ร่างของเสียน เฝิงก็ค่อยๆร่วงลงมา จริงๆแล้วเหตุการณ์นี้บรรดาผู้คนต่างก็พยามยามที่จะหาช่องทางดู เกิดมาในชีวิต พวกเขายังไม่เคยเห็นใครเลยที่จะโชคร้าย กระทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีกขนาดนี้มาก่อน สุดท้ายยังมาโดนดาบแทงอีก ยิ่งดูไม่จืดกันเข้าไปใหญ่
สีหน้าของหนาน เฟิงหยุนก็กลายเป็นเปลี่ยนสี นี่เป็นอาวุธของเขา หากว่าเกิดตรวจสอบสืบสาวราวเรื่องขึ้นมา ไม่รู้ว่าตัวเขาจะโดนหางเลขไปด้วยหรือเปล่า ตัวเองก็ดันไปจูบกับเสียน เฝิงเข้าให้อีก นี่นับว่าเป็นช่วงเวลาที่สุดแสนจะลำบากกล้ำกลืนฝืนทนซะจริงๆ !!
เหล่าบรรดาผู้คนต่างก็มุงดูกันเข้ามา พวกเขาหวังที่จะช่วยพยุง แต่พอคิดอีกที ก็ยังไม่กล้า เพราะหากว่าเกิดอะไรขึ้นมา แล้วพวกเขาจะทำยังไงกันละทีนี้ ??
ชีวิตของเสียน เฝิงนั้นมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง หลังจากที่หอบหายใจอย่างจงหนักมาซักพัก การโคจรพลังของเขาก็เป็นผล เลือดตรงบริเวณหลังอันเกิดจากดาบยาวก็เริ่มที่จะหยุดไหล รอยเลือดนั้นปรากฏเป็นวง ความลึกที่ปักเข้ามาของมัน ชวนให้อ้าปากเหวอได้เลย เสียน เฝิงอัดยาอายุรเวทที่มีสรรพคุณสมานแผลไปหลายต่อหลายเม็ด ใครได้เห็นบาดแผลของเสียน เฝิง ก็จะต้องตกตะลึง เขาสามารถที่จะห้ามบาดแผลได้ นี่ก็นับว่าโชคดีแล้ว หากว่าเป็นใครบางคน โดนแบบนี้เข้าไป ร่างกายของเขาก็คงจะไม่ทนทรหดเหมือนกับร่างของเสียน เฝิงเป็นแน่ แค่ดาบปักลงไปยังไม่ถึงครึ่ง เขาก็จะต้องตายแล้วอย่างแน่นอน
ถึงจะเจออย่างนี้เข้าไป แต่เสียน เฝิงก็ยังดูไม่แยแส เขายังคงนั่งโคจรพลังวัตร เยียวยารักษาอาการบาดเจ็บของตัวเองอยู่กับที่ต่อไป และแล้วเขาก็ส่งสายตาออกไป มองสำรวจรอบๆบริเวณ เพื่อที่จะดูว่า มันจะมีอะไรที่ก่อให้เกิดอันตรายอยู่อีกหรือเปล่า หากว่าเกิดพลาดพลั้งดังเช่นที่ผ่านมา ก็อาจจะเดือดร้อนซ้ำซ้อนขึ้นมาอีก ก็เป็นได้
" ตึง!! ผลกระทบจากเม็ดยาโอสถเทพแห่งความโชคร้ายหมดลงแล้ว !! "
ณ ขณะนี้วงแหวนรัศมีที่ปกคลุมตัวของเสียน เฝิงก็หายไป นอกจากยี่ เทียนหยุนแล้ว ผู้อื่นมิสามารถที่จะมองเห็นสิ่งนี้ได้
" ช่างน่าสงสารอะไรเช่นนี้ มีระยะเวลาเพียงแค่ 5 นาที มิฉะนั้นแล้ว เขาจะต้องถูกเล่นงานจนปางตายอย่างแน่นอน….. "
