บทที่ 140 ส่วนแบ่งที่ได้จากการปล้น !
ในขณะที่ถ้ำกำลังถูกเผาไหม้ กลุ่มของผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายก็นั่งอยู่นอกถ้ำอย่างสบายใจโดยไม่สนใจโลก เมื่อพวกเขาหิวน้ำก็จะมีคนนำน้ำมาให้ หากพวกเขาต้องการอาหารก็จะมีพ่อครัวระดับดาวมาทำให้กินทันที
ผู้เชี่ยวชาญหลายคนจับกลุ่มคุยกันนอกจากนี้เป่ยเฟิงยังได้รับคำเชิญจากเตาซึ ตานเจียให้นั่งคุยกับพวกเขาด้วยเช่นกัน
ต้องมีอำนาจแค่ไหนกันถึงจะมีโอกาสได้พูดคุยกับคนพวกนี้ ? หากไม่มีระบบตกปลาปรากฏขึ้นมา เป่ยเฟิงไม่ได้รู้เลยว่าผู้เชี่ยวชาญที่เขาคุยอยู่นี้มีอิทธิพลในยุคปัจจุบันมากแค่ไหน คนธรรมดาอย่าว่าแต่พบเจอเลย แค่ได้ยินเสียงของพวกเขาก็ยากมากแล้ว
กลุ่มของเตาซึ ตานเจียค่อนข้างน้อย มีเพียงไม่กี่คนเท่านั่นที่นั่งล้อมกัน
ชายวัยกลางคนที่มีดาบโบราณอยู่ด้านหลังที่เป็นคนของกลุ่มฉิงเฟิงก็นั่งอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน
นอกจากนี้ยังมีชายชราตัวผอมแปลก ๆ พร้อมกับรอยย่นบนหน้าเขา จากลักษณะแล้วเขาดูเหมือนกับคนปกติทั่วไป แต่ว่าเขาคนนี้กลับมีภูมิหลังที่น่ากลัวอย่างมาก เขาคือหัวหน้านิกายห้าพิษ !
คนสุดท้ายคือชายที่มีแต่มัดกล้ามและแขนที่มีขนาดเท่าขาของม้าแข่ง ! เขาคือหนึ่งในผู้ฝึกตนจากนิกายช้างเสือ !
คนจากตระกูลเนี่ยตั้งใจจะดึงตัวเป่ยเฟิงเข้ามาคุยด้วย แต่เมื่อเห็นว่าเขานั่งอยู่กับกลุ่มของเตาซึ ตานเจีย พวกเขาก็ล้มเลิกความคิดทันที
แม้ว่าตระกูลเนี่ยจะมีพลังอำนาจมาก แต่ก็ยังยากที่จะนำมาเทียบกับพวกเขา ! อย่างน้อยคนที่มีอำนาจน้อยที่สุดที่นั่งอยู่ในกลุ่มของเตาซึ ตานเจีย ก็ยังมีอำนาจที่พวกเขาไม่กล้าแตะต้อง !
"ท่านยอดยุทธ ท่านฝึกฝนเคล็ดวิชาคู่ใช่ไหม ?" เตาซึ ตานเจียไม่ได้พูดกับเป่ยเฟิงเหมือนกับพูดกับเด็กน้อย แต่เสียงที่เขาพูดออกมาเหมือนกับพูดกับคนที่มีพลังพอกัน
อีกสามคนนั่นไม่ได้ประหลาดใจกับเรื่องนี้ เส้นทางการฝึกตนสิ่งสำคัญคือความแข็งแกร่งของตัวเอง ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะมีอายุมากแค่ไหน ต่างกันมากแค่ใด สมมติมีเด็กที่มีอายุเพียง 10 ขวบที่มีระดับฝึกตนระดับเซียนเตียนอยู่ด้านหน้าพวกเขา ตานซึ ตานเจียกับพวกที่เหลือก็ไม่ลังเลที่จะเรียกเขาด้วยความเคารพว่า "ผู้อาวุโส !"
