" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าเฟิง ยู่หลง ได้รับค่าประสบการณ์ 7,800 แต้ม แต้มคลั่ง 1,800 แต้ม แต้มบาป 50 แต้ม ค่าความชำนาญอักษรรูน 100 ดาว ได้รับเทคนิคดาบเมฆาเหิน ก้าวย่างเหินหาว "
ยี่ เทียนหยุนใช้เท้าเตะเฟิง ยู่หลงจนถึงแก่ความตายได้อย่างสบายๆ ฐานพลังของเฟิง ยู่หลงนั้นช่างอ่อนแอ เตะเขาก็เปรียบเสมือนย่ำมดตัวหนึ่งเพียงเท่านั้น เขาต้องได้รับโทษสูงสุด !!
" จ….. เจ้า ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะฆ่าศิษย์พี่เฟิง !! " เลี่ยว เวิ่นผู้ที่ทรยศคฤหาสน์ต้นกำเนิดเช่นเดียวกัน มองดูยี่ เทียนหยุนด้วยความโกรธ " จ….. เจ้าเจ้ากล้าที่จะต่อต้านอย่างงั้นรึ !! "
แค่เสี้ยววินาที ยี่ เทียนหยุนก็วูบผ่านมาอยู่ตรงหน้าของเลี่ยว เวิ่นแล้ว เขาสะบัดขาเตะออกไป ที่ลำตัวของเลี่ยว เวิ่น เขาจึงตายลงด้วยลูกเตะอันรุนแรงของยี่ เทียนหยุนในทันที
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าเลี่ยว เวิ่นได้รับค่าประสบการณ์ 6,500 แต้ม แต้มคลั่ง 1,500 แต้ม แต้มบาป 20 แต้ม ค่าความชำนาญอักษรรูน 100 แต้ม….. "
" ต้องโทษประหารชีวิต !! "
ภายใต้เท้าข้างนี้ ย่อมไม่มีการยกโทษใดๆ หากคิดลงมือฆ่า ก็ฆ่าเลย จะไม่มีการอ่อนข้อใดๆให้ทั้งสิ้น !!
ด้วยสปีดอันน่าทึ่งนี้ ผู้คนทั้งหมดต่างก็มิอาจที่จะมองเห็นได้ ว่ายี่ เทียนหยุนเคลื่อนไหวยังไง นั่นก็รวมไปถึงผู้อาวุโส ของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ด้วย ความเร็วที่ยี่ เทียนหยุนแสดง มันช่างดูรวดเร็วยิ่งนัก จนแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะเร็วได้ถึงเพียงนี้ หยาง ซิซูที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ที่นี่ด้วยนั้น นัยน์ตาทั้ง 2 ข้างของเธอก็เปล่งประกาย เธอรู้อยู่แล้วว่ายี่ เทียนหยุนนั้นแข็งแร่งเป็นอย่างมาก ดูอย่างในตอนแรกนั่นยังไง ที่เขาสามารถ จะลงมือกำราบ กลุ่มกบฏเหล่านั้น ลงได้อย่างง่ายดาย
" ต้องโทษประหารชีวิต !! "
ยี่ เทียนหยุนยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงมือเลย เขายังคงตลุยเตะกลุ่มศิษย์ผู้ทรยศคฤหาสน์ต้นกำเนิด จนกระเด็นปลิวไปอย่างต่อเนื่อง พวกที่โดนก็ล้วนมีจุดจบอยู่ที่ความตายแทบทั้งสิ้น !! ยี่ เทียนหยุนจะไม่ฆ่าคนตามอำเภอใจ แต่ถ้าหากว่า เมื่อใดที่เขาเริ่มลงมือฆ่าแล้วละก็ มันก็เหมือนกับว่าจะหยุดไม่ได้ซะแล้ว
" ต้องโทษสมควรตาย !! "
" ต้องโทษสมควรตาย !! "
" ต้องโทษสมควรตาย !! "
เท้าที่เตะออกไปนั้น ไม่ได้รู้จักคำว่าผ่อนคลายเลย มีแต่รู้จักคำว่า ตึง ผู้ทรยศคฤหาสน์ต้นกำเนิดเป็นจำนวนมากต่างก็ล้มตายลง โดยที่ไม่มีความยากอะไรให้เห็นแม้แต่นิดเดียวเลย
" พอแค่นั้นแหละ !! " ความโกรธของผู้อาวุโสเสี่ยว เจี๋ยพุ่งทะยาน พลังที่อยู่ในขั้นแก่นวิญญาณก็ระเบิดพลังออกมา บังอาจที่จะฆ่าศิษย์เหล่านี้ต่อหน้าเขา ก็เท่ากับว่าตบหน้าเขาฉาดใหญ่ แล้วจะให้เขาทนดูอยู่ได้ยังไง หากว่าไม่ยื่นมือทำอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว !!
