Holistic Fantasy - บทที่ 17: การรักษา การเปลี่ยนแปลง และการร้องขอ
*ผมเริ่มเปลี่ยนคำเรียกเอลซ่าและโนอาห์เพราะทั้งสองเริ่มสนิทกันแล้วนะครับ
โนอาห์เคยได้ยินมาคาลอฟพูดว่า โพร์ลิวซิก้าอาจไม่โด่งดังมากนัก แต่เป็นคนที่มีความสามารถมาก
โนอาห์สันนิษฐานจากคำพูดมาคารอฟว่าโพร์ลิวซิก้าต้องมีความแข็งแกร่งอยู่ในสิบจอมเวทศักดิ์สิทธิ์ ในเมื่อมาคารอฟพูดถึงเธอด้วยความนับถืออย่างสูง
ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าเมื่อปู่บอกว่าเธอเก่ง เขาไม่ได้หมายถึงความแข็งแกร่งของเธอ แต่หมายถึงพลังการรักษาของเธอ
อาการบาดเจ็บของเขานั้นไม่หนักแต่ก็ไม่เล็กแต่อย่างใด แต่เธอสามารถรักษาให้หายภายใน 3 วัน ด้วยการรักษาครั้งเดียว
ผ่านไป 3 วัน เมื่อโนอาห์แกะผ้าพันแผล แขนและไหล่ซ้ายของเขาที่มีสีดำไหม้เกรียมได้ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์ แต่ยังมีรอยแผลเป็นที่ค่อนข้างน่ารังเกียจ
แน่นอน ถ้าโพร์ลิวซิก้ามารักษาเขาอีกครั้ง จะไม่มีแม้แต่รอยแผลเป็นให้พูดถึง
อนิจจา โพร์ลิวซิก้าผู้เกลียดชังมนุษย์อาจจะไม่ลงมาเพียงเพื่อให้แน่ใจว่าโนอาห์ไม่มีรอยแผลเป็นแม้แต่มาคารอฟขอให้ทำใช่ไหม?
ด้านโนอาห์เองก็ไม่สนใจรอยแผลเป็นที่น่าสยดสยองบนหลังของเขา เมื่อยืนยันว่าอาการบาดเจ็บของเขาหายดีแล้ว เขาหยุดสักครู่ก่อนที่จะปิดแผลเป็นด้วยผ้าพันแผลและเดินออกจากห้องไป
….
ณ แฟรี่เทล
ตามปกติมันเละเทะเหมือนนรก
ที่ชั้นล่างที่เป็นเหมือนบาร์มากกว่ากิลด์ เขาแสดงความคิดถึงและรอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาเดินเข้าไปในสายตาของเพื่อนร่วมกิลด์ของเขาหลายคน
“โนอาห์?”
เกรย์ที่กำลังคุยกับใครบางคนรีบวิ่งไปหาหลังจากที่เห็นร่างของเขาและตรวจดูเขาไปทั่ว
“นายไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม”
“ใช่”
โนอาห์ปัดมือที่ทั่วตัวเขาออกด้วยรอยยิ้ม
“อาการบาดเจ็บของฉันหายไปแล้ว”
“จริง?”
เกรย์ยังคงอยากสัมผัสเขาเพื่อให้แน่ใจ ดวงตาของเขากวาดไปทั่วร่างกายของเขา
“นายดูเหมือนกำลังจะตายเมื่อนายเข้ามาที่นี่ และนายก็สบายดีหลังจากผ่านไปเพียง 3 วัน?”
