หน้าแรก Amnovel
  • หน้าแรก
  • นิยายทั้งหมด
  • เติมเงิน
  • ติดต่อเรา
ค้นหา
ค้นหาขั้นสูง
เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก
  • หน้าแรก
  • นิยายทั้งหมด
  • เติมเงิน
  • ติดต่อเรา
  • เข้าสู่ระบบ
เข้าสู่ระบบ
Prev
Next

Fishing in the Myriad Heavens - บทที่ 6 ผู้ชายที่รวยที่สุดในชิงเฉิง หวังเจียน !

  1. หน้าแรก
  2. Fishing in the Myriad Heavens
  3. บทที่ 6 ผู้ชายที่รวยที่สุดในชิงเฉิง หวังเจียน !
Prev
Next

บทที่ 6 ผู้ชายที่รวยที่สุดในชิงเฉิง หวังเจียน !

"บอสหวัง จะไปไหนครับ !"

เด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้ง 2 คนรีบเดินตามชายวัยกลางคนไป สิ่งที่เขาเห็นคือเจ้านายของเขากำลังแทรกตัวเข้าไปในผู้คนที่แออัดอยู่ตรงมุมนั่น

"ปลาไหลลายเลือด ! ถ้ามันเป็นความจริง การมาครั้งนี้จะไม่สูญเปล่า !" หวังเจียนพึมพำด้วยความคาดหวัง เขาไม่ได้คาดหวังอะไรมากสำหรับปลาหายากอย่างปลาไหลลายเลือด

คนหนุ่มสาวทั้งสองคนได้แต่มองอย่างไม่สบายใจ หรือมันจะมีค่ามากกว่าทอง .. แล้วปลาไหลพวกนี้มันมีดีอะไรกัน ?

หนึ่งจะต้องเข้าใจว่าไม่มีอะไรที่สามารถดึงดูดสายตาของเจ้านายเขาได้ นอกจากนี้เมื่อเจ้านายของเขาได้ยินคำว่า "ปลาไหลลายเลือด" เขากลับกลายเป็นตื่นเต้นมาก นี้เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจ

อย่างไงก็ตามหลังจากที่กำลังดูเจ้านายของเขาไม่สามารถเข้าไปแทรกตัวข้างในได้ มันทำให้พวกเขาถึงกับมึนงง จึงต้องรีบเข้ามาช่วยเจ้านายเข้าไป

"จี๊ ทุกคน อย่าไปฟังพวกมัน ใครจะรู้นี้อาจจะเป็นแผนการของพวกมันก็เป็นได้ ไอ้เด็กนี้มันคิดจะโก่งราคา ทุกท่านไม่คิดแบบนั้นหรือ !" ไขมันใหญ่เริมตะโกนด้วยความกังวล เขาเริ่มคิดว่าไอ้ปลาไหลตัวนี้มันมีค่ามากกว่าทองจริงงั้นรึ

"ใช่ ๆ พวกแกอย่ามาหลอกพวกเราซะให้ยาก จะมีปลาไหลที่ไหนแพงขนาดนี้ นอกจากพวกแกตั้งใจจะโกงพวกเรา !" ชายคนหนึ่งตะโกนออกมาราวกับว่าเขารู้จักปลาไหลลายเลือดเป็นอย่างดี

โดยการกระทำของทั้งสองคน ทำให้ฝูงชนเริ่มกลับมามีสติกันอีกครั้ง

ใช่ ทุกวันนี้คนเราจะทำเพื่อประโยชน์ของตัวเอง พวกมันต้องเป็นนักต้มตุ๋นมาหลอกพวกเขาแน่ ๆ

"ขอโทษด้วย ขอทางหน่อย ขอผ่านหน่อย" 

มีเสียงดังออกมาจากด้านหลังฝูงชน มีชายและหญิงกำลังทำทางเพื่อให้หวังเจียนเดินเข้ามา ในที่สุดพวกเขาก็โผล่ออกมาอยู่ข้างหน้าฝูงชนได้แล้ว

ทันทีที่หวังเจียนมองเห็นปลาไหลสีเลือด ราวกับเขาถูกมัดด้วยเวทมนย์ เขาไม่สามารถขยับเขยือนไปไหนได้เลย