แต่ทว่า….. ยังมิทันที่เขาจะได้ลงมือเลย ยี่ เทียนหยุนก็พุ่งมาอยู่ ด้านหน้าของเขาซะแล้ว พร้อมๆกับขาที่กำลังสวิงเข้าหาตัวของผู้อาวุโสเสี่ยว เจี๋ย " ตั้มม " อาวุโสเสี่ยว เจี๋ยก็กลายเป็นกระเด็น ปลิวไปเช่นเดียวกัน อวัยวะหลักภายในทั้ง 5 ของเขาล้วนแตกออก ยามเมื่อเขาตกลงสู่พื้น เขาก็ตายลงในทันที !!
" หากว่ากล้าที่จะข่มเหงคฤหาสน์ยอดสวรรค์ ก็จะต้องได้รับโทษสถานเดียว เหมือนกันทั้งหมด นั่นก็คือ โทษประหารชีวิต !! " ยี่ เทียนหยุนจ้องมอง ผู้ที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ด้วยสายตาอันเย็นชา " ข้าฟังพวกเจ้าปลิ้นปล้อนกะล่อนตอแหลมาครึ่งค่อนวันแล้ว ทีนี้ก็ถึงคราวล้างบางขยะอย่างพวกเจ้าออกซะบ้างแล้ว หากว่าไม่แล้ว เดี๋ยวคนเขาจะครหานินทาได้ว่า คฤหาสน์ยอดสวรรค์นั้นง่ายต่อการถูกรังแก ?? ศักดิ์ศรีของคฤหาสน์ยอดสวรรค์ของพวกเรา มิอาจที่จะให้ใครมาล่วงละเมิดได้เช่นเดียวกัน !! "
" พูดได้ดี !! ถึงแม้ว่าคฤหาสน์ยอดสวรรค์ของพวกเราจะตกต่ำ แต่ข้าก็รู้สึก เป็นเกียรติอย่างมากที่ได้เป็นศิษย์ของคฤหาสน์ยอดสวรรค์ ข้าเต็มใจที่จะปกป้องศักดิ์ศรีของคฤหาสน์ยอดสวรรค์ !! " หยาง ยู่กล่าวอย่างโมโหขึ้นมาว่า " ทุกๆคนที่อยู่ ณ ที่นี้ เรามาช่วยกันขับไล่พวกมัน ออกไปด้วยกันเถอะ !!"
