INVINCIBLE โลกอมตะ - บทที่ 61: ทำลายจวนจอมพล?

เสียงของการโต้เถียงเสียงนอกในด้านหน้าของร้านดังขึ้นเรื่อย ๆ และหลี่เฉิงไม่สามารถละเลยได้อีกต่อไป ในที่สุดเขาก็ลุกขึ้นยืนพูดว่า "เสี่ยวหลง , ท่านผู้อาวุโสเฟยฮาวโปรดนั่งรอสักครู่ ข้าขอตัวออกไปจัดการเรื่องนี้ก่อน"
"เราจะออกไปข้างนอกด้วยกัน" ตั้งแต่มีคนมาหาปัญหาในร้านผ้าไหมของตระกูลหลี่ เขารู้สึกอายมากที่จะนั่งเฉย ๆ และไม่ได้ทำอะไรเลย
ได้ยินว่าหวงเสี่ยวหลงต้องการออกไปข้างนอกกับเขาหัวใจของหลี่เฉิงแกว่งไปมาด้วยความปิติยินดี ดังนั้นเจ็ดคนเดินออกมาจากห้องโถงใหญ่ด้านในเพื่อมายังหน้าร้าน
เมื่อพวกเขามาถึงหน้าร้านพวกเขาเห็นผู้คนมากกว่าสิบคนใส่เสื้อผ้าสีเขียวที่ดูยอดเยี่ยม และขว้างปาของภายในร้านค้าลงบนพื้น

กลุ่มคนกลุ่มนี้ด่าทอสาปแช่งด้วยความโกรธ ขณะที่ทำลายของภายในร้าน
"นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าผ้าไหม? ทั้งหมดนี้เป็นผ้าที่มีกลิ่นเหม็นนำมาจากกองขยะกลิ่นของมันแย่มาก! เจ้ากล้าที่จะเอาผ้าที่มีกลิ่นเหม็นมาทำเสื้อผ้าของเรา มารดาของเจ้าคงเหนื่อยที่จะหายใจ! "
"ทำลยทุกอย่างไม่จำเป็นต้องนำกลับไป!"
คนงานภายในร้านบางคนพยายามที่จะยับยั้งพวกอันธพาลเหล่านี้ แต่กลับถูกทุบตีอย่างไม่มีการปราณี มีคนงานประมาณหกถึงเจ็ดคนกำลังร้องด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้นดูเหมือนว่าอาการบาดเจ็บของพวกเขาจะไม่เบา
"หยุด! หยุดการกระทำของพวกเจ้า! "เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้หลี่เฉิงตะโกนอย่างกระวนกระวาย และแสดงออกอย่างน่าเกลียดบนใบหน้าของเขา
ชายในเสื้อผ้าสีเขียวแกล้งทำเป็นว่าพวกเขาไม่ได้ยินเสียงของเขา แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะทุ่มเทความพยายามมากขึ้นในการทำลายด้วยความป่าเถื่อนของพวกเขา
หลี่เฉิงรู้สึกโกรธมากเดินไปข้างหน้า และกำลังจะลงมือจู่โจมทันที ทันใดนั้นหนึ่งในคนที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีเขียวพุ่งตรงมายังหลี่เฉิงพร้อมกับกางแขนออก นิ้วของเขาขดลงในรูปแบบของกรงเล็บเล็งไปที่หลี่เฉิง บรรยากาศของเขาค่อนข้างแข็งแกร่ง
หลี่เฉิงก็ต้องตกใจ ขณะที่เขายกมือขึ้นเพื่อปกป้องตัวเอง ภาพเงาที่เร็วกว่าเขาได้ใช้ฝ่ามือกระแทกไปที่ผู้บุกรุกที่สวมใส่เสื้อผ้าสีเขียวจนกระเด็นออกไปพร้อมกับเสียงกรีดร้อง นอนอยู่บนพื้นร้านด้วยเสียงปัง ร่างกายของเขางอเป็นกุ้ง และจากรูปลักษณ์ของเขาดูท่าเขาจะไม่รอด