"มันเป็นปลาไหลลายเลือดจริง ๆ ไม่ผิดแน่ ใครจะไปคิดว่าพวกมันยังไม่สูญพันธุ์กัน" หวังเจียนพึมพำกับตัวเองด้วยความประหลาดใจ

ปลาไหลลายเลือดนั่นจะมีจุดสังเกตุที่ใครก็ตามที่เคยเห็นมันจะรู้ได้ทันที

"น้องชาย นายขายปลาไหลตัวนี้ 50,000 หยวนใช่ไหม นายจะเอาเงินสดหรือโอนผ่านธนาคารดีละ ?" เมื่อหวังเจียนมองปลาไหลอีกครั้ง เขาจึงตั้งใจถามกับชายหนุ่มคนที่เล่นเกมโดยไม่สนความวุ่นวายหรือคำพูดของคนรอบข้างเลย

"คุณต้องการซื้อมันใช่ไหม" เป่ยเฟิงกดปุ่มหยุด แล้วเงยหน้าขึ้นมาถาม

เขาสามารถบอกนิสัยชายคนนี้ได้จากในดวงตาของเขา เขาดูเหมือนคนที่อดีตผ่านมาโชกโชน ทั้งกลิ่นอายของชนชั้นสูงและท่าทางการกระทำของเขา

'คน ๆ นี้ต้องเป็นข้าราชการระดับสูงหรือไม่ก็เป็นหัวหน้าใหญ่ของบางบริษัท !' เป่ยเฟิงพิจารณาและตัดสินใจอย่างเงียบ ๆ

"แน่นอนปกติปลาไหลลายเลือดมันหายากอย่างมาก ฉันไม่คิดจะปล่อยมันไปหรอกนะ ไม่งั้นมันจะเป็นสิ่งที่ฉันเสียใจที่สุดในชีวิตของฉัน ! " หวังเจียนตอบด้วยรอยยิ้ม

ทันใดนั้นฝูงชนโดนรอบก็เกิดความสับสนขึ้นทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่สองคนนี้คุยกัน

"นี้เป็นเรื่องจริง ? 50,000 หยวน เพื่อปลาไหล มันคือ 50,000 หยวน ไม่ใข่ 50 หยวน !" เสียงผู้ชายที่ตะโกนด้วยความตกใจดังออกมาอย่างเห็นได้ชัด

"โอ้พ่อคนรวย ได้โปรดรับเลี้ยงฉันด้วย ฉันพร้อมจะอุ่นเตียงให้คุณ" อีกเสียงเป็นเสียงของหญิงสาวผู้หนึ่งที่ดังขึ้นมาโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

"นี้พวกแกต้องนัดกันมาแน่ ๆ มันไม่ถูกต้อง พวกแกคิดจะหลอกเราแน่ ๆ !" หลินปิงไม่สามารถรับความจริงนี้ได้จึงตะโกนออกมา

"ฮึ้มม ฉัน หวังเจียน ฉันเป็นคนที่ไม่คิดจะทำอะไรต่ำช้าแบบนั่นแน่นอน !"

เมื่อผู้คนได้ยินชื่อของเขา ทันใดนั่นความคึกคักที่เคยเป็นก็ได้เงียบลง กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากหวังเจี้ยนทำให้ผู้คนหนาวถึงกระดูก นี้คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคน ๆ หนึ่งเมื่อคน ๆ นั้นอยู่เหนือผู้คนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น !

"เคยมีตำนานกล่าวไว้ว่า ทุกการเคลื่อนไหวของเสือ มันจะแสดงออร่าของราชาออกมา มันช่างน่ากลัวนัก ฉันคิดว่าฉันน่าจะรู้จักมันแล้วว่ามันเป็นยังไงตอนนี้ !" ชายหัวล้านค่อย ๆ ตบหน้าอกของเขาเบา ๆ เห็นได้ชัดว่าเขากลัวเป็นอย่างมากหลังจากที่ได้เห็นการกระทำของหวังเจียน

"เขาเป็นใครกัน ? ทำไมเขาถึงน่ากลัวนัก !" เสียงของอีกคนหนึ่งถาม เสียงนั่นดูเหมือนกำลังสั่นอยู่ด้วยกัน

"โอ้พระเจ้า ฉันเคยเห็นเขาที่เมืองชิงเฉิง เขาดูเหมือนคนในรูปนี้มาก !"