ภายใต้การปลุกระดมของหยาง ยู่ ศิษย์ของคฤหาสน์ยอดสวรรค์ พลันก็ฮึกเหิม ราวกับคิดว่ากำลังจะเชือดคอไก่ พวกเขาต่างก็โถมกันเข้ามาจากทางด้านข้างทั้ง 2 ฝั่ง หมายที่จะโจมตีพวกเขาทั้งหมดลงในคราวเดียว
ถึงแม้ว่าฐานพลังของเขาจะไม่ได้สูงมากนัก แต่ก็มิได้หมายความว่า พวกเขาจะต่อสู้ไม่ได้
ดวงตาของยี่ เทียนหยุนกลายเป็นเจิดจรัส หากว่าศิษย์เป็นเช่นนี้ คฤหาสน์ก็ยังคงพอมีหวังที่จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้ แต่ถ้าหากว่าพากันทรยศถิ่นฐานต้นกำเนิดของตัวเอง หรือว่าบรรดาศิษย์ภายในต่างก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง หมดหวัง หรือว่าปราศจากจิตใต้สำนึก ที่คิดว่า ตัวเรา จะต้องร่วมพัฒนาไปด้วยกันแล้วละก็ คฤหาสน์ก็จะต้องจบลงอย่างแน่นอน
" เยี่ยม พวกเรามากำจัดพวกมันไปพร้อมๆกันเถอะ !!" ร่างของยี่ เทียนหยุนกลายเป็นวูบลอยไปอย่างรวดเร็ว เขาพุ่งเข้าชาร์จอีกเป้าหมายนึงที่ยังคงเหลืออยู่ นั่นก็คือ ผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ ผู้ที่มีฐานพลังอยู่ในขั้นแก่นวิญญาณที่สูงที่สุดของผู้ที่มาเยือนในครั้งนี้ หลังจากที่กำจัดเขาลงได้ ทุกอย่างก็เป็นอันจบ
" ไอ้เจ้าพวกนี้ กล้าที่จะเป็นศัตรูกับคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ นี่พวกเจ้า พวกเจ้าเบื่อชีวิตกันแล้วอย่างงั้นเรอะ !! " อาวุโสแห่งคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ พูดไปด้วยนัยน์ตาก็มองยี่ เทียนหยุนไปด้วย สีหน้าของเขาในตอนนี้ มันกลายเป็นซีดเผือด อาวุโสคู่หูของตัวเองถูกเตะจนตาย เขาก็รู้ได้ในทันทีเลยว่า ฐานพลังของเด็กหนุ่มคนนี้ ย่อมจะต้องท้าทายสวรรค์เป็นอย่างมาก
" มันไม่ใช่อย่างงั้นหรอก ณ ปัจจุบันเป็นเจ้าต่างหาก ที่เบื่อชีวิตแล้วนะ !! " เท้าของยี่ เทียนหยุนก็เตะเปรี้ยงออกไป ผู้อาวุโสคนนี้ก็ลอยไปยังกับว่าวที่ไร้หางเสือบังคับ และแล้วเขาก็ตายลงอย่างอนาถเช่นเดียวกัน ในทันที
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าผู้อาวุโสของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ ได้รับค่าประสบการณ์ 240,000 แต้ม แต้มคลั่ง 3,200 แต้ม แต้มบาป 50 แต้ม ค่าความชำนาญอักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ 500 ดาว….. "
ในการฆ่าสังหารระดับผู้อาวุโสนั้น แน่นอนว่ายี่ เทียนหยุนก็ย่อมที่จะต้องเปิดโหมดคลั่งรูปแบบประสบการณ์ เขาจะไม่ยอมเสียโอกาสไปอย่างแน่นอน
คนอื่นๆก็มิได้น้อยหน้าเช่นเดียวกัน พวกเขาดึงอาวุธออกมาหมายที่จะฟันไปที่ศิษย์ของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรดาศิษย์ของคฤหาสน์ยอดสวรรค์ ต่างก็มั่นใจในอักขระอักษรรูนที่จารึกอยู่บนอาวุธของตนเอง และพละกำลังความแข็งแกร่งของมันก็เพิ่มขึ้นในทันทีเมื่อถูกใช้งาน แต่ทว่าทางฝั่งของศิษย์คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์นั้น ก็มิได้ด้อยไปกว่ากัน แต่เมื่อผู้อาวุโสของฝ่ายตนต้องมาตกตายลงเช่นนี้ กำลังใจของพวกเขาก็เลยหดหาย กลายเป็นสิ้นหวัง ต่างคน ต่างวิ่งหนีเอาตัวรอด ไฉนเลยที่จะกล้าคิดปฏิวัติอีก
