INVINCIBLE โลกอมตะ - บทที่ 62: ฝ่ามือพิษโลหิต

มันไม่ได้ใช้เวลานานเกินไปสำหรับหวงเสี่ยวหลง และกลุ่มของเขาที่จะมาถึงที่ตั้งของพรรคเหยี่ยวเขียว 
ที่ตั้งของพรรคเหยี่ยวเขียวตั้งอยู่ที่มุมหนึ่งของทางใต้ของเมืองหลวง จึงอยู่ห่างออกไปเพียงเล็กน้อย แต่มันครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ และใหญ่กว่าคฤหาสน์เทียนซวนของหวงเสี่ยวหลง

ด้านหน้าของทางเข้าหลักของพรรคมีรูปปั้นเหยี่ยวหินขนาดใหญ่ 2 ตัว และรูปปั้นทั้งสองมีสีเขียวทั้งหมด
แต่สิ่งที่น่าแปลกใจคือหวงเสี่ยวหลงไม่เห็นคนของพรรคเหยี่ยวเขียว คอยเฝ้าประตูทางเข้าหลักเมื่อพวกเขามาถึง
พรรคใหญ่ที่สุดหนึ่งในสามของเมืองหลวง ไม่มีใครเฝ้าทางเข้าของพรรค! บริเวณโดยรอบเงียบเกินไป
"ในขณะที่เราเข้าไป ขอให้ทุกคนระวังตัวให้มาก" หวงเสี่ยวหลงเตือนพวกเขา
"ขอรับ นายน้อย!" ทุกคนพยักหน้า เฟยฮาว และส่วนที่เหลือสังเกตเห็นความเงียบแปลก ๆ ในบรรยากาศ
ขณะที่กลุ่มของเขาอยู่ใกล้กับประตูทางเข้าหลักของพรรคเหยี่ยวเขียว หวงเสี่ยวหลงได้กลิ่นเลือดจาง ๆ ถึงแม้ว่ามันจะมากับสายลม แต่เขาก็มั่นใจว่ามันเป็นกลิ่นของเลือด
ขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้ พวกเขาก็เจอรอยเลือดบนพื้นหินเป็นครั้งคราว
ไม่มีแม้แต่สัญญาณของเหล่าสาวกของพรรคเหยี่ยวเขียว ทำให้ทุกคนรู้สึกแปลก ๆ 
หน้าผากของหวงเสี่ยวหลงย่นขึ้น
เร็ว ๆ นี้พวกเขาได้มาถึงภายในของห้องโถงใหญ่ ห้องโถงใหญ่ว่างเปล่า แต่ในส่วนของที่นั่งทองคำนั้นมีชายวัยกลางคนที่มีขนคิ้วหนาสวมเสื้อคลุมเหมือนเหยี่ยว
กลุ่มของหวงเสี่ยวหลงได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างกัน
"เขาเป็นหัวหน้าพรรคเหยี่ยวเขียว เจียงเว่ย!" เสียงของหวังหนิงดังออกมาเมื่อเห็นชายวัยกลางคนตายอยู่บนที่นั่งสีทอง
หวงเสี่ยวหลงเดินขึ้นไปอย่างรวดเร็วตามด้วยคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้างหลังเขา ศพของเจียงเว่ยนอนอยู่บนเก้าอี้ และตาทั้งสองข้างปิดแน่น ไม่มีกลิ่นใด ๆ เหลืออยู่ในตัวของเขา แต่มันไม่มีแม้แต่เลือดหรือบาดแผลบนร่างกายของเขา
ความคิดกระพริบอยู่ในใจของเขา และหวงเสี่ยวหลงก็ยกมือขึ้น และกดตรงกลางหน้าอกของเจียงเว่ย และเสื้อคลุมเหยี่ยวก็ระเบิดออกเป็นชิ้น ๆ เสื้อคลุมก็ได้หายไปอย่างสิ้นเชิง
ทุกคนเห็นบนหน้าอกเปลือยเปล่าของเจียงเว่ยมีร้อยฝ่ามือสีเขียว เนื้อที่รอบ ๆ ฝ่ามือเริ่มหดตัวและเลือดสีดำ และสีเขียวไหลออกมาจากรอยฝ่ามือไปยังบริเวณอื่น ๆ ของร่างกาย
"มันเป็นพิษที่ร้ายแรง!" ใบหน้าของทุกคนดูตกใจ
"นี่น่าจะเป็นทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีนามว่าฝ่ามือพิษโลหิต!" เฟยฮาวกล่าวเสริม
ฝ่ามือพิษโลหิต!
