INVINCIBLE โลกอมตะ - บทที่ 63: ต้นไม้ยักษ์ภายในถ้ำ

สองเดือนต่อมาภายในถ้ำแห่งหนึ่งภายในป่าจันทราสีเงิน หวงเสี่ยวหลงกำลังนั่งสมาธิ ปราณฉีเรืองรองปล่อยแสงสว่างออกมาอยู่ภายในถ้ำเป็นเวลานานเมื่อจู่ ๆ พื้นที่ด้านหลังของเขาสั่นสะเทือนขณะที่มังกรสีดำโผล่ขึ้นมาลอยอยู่ข้างหลังเหนือศีรษะ
วินาทีหลังจากมังกรสีดำปรากฏตัวขึ้น และหายไปแทบจะในทันที และถูกแทนที่ด้วยมังกรสีฟ้า และมังกรสีฟ้ายังคงลอยอยู่เบื้องหลังของหวงเสี่ยวหลง
สองเดือนของการฝึกฝนอย่างหนักในที่สุดมันก็ส่งผล! ตอนนี้หวงเสี่ยวหลงสามารถเรียกจิตวิญญาณการต่อสู่แบบเดี่ยวของตัวเองได้แล้ว!
หลังจากสองเดือนที่ผ่านมาภายในป่า หวงเสี่ยวหลงเติบโตขึ้นมากเมื่อเทียบกับตอนที่เขาพึ่งเดินทางออกจากคฤหาสน์เทียนซวน และแม้แต่กลิ่นอายของเขาก็เปลี่ยนไป ปราณฉีของเขาได้รับการพัฒนาขึ้นจากแรกเริ่มนักรบระดับหกมาเป็นจุดสูงสุดของนักรบระดับหกแรกเริ่ม 
แสงจันทร์ส่องลงมาคล้ายกับน้ำ และบริเวณโดยรอบของถ้ำที่เงียบสงบ
ในถ้ำแสงสีดำ และแสงสีฟ้ายังคงกะพริบสลับกัน
ประมาณครึ่งชั่วยามต่อมาแสงไฟก็หยุดกระพริบ ในขณะที่หวงเสี่ยวหลงส่งจิตวิญญาณมังกรคู่ของเขากลับเข้าไปในร่างกายของเขา ตาของเขาเปิดออก และเขาลุกขึ้นยืน และเดินออกจากถ้ำ
ข้างนอกถ้ำในป่าอันเงียบสงบ เขาไม่เห็นเจ้าลิงน้อยทำให้หวงเสี่ยวหลงถึงกลับต้องส่ายหัว เจ้าลิงตัวนี้เมื่อมีโอกาสจะหลบออกไปทุกครั้งในขณะที่เขาฝึกฝน
ออกจากพื้นที่ถ้ำ เขากระโดดลงขึ้นไปในกลางอากาศ ในขณะที่มีดคู่เทพอสูรอยู่ในมือของเขาแล้ว มีดในมือของเขาเหวี่ยงออก และการโจมตีของใบมีดลดลงคล้ายกับกลุ่มของดวงดาว บางครั้งมันก็รุนแรงเช่นพายุคำราม บางครั้งมันก็นุ่ม และอ่อนโยน และยากที่จะตรวจจับได้ด้วยสายตา
น้ำตาเทพอสูรสะท้อน และลอยขึ้นไปในอากาศราวกับว่ามันมีจิตใจเป็นของตัวเอง
ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาเขาได้จดจ่ออยู่กับการฝึกฝนท่าน้ำตาเทพอสูรและระดับพลังที่เขาสามารถแสดงได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก
ด้วยความคืบหน้า และการฝึกฝนอย่างต่อเนื่องของเขา หวงเสี่ยวหลงประเมินว่าในเวลาหกเดือนข้างหน้า เขาจะสามารถบรรลุความสำเร็จที่สำคัญสำหรับกระบวนท่าน้ำตาเทพอสูร

ทันใดนั้นขณะที่หวงเสี่ยวหลงกำลังฝึกฝนอยู่ใต้พื้นเขาเกิดการสั่นสะเทือน เกิดเสียงดังไปทั่ว การสั่นรุนแรงได้เข้ามาใกล้ตำแหน่งของหวงเสี่ยวหลง
หวงเสี่ยวหลงหันไปรอบ ๆ และเห็นว่าห่างออกไปเป็นระยะทางหนึ่งมีกอริลลาสูงสิบจั้งวิ่งไล่ตามเจ้าลิงน้อยมา และกอริลลา และเจ้าลิงน้อยกำลังมุ่งหน้ามายังทิศทางของเขา
กอริลลาอยู่ในการไล่ตามด้วยความโกรธ และมือของเขากระแทกลงมาซ้ำ ๆ บนพื้นด้วยความพยายามที่จะทุบตีเจ้าลิงน้อย แต่การโจมตีแต่ละครั้งก็ล้มเหลวลง ก่อนที่ฝ่ามือขนาดใหญ่จะตีถูกเจ้าลิงน้อย มันได้หลีกเลี่ยงอันตรายจากการถูกทุบตีได้ทั้งหมด ทำให้กอริลลาโกรธอย่างมาก
มองไปที่ฉากน่าขันในก่อนหน้า หวงเสี่ยวหลงได้แต่หัวเราะ!