"จะเรียกแบบนั้นก็ได้ … แต่ยิ่งข้าฝึกมันมากแค่ไหน ก็ยิ่งเข้าใจว่าร่างกายของมนุษย์มันมีความน่ากลัวซ่อนอยู่อีกมาก ความสำเร็จเล็กน้อยของ้ามันไม่มีค่าอะไรมากนัก"
เป่ยเฟิงถอนหายใจตอบอย่างจริงจัง นี่คือความคิดที่แท้จริงของเขา เมื่อการฝึกของเขาก้าวหน้ามากแค่ไหน เขาก็ตระหนักได้ว่าร่างกายของมนุษย์ก็เหมือนกับจักรวาลที่มีพลังอำนาจไม่จำกัด !
"ฮ่า ๆ ท่านจอมยุทธ ท่านจะโอ้อวดมากเกินไปแล้ว ท่านมีอายุเพียงเท่านี้แต่ก็มีพลังมากพอกับเราที่มีอายุมาหลายร้อยปีแล้ว ที่ท่านไม่มีอาจจะแค่อำนาจในมือเท่านั้น แต่ถึงจะมีมันแต่ตอนนี้ก็อย่าลืมว่าเรายังคงต้องระแวงพวกอาวุธสมัยใหม่ด้วยเช่นกัน พวกมันน่ากลัวอย่างมากจนขนาดที่พวกเราอยู่มาหลายร้อยปียังกลัวมัน ! "
ผู้ที่อยู่ในนิกายช้างเสือหัวเราะออกมาดัง ๆ จากคำพูดของเขาบ่งบอกได้เลยว่าเขาเกลียดชังอาวุธสมัยใหม่มากแค่ไหน !
ชายวัยกลางคนที่มีดาบอยู่ข้างหลังนั้นถูกเรียกว่า หลานหลิน เขาส่ายหัวถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ "การปรากฏตัวของอาวุธสมัยใหม่มันถือเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเราที่อยู่ภายใต้สวรรค์ แต่เวลาเดียวกันมันก็เป็นความเลวร้ายสำหรับพวกเราด้วยเช่นกัน !"
ทั้งห้าคนทำความคุ้นเคยและพูดคุยอย่างเป็นกันเอง แต่ละคนเป็นผู้เชี่ยวชาญในภูมิภาคของตัวเอง พวกเขามีประสบการณ์และความเข้าใจที่ต่างกัน มันจึงกลายเป็นหัวข้อพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กัน
แน่นอนว่าเป่ยเฟิงใช้เวลาส่วนใหญ่นั่งฟังพวกเขาคุยกัน มีเพียงบางครั้งที่เขาจะมีส่วนร่วมเล็กน้อย ความเข้าใจของคนเราต่างกันและคำพูดของพวกเขานั่นก็ลึกซึ้งอย่างมาก มันเพียงพอที่จะจัดการปัญหาปัจจุบันของพวกเขาได้ในเวลาเดียวกัน !
ช่วงเวลาค่ำคืนผ่านไป ทั้งห้าลุกขึ้นและคำนับซึ้งกันเล็กน้อย การแสดงความสุภาพนี้ไม่ใช่เพื่อแสดงความขอบคุณ แต่เป็นการแสดงความเคารพสำหรับความเข้าใจและความรู้ใหม่ ๆ จากแต่ละคนที่พวกเขาได้รับ ในความรู้สึกของพวกเขาเสียใจอย่างมากที่มาพบกันช้าเกินไป
ใช้เวลาทั้งวันเมื่อให้ไฟในถ้ำใต้ดินมอดดับลงไป กลุ่มผู้เชี่ยวชาญหลายคนก็เตรียมตัวที่จะลงไปในถ้ำอีกครั้ง
แม้ว่าไฟจะดับไปแล้วแต่อากาศภายในถ้ำยังคงเต็มไปด้วยความร้อน คนปกติหากเข้ามาพวกเขาคงอยู่ในถ้ำได้น้อยกว่าครึ่งชั่วโมง ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะตายเพราะอาการขาดน้ำแทน !