หวังหนิง และอีกสามคนร้องออกมาเสียงดัง
"สามสิบปีที่ผ่านมาในเขตการดูแลของอ๋องผู้หนึ่งของอาณาจักรหลัวถง และพวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตภายใต้การทักษะฝ่ามือพิษนี้"
แม้จะพยายามอย่างเต็มที่ในการตามจับตัวฆาตกร แต่ก็เหมือนกับว่าฆาตกรหายตัวไปในอากาศหลังจากเหตุการณ์นั้นเขาก็ไม่เคยปรากฏตัวอีกนับตั้งแต่นั้นมา ตอนนี้ข้าไม่ได้คาดหวังที่จะได้พบเจอกับเรื่องนี้อีกครั้ง! "
เฉินหยูที่เป็นทหารอีกคนหนึ่งของจอมพลกล่าวว่า
เขตปกครองของอ๋องเทียบเท่ากับมณฑลหนึ่ง มณฑลที่อ๋องดูแล และทั้งครอบครัวของเขา และไม่น้อยกว่าพันคนถูกสังหาร ระดับความวุ่นวายที่เกิดจากเหตุการณ์นั้นอาจเกิดขึ้นได้
แสงไฟกระพริบในสายตาของหวงเสี่ยวหลง และเรื่องนี้ดูเหมือนว่าซับซ้อนกว่าที่เขาคิด เจียงเว่ยตายเป็นเรื่องที่เกินคาด ยิ่งไปกว่านั้นเขาถูกสังหารโดยฝ่ามือพิษโลหิต
คนที่ฆ่าเจียงเว่ยจะต้องเป็นคนเดียวกันกับใครบางคนที่สั่งให้เขาส่งลูกน้องไปสร้างปัญหาให้กับร้านผ้าไหมของครอบครัวหลี่? และเขาอาจเป็นฆาตกรคนหนึ่งที่ลึกลับที่ปรากฏตัวในงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของหลี่มู่?
"นายน้อย พวกเราควรจัดการกับเขาอย่างไร?" ในเวลานี้เฟยฮาวชี้ไปที่ชายวัยกลางคนซึ่งเป็นหัวหน้ากลุ่มที่ไปสร้างปัญหาขึ้นมาก่อนหน้านี้
"เมตตาด้วย อย่าฆ่าข้า! อย่าฆ่าข้า! " ชายคนนี้ดูเหมือนจะไม่สบายใจ, รีบร้องขอความเมตตาจากหวงเสี่ยวหลง
หวงเสี่ยวหลงกล่าวว่า "ปล่อยเขาไป"

ทุกคนประหลาดใจ แต่ไม่มีใครคัดค้าน
แต่ทั้งสองนายทหารของจวนจอมพลกล่าวรับว่า "ขอรับ" อย่างสุภาพและปล่อยตัวเขา
"ขอบคุณ, ขอบคุณ!" ชายวัยกลางคนมีความสุขมากรีบกล่าวขอบคุณแก่หวงเสี่ยวหลงอย่างไม่หยุดหย่อนก่อนที่จะหลบหนีจากไปด้วยความตื่นตระหนก
อย่างไรก็ตามขณะที่ร่างของเขาหายตัวไปจากมุมมอง ก็พลันได้ยินเสียงดังเป็นเสียงที่ดังมาก ทุกคนตกใจ รีบออกมาจากห้องโถงใหญ่ในวินาทีต่อมา และพบว่าชายวัยกลางคนนอนอยู่บนพื้นที่ห่างไกลออกไปได้เสียชีวิตแล้ว
หวงเสี่ยวหลงเดินไปที่ศพแล้วก็เอาเสื้อผ้าออกจากหน้าอกเผยให้เห็นรอยประทับของฝ่ามือพิษโลหิต
เฟยฮาว, หวังหนิง และเฉินหยูทำการตรวจสอบพื้นที่โดยทันที
"เฟยฮาว ไปตรวจสอบรอบ ๆ !" หวงเสี่ยวหลงกล่าวขณะที่เขาลุกขึ้นยืน