เมื่อได้ยินเสียงฝูงชนอุทานออกมา เริ่มมีคนค้นหาใน Mother Baidu[3] ทันทีที่มีการพูดถึงคนชื่อหวังเจียน ทุกคนดึงโทรศัพท์ออกมาและใส่ชื่อค้นหาทันที และเมื่อพวกเขาเจอชื่อหวังเจียน แต่ละคนก็ทำหน้าแปลกประหลาดต่างกันออกไป

"ขอฉันดูหน่อย บัดซบ นี้มันตัวจริง" ทันทีที่มีคนนำรูปถ่ายจากในภาพมาเปรียบเทียบกับคนตรงหน้า ทำให้ทุกคนหายสงสัยทุกอย่างเกี่ยวกับคน ๆ นี้ทันที

"ดูเหมือนว่าปลาไหลลายเลือดตัวนี้จะเป็นสมบัติจริง ๆ แม้แต่ประธานใหญ่ก็ไม่สามารถทนกับความยั่วยวนของมันได้ !"

ณ จุดนี้ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันถึง 180 องศา

เป่ยเฟิงไม่ได้กังวัลกับเสียงพูดคุยของผู้คนแม้แต่น้อย อย่าลืมว่าสุดท้ายสิ่งที่พวกเขาคุยกันก็ไม่พ้นเรื่องปลาไหลของเขาอยู่ดี !

"ขาย ! โอนเงินเข้าบัญชีของฉันได้เลย" ถึงแม้เป่ยเฟิงจะไม่สนใจเกี่ยวกับรอบข้าง แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้ยินเสียงที่เขาคุยกัน แต่ถึงจะเป็นแบบนั่นเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนวิธีคุยกับหวังเจียน เพราะโดยธรรมชาติแล้วเขาไม่ใช่คนที่ชอบดูถูกหรือประจบประแจงคนเพียงเพราะความต่างชั้น

เมื่อหวังเจียนเห็นท่าทางใจเย็นของเป่ยเฟิงทำให้เขาเริ่มชอบไอ้หนุ่มนี้แล้วสิ เด็กน้อยคนนี้ไม่อ่อนน้อมถ่อมจนเกินไป และไม่หยิ่งเกินไป อีกทั้งไม่ได้ใช้ประโยชน์จากสถานะของเขาเพื่อเพิ่มราคานั่นอีก

หลังจากได้หมายเลขบัญชีธนาคารของเป่ยเฟิงแล้วเขาก็จัดการโอนเงินทันที

"ดิ๊งด๊อง! " เสียงเรียกเข้าเพื่อให้รู้ว่ามีข้อความเข้า

เมื่อเป่ยเฟิงมองดูที่โทรศัพท์ของเขา ข้อความ "มีการโอนเงินเข้ามา 100,000 หยวน ในบัญชีของคุณหมายเลข 0815 ยอดเงินปัจจุบัน: 101,800 หยวน"

"นี้มันมากเกินไป" เป่ยเปิงมองที่หวังเจียงแล้วพูดด้วยเสียงสดใสเล็กน้อย

"ไม่เป็นไร 100,000 หยวนนี้สำหรับปลาไหลลายเลือด มันไม่ใช่ว่าจะหาง่าย ๆ หรอกนะ ใครจะไปรู้บางทีนี้อาจเป็นตัวสุดท้ายในโลกที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ได้" หวังเจียงตอบกลับโดยไม่มีท่าทีสนใจเงินพวกนั้นเลย จากนั้นเขาก็ส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยหญิงนำอ่างปลาไหลออกไป

"นี้คือนามบัตรของฉัน ถ้านายเจอปลาไหลลายเลือดอีกให้โทรหาฉันเบอร์นี้"