คนที่ถูกไล่ล่าโดยกอริลลาขนาดใหญ่เป็นลิงสีม่วงน้อยที่แอบออกไปเล่นข้างนอก
ทุกครั้งที่หวงเสี่ยวหลงมุ่งความสนใจไปที่การฝึกฝน เจ้าลิงน้อยสีม่วงจะวิ่งออกไป และทุกครั้งที่มันกลับมาจะมีสัตว์ขนาดใหญ่วิ่งไล่หลังมันมา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจ้าลิงน้อยวิ่งกลับมาทางนี้
บางครั้งมันทำให้หวงเสี่ยวหลงปวดหัวจริง ๆ
"ซิ ซิ ซิ!" จากที่ไกล ๆ สายตาของเจ้าลิงน้อยสว่างขึ้นเมื่อเห็นหวงเสี่ยวหลง มันทำท่าทางบางอย่าง ๆ รวดเร็วไปที่เขา หวงเสี่ยวหลงเขาใจชัดถึงสิ่งที่ต้องทำ!
ขณะนี้กอริลลาใหญ่เปิดฉากการโจมตีอีกครั้งด้วยฝ่ามือขนาดใหญ่กระแทกลงไปที่เจ้าลิงน้อย
"ปัง!" เสียงดัง และดังขึ้น และจุดที่เจ้าลิงน้อยเคยอยู่ ที่เป็นก้อนหินถูกบดกระจัดกระจายออกไปรอบ ๆ ซึ่งแสดงให้เห็นของมือขนาดใหญ่ เจ้าลิงน้อยกระโดดขึ้นไปที่ด้านหลังของของเขา มันชี้ที่กอริลลา ทำการฟ้องว่าตอนนี้การโจมตีของกอริลลานั้นเกือบจะทำลายก้นเล็ก ๆ ของมัน
หวงเสี่ยวหลงส่ายหัวในขณะที่หัวเราะกับการแสดงตลกของเจ้าลิงน้อย เงาของเขากระพริบและเมื่อเขาโผล่เข้ามาเขาก็อยู่กลางอากาศพร้อมมีดในมือของเขาแกว่งออกไปที่กอริลลายักษ์
เมื่อเห็นว่าหวงเสี่ยวหลงกำลังเริ่มโจมตีเจ้าลิงน้อยหยุดวิ่ง และเริ่มกลับไปทำร้ายกอริลลาพร้อมกับเขา
กอริลลาตัวใหญ่นี้เป็นสัตว์ร้ายชนิดหนึ่งที่มีร่างกายแข็งแรง เช่นเหล็กไม่เพียงแต่มันมีความแข็งแรงของร่างกายแล้วมันยังมีพลังป้องกันที่สูงมาก; ผิวแข็งของมันเหมือนชั้นของเหล็ก และมักเกิดประกายไฟขึ้นเมื่อมีอาวุธเหล็กธรรมดาปะทะกับมัน
ปกติก็ยากที่จะเจอกอริลลาเหล็ก จริง ๆ ต้องแปลกใจที่เจ้าลิงน้อยสามารถหามันพบและพามันมาได้
โชคดีที่กอริลลาเหล็กนี้ยังไม่ประสบความสำเร็จในระดับเจ็ด และยังคงเป็นจุดสูงสุดของระดับหก มีดคู่เทพอสูรของ หวงเสี่ยวหลงปะทะผิวแข็งเหมือนเหล็กของมัน และในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจ ลำคอของมันถูกตัดด้วยคมมีดของเขา
เลือดพุ่งออกมา และกอริลลาเหล็กก็ล้มลงกับพื้น
หลังจากที่เจ้าลิงน้อยมั่นใจว่ากอริลลาเหล็กไม่สามารถขยับได้อีกต่อไปมันก็วิ่งขึ้นไปที่ซากศพและมือเล็ก ๆ ของมันก็เริ่มค้นหารางวัล