"ขอรับนายน้อย!" เฟยฮาวกล่าว และเขากระโดดขึ้นไปด้านบน และหายไปในทันที หลังจากนั้นไม่นาน เฟยฮาวก็ส่ายหัวของเขาไปที่หวงเสี่ยวหลง และรายงานด้วยความนับถือว่า "นายน้อยดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะใช้ทักษะการต่อสู้ประเภทหนึ่ง และมันก็เร็วมากเกินไป และผู้ใต้บังคับบัญชาของท่านไม่สามารถตามได้ทัน ในความคิดเห็นของผู้ใต้บังคับบัญชาคนผู้นี้ เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับเดียวกับข้าอย่างแน่นอน! "
จุดสูงสุดของนักรบระดับสิบขั้นปลาย!
หวงเสี่ยวหลงขมวดคิ้ว เสียงปกติ และชัดเจนท่วมท้นไปด้วยความผิดหวัง "พวกเรากลับ แล้วค่อยพูดคุยกันเถอะ"
ไม่นานหลังจากที่พวกเขาออกจากที่เกิดเหตุ ข่าวเกี่ยวกับผู้นำของพรรคเหยี่ยวเขียวเจียงเว่ยถูกฆ่าตายได้กระจายออกไปอย่างรวดเร็วภายในเมืองหลวงทำให้เกิดความสับสนวุ่นวาย
หัวหน้าพรรคเหยี่ยวเขียวเป็นนักรบระดับสิบ และมีผู้ใต้บังคับบัญชามากกว่าพันคน แต่เขาถูกฆ่าตาย หัวข้อนี้ได้ถูกกล่าวถึงในทุกมุมของเมือง

ในยามค่ำคืนภายในห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์เทียนซวน
หวงเสี่ยวหลงนั่งลง ขณะที่เฟยฮาวบรรยายสรุปกับจอมพลฮ่าวเทียนเกี่ยวกับรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในวันนี้ถึงเรื่องของที่ตั้งพรรคของพรรคเหยี่ยวเขียว และเมื่อจอมพล ฮ่าวเทียนได้ยินก็มีสีหน้าดูเคร่งขรึม
"ฮ่าวเทียน จัดการส่งคนไปเพื่อปกป้องหลี่ลู่ และหลี่เฉิง" หวงเสี่ยวหลงกล่าว
จอมพลฮ่าวเทียนตอบด้วยความเคารพ "ผู้ใต้บังคับบัญชาจะตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตนเอง และจะจับกุมคนผู้นั้นให้ได้!" จากนั้นเขาลังเลที่จะรอสักครู่ก่อนดำเนินการต่อ 
"ท่านจักรพรรดิการเดินทางไปเพื่อฝึกฝนที่ป่าจันทราสีเงินในสองวันข้างหน้า มันออกจะอันตรายเกินไป ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ดันมาเกิดเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น จะดีที่สุดที่จะให้เฟยฮาว, หวังหนิง และคนอื่น ๆ ไปกับท่านด้วย! "
ถึงแม้จะมีการชักจูงจากจอมพลฮ่าวเทียน หวงเสี่ยวหลงก็ยังคงส่ายหัว ระดับความอันตรายจะเท่าเดิมแม้จะมี เฟยฮาว และคนอื่น ๆ ไปด้วยก็ตาม และวัตถุประสงค์หลักของเขาคือการฝึกฝนทำให้การมีพวกเขาในการเดินทางครั้งนี้จะไม่สะดวก