“ถ้าไม่หาย ฉันจะไม่ลงมาที่นี่หรอก”
โนอาห์ปัดมือที่น่ารำคาญของเกรย์ออกไปอย่างช่วยไม่ได้
“นายน่าจะรู้ว่าปู่เข้มงวดกับเรื่องแบบนี้มาก ถ้าฉันยังไม่หายดี เขาคงไม่ปล่อยให้ฉันลงมาข้างล่างแน่ๆ”
“นายก็พูดถูก”
เกรย์หยุดกวนโนอาห์และกอดอกก่อนจะพึมพำ
“แต่ใครจะไปคิดว่านายจะได้รับบาดเจ็บสาหัสในภารกิจแรกของนาย ดูเหมือนฉันพูดถูกที่ฉันบอกว่านายไม่ควรไปใช่ไหม”
“ฉันรู้ว่าพวกนายเป็นห่วงฉัน แต่เรื่องแบบนี้คาดเดาไม่ได้ ตราบใดที่ฉันยังไม่ตาย มันก็ไม่เป็นไร”
เมื่อมองโลกในแง่ดีอย่างผิดปกติ โนอาห์จึงตอบโต้คำแนะนำของเกรย์ด้วยตัวเขาเอง
“เมื่อนายมีโอกาสได้ออกไปทำภารกิจในภายหลัง นายก็ควรระวัง อย่ากลายเป็นฉันคนที่สองละ”
“นายเพิ่งเริ่มทำงานเร็วกว่าฉันเล็กน้อย ทำมาพูดเหมือนมีประสบการณ์มากกว่าฉันได้ไง”
เกรย์บ่นก่อนจะสะกิดเขาให้มองไปด้านข้าง
“ไม่ใช่แค่ฉัน ทำไมนายไม่ไปดูที่นั่นล่ะ”
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขามองไปในทิศทางดังกล่าวและประหลาดใจ
เอลซ่านั่งอยู่บนโต๊ะไม้ตรงนั้น ยังคงเป็นผมสีแดงเหมือนเดิมและดวงตาเป็นประกายพร้อมกับอากาศเย็นๆรอบตัวเธอ แต่ที่ต่างไปคือครั้งนี้ เธอไม่ได้นั่งอยู่คนเดียวในมุมหนึ่งของกิลด์
นอกจากเอลซ่าแล้วยังมีผู้หญิงอีกสองสามคน ดูเหมือนพวกเขาจะคุยกันเรื่องบางอย่างและมองดูมัน พวกเขาก็เข้ากันได้ดี
“ก็นี่มัน…”
แม้ว่าจะเป็นโนอาห์ เขาก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสถานการณ์นี้
“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”
โนอาห์จำได้อย่างชัดเจนว่าเอลซ่าไม่สุงสิงกับผู้คน เธอไม่แม้แต่จะทักทายผู้คนอย่างเหมาะสม
แต่ตอนนี้ สิ่งที่พวกเขาเห็นอยู่ตรงหน้านี้คืออะไร?
“เมื่อ 3 วันก่อน ตอนที่นายเพิ่งกลับมา จู่ๆ เธอก็เข้าถึงได้ง่ายขึ้น เธอไม่ผลักไสสหายอีกต่อไป”
เกรย์ชี้มันด้วยน้ำเสียงสงสัย
“เกิดอะไรขึ้นเมื่อพวกนายออกไปทำภารกิจนั้น? นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเอลซ่าจึงเปลี่ยนทัศนคติครั้งใหญ่ในทันใด”
“เกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
เขาลูบแก้มแม้ว่าเขาจะมีความคิดบางอย่างอยู่ข้างใน แต่เขาก็ยิ้มให้เกรย์เท่านั้น
“อืม มันก็เป็นเรื่องดีใช่ไหม”
“จริงอยู๋ เอลซ่าคนนี้ไม่น่ากลัวเหมือนเมื่อก่อน แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอเอาชนะจอมเวท แฟนท่อมลอร์ดระหว่างทำภารกิจในครั้งนี้!”
เกรย์พูดอย่างกระตือรือร้น
“ถ้ามีโอกาสที่ฉันอยากจะท้าทายเอลซ่าในการต่อสู้ ลองดูสิว่าเธอแข็งแกร่งจริง ๆ อย่างที่ข่าวลือพูดหรือเปล่า!”