ผู้ที่เบี่ยงเบนความสนใจในการโจมตีคือนายทหารที่มีพลังของนักรบระดับเก้าของจวนจอมพล
การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันในสถานการณ์นี้ทำให้ผู้ชายที่สวมเสื้อผ้าสีเขียวคนอื่น ๆ หยุดการกระทำ และมองไปที่ทหารผู้นี้
ชายวัยกลางคนซึ่งดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ากลุ่มได้เหลือบมองเพื่อนของเขาที่อยู่บนพื้นที่กำลังทนทุกข์ในความเจ็บปวด ใบหน้าของเขาเคร่งขรึม จากนั้นความสนใจของเขาหันไปทางกลุ่มของหวงเซี่ยวหลง
"เจ้าเป็นใคร? นี่เป็นเรื่องของพรรคเหยี่ยวเขียวของเรา นี่ไม่ใช่ธุระของพวกเจ้า ทางที่ดีอย่าได้เอาปัญหาของผู้อื่นมาผูกไว้กับจมูกของตนเองจะดีกว่า! " ชายวัยกลางคนกล่าวให้คำแนะนำแก่พวกเขาด้วยเสียงคร่ำครวญ
กลุ่มคนเสื้อสีเขียวที่มาชุมนุมที่ด้านหลังของชายวัยกลางคนที่แข็งแรง หลังจากที่พวกเขาหยุดทำลายข้าวของภายในร้าน
"พรรคเหยี่ยวเขียว!" ใบหน้าของหลี่เฉิงรู้สึกแย่
พรรคเหยี่ยวเขียว? ดวงตาของหวงเสี่ยวหลงแสดงออกถึงความสับสน และไม่สามารถนึกออกได้ และเมื่อถึงจุดนี้ทหารจากจวนจอมพลก้าวไปข้างหน้า และพูดว่า "นายน้อย พรรคเหยี่ยวเขียวนี้เป็นหนึ่งในสามพรรคที่ใหญ่ที่สุดภายในเมืองหลวง หัวหน้าพรรคมีนามว่าเจียงเว่ย เป็นนักรบระดับสิบ และมีความสัมพันธ์ที่ดีกับขุนนางบางคนภายในเมืองหลวงแห่งนี้ "
หนึ่งในสามพรรคที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง? หวงเสี่ยวหลงพยักหน้าของเขาในแง่ง่าย ๆ เหล่านี้เรียกว่าพรรคมีความคล้ายคลึงกับมาเฟียที่มีอิทธิพลเหล่านี้บนโลกเก่าของเขา อย่างไรก็ตามเนื่องจากพรรคเหยี่ยวเขียวนี้ถูกกล่าวว่าเป็นหนึ่งในสามพรรคที่ใหญ่ที่สุด กองกำลังของพวกเขาไม่ได้ดูเหมือนจะอ่อนแอ
หวงเสี่ยวหลงมองไปที่หลี่เฉิง ในความเห็นของเขาพรรคเหยี่ยวเขียวไม่ควรมีความรู้สึกไม่พอใจกับตระกูลหลี่ ดังนั้นมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือมีคนอื่นสั่งการลงมา
"ใช่แล้ว พวกเรามาจากพรรคเหยี่ยวเขียวซึ่งเป็นหนึ่งในสามพรรคที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวงแห่งนี้!" ชายวัยกลางคนประกาศอย่างเย่อหยิ่ง ตาของเขาขยับตัวออกจากใบหน้าหนึ่งไปอีกข้างหนึ่งและหยุดลงที่หวงเสี่ยวหลงที่กำลังจ้องมองเขาเช่นกัน
"ในเมืองหลวง ไม่มีใครกล้าหาเรื่องคนของเรา!"
หวงเสี่ยวหลงยังคงเฉยชากล่าวว่า "พูด!! ใครสั่งให้พวกเจ้ามาสร้างปัญหาที่นี่?"