ส่วนหลี่ ฮ่วนที่หอบสังขารของตัวเองมากับเขาด้วยในงานนี้ ก็กลับกลายเป็นหวาดกลัว เขาอุตสาห์พยุงหัวไหล่ตามมา หวังที่จะได้ดูโชว์เด็ดๆ ดีๆ แต่สถานการณ์ ณ ปัจจุบันกลายเป็นกลับตาลปัตร ถึงเขาคิดที่จะวิ่งหนี แต่มันก็ไม่สามารถที่จะทำได้
" ใครก็ได้ ช่วยพาข้าไปด้วย….. หลี่ ฮ่วนพยายามที่จะคืบคลานไป ในขณะที่ตัวเองยังไม่ถูกไล่ล่า " แต่มันก็ยาก เขาบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ นี่จึงทำให้การเคลื่อนไหวของเขา จึงไม่ค่อยที่จะคล่องตัวเท่าใดนัก
" ต้องการที่จะให้ข้าช่วยไหม ?? " ยี่ เทียนหยุนไม่รู้ว่าวาบมาอยู่ตรงหน้าของเขาตั้งแต่เมื่อไร แต่ใบหน้าของเขาที่มองดูหลี่ ฮ่วนนั้น มันดูมีเสน่ห์อย่างชั่วร้าย
" จ….. เจ้า หากว่าเจ้าฆ่าข้า เจ้าคฤหาสน์จะต้องล้างแค้นให้กับพวกเรา….. ครานั้นคฤหาสน์ยอดสวรรค์ของพวกเจ้าจะต้องถูกพิพากษาให้ประสบแก่หายนะ !! นี่พวกเจ้าไม่เพียงแต่จะฆ่านายน้อยเพียงเท่านั้น แต่ยังจะฆ่าผู้คนของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ลงไปเป็นจำนวนมากอีกด้วย….. ถึงแม้ว่าข้าจะตาย แต่คฤหาสน์ยอดสวรรค์ของพวกเจ้าก็จะต้องกลายเป็นถูกฝังไปพร้อมกับข้า !! " ถึงจะรู้สึกสิ้นหวัง รู้ว่าชะตาชีวิตของตัวเองคงจะไม่รอดแน่แล้ว ร้องขอชีวิตไปก็คงจะไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้น สู้สาปแช่งไปยังซะจะดีกว่า
" ใช่ แต่ข้าคงจะต้องขอแสดงความเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ไอ้ที่จะถูกฝังไปพร้อมๆกับเจ้านะ จะไม่ใช่คฤหาสน์ยอดสวรรค์ของพวกเราหรอก แต่จะเป็นเจ้าคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ของพวกเจ้าต่างหากยังไงละ !! " ยี่ เทียนหยุนยิ้มอย่างเย็นชา เขาถอดหน้ากากแปลงเปลี่ยน 100 หน้าออกมา พลันก็เปิดเผยใบหน้าที่คุ้นเคยให้กับหลี่ ฮวนได้รับรู้
หลังจากที่หลี่ ฮ่วนได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของยี่ เทียนหยุนอย่างชัดเจน สีหน้าของเขาก็กลายเป็นซีดขาว จ้องมองหน้าของยี่ เทียนหยุนด้วยอาการที่สั่นเทิ้มพลางพูดว่า " นี่มันเกิดผิดพลาดอะไรขึ้นมา จะเป็นเจ้าไปได้อย่างไร ?? "
ยี่ เทียนหยุนกลับมาเป็นสวมหน้ากาก เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า " แน่นอนว่าย่อมที่จะต้องเป็นข้า วางใจเถอะเจ้าคฤหาสน์ของเจ้านั้นตายแล้ว เจ้าจะได้ตายได้อย่างสบายใจซะที "
คำพูดเพิ่งจะจบลง หลี่ ฮ่วนก็จำต้องกระเด็นไปด้วยเท้าของยี่ เทียนหยุน " เปรี้ยง "
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าหลี่ ฮ่วน ได้รับค่าประสบการณ์….. "
และแล้วบุคคลทั้งหมดของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ก็ถูกกำจัดลงจนหมดสิ้น นี่จึงไม่เหลือพยานผู้รู้เห็น ที่มีชีวิตอยู่อีกต่อไป นี่เป็นการเริ่มต้นที่เหี้ยมโหดเป็นอย่างมาก แต่บรรดาศิษย์ของคฤหาสน์ยอดสวรรค์ที่เหลืออยู่ หลังจากการต่อสู้อยู่ในครั้งนี้ สีหน้าของพวกเขานั้นก็ดูไม่น่ามองซักเท่าใดนัก นั่นก็เพราะพวกเขายังไม่เคยที่จะได้ฆ่าใครเลยซักครั้งในชีวิต นี่ก็เปรียบเสมือนการฆาตกรรมครั้งแรกของใครบางคน
แต่ถ้าหากว่าพวกเขาไม่ทำอย่างนั้น พวกเขาก็จะต้องถูกฆ่าตายจากฝ่ายตรงข้าม ยังไงๆพวกเขาก็ไม่มีทางเลือก !!
