หน้าแรก Amnovel
  • หน้าแรก
  • นิยายทั้งหมด
  • เติมเงิน
  • ติดต่อเรา
ค้นหา
ค้นหาขั้นสูง
เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก
  • หน้าแรก
  • นิยายทั้งหมด
  • เติมเงิน
  • ติดต่อเรา
  • เข้าสู่ระบบ
เข้าสู่ระบบ
Prev
Next

Fishing in the Myriad Heavens - บทที่ 119 มื้ออาหารสำหรับคนรวย

  1. หน้าแรก
  2. Fishing in the Myriad Heavens
  3. บทที่ 119 มื้ออาหารสำหรับคนรวย
Prev
Next

บทที่ 119 มื้ออาหารสำหรับคนรวย

ซองเหวินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ก่อนจะเดินกลับไปที่หลานชายของเขา ในขณะที่พวกเขากำลังเดินผ่านตู้โชว์เขาก็ได้หยุดลง มันมีกำไลที่ประดับไปด้วยไข่มุก 5 เม็ดวางอยู่ในชั้นวางติดกับโซนเครื่องประดับ

ไข่มุกที่อยู่บนกำไลมันมีขนาดใหญ่เท่าไข่นกกระทา หลังจากที่ถูกขัดอย่างดีมันก็มีความเงางามเป็นสีหยกขาวราวกับคริสตัล บนพื้นผิวของมันยังมีลวดลายคล้าย ๆ กับมังกรอีกด้วย !

หลังจากนั้นซองเหวินก็พิจารณาสร้อยนี้ดูอีกครั้งอย่างจริงจัง

"เถ้าแก่ ทำไมต้องปิดบังฉันด้วย ! ทำไมต้องเอาของดีมาซ่อนไว้ด้วย !" ซองเหวินหยุดเดินอย่างฉับพลัน เด็กชายข้าง ๆ เขา ซองฉิงก็รออย่างเงียบ ๆ

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ เซียงเฉินก็สับสนเล็กน้อย 'ของดีอะไรในร้านฉัน ? สิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันมีก็แค่เหยี่ยวแกะสลักเท่านั้น'

เซียงเฉินเดินเข้ามา "ของดีอะไรที่คุณพูดถึงกัน ?"

ซองเหวินไม่ได้ตอบ เขาหยิบกำไลขึ้นมา มันหนักกว่าที่เขาคิดไว้เล็กน้อย ไข่มุกรอบ ๆ มันเรียบเนียนและมีความรู้สึกเย็น ๆ ออกมาเมื่อสัมผัสมัน หลังจากนั้นเขาก็ตรวจสอบกำไลเป็นเวลานานโดยไม่พูดอะไรซักคำ

เซียงเฉินรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย "เป็นไปได้ไหมว่าของดีที่คุณพูดถึงมันคือกำไลนี้ ?"

"100,000 หยวน ! เถ้าแก่จะขายให้ฉันได้ไหมกับราคานี้ ?" ซองเหวินตอบกลับอย่างรวดเร็ว มันทำให้หลานชายและเซียงเฉินรู้สึกตกใจอย่างมาก

'บัดซบ ฉันรู้แล้วว่าทำไมคนในตระกูลถึงชอบใช้จ่ายสิ้นเปลือง ที่แท้มันเป็นเพราะกรรมพันธุ์นี้เอง ! ดูอย่างปู่สิ เขาใช้จ่ายมากกว่าที่ฉันเคยใช้ไปซักอีก !'  ซองฉิงบ่นออกมา

หลังจากพิจารณาดีแล้ว เซียงเฉินก็รู้ได้ทันทีว่ามาตรฐานของชายชรานี้ต้องสูงแน่ ๆ สิ่งที่สามารถดึงดูดสายตาเขาได้มันต้องไม่ธรรมดาแน่นอน "ไข่มุกนี้มันมีอะไรพิเศษ ?"

"ชุดไข่มุกพวกนี้ไม่ใช่ของผมหรอก คุณต้องไปถามเขานู้น" เซียงเฉินชี้ไปที่เป่ยเฟิงที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ

เป่ยเฟิงเมื่อได้ยินชื่อเขา เขาก็เงยหน้าขึ้นมา ตอนนี้เขากำลังถูกลากเข้าไปในวงสนทนาของพวกเขาใช่ไหม ?