มันใช้กรงเล็บเปิดหัวของศพ และหยิบเอาแกนผนึกของสัตว์ออกมาส่งเข้าไปในปากของมัน และกลืนลงไปในทันที
หวงเสี่ยวหลงไม่สามารถรู้ได้ว่าเจ้าลิงน้อยสามารถแยกแยะระหว่างสัตว์ที่มีแกน และสัตว์ที่ไม่มีแกนได้อย่างไร โดยทั่วไปมันเป็นเรื่องยากสำหรับสัตว์ร้ายที่อยู่ต่ำกว่าระดับเจ็ดที่จะมีแกนผลึก อย่างไรก็ตามสัตว์ทุกตัวที่เจ้าลิงน้อยตัวกระตุ้นให้ตามมาได้รับการรับรองว่าจะต้องมีแกนผลึกอย่างแน่นอน
หลังจากที่เจ้าลิงน้อยกินแกนผนึกแล้ว หวงเสี่ยวหลงเดินไปยังซากศพ ทั้งสองมือของเขากลายเป็นกรงเล็บ และเขาเริ่มดูดเลือดจากวิญญาณของกอริลลาเหล็ก – เขาดูดมันออกมา และเส้นสีดำถูกดูดกลืนไปในเส้นลมปราณของหวงเสี่ยวหลงผ่านเส้นเลือดในมือของเขา
เมื่อเลือดของกอริลลาเหล็กทั้งหมดเข้าไปในร่างของหวงเสี่ยวหลง เขากระโดดขึ้น และส่งกรงเล็บออกไปปะทะกับต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปประมาณเจ็ด ถึง แปดจั้ง
แสงจันทร์หายไปจากพื้นที่ราวกับถูกกลืนเข้าไปในความมืด
แล้วจู่ ๆ มีกรงเล็บสีดำปรากฏอยู่ในอากาศ
"ปัง!" เสียงดังขึ้นในความมืด ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปเจ็ด ถึงแปดจั้งหักครึ่งลง เหลือทิ้งไว้เพียงร่องลอยของกรงเล็บสีดำบนลำต้นของต้นไม้ และมีกลิ่นอายของภูตผีรอบ ๆ ต้นไม้อันเป็นผลมาจากพลังงานด้านมืดที่ทำให้ใบไม้ของต้นไม้ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลือง และกลายเป็นสีดำ
เมื่อมองไปที่ผลของกระบวนท่าแรกของทักษะกงเล็บปีศาจเทพอสูร – พันปีศาจกำสรวล (แก้จากชื่อเดิมเป็นชื่อนี้เนื่องจากทางต้นฉบับลงไว้สองชื่อแต่หลัง ๆ ใช้ชื่อนี้ตลอด) หวงเสี่ยวหลงพยักหน้าด้วยความพอใจ
ในระหว่างการฝึกฝนภายในป่าจันทราสีเงิน ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาเขาได้ประสบความสำเร็จในการเรียกจิตวิญญาณของตัวเองเพียงร่างเดียว แต่ทักษะการสู้รบทั้งหมดของเขานั้นกลับเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก เช่นคัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็น
ถ้าเขายังคงฝึกฝนภายในคฤหาสน์เทียนซวน หรือสถาบันแสงดารา เขาก็คงไม่สามารถก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้
ทันใดนั้นเจ้าลิงน้อยที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็กรีดร้อง