เมื่อโนอาห์ได้ยินการพูดเพ้อเจ้อ เขาก็อ้าปากค้างและต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเห็นว่าเกรย์เองก็ตื่นเต้นมาก เขาคิดได้แม้ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตาม มันก็ไม่ได้มากมายขนาดนั้น
จริงๆ แล้ว โนอาห์คิดว่ามันคงไม่จบลงอย่างสวยงามถ้าเกรย์ท้าเอลซ่าต่อสู้
ละก่อนว่าเกรย์เป็นเพียงเด็กฝึกหัดในแง่ของการเรียนรู้เวทมนตร์ เขาสามารถใช้เวทย์มนตร์ได้ในระดับหนึ่งโดยไม่มีปัญหา แต่ถ้าจะใช้ในการต่อสู้ มันก็ยังเร็วเกินไปสำหรับเขา
ในทางกลับกัน เอลซ่ามีทักษะดาบที่สามารถยิงจัดการลูกกิลด์อ่อนแอของแฟนท่อมลอร์ดได้ และเธอก็ค่อนข้างชำนาญกับ [เวทสับเปลี่ยน] เช่นกัน มันเป็นสิ่งที่ผู้ฝึกหัดระดับเกรย์ไม่อาจหวังจะจับคู่ได้
ถ้าเกรย์สู้กับเอลซ่าจริง ๆ การอยู่ 1 นาทีก็คงจะมหัศจรรย์ในความคิดของเขาแล้ว
เมื่อโนอาห์ยังคงรู้สึกว่าจะต้องทำอะไรกับการตัดสินใจของเกรย์ซึ่งอยู่ไกลออกไป เอลซ่าก็เห็นโนอาห์ เธอพูดบางอย่างกับสาวๆ รอบโต๊ะและลุกขึ้นก่อนจะเดินไปหาโนอาห์
เมื่อมองไปที่นางเอกตัวน้อยในชุดเกราะที่เดินผ่านไปมา โนอาห์ก็หัวเราะ และก่อนที่เธอจะมาอยู่ต่อหน้าเขา เขาก็พูดขึ้นก่อน
“ดูเหมือนเธอจะเริ่มรู้จักตัวเอง…”
“ทุกคนน่ารัก”
เอลซ่าพยักหน้าและถามด้วยความห่วงใย
“แผลของนายโอเคแล้วใช่ไหม”
“อย่างที่เธอเห็น ฉันไม่เป็นไร”
เขาขยับแขนซ้าย แต่ดวงตาของเขาถูกดึงไปทางดวงตาของเธอ
ไม่ใช่เพราะว่าเอลซ่ามีเสน่ห์มาก และไม่ใช่เพราะเธอมีใบหน้าที่งดงามและดวงตาที่งดงามคู่หนึ่ง แต่เพราะดวงตาคู่ของเธอเผยออกมาอย่างเต็มที่
ถูกต้อง!
ตาทั้งสองข้างของเธอ!
เดิมที เอลซ่าจะปกปิดตาข้างหนึ่งของเธอด้วยผ้าปิดตาทางการแพทย์ แต่ตอนนี้มีตาสองข้างที่เรียบร้อยสมบูรณ์อยู่ตรงหน้าเขา
แน่นอนว่าสิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของโนอาห์
“ดวงตาของเธอ…”
โนอาห์ถามด้วยความระแวดระวัง
“เอ่อ ตา…”
เธอสัมผัสดวงตาที่เดิมปกคลุมด้วยผ้าปิดตาด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อนก่อนจะส่ายหัว
“ฉันเสียมันก่อนหน้านี้ แต่ย่าที่มาดูแลนายเปลี่ยนใหม่ให้ฉัน”
“อย่างนี้งี้เอง.”
โนอาห์เข้าใจ
“ตาปลอม?”
เอลซ่าพยักหน้า ดูเหมือนเธอจะไม่อยากพูดถึงดวงตาของเธอ เธอเปลี่ยนเรื่อง
“ฉันไม่ได้ขอบคุณนายนะ!”
โนอาห์ยักไหล่และกำลังจะกลบเกลื่อนความจริงก่อนที่เขาจะมีความคิดที่สดใสและหันมาสบตากับเธอ
“เรื่องนั้น ฉันมีเรื่องจะถามเธอ มาด้วยกันหน่อยได้ไหม”
“ไม่มีปัญหา!”
เธอไม่รู้ว่าเขาจะขออะไร แต่เธอก็ตอบตกลงตามคำเชิญของเขาอยู่ดี
ภายใต้การแนะนำของเขา ทั้งสองออกจากกิลด์ด้วยกัน
ด้านข้าง เกรย์มองโนอาห์และเอลซ่าออกไปราวกับว่าเขาไม่อยู่ข้างๆ สักครู่ต่อมาเขาก็คำราม
“พวกแกเมินฉานนนนนน——?!”
เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ
