เม็ดยาโอสถเทพแห่งความโชคร้าย หลังจากที่เปิดออก ร่างของเสียน เฝิงก็เหมือนจะล้อมรอบไปด้วยรัศมี ซึ่งนอกจากยี่ เทียนหยุนแล้ว บุคคลอื่นก็จะแทบจะไม่มีใครมองเห็น สิ่งที่ผิดปกตินี้ ได้อย่างชัดเจนนัก นี่เป็นการบ่งบอกว่าเม็ดยาโอสถเทพแห่งความโชคร้าย เปิดออกอย่างเป็นทางการแล้ว ส่วนผลมันจะเป็นยังไง ก็คงจะต้องรอติดตามชม
" ข้าเห็นด้วยตามข้อเสนอของลอร์ดเสียน อาวุธอะไร ก็ไม่ต้องทดสอบแล้ว " หนาน เฟิงหยุนมองไปที่ยี่ เทียนหยุนพร้อมกับพูดขึ้นมาอย่างยิ้มแย้มว่า " ไม่ทราบว่าเจ้าคฤหาสน์ยี่จะคิดเห็นเป็นเช่นไร ?? "
หนาน เฟิงหยุนจะไม่ส่งคนออกไปแล้ว แต่ถ้าสามารถที่จะเห็นบุคคลอื่น ขยี้ยี่ เทียนหยุนจนกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อย หรือเอาชนะเขาลงได้ นั่นก็คือสิ่งที่เขาต้องการที่จะเห็น เขายังคงจดจำเรื่องราวการตายของเจิ้ง อู๋ก่อนหน้านี้ได้เป็นอย่างดี พูดได้ว่าการตายของเจิ้ง อู๋ย่อมที่จะนำพามาซึ่งความรู้สึกโกรธ ที่สุมอยู่ภายในใจของหนาน เฟิงหยุน จนแทบจะระเบิดออกมา
แต่ว่าก่อนหน้านั้น เป็นตัวของเขาเองที่พูดดักออกไปว่า ดาบย่อมไม่มีตา นี่จึงเหมือนกับ เป็นคำพูดที่ย้อนกลับมาตบหน้าตัวเอง ดังนั้นแล้ว เขาจึงได้แต่กล้ำกลืนฝืนทนความโกรธ กลับเข้าไปในปากของตัวเอง
" ข้าไม่มีปัญหา " ยี่ เทียนหยุนย่อมไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน ยิ่งมากันมากเท่าไร เขาก็จะฆ่าให้หมดเท่านั้น !!
" ช่างสมกับที่เป็นเจ้าคฤหาสน์ยอดสวรรค์ ข้าเชื่อว่าด้วยความสามารถของเจ้าคฤหาสน์ยี่ คงจะสามารถรับมือได้อย่างสบายๆ " สายตาของเสียน เฝิงดูเย็นชา เขาจึงเดินไปยังคลังอาวุธที่อยู่ใกล้ หมายที่จะดึงมันออกมา
แต่ในจังหวะที่พลันย่างก้าวจะเดินออกไปนั้น จู่ๆหลังของเสียน เฝิงก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร มันก็พลันอ่อนยวบลงมา ชนเข้ากับหลังของหนาน เฟิงหยุน
" ตั้ม " ทั้ง 2 ต่างก็หล่นลงไปที่พื้น โดยหนาน เฟิงหยุนนั้นร่วงลงไปก่อน ส่วนเสียน เฝิงก็เซถลาตามลงไป ดูราวกับหมาที่เก็บกินของเสียยังไงยังงั้น เสียน เฝิงก็ทับลงไปที่ร่างของหนาน เฟิงหยุนในทันที คน 2 คนกลายเป็นแปะติดอยู่ด้วยกัน นี่ถึงกับทำให้แขกเหรือผู้คนเป็นจำนวนมาก ต่างก็พากันสะดุ้งโหยง นี่ท่านเสียน เฝิงเขา ??