ภายในระยะเวลาสั้นๆเพียงแค่ 5 นาที เสียน เฝิงยังเป็นถึงขนาดนี้ได้ หากว่ายืดระยะเวลาออกไป เป็นซัก 10 นาที หรือ 15 นาที เขาคงจะเหลือเพียงแค่ลมหายใจเดียว นี่เป็นหลักการที่แตกต่างจากความโชคดีอย่างสิ้นเชิง ต่อให้เขายืนอยู่กับที่ ก็จะต้องมีใครซักคน ที่จะต้องเข้ามาชนเขาอย่างแน่นอน
เอฟเฟคไม่มีแล้ว ถ้าอยากจะให้มีต่อก็ต้องซื้อเพียงเท่านั้น เม็ดยาโอสถเทพแห่งความโชคร้ายตัวนี้ เป็นสินค้าที่วางขายอยู่ในช้อป แต่ราคาของมันก็มิใช่ว่าจะถูกๆ ราคาจำหน่ายของมันอยู่ที่ 100,000 แต้มคลั่ง ถึงแม้ว่ามันจะส่งผลให้ศัตรูประสบพบเจอแต่เรื่องร้ายๆ แต่ยี่ เทียนหยุนก็รู้สึกว่า เอฟเฟคของมันยังอยู่ในวงจำกัด ดูแล้วมันยังไม่สุด ชีวิตของผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขั้นเปลี่ยนกายานั้นทนทรหดเป็นอย่างมาก ทำได้ขนาดนี้ก็นับได้ว่า ดีมากแล้ว
หลักๆเลยก็คือว่า สภาพแวดล้อมของที่นี่มันค่อนข้างที่จะจำกัด หากว่าใช้ในดินแดนที่อันตรายเป็นอย่างมากแล้วละก็ นั่นก็ที่อาจที่จะหวังผลถึงชีวิตได้ แต่ ณ สถานที่แห่งนี้ มันค่อนข้างที่จะธรรมดา ทำให้เกิดบาดแผลได้นี่ ก็เก่งมากแล้ว แต่ถ้าหากจะหวังผลถึงชีวิต มันก็คงที่จะยาก
แต่ทว่า….. หากว่าต้องการชีวิตของเสียน เฝิงจริงๆแล้วละก็ ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้เม็ดยาโอสถเทพแห่งความโชคร้ายหรอก ยี่ เทียนหยุนนี่แหละที่จะลงมือเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากเขาเป็นการส่วนตัวเองเอง !!
" อันที่จริงหากจะว่าไปแล้ว ผลลัพธ์ที่ได้ของเม็ดยาตัวนี้ก็นับได้ว่าร้ายแรงสาหัสเอาเรื่องอยู่ วันไหนก็ค่อยหาซื้อมาลองใช้ดูอีกซักครั้ง เจ้ายาตัวนี้สามารถที่จะก่อให้เกิดความโชคร้ายบางอย่างขึ้นมาได้ อย่างไม่รู้จักจบ หากว่าต่อไป เห็นใครขวางหูขวางตา เห็นแล้วเกิดไม่สบอารมณ์ขึ้นมา ก็ปล่อยใส่มันซะเลย " เป็นเวลาที่นานมากแล้ว ที่ยี่ เทียนหยุนเก็บยาตัวนี้เอาไว้ เขาหลงคิดว่าประสิทธิภาพของมันนั้น จะดาษๆ ธรรมดาทั่วไป ณ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะคิดผิดซะแล้ว ผลกระทบของมันนี่นับได้เลยว่าฉกาจฉกรรจ์พอตัว !!
