Holistic Fantasy - บทที่ 17: การรักษา การเปลี่ยนแปลง และการร้องขอ

*ผมเริ่มเปลี่ยนคำเรียกเอลซ่าและโนอาห์เพราะทั้งสองเริ่มสนิทกันแล้วนะครับ

โนอาห์เคยได้ยินมาคาลอฟพูดว่า โพร์ลิวซิก้าอาจไม่โด่งดังมากนัก แต่เป็นคนที่มีความสามารถมาก

โนอาห์สันนิษฐานจากคำพูดมาคารอฟว่าโพร์ลิวซิก้าต้องมีความแข็งแกร่งอยู่ในสิบจอมเวทศักดิ์สิทธิ์ ในเมื่อมาคารอฟพูดถึงเธอด้วยความนับถืออย่างสูง

ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าเมื่อปู่บอกว่าเธอเก่ง เขาไม่ได้หมายถึงความแข็งแกร่งของเธอ แต่หมายถึงพลังการรักษาของเธอ

อาการบาดเจ็บของเขานั้นไม่หนักแต่ก็ไม่เล็กแต่อย่างใด แต่เธอสามารถรักษาให้หายภายใน 3 วัน ด้วยการรักษาครั้งเดียว

ผ่านไป 3 วัน เมื่อโนอาห์แกะผ้าพันแผล แขนและไหล่ซ้ายของเขาที่มีสีดำไหม้เกรียมได้ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์ แต่ยังมีรอยแผลเป็นที่ค่อนข้างน่ารังเกียจ

แน่นอน ถ้าโพร์ลิวซิก้ามารักษาเขาอีกครั้ง จะไม่มีแม้แต่รอยแผลเป็นให้พูดถึง

อนิจจา โพร์ลิวซิก้าผู้เกลียดชังมนุษย์อาจจะไม่ลงมาเพียงเพื่อให้แน่ใจว่าโนอาห์ไม่มีรอยแผลเป็นแม้แต่มาคารอฟขอให้ทำใช่ไหม?

ด้านโนอาห์เองก็ไม่สนใจรอยแผลเป็นที่น่าสยดสยองบนหลังของเขา เมื่อยืนยันว่าอาการบาดเจ็บของเขาหายดีแล้ว เขาหยุดสักครู่ก่อนที่จะปิดแผลเป็นด้วยผ้าพันแผลและเดินออกจากห้องไป

….

ณ แฟรี่เทล

ตามปกติมันเละเทะเหมือนนรก

ที่ชั้นล่างที่เป็นเหมือนบาร์มากกว่ากิลด์ เขาแสดงความคิดถึงและรอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาเดินเข้าไปในสายตาของเพื่อนร่วมกิลด์ของเขาหลายคน

“โนอาห์?”

เกรย์ที่กำลังคุยกับใครบางคนรีบวิ่งไปหาหลังจากที่เห็นร่างของเขาและตรวจดูเขาไปทั่ว

“นายไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม”

“ใช่”

โนอาห์ปัดมือที่ทั่วตัวเขาออกด้วยรอยยิ้ม

“อาการบาดเจ็บของฉันหายไปแล้ว”

“จริง?”

เกรย์ยังคงอยากสัมผัสเขาเพื่อให้แน่ใจ ดวงตาของเขากวาดไปทั่วร่างกายของเขา

“นายดูเหมือนกำลังจะตายเมื่อนายเข้ามาที่นี่ และนายก็สบายดีหลังจากผ่านไปเพียง 3 วัน?”

“ถ้าไม่หาย ฉันจะไม่ลงมาที่นี่หรอก”

โนอาห์ปัดมือที่น่ารำคาญของเกรย์ออกไปอย่างช่วยไม่ได้

“นายน่าจะรู้ว่าปู่เข้มงวดกับเรื่องแบบนี้มาก ถ้าฉันยังไม่หายดี เขาคงไม่ปล่อยให้ฉันลงมาข้างล่างแน่ๆ”

“นายก็พูดถูก”

เกรย์หยุดกวนโนอาห์และกอดอกก่อนจะพึมพำ

“แต่ใครจะไปคิดว่านายจะได้รับบาดเจ็บสาหัสในภารกิจแรกของนาย ดูเหมือนฉันพูดถูกที่ฉันบอกว่านายไม่ควรไปใช่ไหม”