เซียงเฉินหยิบกำไลแล้วส่งให้เป่ยเฟิง "เซียวเฟิง กำไลของหลานเสร็จแล้ว ในตอนแรกที่ลุงเห็นรากสีดำนั้นลุงก็ไม่ได้หวังอะไรไว้มากนัก แต่ใครจะรู้ว่าไข่มุกที่ทำจากมันจะสวยมากขนาดนี้ ! ชิ ชิ !" 

ถึงมันจะมองไม่เห็นเมื่ออยู่ในที่มือ แต่เมื่ออยู่ภายใต้แสงอาทิตย์ ไข่มุกมันได้ส่องประกายระยิบระยับออกมา แค่เห็นก็รู้ได้ทันทีว่ามันไม่ใช่ไข่มุกธรรมดา !

เป่ยเฟิงตรวจสอบไข่มุกอย่างจริงจัง เขาเอามือไปสัมผัสมันเล็กน้อย มันเย็นมากและดูเหมือนไม่ได้ทำมาจากไม้เลย มันมีเหมือนกับว่าไข่มุกนี้มันทำมาจากหยกจริง ๆ !

"สหายน้อย ฉันคิดว่านายน่าจะได้ยินคำพูดก่อนหน้านี้ของฉันแล้ว ฉันยินดีจะจ่าย 100,000 หยวนเพื่อมัน นายคิดว่ายังไง ?" ซองเหวินหรี่ตามองแล้วถามออกมา

"โทษทีนะปู่ พอดีว่าฉันชอบกำไลนี้มาก ฉันคงขายให้ไม่ได้หรอก" เป่ยเฟิงไม่แม้แต่จะคิด เขาตอบปฏิเสธทันที หากไม่ใช่ว่าตอนนี้เขามีเงินมากมายแล้ว เขาคงขายมันไปแล้ว

ซองเหวินเขานั้นเป็นขิงแก่ เขารู้ว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่มีความตั้งใจที่จะขายกำไรนี้จริง ๆ ไม่ใช่เพราะว่าเขาต้องการเพิ่มราคาแต่เขาแค่ไม่อยากขายมัน

"สหายน้อย ฉันขอถามหน่อยได้ไหม มันทำมาจากอะไร ?" ซองเหวินส่ายหัวแล้วถามออกมา

"ปู่ไม่รู้ ?" เป่ยเฟิงถามด้วยความประหลาดใจ จากมุมมองของเขาชายชราคนนี้น่าจะมีความเข้าใจในเรื่องไข่มุกทุกชนิด แต่เขากลับบอกว่าไม่รู้ว่าไข่มุกเม็ดนี้ทำมาจากอะไรได้อย่างไร ?

"ฉันไม่รู้ ฉันรู้แค่ว่าไข่มุกเม็ดนี้มันน่าจะทำมาจากไม้บางอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน พวกมันไม่เคยปรากฏขึ้นมาในตลาดเลยด้วยซ้ำ มันมีความหนาแน่นสูงมาก มันเหมือนกับว่าทำมาจากไม้งู !" [ต้นแสลงใจ]

ซองเหวินพูดด้วยความหงุดหงิด เด็กคนนี้ร้ายกาจจริง ๆ ถ้าเขารู้ว่ามันทำมาจากอะไร เขาคงไม่ถามหรอก !

เซียงเฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมา "ใช่แล้ว วิธีการทำไข่มุกนี้มันยากมาก ๆ แต่สามารถพูดได้เลยว่ามันยากกว่าไม้งูอีก …. มันไม่น่าจะใช่นะ แล้วมันคืออะไร ?"

ไม้งูนั่นเป็นไม้ที่รู้กันว่ามีความหนาแน่นมากกว่าไม้ทุกชนิด ถ้าหากไข่มุกนี้มันทำจากวัสดุที่หนากว่าไม้งู มันจะเป็นการค้นพบครั้งใหม่ !