จนสามารถที่จะพูดได้เลยว่า มันช่างอัด-สะ-จอ-รอ-หัน-การันต์-ยอ ซะจริงๆ วันไหนหากไม่ชอบขี้หน้าใครขึ้นมา ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องออกโรงเองเลย เพียงแค่ปล่อยเม็ดยาตัวนี้ออกไป ก็สามารถที่จะเล่นงานศัตรูได้เหมือนกัน
ณ ตอนนี้บรรยากาศอันอึ้มครึ้มก็ปกคลุมไปทั่ว ทั้งบริเวณ รอบๆสถานที่จัดงาน มีบ้างที่อาจจะดูตลกขบขัน หรือว่าเต็มไปด้วยความอึดอัด นี่….. จึงทำให้ผู้คนที่มาร่วมงานเลี้ยงรับรองในคืนหัวค่ำของเย็นวันนี้ ต่างก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรจะต้องทำตัวยังไงถูก ควรที่จะพูดจาอะไรออกมาดี พวกเขามองไปที่เสียน เฝิง อยากที่จะยิ้ม แต่ก็ไม่กล้าที่จะยิ้ม นี่ตัวเขาช่างดูโชคร้ายอะไรอย่างนี้
และแล้วเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เสียน เฝิงก็สามารถที่จะบรรเทาอาการบาดเจ็บของตัวเองลงได้ถึงครึ่งแล้ว อย่างน้อยเลือดก็หยุดไหลแล้ว หากว่าพักผ่อนอีกซักหน่อย อาการของเขาก็คง ที่จะดีขึ้น
และแล้วเขาก็ยันตัวขึ้นมา ออกเดินไปข้างหน้าเล็กน้อยเพียง 2 – 3 ก้าว แต่ครั้งนี้ไม่ยักกะลื่นไถล ไม่ได้สะดุดจนล้มคะมำ ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ที่จะเข้ามาโจมตีทำร้ายเขา จากนั้นเขาก็ใช้เวลาเพียงชั่วลมหายใจ มองดูเหล่าผู้คนที่รายล้อม นี่มันทำให้เขาช่างอึดอัดใจซะเหลือเกิน " เรื่องราวในวันนี้ ห้ามที่จะแพร่งพรายออกไปอย่างเด็ดขาด !! "
" ทราบแล้ว ลอร์ดเสียน !! " ใครบางคนก็สนองรับในทันที แต่สำหรับบางคนที่ไม่ได้พูดอะไร นี่จึงยังไม่ชัดเจน แต่ถึงอย่างไรก็คงจะต้องรับปากไปก่อน
" วันนี้พอแค่นี้ ข้าจะขอพักผ่อนเป็นการชั่วคราว เอาเป็นว่า อีกหลายวันข้างหน้า ข้าจะออกแถลงการณ์ ให้ฟังอีกครั้งหนึ่ง !! " เสียน เฝิงยังคงพูดต่ออีกว่า " พวกท่านพักอาศัยอยู่ในพระราชวังหลวงแห่งนี้ไปก่อน จักรวรรดิใต้พิภพของพวกเราจะให้การต้อนรับทุกคนอย่างอบอุ่น เป็นอย่างดี !! "
บุคลิกที่หยิ่งยะโส วางกล้ามดูไม่หลงเหลือเลย ณ ตอนนี้ ณ วินาทีนี้สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ การเอาอกเอาใจเอ็นเตอร์เทนบรรดาแขกผู้มาเยือนทั้งหลายเหล่านี้ ให้รู้สึกดี นั่นก็เพื่อปิดปากพวกเขา ไม่ให้ปล่าวประกาศบางสิ่งบางอย่างออกไป จริงๆแล้วเสียน เฝิงก็ไม่รู้ว่าจะต้องพูดอย่างไร พูดอะไรออกมาดี จึงให้พวกเขาพักอาศัยอยู่ที่นี่ไปพลางๆก่อนเป็นการชั่วคราว
" ท่าน แล้วอาวุธนี่ละ….. " การ์ดคนหนึ่งชี้ไปที่อาวุธ ที่หนาน เฟิงหยุนเป็นคนส่งมาให้ ที่ด้านบนของอาวุธ ยังมีรอยคราบเลือดของเสียน เฝิงเปรอะอยู่
