โดยธรรมชาติแล้ว คฤหาสน์ดอกบัวขาวนั้นเป็นกลุ่มอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ ย่อมที่จะได้รับเชิญเป็นธรรมดา ยู่ ฉือเชียนก็คือ หนึ่งในตัวแทน หลักๆที่เห็นเลยก็คือว่า มีเจ้าคฤหาสน์ดอกบัวขาวมาด้วย งานเลี้ยงรับรองในครั้งนี้ โดยพื้นฐานแล้วบรรดาเจ้าคฤหาสน์จะต้องมาเป็นการส่วนตัว คงจะไม่มีเจ้าคฤหาสน์คนไหนหรอก ที่จะกล้าไม่มางานนี้ เพราะนี่คือ….. การเชิญของจักรพรรดิใต้พิภพ
จักรพรรดิใต้พิภพสามารถที่จะกลายเป็นจักรพรรดิอันยิ่งใหญ่ จะยังไงก็แล้วแต่ บรรดาเจ้าคฤหาสน์ก็จะต้องมา ยกเว้นก็แต่เพียงคฤหาสน์ไหนที่ไม่มีเจ้าคฤหาสน์ ถึงจะให้ผู้อื่นมาแทนได้ ดังนั้นแล้ว เมื่อยี่ เทียนหยุนกวาดสายตาของเขา ออกไปจนทั่วทั้งบริเวณ ก็พบว่า ที่นี่นั้นเต็มไปด้วยกลุ่มผู้เชี่ยวชาญ และก็ค่อนข้างมากเลยทีเดียว แถมแต่ละคนก็ยังอยู่ในขั้นแก่นวิญญาณกันทั้งนั้นด้วย
อีกทั้งขั้นแก่นการควบแน่นก็นับว่ามีเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน หากว่ารวบรวมบรรดานักสู้เหล่านี้ แล้วก่อตั้งเป็นพรรคใหม่ขึ้นมา แน่นอนว่านี่จะเป็นกลุ่มอิทธิพลที่ไร้เทียมทาน ไร้ซึ่งผู้ต้านภายในทวีปพรมแดนแห่งสวรรค์ แห่งนี้เลยทีเดียว !!
แต่ทว่า….. หากจะบอกว่ามีพรรคที่มีมาตรฐานระดับนี้อยู่ พรรคนั้นก็ย่อมที่จะหนีไม่พ้นกับคำว่า จักรวรรดิ ผู้ซึ่งอุดมไปด้วยเหล่าผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขั้นแก่นวิญญาณ ที่มากกว่า 12 คนขึ้นไป ขั้นแก่นการควบแน่นรึก็น่าทึ่ง หากมิฉะนั้นแล้ว ย่อมจะไม่ถูกเรียกว่า จักรวรรดิหรอก
จักรวรรดิจึงสามารถที่จะควบคุมหรือกวาดไปทั่วทั้งทวีปพรมแดนสวรรค์แห่งนี้ได้ นี่คือความแข็งแกร่งของพวกเขา
" แขกผู้ทรงเกียรติยี่ นี่ท่านมายังงั้นรึ ?? " เสียงอันคุ้นเคยถูกส่งออกมาทางด้านข้าง
เมื่อยี่ เทียนหยุนหันมา ก็พบกับผู้อาวุโสหยุนที่เดินมา การมาของยี่ เทียนหยุนทำให้ผู้อาวุโสหยุนรู้สึกประหลาดใจ เขาเพิ่งจะพูดอยู่หยกๆว่า ยี่ เทียนหยุนไม่ได้มางานนี้ มันช่างน่าสงสารซะจริงๆ ที่นี่นั้นมีผู้เชี่ยวชาญอยู่ในงานเป็นจำนวนมาก หากว่าได้ทำความรู้จักซักหนึ่งคน มันจะต้องเป็นประโยชน์มิใช่น้อยเลย สำหรับตัวของยี่ เทียนหยุนเอง
เขาไม่คิดเลยว่าจริงๆแล้วยี่ เทียนหยุนจะมา แถมยังมาด้วยกันกับ กลุ่มอิทธิพลอื่นอีกด้วย