เมื่อชายวัยกลางคนได้ยินคำถามนี้ใบหน้าของเขาก็ดูมืดมน 
"เด็กน้อย เจ้ามาจากตระกูลไหน? คำพูด และการกระทำของเจ้าอาจนำไปสู่การทำลายล้างตระกูลของเจ้า! "
ประโยคนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ภัยคุกคามที่เป็นเท็จเพียงเพื่อข่มขู่คน แต่ตระกูลที่ไปมีเรื่องกับพรรคเหยี่ยวเขียวในเมืองหลวง ไม่ได้จบลงอย่างมีความสุข
หลังจากชายวัยกลางคนกล่าวคำข่มขู่ เหล่าทหารทั้งสี่จากจวนจอมพลที่อยู่เบื้องหลัง หวงเสี่ยวหลง ได้หันไปมองหน้ากัน และส่งเสียงหัวเราะออกมา
ทำลายล้างทั้งตระกูล?
คนช่นพรรคเหยี่ยวเขียวต้องการที่จะทำลายจวนจอมพล?
แม้แต่หวงเสี่ยวหลงก็ไม่อาจทนต่อการสั่นศีรษะของเขาได้ จึงเผยรอยยิ้มจาง ๆ
เห็นตัวเองถูกหัวเราะโดยทหารทั้งสี่จากจวนจอมพล (แต่เขาไม่ได้ตระหนักถึงตัวตนของพวกเขา) คนของพรรคเหนี่ยวเขียวเริ่มที่จะไม่พอใจ

เมื่อถึงจุดนี้หวงเสี่ยวหลงหันไปหาทหารทั้งสี่คน และกล่าวว่า "พวกเจ้าจับกุมพวกเขา และหาคนไปจัดการพวกเขาที่ได้มาสร้างปัญหาที่นี่"
"ขอรับ นายน้อย!"
เมื่อได้ยินแบบนี้ใบหน้าของชายยกลางคนดูน่าเกลียด และกำลังจะถอยกลับ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว ทหารทั้งสี่จากจวนจอมพลได้ก้าวออกไปจากตำแหน่งเดิม และลงมือปิดกั้นเส้นทางหนีของพวกเขา ในเวลาเดียวกันพวกเขาได้โจมตีคนของพรรค 'เหยี่ยว' ที่สวมใส่ด้วยผ้าสีเขียว
เสียงกรีดร้องอันน่ากลัวเกิดขึ้นภายในร้านผ้าไหม
คนของพรรคเหยี่ยวเขียวกลุ่มนี้ส่วนใหญ่เป็นนักรบระดับห้า และหก ชายวัยกลางคนที่แข็งแรงกว่าคนอื่น ๆ นิดหน่อย แต่ถึงแม้จะอย่างนั้นเขาก็ยังคงเป็นจุดสูงสุดของนักรบระดับเจ็ดตอนปลาย เขาจะสามารถตอบโต้ทหารของจวนจอมพลได้หรือ ในเวลาไม่นานทหารทั้งสี่ได้จัดการกับพวกเขา โดยส่งพวกเขาทั้งหมดไปนอนอยู่บนพื้น
นายทหารคนหนึ่งของจอมพลเป็นนายทหารที่มีพลังอยู่ในนักรบระดับสิบ ชื่อว่าหวังหนิงจ้องไปที่ผู้นำวัยกลางคน และกล่าวอย่างเย็นชาว่า "นายน้อยของเราถามว่าใครเป็นคนสั่งให้เจ้ามาสร้างปัญหาขึ้นที่นี่?"
ชายวัยกลางคนร้อง 'เพ่ย ' และถ่มน้ำลายออกไปโดยไม่ตอบคำถาม
เห็นแบบนี้ หวังหนิงหัวเราะยื่นมือของเขาออกไปเป็นรูปร่างของกรงเล็บ และคว้ามือของชายคนนั้น และทำให้มือทั้งสองข้างบิดเบี้ยวโดยปราศจากความเมตตา
เสียงกรีดร้องที่เจ็บปวดมาจากชายวัยกลางคน
"ถ้าเจ้าไม่ต้องการให้ขาทั้งสองข้างของเจ้าประสบชะตากรรมเดียวกัน เจ้าจงตอบคำถามนี้อย่างซื่อสัตนย์ตรงไปตรงมา" เสียงเย็นชาของหวังหนิงดังขึ้นอีกครั้ง
"ข้า….ข้าจะพูด!" ใบหน้าของเขากลายเป็นเหมือนเนื้อที่ตายแล้วเสียงของเขาสั่นขณะที่เขากล่าวว่า "เมื่อสิบวันก่อน มีใครบางคนมาหาหัวหน้าพรรคเหยี่ยวเขียวของเรา และสั่งให้พวกเรามาที่นี่ และก่อปัญหา! "
"ได้รับคำสั่ง?" แสงแวบวาบในดวงตาของหวงเสี่ยวหลง เพื่อให้สามารถที่จะสั่งให้ผู้นำของพรรคเหยี่ยวเขียวทำตามได้ย่อมไม่ง่ายนัก
บุคคลนี้เป็นใคร? ทำไมต้องกำหนดเป้าหมายมาที่ตระกูลหลี่?