หวังเจียงยื่นนามบัตรในมือเขาให้กับเป่ยเฟิง

นามบัตรใบนี้มันมีสีขาวทั้งใบ นอกเหนือจากชื่อแล้วยังมีเบอร์โทรติดต่อกลับอยู่ในการ์ด มันไม่มีโลโก้หรือหรืออื่น ๆ ในบัตรเลย มันจึงทำให้บัตรใบนี้ดูเรียบง่ายมาก

เป่ยเฟิงเดาว่านี้น่าจะเป็นเบอร์ส่วนตัวของหวังเจียง เขารับมันด้วยสองมือแล้วยัดลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็ว แล้วค่อยหันมาพยักหน้าให้หวังเจียง [4]

หลังจากนั่นหวังเจียงก็มองไปรอบ ๆ แล้วค่อย ๆ เดินจากไปพร้อมด้วยผู้ช่วยทั้ง 2 คน สำหรับเป่ยเฟิง เขาคิดแค่ว่าบางทีมันคงจะดีกว่านี้ถ้าเขาตั้งราคามันให้แพงกว่านี้

ไม่มีใครรู้เลยว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่หลังจากที่การซื้อขายของหวังเจียงกับเป่ยเฟิงจบลงแล้ว ผู้คนรอบข้างก็เริ่มรู้สึกตัวอีกครั้ง พวกเขาเพิ่งเข้าใจได้ว่าโลกของคนธรรมดากับคนจนมันต่างกันจริง ๆ

100,000 หยวนมันเป็นเงินที่ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถที่จะมีได้ สำหรับพวกเขา พวกเขาจะต้องทำงานอย่างหนักและต่อสู้กัดฟันตลอดทั้งปีเพื่อหาเงินจำนวนมากขนาดนี้ อย่างไงก็ตามใครจะไปคิดว่ามันจะโดนเอาไปซื้อปลาไหลตัวหนึ่ง ที่เขาทำก็เหมือนกับแค่การถุยน้ำลายเท่านั้น ! [5]

แม้ว่าปลาไหลลายเลือดจะเป็นของหายาก แต่จะมีใครในหมู่พวกเขาที่จะยอมจ่ายราคามากขนาดนี้เพื่อซื้อมันกัน ?

ขณะเดียวจะเห็นการแสดงออกทางหน้าของหลินปิงอย่างเห็นได้ชัด บางครั้งก็แดงด้วยความอับอาย บางครั้งก็ซีดขาวเพราะตกใจ มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีหางงอกออกมาจากระหว่างขาด้วยซ้ำ

ขณะเดียวกัน เป่ยเฟิงก็กำลังเก็บข้าวของใส่รถ เพื่อที่จะเดินทางเข้าเมือง [6]

ตอนนี้เป่ยเฟิงเรียกได้ว่ารวยเล็กน้อย เขาพร้อมที่จะไปช้อปปิ้งหรือซื้อของจำเป็นหลายอย่าง ซึ้งของส่วนใหญ่มันมีขายเฉพาะในเมืองเท่านั้น มันจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาต้องไปซื้อพวกมันในเมืองแทนที่จะซื้อที่นี่

เป่ยเฟิงมองออกไปนอกหน้าต่างในขณะที่รถกำลังวิ่งอย่างช้า ๆ ทิวทิศน์ภายนอกหน้าต่างสวยงามอย่างมาก เทือกเขาสูงใหญ่ไปจนเกือบจะถึงขอบฟ้า ถนนดูบิดเบี้ยวเอียงไปมา ดูแล้วแปลกตาดี

มันเป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมงที่เป่ยเฟิงนั่งรถมาถึงในเมือง หลังจากจ่ายค่ารถยี่สิบหยวนแล้วเขาก็ค่อย ๆ มองไปรอบ ๆ เพื่อหาร้านค้าในเมือง

ถึงแม้ที่นี่จะไม่ใหญ่มาก แต่มันก็ไม่ถึงกับบ้านนอกจนเกินไป มีของจำเป็นอย่างหลายรวมทั้งตึกสูงที่กระจายอยู่ทั่วเมือง

อย่างแรกที่เป่ยเฟิงซื้อคือ ทีวี LED จอแบน จากนั้นเขาจึงไปเลือกซื้อตู้เย็นตลอดจนเครื่องปรับอากาศและของใช้อื่น ๆ

จากนั้นเขาใช้เงิน 200 หยวนเพื่อจ้างรถบรรทุกขนาดเล็กนำของพวกนี้ไปส่งที่บ้านเขา และแน่นอนเขาต้องไปด้วยไม่งั้นมันจะไปถึงบ้านเขาได้ยังไงละ ?