เป่ยเฟิงไม่เข้าใจเกี่ยวกับไม้งูมากนัก "ฉันเจอมันอยู่ใกล้ ๆ หน้าผาภูเขาชิงหลิง ถึงมันจะมีไม้มากแต่ส่วนใหญ่รากที่เหลือมันอยู่ตรงหน้าผานั่น"

ซองเหวินพยักหน้าอย่างช้า ๆ หลังจากคิดเป็นเวลานานดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นมา "สหายน้อย นายพาฉันไปที่ ๆ นายเจอรากนั่นได้หรือเปล่า ? ฉันยินดีจะให้นาย 5,000 หยวนสำหรับค่าเสียเวลา"

เป่ยเฟิงมองเห็นความกระวนกระวายในสายตาของชายชรา เขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ "ปู่คงไม่คิดที่จะขุดมันออกมาจากภูเขาใช่ไหม ?"

"ไม่ มันไม่มีอะไรหรอกน่า" ซองเหวินหัวเราะเบา ๆ ความจริงแล้วก็ไม่ใช่ว่าเขาไม่คิดที่จะทำ แต่หลังจากพิจารณาถึงต้นทุนมหาศาลที่จะขุดมันขึ้นมา เขาก็ติดสินใจยอมแพ้ไป

ซองเหวินเป็นคนที่รักและเก็บสะสมไม้ คอลเลกชันส่วนตัวของเขาเต็มไปด้วยไม้แปลก ๆ ไม่ว่าจะเป็นไม้ธรรมดาหรือไม้หายากจากทั่วทุกมุมโลก เขานั่นสามารถตั้งพิพิธภัณฑ์ไม้ขึ้นมาได้เลย และตอนนี้เขาก็พบไม้ชนิดใหม่แล้ว มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ซองเเหวินจะไม่ตื่นเต้น

เป่ยเฟิงคิดสักพักก่อนจะตอบไป "ยังไงฉันก็ต้องกลับไปทางเดิมอยู่แล้ว มันน่าจะผ่านตรงนั้น ปู่ไปกับฉันได้เลย"

ครึ่งชั่วโมงต่อมา กลุ่มคนก็ได้มาหยุดที่เป่ยเฟิงพบรากไม้ เขาเดินไปข้างหน้าและชี้ไปที่หน้าผาขนาดใหญ่ "นี่เป็นที่สุดท้ายที่ฉันเจอมัน แต่มันน่าแปลก … รากที่เหลือมันหายไปไหน "

งานของเขาคือการนำซองเหวินและซองฉิงมาที่นี่เท่านั้น หลังจากพวกเขาเจอรากแล้วก็ถือว่าหมดธุระของเขา

ทั้งปู่และหลานจ้องตากันไปมาก่อนจะถาม "คงไม่ใช่ว่าเขาหลอกเราใช่ไหม ?"

เมื่อมาถึงบ้านของเขา เป่ยเฟิงก็วางข้าวและของอื่น ๆ ก่อนจะรีบกลับไปที่บ่อน้ำ

"ปลาตัวนี้มันอยู่แบบนี้มาสองวันแล้ว มันน่าจะตายแล้วใช่ไหม ?"

เป่ยเฟิงพึมพำในขณะที่มาถึงบ่อน้ำหลังจากนั้นเขาก็ยกเบ็ดขึ้นมา

ปลาแปลก ๆ ยาวกว่า 2 เมตรค่อย ๆ ลอยขึ้นมาจากบ่อน้ำ และเมื่อมันออกมาจากบ่อมันก็ได้ขยายตัวทันที โชคดีที่เป่ยเฟิงเตรียมตัวไว้ก่อน เขาหนีไปไกลแล้วในขณะที่ปลาค่อย ๆ ขยายตัว

10 เมตร !

20 เมตร !

30 เมตร !

หลังจากมันขยายถึง 30 เมตรมันก็หยุดขยายตัว !

"ดิ๊ง ! สัตว์อสูรระดับ 5 ราชามังกรหิมะหยกดำ ! (สัตว์อสูรที่เกิดจากการวิวัฒนาการทางสายเลือดของมังกรน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของปลามังกรน้ำแข็ง ! มีพลังงานอยู่ในเลือดและเนื้อของสัตว์อสูรตัวนี้มากมาย ! สัตว์อสูรตัวนี้มีชื่อเล่นอีกอย่างว่า "ภูเขาหินจิตวิญญาณ"!)