" บรรดาพวกเจ้า หากว่าใครต้องการก็เอาไป ต่อไปอย่านำมันมาให้ข้า เห็นอีก หาไม่แล้วข้าจะเขวี้ยงมันทิ้งซะ เห็นแล้วมันชวนให้กวนใจ !! " พูดแล้วเขาก็สะบัดมือออกไป เดินตรงไปยังพระราชพระวัง ส่วนอาวุธของหนาน เฟิงหยุนนั้น แม้แต่หางตาเขายังไม่อยากที่จะชายตามองมันเลย เสียน เฝิงคิดว่ามันคือ ดาวอับโชค ยามเดินเขาก็ต้องคอยระแวง ไม่รู้ว่าจะไปชนเข้ากับใครอีก มองใต้เท้าบ้าง ด้านข้างบ้าง ว่ามีอะไรที่ต้องสงสัยหรือเปล่า เขาระแวงอย่างต่อเนื่อง เสียน เฝิงในตอนนี้แตกต่างจากในยามปกติถึง 100 เท่า นี่ทำให้เขาอยากที่จะอยู่สันโดษตัวคนเดียว เพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์อย่างที่ผ่านมาอีก
" ขอบคุณมากครับท่าน !! " การ์ดคนนั้นรีบหยิบมันขึ้นมาอย่างรวดเร็ว นี่เป็นระดับสุดยอดอาวุธ แล้วพวกเขาจะพลาดได้ยังไง เช็คคราบเลือดที่อยู่ด้านบนออกเล็กน้อย มันก็ใช้ได้แล้ว เขาจะไม่ปล่อยมันให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด
เสียน เฝิงคิดว่ามันคือ ดาวอับโชค แต่พวกการ์ดไม่คิดอย่างงั้น
" เรียนท่านทั้งหลาย ข้าได้ทำการจัดแจงเตรียมห้องพักไว้ให้กับพวกท่านแล้ว ตามข้ามา " การ์ดก็เข้ามาที่นี่ เพื่อที่จะนำทางพวกเขาไปยังห้องหับที่ได้จัดเตรียมเอาไว้ ให้กับพวกเขา
แต่ก่อนที่จะจากไป หนาน เฟิงหยุนก็ได้หันหน้าของเขา มายังยี่ เทียนหยุน ไอสังหารนั้นพาดผ่านนัยน์ตาทั้ง 2 ข้างของเขาอย่างรวดเร็วและแผ่วเบา จากนั้นเขาก็เดินจากไป ยังห้องพักอาศัยที่การ์ดได้จัดเตรียมเอาไว้
ยี่ เทียนหยุนเองก็เดินตามการ์ดมายังห้องหับของตัวเองเช่นเดียวกัน แต่….. มันชัดเจนว่ามิใช่ VIP Room แต่มันเป็นห้องของคนใช้ !! อนึ่ง นอกเหนือไปจากคฤหาสน์ยอดสวรรค์แล้ว ห้องหับอื่นๆของบรรดากลุ่มอิทธิพล ก็ล้วนถูกจัดแจงให้อยู่ภายในห้อง VIP มีเพียงแต่พวกเขาเท่านั้นที่มันไม่ใช่ !!
นี่ถึงกับทำให้มู่ เซียนเอ๋อร์ระเบิดอารมณ์อย่างหัวเสียออกมาในทันที " ท่านปู่ พวกเขาทำอย่างงี้กับพวกเราได้ยังไง นี่ทำให้เห็นถึงความแตกต่างได้อย่างชัดเจนเลยว่า พวกเขาอาฆาตพวกเราอยู่ จัดห้องคนรับใช้ให้กับเรา ดูแตกต่างซะขนาดนี้ นี่มันช่างหยาบคายจนเกินไปแล้ว !! " จัดห้องคนรับใช้ให้ ยังไม่พอ นี่ยังจะให้ห้องเดียวอีก ก่อนหน้านี้พวกเราก็ได้มอบอุปกรณ์จิตวิญญาณระดับสูงให้เป็นของขวัญไป นี่ทำกับพวกเราถึงขนาดนี้เลยยังงั้นเรอะ ด้านนอกก็ไม่รู้ว่ามีห้อง VIP รายล้อมเท่าไรต่อเท่าไร !! "
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะนั่งบ่มเพาะพลังได้ โดยที่ไม่ต้องนอน แต่ถึงกับจัดห้องแบบนี้ให้ แล้วจะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไร
มิเพียงแต่มู่ เซียนเอ๋อร์เท่านั้นที่หงุดหงิด แต่ผู้อาวุโสใหญ่เอง ก็มีสีหน้าที่ไม่ชวนมอง ซักเท่าใดนักเหมือนกัน มันมิใช่แค่เรื่องห้องที่เป็นแบบนี้ แต่มันยังมีการวางกล้ามเหมือนจะขู่พวกเขาเป็นนัยๆโดยเฉพาะ !!