นอกจากเขาแล้วยังมีอีกสองคนที่อยู่ในรถคันนี้ด้วยกัน พวกเขามาเพื่อช่วยติดตั้งกระทะโลหะด้วยกัน

กระทะโลหะนี้ไม่ใช่พวกที่ทำอาหารแต่อย่างไร ที่จริงมันคือจานดาวเทียมเพื่อใช้ปรับจูนช่องทีวี สำหรับเป่ยเฟิงที่กลับมาอาศัยอยู่ที่นี่แล้วเขารู้สึกได้ว่าพวกมันไม่มีอะไรเลย ทำให้เขาต้องไปหาซื้อของพวกนี้มาใช้แทนของเก่าที่พังไป

และแน่นอน "กระทะโลหะ" มันเป็นชื่อที่ใช้เรียกจานดาวเทียมพวกนี้ เพราะถ้าดูดี ๆ จากระยะไกลมันจะเหมือนกระทะอย่างมาก …

**************

[1] ใครคือหลินปิง หลินปิงคือไขมันใหญ่หรือคนอ้วนที่เข้ามาด่าตัวเอกในตอนแรกนะครับ
[3] สำหรับที่จีนมันคืออากู๋ดี ๆ นี้เอง
[4] สำหรับประเทศจีนการรับบัตรด้วย 2 มือคือสัญลักษณ์ของความเคารพ
[6] รถในที่นี้คือรถลากนะครับที่ใช้ใส่ของเล็กน้อย ;D

*************

มีเพจแล้วเน้อ เอาไว้ติดตามข่าวสาร+แจ้งคำผิดได้ในเพจเลยงับ หรือสงสัยอะไรก็เข้ามาถามได้เช่นกัน

https://www.facebook.com/Fishing-the-Myriad-Heavens-354050028359720/

Prev
Next

ความคิดเห็นสำหรับ "บทที่ 6 ผู้ชายที่รวยที่สุดในชิงเฉิง หวังเจียน !"

5 1 โหวต
คุณชอบเรื่องนี้ไหม?
ติดตาม
เข้าสู่ระบบ
แจ้งเตือนของ
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ

ฉันเป็นหัวหน้าเผ่าดึกดำบรรพ์
ฉันเป็นหัวหน้าเผ่าดึกดำบรรพ์
กุมภาพันธ์ 17, 2025
ลุงหนวดที่ทรงพลัง
ลุงหนวดที่ทรงพลัง
กรกฎาคม 28, 2022
Global Online Survival เอาชีวิตรอดในโลกออนไลน์
Global Online Survival เอาชีวิตรอดในโลกออนไลน์
มีนาคม 12, 2022
ยุคใหม่ของผู้อัญเชิญ
ยุคใหม่ของผู้อัญเชิญ
มีนาคม 12, 2022
คุณพ่อยอดหมอเทวดา (重生之奶爸医圣)
คุณพ่อยอดหมอเทวดา (重生之奶爸医圣)
มีนาคม 12, 2022
ขยะแห่งตระกูลเคานต์ (Trash of the Count s family)
ขยะแห่งตระกูลเคานต์ (Trash of the Count s family)
พฤษภาคม 20, 2022
ประวัติการเข้าชม
You don't have anything in histories
หมวดหมู่นิยาย
  • sci-fi (24)
  • Video Games (11)
  • กำลังภายใน (36)
  • จีนกำลังภายใน (1)
  • ดราม่า (3)
  • ตลก (3)
  • นิยายลิขสิทธิ์ (18)
  • นิยายแต่ง (3)
  • ย้อนยุค อนาคต (7)
  • สยองขวัญ (2)
  • เกมส์ออนไลน์ (5)
  • แฟนตาซี (161)

© 2025 Madara Inc. All rights reserved

Premium Chapter

คุณจำเป็นต้องเข้าสู่ระบบก่อน

wpDiscuz