“ฉันรู้ว่าพวกนายเป็นห่วงฉัน แต่เรื่องแบบนี้คาดเดาไม่ได้ ตราบใดที่ฉันยังไม่ตาย มันก็ไม่เป็นไร”

เมื่อมองโลกในแง่ดีอย่างผิดปกติ โนอาห์จึงตอบโต้คำแนะนำของเกรย์ด้วยตัวเขาเอง

“เมื่อนายมีโอกาสได้ออกไปทำภารกิจในภายหลัง นายก็ควรระวัง อย่ากลายเป็นฉันคนที่สองละ”

“นายเพิ่งเริ่มทำงานเร็วกว่าฉันเล็กน้อย ทำมาพูดเหมือนมีประสบการณ์มากกว่าฉันได้ไง”

เกรย์บ่นก่อนจะสะกิดเขาให้มองไปด้านข้าง

“ไม่ใช่แค่ฉัน ทำไมนายไม่ไปดูที่นั่นล่ะ”

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขามองไปในทิศทางดังกล่าวและประหลาดใจ

เอลซ่านั่งอยู่บนโต๊ะไม้ตรงนั้น ยังคงเป็นผมสีแดงเหมือนเดิมและดวงตาเป็นประกายพร้อมกับอากาศเย็นๆรอบตัวเธอ แต่ที่ต่างไปคือครั้งนี้ เธอไม่ได้นั่งอยู่คนเดียวในมุมหนึ่งของกิลด์

นอกจากเอลซ่าแล้วยังมีผู้หญิงอีกสองสามคน ดูเหมือนพวกเขาจะคุยกันเรื่องบางอย่างและมองดูมัน พวกเขาก็เข้ากันได้ดี

“ก็นี่มัน…”

แม้ว่าจะเป็นโนอาห์ เขาก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสถานการณ์นี้

“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”

โนอาห์จำได้อย่างชัดเจนว่าเอลซ่าไม่สุงสิงกับผู้คน เธอไม่แม้แต่จะทักทายผู้คนอย่างเหมาะสม

แต่ตอนนี้ สิ่งที่พวกเขาเห็นอยู่ตรงหน้านี้คืออะไร?

“เมื่อ 3 วันก่อน ตอนที่นายเพิ่งกลับมา จู่ๆ เธอก็เข้าถึงได้ง่ายขึ้น เธอไม่ผลักไสสหายอีกต่อไป”

เกรย์ชี้มันด้วยน้ำเสียงสงสัย

“เกิดอะไรขึ้นเมื่อพวกนายออกไปทำภารกิจนั้น? นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเอลซ่าจึงเปลี่ยนทัศนคติครั้งใหญ่ในทันใด”

“เกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”

เขาลูบแก้มแม้ว่าเขาจะมีความคิดบางอย่างอยู่ข้างใน แต่เขาก็ยิ้มให้เกรย์เท่านั้น

“อืม มันก็เป็นเรื่องดีใช่ไหม”

“จริงอยู๋ เอลซ่าคนนี้ไม่น่ากลัวเหมือนเมื่อก่อน แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอเอาชนะจอมเวท แฟนท่อมลอร์ดระหว่างทำภารกิจในครั้งนี้!”

เกรย์พูดอย่างกระตือรือร้น

“ถ้ามีโอกาสที่ฉันอยากจะท้าทายเอลซ่าในการต่อสู้ ลองดูสิว่าเธอแข็งแกร่งจริง ๆ อย่างที่ข่าวลือพูดหรือเปล่า!”

เมื่อโนอาห์ได้ยินการพูดเพ้อเจ้อ เขาก็อ้าปากค้างและต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเห็นว่าเกรย์เองก็ตื่นเต้นมาก เขาคิดได้แม้ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตาม มันก็ไม่ได้มากมายขนาดนั้น

จริงๆ แล้ว โนอาห์คิดว่ามันคงไม่จบลงอย่างสวยงามถ้าเกรย์ท้าเอลซ่าต่อสู้

ละก่อนว่าเกรย์เป็นเพียงเด็กฝึกหัดในแง่ของการเรียนรู้เวทมนตร์ เขาสามารถใช้เวทย์มนตร์ได้ในระดับหนึ่งโดยไม่มีปัญหา แต่ถ้าจะใช้ในการต่อสู้ มันก็ยังเร็วเกินไปสำหรับเขา