" ที่นี่ข้าจะมอบหมายให้พวกเจ้าทำความสะอาดกัน ข้าจะขอตัวจากไปเพื่อทำธุระก่อนเป็นการชั่วคราว " สายตาของยี่ เทียนหยุนกลายเป็นดูวูบวาบ
" ท่านผู้มีพระคุณ ท่านจะไปที่ไหนอย่างงั้นหรือ ??" หยาง ซิซูรีบตะโกนถามอย่างเร่งรีบ
" ข้าจะไปสะสางปัญหาบางอย่าง ณ บางสถานที่ พวกมันได้ดำรงอยู่ มาเป็นระยะเวลาที่นานมากแล้ว แต่ ณ ตอนนี้ ดูเหมือนว่า มันไม่สมควรที่จะมีสิ่งนี้ อยู่อีกต่อไปแล้ว " ซึ่งสถานที่ที่ยี่ เทียนหยุนพูดถึงและต้องการจะไปนั้น ก็เดาได้ไม่ยากเลยว่า ที่แห่งนั้นก็คือ คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ !!
ยี่ เทียนหยุนคิดว่า นี่เป็นปัญหาสุดท้ายแล้ว และ ณ ตอนนี้ มันก็ดูเหมือนว่า คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์จะเน่าไปถึงกระดูกข้างใน ก็ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว คฤหาสน์อีกษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ ก็ไม่สมควรที่จะได้ดำรงอยู่อีกต่อไปแล้ว นี่จึงเป็นสาเหตุที่ยี่ เทียนหยุนจะต้องออกโรง เพื่อกำจัดพวกเขาลง ให้สิ้นซากโดยสมบูรณ์
หลังจากที่เขาออกมา หยาง ยู่ก็ตบไปที่ไหล่ของพี่สาว ตัวเองเบาๆพลางพูดว่า " พี่สาว คนอื่นๆเขาก็เดินกันไปหมดแล้ว ทำไมท่านยังคงมองดูอะไรอยู่ที่นี่กันอีกเล่า ?? ข้าไม่สงสัยเลยว่าทำไมตัวท่าน ถึงไม่เหลียวแล ชายตามอง ผู้ชายคนอื่นเลย นั่นก็เพราะว่าท่านชอบเขาอย่างงั้นหรือ ?? ซึ่งอันที่จริง….. หากจะคิดไปแล้ว ข้านั้นคิดว่าบอสก็ดีเหมือนกันนะ "
" ไสหัวของเจ้าไปซะ !! " สายตาของหยาง ซิซูก็จ้องมองหยาง ยู่อย่างเย็นชา " ก็ในเมื่อเจ้าคิดว่าบอสของตัวเองดี งั้นเจ้าก็ไปแต่งงานกับเขาซะสิ !! "
" ข้าก็เคยคิดเหมือนกันนะ แต่น่าเสียดายที่ตัวข้ามิใช่ผู้หญิง !! " หยาง ยู่ก็ยังอุตสาห์สู้รับมุก !!
