทั้งสองด้านของผนังเรียบ และทุก ๆ ห้าก้าวมีกำแพงหินที่ส่องสว่างจรดด้านซ้าย และด้านขวาของกำแพงไปตลอดเส้นทาง
ประมาณสามสิบจั้ง พวกเขาก็ได้มาถึงหน้าประตูหินที่ถูกเปิดโดยซุนจาง และเผยให้เห็นห้องศิลาใหญ่ประมาณสามจั้งอยู่ภายใน ตรงกลางของห้องศิลาเป็นรูปดาวห้าแฉก และไม่มีอะไรอื่นอีกที่อยู่ภายในห้องแห่งนี้
"จางเช่ว เจ้าเข้าไปเป็นคนแรก" ซุนจางกล่าวว่า
จางเช่ว เป็นผู้ชนะของห้องคนหนึ่งในชั้นปีแรก
ตามคำแนะนำของซุนจาง จางเช่วเดินเข้าไปภายใน และนั่งลงตรงกลางของจุดดาวห้าแฉก
จากนั้นซุนจางก็พาคนนที่เหลืออยู่เข้าไปภายในถ้ำ
หลังจากที่ประตูศิลาทุกบานที่พวกเขาเจอทยอยเปิดออกก็จะมีศิษย์หนึ่งคนเข้าไปภายใน
ในเร็ว ๆ นี้นอกเหนือจากหวงเสี่ยวหลง ผู้ชนะชุดแรกได้เข้าห้องศิลาไปแล้ว ซุนจางและ เซี่ยงฉู่เดินต่อไปจนถึงบันไดหิน และพาคนที่เหลือลงไปที่ระดับที่สองของถ้ำ
ชั้นล่างมีประตูหินจำนวนมากเช่นเดียวกับพื้นด้านบน และผู้ชนะของแต่ละห้องของชั้นปีที่สองได้รับการจัดให้ไปปฏิบัติที่นี่

ต่อมาพวกเขาเดินลงไปอีกระดับหนึ่งซึ่งเป็นของผู้ชนะของแต่ละห้องของชั้นปีที่สามต่างก็เข้ามาภายในห้องของตน

สุดท้ายคนที่เหลือเป็นผู้ชนะอันดับ 1, 2, 3 และอันดับแรก กลุ่มของหวงเสี่ยวหลง ทั้งสี่คนถูกจัดให้เข้าไปภายในห้องโถงศิลาที่ระดับลึกสุด
ก่อนที่จะเข้าสู่หุบเขามังกรเพลิง ซุนจางได้อธิบายสั้น ๆ เกี่ยวกับรายละเอียดของห้องศิลาให้กับ หวงเสี่ยวหลง และคนอื่น ๆ ห้องศิลาที่อยู่ใกล้กับแหล่งพลังงานของหุบเขามากเท่าใด ปริมาณและความบริสุทธิ์ของปราณมังกรเพลิงก็จะมากขึ้น และต้องทำการดูดซับผ่านสัญลักษณ์ดาวห้าแฉก ดังนั้นการปลูกฝังในชั้นที่ลึกลงไปจะทำให้เกิดผลมากขึ้น และยิ่งไปกว่านั้นคนสี่คนในระดับที่สี่สามารถพักได้ครึ่งเดือน หรือสิบห้าวัน แต่ศิษญ์จากชั้นที่หนึ่งถึงสาม และระดับที่สองและสามจะได้รับอนุญาตเพียงห้าวันเท่านั้น .
นี่เป็นข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดในการเป็นผ็ชนะการแข่งขันประจำชั้นปี

ประตูศิลาถูกปิดหลังจากที่หวงเสี่ยวหลงเดินเข้ามา และเดินเข้าไปในใจกลางของดาวห้าแฉกและนั่งอยู่ตรงกลางของสัญลักษณ์ การก่อตัวของสัญลักษณ์ก็สว่างขึ้น เมื่อเขาเริ่มใช้ทักษะเทพอสูรในเวลาต่อมา จิตวิญญาณมังกรคู่ภายในร่างของหวงเสี่ยวหลงก็บินออกมาลอยอยู่ภายในห้องศิลา และเสียงคำรามของมังกรก็สะท้อนก้องอยู่ภายในห้อง
"นี่มันเกิดอะไรขึ้น? หวงเสี่ยวหลงรู้สึกหงุดหงิด
จิตวิญญาณมังกรคู่ได้หลุดจากการควบคุมของเขา และบินออกจากร่างกายของเขาด้วยเจตนาของตัวเอง สถานการณ์แบบนี้เป็นครั้งแรกสำหรับหวงเซี่ยวหลง
ในเวลาเดียวกันปราณมังกรเพลิงได้ไหลเข้ามาภายในห้องจากลำธารด้านล่าง และทะลุผ่านสัญลักษณ์กลายเป็นมังกรไฟขนาดใหญ่จำนวนมากที่เติมเต็มช่องว่างในช่วงไม่กี่อึดใจ
ราวกับว่าหวงเสี่ยวหลงนั่งอยู่ในทะเลเพลิง จากนั้นมังกรคู่ก็เปิดปากของพวกมัน และกลืนกินมังกรไฟขนาดเล็กเหล่านี้ และหวงเสี่ยวหลงรู้สึกว่าเมื่อปราณมังกรเพลิงเข้าไปในร่างของมัน แล้วทำให้เขารู้สึกร้อนขึ้นมา
เมื่อจิตวิญญาณของเขายังคงกลืนกินมังกรไฟอย่างไม่มีที่ท่าว่าจะสิ้นสุด ปราณฉีได้ไหลมาตามเส้นลมปราณของหวงเสี่ยวหลง เลือดเนื้อกระดูก และทุกอย่างภายในร่างกายของเขา และปราณฉีของเขาก็มีปริมาณเพิ่มขึ้นภายในเส้นลมปราณของเขาในเวลาเดียวกัน
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาทำให้หวงเสี่ยวหลงยิ่งต้องรู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้น มังกรคู่ของเขาพุ่งลงไปในพื้นดิน ราวกับว่ามีบางอย่างที่ดึงดูดให้พวกมันลงไป เหมือนมีบางอย่างอยู่ภายใต้หุบเขามังกรเพลิงแห่งนี้