ในทางกลับกัน เอลซ่ามีทักษะดาบที่สามารถยิงจัดการลูกกิลด์อ่อนแอของแฟนท่อมลอร์ดได้ และเธอก็ค่อนข้างชำนาญกับ [เวทสับเปลี่ยน] เช่นกัน มันเป็นสิ่งที่ผู้ฝึกหัดระดับเกรย์ไม่อาจหวังจะจับคู่ได้

ถ้าเกรย์สู้กับเอลซ่าจริง ๆ การอยู่ 1 นาทีก็คงจะมหัศจรรย์ในความคิดของเขาแล้ว

เมื่อโนอาห์ยังคงรู้สึกว่าจะต้องทำอะไรกับการตัดสินใจของเกรย์ซึ่งอยู่ไกลออกไป เอลซ่าก็เห็นโนอาห์ เธอพูดบางอย่างกับสาวๆ รอบโต๊ะและลุกขึ้นก่อนจะเดินไปหาโนอาห์

เมื่อมองไปที่นางเอกตัวน้อยในชุดเกราะที่เดินผ่านไปมา โนอาห์ก็หัวเราะ และก่อนที่เธอจะมาอยู่ต่อหน้าเขา เขาก็พูดขึ้นก่อน

“ดูเหมือนเธอจะเริ่มรู้จักตัวเอง…”

“ทุกคนน่ารัก”

เอลซ่าพยักหน้าและถามด้วยความห่วงใย

“แผลของนายโอเคแล้วใช่ไหม”

“อย่างที่เธอเห็น ฉันไม่เป็นไร”

เขาขยับแขนซ้าย แต่ดวงตาของเขาถูกดึงไปทางดวงตาของเธอ

ไม่ใช่เพราะว่าเอลซ่ามีเสน่ห์มาก และไม่ใช่เพราะเธอมีใบหน้าที่งดงามและดวงตาที่งดงามคู่หนึ่ง แต่เพราะดวงตาคู่ของเธอเผยออกมาอย่างเต็มที่

ถูกต้อง!

ตาทั้งสองข้างของเธอ!

เดิมที เอลซ่าจะปกปิดตาข้างหนึ่งของเธอด้วยผ้าปิดตาทางการแพทย์ แต่ตอนนี้มีตาสองข้างที่เรียบร้อยสมบูรณ์อยู่ตรงหน้าเขา

แน่นอนว่าสิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของโนอาห์

“ดวงตาของเธอ…”

โนอาห์ถามด้วยความระแวดระวัง

“เอ่อ ตา…”

เธอสัมผัสดวงตาที่เดิมปกคลุมด้วยผ้าปิดตาด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อนก่อนจะส่ายหัว

“ฉันเสียมันก่อนหน้านี้ แต่ย่าที่มาดูแลนายเปลี่ยนใหม่ให้ฉัน”

“อย่างนี้งี้เอง.”

โนอาห์เข้าใจ

“ตาปลอม?”

เอลซ่าพยักหน้า ดูเหมือนเธอจะไม่อยากพูดถึงดวงตาของเธอ เธอเปลี่ยนเรื่อง

“ฉันไม่ได้ขอบคุณนายนะ!”

โนอาห์ยักไหล่และกำลังจะกลบเกลื่อนความจริงก่อนที่เขาจะมีความคิดที่สดใสและหันมาสบตากับเธอ

“เรื่องนั้น ฉันมีเรื่องจะถามเธอ มาด้วยกันหน่อยได้ไหม”

“ไม่มีปัญหา!”

เธอไม่รู้ว่าเขาจะขออะไร แต่เธอก็ตอบตกลงตามคำเชิญของเขาอยู่ดี

ภายใต้การแนะนำของเขา ทั้งสองออกจากกิลด์ด้วยกัน

ด้านข้าง เกรย์มองโนอาห์และเอลซ่าออกไปราวกับว่าเขาไม่อยู่ข้างๆ สักครู่ต่อมาเขาก็คำราม

“พวกแกเมินฉานนนนนน——?!”