"สำหรับเรื่องของสถาบัน กรุณาส่งข้อมูลให้กับซุนจางเกี่ยวกับสาเหตุที่ข้าไม่อยู่ในช่วงเวลานี้" 
เขาวางแผนที่จะฝึกฝน และอยู่ในป่าจันทราสีเงินเป็นเวลา 5 เดือน เนื่องจากว่าเป็นเวลาที่ยาวนานแน่นอนเขาจำเป็นต้องแจ้งให้ทางสถาบันทราบ
จอมพลฮ่าวเทียนพยักหน้า และยอมรับงานนี้
ต่อมาเฟยฮาว และจอมพลฮ่าวเทียนก็จากไป 
หวงเสี่ยวหลงกลับไปที่ห้องของเขา และเอาเตียงหยกเย็นออกมาอีกครั้งหนึ่ง เขานั่งไขว่ห้างพยายามเรียนรู้วิธีเรียกวิญญาณมังกรเดี่ยว

เวลาบินผ่านไป และก็ถึงวันออกเดินทาง
ในช่วง 2 วันที่ผ่านมา เฟยฮาวได้เตรียมทุกอย่างที่หวงเสี่ยวหลงต้องการใช้ในระหว่างช่วงห้าเดือน และชุดเสื้อผ้าใหม่ที่สั่งซื้อจากร้านขายผ้าไหมของตระกูลหลี่ถูกส่งโดยหลี่เฉิง 
ในการฝึกซ้อมสองวันแม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถเรียกจิตวิญญาณเดี่ยวของตนได้ แต่ก็มีความคืบหน้าอยู่บ้าง เขาเชื่อว่าเขาจะประสบความสำเร็จในเวลาอีกไม่นาน
ภายในสองวันนี้หลี่ลู่ได้แวะไปเยี่ยมเยียนหวงเสี่ยวหลงในคฤหาสน์เทียนซวนพร้อมกับนำหลี่เฉิงมาด้วย ธรรมชาตินางหดหู่เศร้าใจ และเมื่อนางได้ยินว่าหวงเสี่ยวหลงวางแผนที่จะออกไปและฝึกฝนภายในป่าจันทราสีเงิน; แม้กระนั้นก่อนที่นางจะจากคฤหาสน์เทียนซวน หลี่ลู่หันกลับมา และด้วยน้ำเสียงที่รุนแรงแต่เข้มงวดกับหวงเสี่ยวหลงกล่าวว่า "เสี่ยวหลง ข้าจะฝึกฝนอย่างหนัก และบ่มปลูกให้กลายเป็นภรรยาที่มีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับเจ้า!" 
หลังจากที่นางประกาศตัว นางจูบไปที่แก้มของหวงเสี่ยวหลง 
ออกมาจากห้องของเขา หวงเสี่ยวหลงคิดถึงคำพูดของหลี่ลู่กล่าวเมื่อวานนี้ และโดยไม่รู้ตัวมือของเขาลูบจุดที่หลี่ลู่จูบ ยิ้มอย่างขมขื่นกับตัวเองที่เขาคิดถึงเรื่องของเด็กคนนี้!
อีกครึ่งชั่วยามต่อมา หวงเสี่ยวหลงก็บรรจุทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาต้องการลงในแหวนเทพอสูร และทิ้งคฤหาสน์เทียนซวนเดินทางออกจากเมืองหลวง และมุ่งหน้าไปยังป่าจันทราสีเงิน
การเดินทางครั้งนี้แม้ว่าเฟยฮาวไม่ได้อยู่กับเขา เขาก็นำเจ้าลิงน้อยมาด้วย และมันจะทำให้เขาไม่รู้สึกเบื่อในช่วงเวลาห้าเดือนของการฝึกฝนอย่างหนัก