" น….. นี่ นี่เป็นเหตุบังเอิญ มันเป็นอุบัติเหตุนะ " เสียน เฝิงเร่งรีบคลานออกมาจากตัวของหนาน เฝิงหยุน เมื่อเขาก้มลงมองไปที่รองเท้าบูสท์ของเขา พลันก็พบว่า ยางใต้พื้นรองเท้า มันได้ลอกเปิดออกมาเสียแล้ว จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่า เมื่อครู่ทำไมเขาถึงได้สะดุด ล้มคะมำหน้าทิ่มลงไปเช่นนั้น
หนาน เฟิงหยุนก็รีบลุกขึ้นมาเช่นเดียวกัน เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะต้องมาพบเจอ กับเรื่องอะไรแบบนี้ เหตุการณ์มันกะทันหันจนเกินไป จึงทำให้เขาไม่ทันที่จะได้ตอบสนอง เมื่อเขาเหลือบไปเห็นเสียน เฝิงที่ยืนอยู่ใกล้ๆ กำลังจะยันตัวเองเพื่อยืนขึ้นมา เขาก็เลยคิดที่จะเข้าไปช่วยพยุง พอจะเข้าไปช่วย เท้าก็เกิดลื่นขึ้นมาซะอย่างงั้น พลันคน 2 คนก็ชนเข้าด้วยกันอีกครั้งหนึ่ง อย่างคาดไม่ถึง
แต่ครั้งนี้ อาจจะเป็นการเลยเถิดเกินไปหน่อย เสียน เฝิงจึงถูกหนาน เฟิงหยุน กดทับลงไปในทันที พลันปากของทั้งสองก็ประกบเข้าหากันในทันที !!
นัยน์ตาคู่สวยของยู่ ฉือเชียนก็กลายเป็นแข็งค้าง ตกตะลึง เมื่อต้องมาเห็นภาพบาดตาบาดใจ ผู้ชายจูบกับผู้ชาย….. และนี่ ต่างก็ทำให้บรรดาผู้คนเป็นจำนวนมาก ต่างก็ถึงกับช็อค ณ วินาทีนี้ ไม่มีใคร ที่จะรู้สึกอิจฉาภาพที่อยู่ตรงหน้าเลย แม้แต่คนเดียว
" ผัวะ ผัวะ!! "
เสียน เฝิงกลายเป็นโมโหจนลืมความอาย เขาตบเข้าไปที่หน้าอกของหนาน เฟิงหยุนอย่างรุนแรง หนาน เฟิงหยุนถึงกับต้องกระเด็นไป เสียน เฝิงไม่คิดเลยว่า ตัวเองจะต้องมาจูบกับไม้ป่าเดียวกันแบบนี้ !! หนาน เฟิงหยุนจึงกลายเป็นไอ้งั่งไปโดยปริยาย ที่เจตนาดีก็กลายเป็นกลับตาลปัตร ก่อคดีอาญาขึ้นมาซะอย่างงั้น เขาไม่คิดเลยว่า จะต้องมาพบกับความน่ารังเกียจ สะอิดสะเอียนเช่นนี้ ต่อหน้าต่อตาท่ามกลางหมู่เหล่าของธารกำนัล นี่อาจจะต้องขายขี้หน้า ไปจนตาย
" ทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่อุบัติเหตุ มันเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร….. ข้าต้องการน้ำด่วน !! " นาทีนี้เสียน เฝิงต้องการที่จะชำระล้างบ้วนปากเป็นอย่างมาก การ์ดที่อยู่ใกล้จึงได้รีบนำน้ำเข้ามาเสริฟ์เป็นการเร่งด่วน เสียน เฝิงก็รีบรับแก้วไวน์มาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็กระดกมันเข้าไปในปาก เพิ่งจะดื่มได้เพียง 2 อึก ยังไม่ทันที่จะได้บ้วนปากออกมา พลันเกิดอาการสำลักขึ้นมาซะก่อน ก็เลยเผลอกลืนน้ำเข้าไป
" แค่กๆ….. "