คนที่ลงมาคือผู้ฝึกตนทั้งหมด พวกเขาสามารถควบคุมร่างกายได้ดี ความร้อนระดับนี้จึงอยู่ในระดับที่พวกเขาสามารถทนได้
พื้นดินถูกเผาไหม้อย่างรุนแรงจนกลายเป็นสีดำ เปลวไฟยังคงลุกไหม้อยู่บางจุด ป่าอันกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยต้นไม้ถูกทำลายโดยสมบูรณ์ ส่วนใหญ่ในถ้ำเหลือแต่ซากของต้นไม้ที่ดำตะโกเท่านั้น
ร่างกายของงูลูกครึ่งนั่นถูกเผาไหม้ไปจนหมด โชคร้ายของมันที่ว่ามีระเบิดส่วนหนึ่งได้ระเบิดไปทางซากของมัน มันจึงทำให้ร่างกายของมันส่วนใหญ่ถูกเผาไหม้จนเหลือเพียงแค่ส่วนหัวและคอบางส่วนเท่านั้น เห็นได้ชัดว่ามันไม่สามารถนำมากินได้อีกแล้วตอนนี้
เมื่อเห็นฉากตรงหน้า มันทำให้ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากรู้สึกเจ็บปวดในอก ร่างกายของงูประหลาดตัวนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าสมุนไพรล้ำค่าเช่นโสมพันปีเลย แต่ว่าทุกอย่างกลับถูกทำลายไปจนหมด !
กลุ่มของเป่ยเฟิงมีเพียง 5 คนเท่านั้น พวกเขาไม่สนใจซากของงูแม้แต่น้อย พวกเขามุ่งหน้าไปที่ทะเลสาบแทน !
บรรดาผู้ที่กล้าขัดขวางพวกเขา จะถูกจัดการทันที !
บนเกาะที่เคยมีต้นสวรรค์กำเนิดนั่น มีต้นไม้เล็ก ๆ ที่ดูลึกลับอยู่จากตอนแรกที่มันดูมีพลังงานมหาศาล แต่ตอนนี้มันกลับดูเงียบสนิทแทน มีบางส่วนของใบที่ดูเหลืองลงเล็กน้อย
จากลักษณะของมันเห็นได้ว่าต้นสวรรค์กำเนิดได้รับความทุกข์ทรมานอย่างมากเมื่อรากของพวกมันถูกเผาลงไป หากไม่ใช่ว่ามีทะเลสาบขนาดใหญ่รอบ ๆ คอยทำหน้าที่เป็นกำแพงกั้นไว้ ต้นไม้คงถูกทำลายลงไปด้วยเช่นกัน !
"เหล่าสหายข้า เราทั้งห้าคนเมื่อไปที่ต้นไม้แล้วพวกเราจะแบ่งผลไม้เท่า ๆ กัน มีใครคัดค้านหรือไม่ ?" เตาซึ ตานเจียมองไปที่ฝูงชนและกล่าว
หลานหลิน พยักหน้าแล้วพูดออกมาคำเดียว "ดี !"
"ได้ !"
ชายจากนิกายช้างเสือพยักหน้าเห็นด้วย
พวกเขาไม่มีการคัดค้านแม้แต่น้อย ผลไม้มีอยู่ทั้งหมด 28 เม็ด ถึงแม้ว่ากลุ่มของเป่ยเฟิงจะมีอยู่ เพียง 5 คน แต่ที่เหลือก็สามารถแบ่งปันให้กับผู้ที่อยู่ข้างหลังได้
"ดิ๊ง ! สมบัติระดับ 4 ผลมังกรถัง ! (ผลไม้พิเศษที่กำเนิดมาจากต้นไม้ที่ถูกสร้างในภูมิประเทศที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดดำของมังกร ! มันถูกกลั่นมาเป็นเวลานานจนกำเนิดผลไม้นี้ออกมา ! หากงูได้กินเข้าไปมันจะได้รับสายเลือดและกลายเป็นงูที่มีสายเลือดมังกรทันที ! หากมนุษย์กินเข้าไปจะได้รับความแข็งแกร่งจำนวนมาก ! ) ประสบการณ์ที่ได้รับ : 0 !"
เป่ยเฟิงบีบผลไม้เล็กในมือของเขาหลังจากอ่านการแจ้งเตือนของระบบ
งูขนาดใหญ่ที่พวกเขาได้สังหารมันเป็นงูปกติที่ได้กินผลไม้นี้เข้าไปจึงทำให้มันกลายเป็นงูถัง !