ประสบการณ์ที่ได้รับ : 32,000 ! ประสบการณ์ที่ต้องการในการก้าวไปสู่ชาวประมงระดับ 3 : 38,000 ! "

"ดิ๊ง ! สัตว์อสูรระดับ 1 ปลามังกรน้ำแข็ง ! (เป็นลูกหลานของราชามังกรหิมะหยกดำ เป็นเผ่าพันธุ์ที่หายากเมื่อเทียบกับเผ่าอื่น ๆ ) ประสบการณ์ที่ได้รับ 300 !"

"ดิ๊ง ! สัตว์อสูรระดับ 1 ปลามังกรน้ำแข็ง …."

ก่อนที่เป่ยเฟิงจะตอบสนองทัน ก็ได้มีเสียงแจ้งเตือนหลายครั้งจนเขาตกใจ "นี่มัน มื้ออาหารสำหรับคนรวย ใช่ไหม ? นี้มันซื้อ 1 แถม 100 ?"

เมื่อถึงข้อความจากระบบหยุดลง ประสบการณ์เพื่อก้าวไปสู่ชาวประมงระดับ 3 ของเขามันเหลือน้อยกว่า 10,000 เท่านั้น !

เมื่อมองไปที่ซากขนาดใหญ่บนลานกว้าง มันทำให้เป่ยเฟิงปวดหัวอย่างมาก ร่างกายขนาดใหญ่นี้มันไม่สามารถยัดเข้าไปในชั้นใต้ดินได้ แล้วเขาจะทำยังไงกับมัน ?

ดูเหมือนว่าเขาจะประเมินพลังของเบ็ดหยกขาวผิดไป ! เบ็ดตกปลาไม้ไผ่สีม่วงมันสามารถลดน้ำหนักได้ 10 เท่า แต่เบ็ดหยกขาวนี้น่าจะลดได้ถึง 100 เท่า ! ไม่อย่างงั้นเขาคงไม่มีทางยกไอ้ตัวใหญ่นี้ขึ้นมาได้ !

เป่ยเฟิงประเมินน้ำหนักของราชามังกรหิมะน้ำแข็ง จากที่เขาดูแล้วมันน่าจะมีน้ำหนักไม่น้อยกว่าแสนจินเลยใช่ไหม ?
 

Prev
Next

ความคิดเห็นสำหรับ "บทที่ 119 มื้ออาหารสำหรับคนรวย"

5 1 โหวต
คุณชอบเรื่องนี้ไหม?
ติดตาม
เข้าสู่ระบบ
แจ้งเตือนของ
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ

เนตรเนรมิต – Tranxending Vision
เนตรเนรมิต – Tranxending Vision
มีนาคม 12, 2022
ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (นิยายแปล) ปลดล๊อคตอนฟรี วันละ 1 ตอน
ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ
กรกฎาคม 6, 2023
เรียกพี่ว่าชาวนาสิ! (异能小神农)
เรียกพี่ว่าชาวนาสิ!
มีนาคม 12, 2022
The Great Mage Returns After 4000 Years
The Great Mage Returns After 4000 Years
มีนาคม 12, 2022
แต่งก่อน…ค่อยอ้อนรัก
แต่งก่อน…ค่อยอ้อนรัก
มีนาคม 12, 2022
01383-astral-apostle
ผู้เผยแพร่วจนะดวงดาว
ตุลาคม 21, 2024
ประวัติการเข้าชม
You don't have anything in histories
หมวดหมู่นิยาย
  • sci-fi (24)
  • Video Games (11)
  • กำลังภายใน (36)
  • จีนกำลังภายใน (1)
  • ดราม่า (3)
  • ตลก (3)
  • นิยายลิขสิทธิ์ (18)
  • นิยายแต่ง (3)
  • ย้อนยุค อนาคต (7)
  • สยองขวัญ (2)
  • เกมส์ออนไลน์ (5)
  • แฟนตาซี (161)

© 2025 Madara Inc. All rights reserved

Premium Chapter

คุณจำเป็นต้องเข้าสู่ระบบก่อน

wpDiscuz