เสียน เฝิงสำลักน้ำอย่างหนัก มันเป็นน้ำที่ให้รสฝาดเป็นอย่างมาก เขาเลยเหวี่ยงมือออกไป หมายที่จะตบการ์ดเข้าไปซักฉาด 2 ฉาด " ไอ้เวรเอ้ย….. นำของเหลวอะไรมาให้กับข้าดื่มเนี่ย มันถึงได้แย่แบบนี้ !! "
การ์ดถึงอยากจะหลบก็หลบไม่ได้ เขาทำได้แต่เพียงต้องทนรับฝ่ามือนี้เพียงเท่านั้น แต่….. ฝ่ามือนี้ก็มาไม่ถึงเขา " !! " มันกลับวืด นั่นก็เพราะว่าวงแขนของเสียน เฝิงนั้นสวิงกว้างจนเกินไป แขนเสื้อของเขา จึงได้ฉีกขาด เปิดออกเป็นทางยาว เผยให้เห็นถึงสัดส่วนเนื้อในที่เป็นไขมันซะเป็นส่วนใหญ่ออกมา เป็นแขนเสื้อเพียงเท่านั้นที่โดนเข้ากับใบหน้าของการ์ดคนนี้
ภายใต้การเหวี่ยงแขนออกไปหมายที่จะตบหน้าการ์ดในครั้งนี้ ทำให้จุดศูนย์ถ่วงที่เท้าของเขากลายเป็นยืนไม่มั่นคง ตัวของเสียน เฝิงเองก็เลยเซถลาไปยังด้านหน้า และกลายเป็นดันการ์ดจนล้มลงไปด้วยกันทั้งคู่
" พัฟ " กลายเป็นว่าดาบโค้งของการ์ดคนนี้แทงทะลุร่างของเสียน เฝิง มันทะลุผ่านเข้าไปได้อย่างง่ายดาย ถึงแม้ว่าร่างของเสียน เฝิงจะมิได้อ่อนแอ แต่ดาบโค้งของการ์ดคนนี้ อย่างน้อยๆก็เป็นอุปกรณ์จิตวิญญาณระดับต่ำ ตราบใดที่เขาไม่เกร็งพลังลมปราณในการต้านรับ มันก็สามารถที่จะทะลุผ่านร่างของเขาไปได้อย่างง่ายดาย
" …… "
ความเจ็บปวดอันรุนแรงจึงแล่นเข้ามา นี่ทำให้เสียน เฝิงถึงกับตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวด ไอ้ที่คิดว่าจะเป็นเพียงแค่ การหกคะมำล้มคว่ำ ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นการพุ่งเข้าหาดาบ แถมยังแทงทะลุอีกต่างหาก !! นึกว่าการ์ดจะกลายเป็นเบาะเนื้อให้รองนั่งซะอีก กลับกลายเป็นความสับสนวุ่นวายไปซะได้
คราวนี้บรรดากลุ่มการ์ดที่อยู่ใกล้ทั้งหมด ต่างก็กรูกันเข้ามาห้อมล้อมเป็นวงกลมอย่างเร่งรีบ พวกเขาต้องการที่จะช่วยพยุงเสียน เฝิงผู้นี้ขึ้นมา ใครจะไปรู้ว่าเสียน เฝิงจะร่วงลงไปกองอยู่กับพื้น เพื่อที่จะบดบังสายตาของผู้คนในเวลานี้
" ไม่จำเป็น ข้าลุกเองได้ !! "
เสียน เฝิงกดฟันฝืนลุกขึ้นมา โดยที่ดาบยาวยังคงปักคาอยู่ที่อก เขาดึงมันออกมาอย่างรวดเร็ว เลือดก็ฉีดออกมา โชคดีที่มันมิได้โดนจุดยุทธศาสตร์สำคัญอะไร เสียน เฝิงโคจรพลังลมปราณเพื่อทำการรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเขา เลือดก็หยุดไหลอย่างรวดเร็ว
นี่ถือได้ว่าเป็นการเสียหน้าอย่างที่สุด ก็เรื่องราวมันเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของกลุ่มอิทธิพลตั้งมากมาย แล้วเขาจะไม่เสียหน้าได้อย่างไร ??