ต้องใช้เวลา 300 ปี กว่าต้นสวรรค์กำเนิดจะกำเนิดผลไม้ได้ 28 ผล เดิมทีงูถังตั้งใจที่จะรอให้ผลต้นกำเนิดขึ้นมามากกว่านี้ก่อนที่จะกินพวกมันลงไปเพื่อที่จะวิวัฒนาการเป็นงูถังขั้นสมบูรณ์ แต่ท้ายที่สุดผลไม้ที่มันเฝ้ารอคอยมาอย่างยาวนานสุดท้ายนอกจากจะไม่ได้กินแล้วยังกลายเป็นคนของอื่นแทน
ทุกคนยอมรับข้อเสนออย่างยินดี พวกเขานั่นเป็นคนฉลาด เขารู้ว่าเมื่อใดจะต้องรุกเมื่อไหร่จะต้องถอย
มีผลไม้จำนวนมากอยู่ที่นี่ นอกจากนี้เตาซึ ตานเจียและกลุ่มของเขายังเอาไปเพียง 5 ผลเท่านั้น ไม่มีใครคัดค้านในเรื่องนี้ หากใครก็ตามพยายามที่จะขัดขวาง พวกเขาก็จะถูกจัดการแทน !
เมื่อเก็บผลไม้ทั้งหมดเสร็จแล้ว ผู้เชี่ยวชาญหลายคนก็เฝ้าดูอยู่เงียบ ๆ ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูชายทั้งห้าคนเริ่มแบ่งส่วนที่ได้จากการปล้นกัน
เตาซึ ตานเจียใส่พลังของเขาทั้งหมดลงในจักรอัศดง ก่อนจะเหวี่ยงมันไปที่ลำต้นของต้นสวรรค์กำเนิดด้วยพลังทั้งหมดของเขา !
"แด๊ง !"
แม้จักรอัศดงจะมีความคมอย่างมาก แต่มันก็ผ่าเข้าไปได้เพียงหนึ่งในสิบของลำต้นเท่านั้น !
ต้องเหวี่ยงมันออกไปถึง 20 กว่าครั้งก่อนที่ต้นไม้โบราณจะล้มลง !
ลำต้นของมันมีความหนาเท่าขาของผู้ชาย แต่ตอของมันกลับเต็มไปด้วยวงแหวนนับไม่ถ้วน ! มันสามารถบอกได้เลยว่ามันมีอายุมายาวนานมากแค่ไหน !
เตาซึ ตานเจียไม่ได้หยุดเท่านั่น เขาขุดลงไปในลำต้นของมันอย่างช้า ๆ จนกระทั่งเจอกับแกนของมันที่มีความหนาเท่าไข่ไก่ !
นี่คือส่วนที่มีค่ามากที่สุดของต้นสวรรค์กำเนิด ! แกนของมันมีพลังงานบริสุทธิ์ทั้งหมดจากต้นไม้ ถ้าหากกินมันเข้าไปมันพลังงานของมันก็จะถูกดูดซึมอย่างช้า ๆ ไปตามเวลา ! มันส่งผลต่อความเร็วของการฝึกรวมทั้งสามารถรักษาอาการบาดเจ็บที่ซ่อนอยู่ในร่างกายได้ด้วย !
ตานเจียซี วางแกนที่มีความยาว 2 เมตรลงบนพื้นก่อนจะตัดมันออกเป็น 5 ชิ้น โดยความยาวของพวกมันเท่ากันทั้งหมด !
"ดิ๊ง ! สมบัติระดับ 5 แกนต้นเลือดมังกร ! (10 ปีถึงจะมีขนาดเท่า 1 ชุ่น , 100 ปี เท่า 1 ฉื่อ . 1,000 ปีเท่ากับ 2 ฉื่อ , 3.000 ปีเท่ากับ 1 จาง ! [1] เพียงแค่พกมันไว้ตลอดเวลา ร่างกายก็จะแข่งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ หากกลืนผงมันลงไปจะทำให้สมาธิและสติปัญญาเพิ่มขึ้นได้ นอกจากนี้ยังสามารถนำมันมาเผาเป็นธูปเพื่อช่วยในการฝึกฝนได้ด้วยเช่นกัน !) ประสบการณ์ที่ได้รับ : 0 !"
ระบบรายงานทันทีเมื่อเป่ยเฟิงหยิบส่วนหนึ่งของไม้ขึ้นมา
[1] ชุ่น = 3 1/3 เซน
ฉื่อ = 33 1/3 เซน = 10 ชุ่น
จาง = 3 1/3 เมตร = 10 ฉื่อ