แม้แต่คนวัยกลางคนที่แข็งแรงไม่ทราบอัตลักษณ์ของบุคคลนั้นจึงตั้งคำถามว่าเขาจะแก้ปัญหาอะไรได้บ้าง
หวงเสี่ยวหลงมองไปที่หลี่เฉิง หลี่เฉิงส่ายหัว ดูเหมือนเขาจะไม่เข้าใจว่าตระกูลของเขาไปทำอะไรให้ใครไม่พอใจเมื่อไร
ทันใดนั้นใบหน้าของหลี่เฉิงก็พังลง และพูดกับหวงเซี่ยวลองว่า "เสี่ยวหลง จำวันเกิดครบรอบปีที่แปดสิบของท่านพ่อของข้าได้ไหม?" 
ในขณะที่เขาพูดเรื่องนี้ความเศร้าโศก และความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
วันเกิดปีที่แปดสิบ หวงเสี่ยวหลง ได้นึกถึงผู้นำอาวุโสหลี่ งานเลี้ยงวันเกิดของหลี่มู่ เมื่อสองปีก่อน คนลึกลับที่มีจิตวิญญาณการต่อสู้งูพิษ?

ในเวลานั้นอีกฝ่ายส่งพี่ชายหลี่ลู่, ศพของหลี่ฟงมาเป็นของขวัญวันเกิด
หวงเสี่ยวหลงหันหน้าไปทางผู้คุ้มกันหวังหนิงถามเขาว่า 
"ที่ตั้งพรรคเหยี่ยวเขียวตั้งอยู่ที่ไหน?" 
หรือไม่ก็ตามนี่เป็นคำสั่งจากคนลึกลับทั้งสองเรื่องนี้จะชัดเจนยิ่งขึ้นหากพวกเขาสามารถถามผู้นำของพรรคเหยี่ยวเขียว , เจียงเว่ย
เนื่องจากคฤหาสน์ตระกูลหวง และหมู่บ้านสกุลหลี่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นต่อหน้าเขา เขาไม่สามารถแกล้งทำเป็นไม่เห็นได้
"นายน้อย พรรคเหยี่ยวเขียว อยู่ที่มุมทางใต้ของเมืองซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่" หวังหนิงตอบอย่างรวดเร็ว
"เสี่ยวหลง ข้าจะไปกับเจ้า!" ในเวลานี้หลี่เฉิงฟื้นตัว และลุกขึ้นยืน ตระกูลหลี่ได้ค้นหาที่อยู่ของฆาตกรเหล่านั้น ทุกครั้งที่เขาคิดว่าลูกชายของเขาเสียชีวิต หลี่เฉิง รู้สึกว่าเขาเหมือนกำลังจะจมน้ำตายด้วยความเศร้าโศก
เมื่อเห็นความโกรธของหลี่เฉิง หวงเสี่ยวหลงพยักหน้าตกลง เขามองไปที่เฟยฮาว และหวังหนิงพูดว่า "พาเขาไป พวกเราต้องตอบแทนผู้นำพรรคเหยี่ยวเขียวเสียบ้าง" นิ้วชี้ไปที่ชายวัยกลางคนที่กำลังยืนพิงอยู่บนพื้น
"ขอรับ นายน้อย!" หวังหนิง และคนอื่น ๆ ตอบรับคำสั่ง
หลี่เฉิง และคนอื่น ๆ เดินออกจากร้านผ้าไหม และมุ่งหน้าไปทางด้านใต้ของเมืองไปยังที่ตั้งของพรรคเหยี่ยวเขียว