หลังจากที่หลุดออกจากดาบยาว ตัวเขาก็หยิบขวดยาออกมาจากแหวนเก็บของ เขานำมันใส่เข้าไปในปากโดยทันที มองก็ยังไม่มองเลย แต่ไม่คิดเลยว่า เพิ่งจะซัดยาเข้าไปไม่ทันไร สีหน้าก็กลับกลายเป็นสีดำ เสียน เฝิงก็เลยต้องพ่นเลือดดำออกจากปาก สีดำก็เลยเปรอะพื้นอยู่เบื้องหน้า
" ยาพิษ !! "
ผู้คนต่างก็รู้ในทันที เสียน เฝิงคิดที่จะรักษาอาการบาดเจ็บด้วยเม็ดยาฟื้นฟู กลับเข้าใจผิดไปกินยาพิษเข้าซะนี่ ทำให้ตัวเองกลายเป็นตรงกันข้าม ต้องเจ็บหนักยิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก แต่ถึงกระนั้น ฐานพลังของเขาก็มิได้อ่อนแออยู่แล้ว เขาลงมือโคจรพลังข่มพิษเอาไว้อย่างรวดเร็ว รีบนำสิ่งของออกมาจากแหวนเก็บของ แต่….. แต่ละสิ่งที่หยิบออกมา หาใช่สิ่งที่เขาต้องการไม่
อันดับแรกเลยก็คือ นำของขวัญที่ทุกคนมอบให้ออกมาก่อน หลังจากผ่านไปชิ้นแล้วชิ้นเล่า เขาก็ได้ขวดยาโอสถออกมาละทีนี้ ครั้งนี้ไม่มีอะไรผิดพลาด เขาเห็นมันได้อย่างชัดเจน
ผลจากยาพิษก็ค่อยๆจางหายไป แต่สีหน้าของเขาก็ยังคงซีดจนเกินจะบรรยาย หัวก็มีอาการมึนงง ชัดเจนว่า สารพิษนี้ย่อมที่จะมิใช่ระดับธรรมดา หากว่าพิษมันอ่อนแอ เขาจะนำมันพกติดตัวไปเพื่ออะไร ถึงแม้จะไม่รู้ว่ามันใช้ทำอะไร แต่สิ่งนี้ก็ย่อมมิใช่สิ่งดีอย่างแน่นอน
" นี่เป็นอุบัติเหตุ….. "
ในหัวของเสียน เฝิงกลายเป็นหมุนคว้าง ขาของเขาก็เหมือนจะอ่อน ซวนเซ โงนเงนจะออกด้านข้าง
" แปง !! "
ร่างของเขาที่จวนเจียนจะล้มแหล่มิล้มแหล่ ก็ชนเข้าอย่างจังกับไอเย็นที่อยู่ใกล้ๆ ณ วินาทีนี้ รังสีแห่งความคมเจาะเข้าไปที่บริเวณหลังของเขา เสียน เฝิงถึงกับร้องเสียงหลง เขาพลิกตัวออกทางด้านข้างในทันที ผู้คนจึงเห็นได้ในทันทีเลยว่า ที่หลังของเขาถูกแทงด้วยดาบยาวที่ปักอยู่ที่พื้น และเจ้าของดาบยาวเล่มนี้ก็มิใช่ใครที่ไหน แต่เป็นหนาน เฟิงหยุนผู้นี้นี่เอง
เมื่อผนวกเข้ากับอักขระอักษรรูนศักดิ์สิทธิ์เกรด 5 แล้ว ดาเมจเลยยิ่งชัดหนัก กันเข้าไปใหญ่ คมดาบอีกครึ่งนั้นแทงเข้าไป ภายในร่างของเสียน เฝิง นี่ทำให้แขนของเขานั้นแทบจะยกไม่ขึ้น !!
ผลของโอสถเทพแห่งความโชคร้ายจึงเป็นเช่นนี้เอง นี่ถึงกับทำให้ผู้คนกลายเป็นอึ้ง ทึ่ง เสียวกันเลยทีเดียว ไม่รู้ว่าจะช่วยดี หรือไม่ช่วยดี ยี่ เทียนหยุนที่ได้เห็นเหตุการณ์ ก็ถึงกับลอบปาดเหงื่อเย็นของตัวเอง ภายในใจนั้นคิดแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
เม็ดยาโอสถเทพแห่งความโชคร้าย….. นี่มันเม็ดยาระดับพระเจ้าชัดๆ !!! ดูอย่างกรณีของเสียน เฝิงนั้นประลัย
" เม็ดยาโอสถเทวะนี่ช่างร้ายกาจนัก….. ขนาดผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขั้นเปลี่ยนกายาอันเคร่งขรึม กลับกลายเป็นผู้ที่ดูโง่งมไปเลยทีเดียว ไม่รู้ว่าเขาจะถึงตายรึเปล่า ?? " ยี่ เทียนหยุนส่ายหัว นี่สิสิ่งเขาต้องการ !!
เขาปรารถนาที่จะให้เสียน เฝิงผู้นี้ถึงแก่ความตาย หากเขาตายไป ปัญหาทุกอย่างก็จะจบลง ต่อให้ค่าประสบการณ์ ยี่ เทียนหยุนก็ไม่ต้องการ ปัญหาของคฤหาสนืยอดสวรรค์จะได้แขวนเอาไว้ก่อน