" ความตั้งใจในการจัดงานเลี้ยงนี้ขึ้นมา ย่อมมิใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน พวกเขาดูเหมือนจะข่มขู่พวกเรา คฤหาสน์ยอดสวรรค์ของพวกเรานั้นต่ำที่สุด แน่นอนว่าการปฏิบัติต่อพวกเราก็ย่อม ที่จะต้องไม่โสภานัก " ผู้อาวุโสใหญ่ทอดถอนหายใจ นี่ย่อมจะอยู่ในความคาดการณ์ของเขา
" พวกเราได้ฆ่าพวกมันไปตั้งหลายคน มันก็เลยคิดที่จะสร้างปัญหาให้กับพวกเรา " ยี่ เทียนหยุนพูดออกมาอย่างมิได้ใส่ใจต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากนัก " นี่คงประมาณได้ว่า พวกมันคงจะเฝ้าสังเกตสถานการณ์ของพวกเรา กระทั่งส่งคนออกติดตามตรวจสอบสถานการณ์ของทางฝั่งคฤหาสน์ยอดสวรรค์ ต้องการที่จะรู้ว่า อันที่จริงแล้ว ผู้ช่วยของพวกเราเป็นใครกันแน่ "
" ถ้าอย่างนั้น แล้วตัวแทนเจ้าคฤหาสน์เหอละ….. " สีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่ถึงกลับเปลี่ยนสี
" ไม่เป็นไร พวกมันคงจะยังไม่ลงมือหรอก หากว่าพวกมันคิดที่จะเริ่ม มันก็คงจะเริ่มไปตั้งนานแล้วละ " ยี่ เทียนหยุนกล่าวออกมาอย่างไม่แยแส " พวกมันคงคิดที่จะเสนออภัยโทษให้กับพวกเรา อันเนื่องมาจากการฆ่าสังหารบรรดาเหล่าการ์ดเงาของพวกมัน พวกมันคงจะคิดว่าเรามีผู้ช่วย หรือไม่ก็มีผู้เชี่ยวชาญ ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงนั่นคือสิ่งที่พวกมันต้องการ มิใช่คฤหาสน์ที่ตกต่ำ เมื่อตอบปฏิเสธไปแล้ว ยังไงก็ต้องตาย….. ต่อให้ตอนนี้ พวกเราเลือกที่จะคล้อยตาม พวกมันก็คงไม่ปล่อยพวกเราเอาไว้ พวกเราก็คงที่จะต้องตาย อยู่ดี เช่นเดียวกัน "
จักรพรรดิใต้พิภพก็ย่อมที่จะมีบรรทัดฐานเป็นของตัวเอง ตราบใดที่สามารถช่วยงานพวกเขาได้ เขาก็จะให้ผลประโยชน์กับคนๆนั้น แต่ถ้าหากว่าต่อต้าน มันผู้นั้นก็จะต้องดับ !! ประเด็นนี้เสียน เฝิงได้พูดเอาไว้ มาตั้งแต่ตอนต้นแล้ว ใครที่มันคิดจะต่อต้านองค์จักรพรรดิ โทษของมันก็คือ ตายเพียงสถานเดียว !!