"เจ้าบอกว่าในถ้ำของกอริลลาเหล็กตัวนี้ เจ้าพบสมบัติบางอย่างหรือ?" หวงเสี่ยวหลงพามออกไปเมื่อลิงน้อยทำท่าทางเสร็จแล้ว เจ้าลิงน้อยพยักหน้า มันหันไปรอบ ๆ และบอกให้หวงเสี่ยวหลงตามมันไป ในขณะที่มันรีบออกไปในทิศทางที่มันปรากฏตัวในครั้งแรกจากการถูกไล่ล่าโดยกอริลลาเหล็ก
ประมาณเกือบสองเค่อต่อมา เด็กชาย และเจ้าลิงน้อยก็มาถึงบริเวณป่าอันเขียวขจี และเห็นทางเข้าถ้ำขนาดมหึมา
"ซิ ซิ ซิ!" เมื่อเข้าไปภายในถ้ำยักษ์ เจ้าลิงน้อยก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น และกรีดร้องเสียงดังอย่างสนุกสนาน มันเป็นตัวแรกที่เข้าไปภายใน หวงเสี่ยวหลงตามเข้าไปเป็นคนที่สอง
ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปภายในถ้ำ
กลิ่นของหอมก็เริ่มดีขึ้นเมื่อเดินเข้าไปในถ้ำลึกเข้าไป
เวลาต่อมาหวงเสี่ยวหลงเข้าไปถึงภายในสุดของถ้ำที่มีขนาดกว้างใหญ่ จากพื้นถึงเพดานมีความสูงประมาณสิบจั้ง และภายในถ้ำใต้ดินนี้มีต้นไม้ยักษ์ขนาดใหญ่มากจนต้องใช้ผู้คน 7 – 8 คนมาโอบกอดต้นไม้นี้ กิ่งก้านที่ยื่นออกไปในทุกทิศทางของถ้ำ และมีรากคลานไปตามผนังของถ้ำ
ระหว่างใบที่หนาแน่นของต้นไม้ยักษ์มีประกายแสงเล็ก ๆ หวงเสี่ยวหลงมึนงงอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเขาเห็นต้นไม้ยักษ์ และในไม่ช้าก็ตามมาด้วยความรู้สึกดีใจ และไม่เชื่อว่า "นี่เป็นต้นปรง?"
ต้นปรงมีผลแปลก ๆ เรียกว่าผลไม้ปรง สำหรับผู้ที่บ่มเพาะปราณฉีไม่เพียงแต่ผลไม้ชนิดนี้จะสามารถเพิ่มปราณฉีได้ดีเท่านั้น แต่ยังช่วยเพิ่มพูนสมรรถภาพทางร่างกายจากการเสริมสร้างกล้ามเนื้อ กระดูก และอวัยวะภายใน การกินผลปรงในระยะยาวอาจเพิ่มการป้องกันของร่างกายทำให้คล้ายเหล็กกล้า เช่นเดียวกับกอริลลาเหล็ก ดาบหรือคมมีดทั่วไปพบว่ามันยากที่จะฟันผ่านผิวหนังได้
"ซิ ซิ ซิ!" ในเวลานี้ลิงสีม่วงตัวเล็ก ๆ พุ่งไปที่ต้นไม้ยักษ์ และปีนขึ้นไปบนลำต้น มือเล็ก ๆ หยิบผลไม้ปรง และกลืนมันลงไป
หวงเสี่ยวหลงยิ้ม บางครั้งเขาก็สงสัยว่าจมูกของเจ้าลิงน้อยเป็นจมูกสุนัขอาจจะมีจมูกที่ดียิ่งกว่าสุนัข ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น มันจะสามารถหากลิ่นผลไม้ที่เป็นดังสมบัติภายในรัศมีร้อยลี้ได้อย่างไร?