" ผู้อาวุโสหยุน ท่านมาถึงแล้ว " ยี่ เทียนหยุนยกยิ้ม หากคำนึงถึงฝั่งของหอแห่งดวงดาวแล้ว เขารู้สึกลำบากใจเป็นอย่างมาก ท้ายที่สุดแล้วบ่อหยกวิญญาณสวรรค์ก็ถูกดูดจนแห้งทั้งหมด โดยที่เขามิได้จ่าย แม้แต่เซนต์เดียวเลย
" ใช่แล้ว ข้าได้เข้าร่วมกับคฤหาสน์ยอดสวรรค์อันต่ำต้อย หากผู้อาวุโสหยุนว่างเมื่อไหร่ ข้าก็ขอเชิญ " ยี่ เทียนหยุนมิได้ปกปิดอะไร ครั้นเลือกที่จะมากับคฤหาสน์ แล้ว ณ ตอนนี้ก็ยืนอยู่ด้วยกันในสถานที่เดียวกัน ถ้าอย่างนั้นเรื่องราวมันก็เป็นที่แน่ชัดอยู่แล้วละ
" ถ้าอย่างงั้นก็ขอแสดงความยินดีกับผู้ทรงเกียรติยี่ " แม้ปากของผู้อาวุโสหยุนจะพูดแสดงความยินดี แต่ประกายแห่งความผิดหวังพาดผ่านนัยน์ตาทั้ง 2 ข้างของเขาอย่างรวดเร็วและแผ่วเบา เขาคิดว่ายี่ เทียนหยุน ผู้ที่อยู่สูงถึงระดับนี้ กลับเลือกที่จะเข้าร่วมกับคฤหาสน์ยอดสวรรค์หรือนี่ นี่มันช่างเสียของซะนี่กระไร
คฤหาสน์ยอดสวรรค์นั้น นับวันจะยิ่งตกต่ำลงไปทุกทีๆ พวกเขาจะไปมีทรัพยากรอะไร แล้วนี่จะไม่ทำให้ผู้อาวุโสหยุนผิดหวังเช่นนั้นหรือ ?? แต่ทว่า….. อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่เอ่ยปากพูดชักชวนยี่ เทียนหยุนแต่อย่างใด นั่นก็เพราะ ตัวเขานั้น มิได้คุ้นเคยมักคุ้น มักจี่กับยี่ เทียนหยุนกันมาก่อน
ณ ขณะนี้มีร่างที่ดูคุ้นเคยปรากฏอยู่ที่นี่ นี่ถึงกับทำให้ยี่ เทียนหยุน ค่อนข้างที่จะประหลาดใจกับผู้มาเยือน เขามิใช่คนใหญ่คนโตอะไร แต่เขาคือ จาง บินผู้ที่เคยถูกตบ ทำให้ต้องหลีกลี้หนีหน้าโดยตัวเขานั่นเอง !! มันเป็นการกลิ้งเพียงเล็กน้อย ธรรมดาๆ แต่ไม่คิดเลยว่า เขาจะมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ นี่ค่อนข้างที่จะทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ
" ได้พบผู้อาวุโสใหญ่….. " จาง บินเดินมา จากนั้นก็ทักทายผู้อาวุโสใหญ่ แต่บุคลิกลักษณะของความสุภาพนั้นหาไม่เจอเลย มีแต่บุคลิกที่ดูโอหัง วางโต เมื่อเขามองเห็นยี่ เทียนหยุน นัยน์ตาก็พลันเดือดดาล " หือ ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมาที่นี่เพื่อสร้างความสนุกสนาน บันเทิงกะเขาด้วย ดูเหมือนว่าคฤหาสน์ยอดสวรรค์จะให้ความสำคัญกับตัวเจ้าซะจริง "
แน่นอนว่าจาง บินย่อมที่จะไม่รู้ว่ายี่ เทียนหยุนนั้น แท้จริงแล้วก็คือ เจ้าคฤหาสน์ เรื่องราวนี้เป็นสิ่งที่ยังไม่ประกาศออกสู่ภายนอก ผู้คนเป็นจำนวนมาก ต่างก็ยังไม่รู้ว่า ยี่ เทียนหยุนนั้นก็คือ เจ้าคฤหาสน์ตัวจริง จะมีก็แต่เพียงเหล่าบรรดาผู้ดูแลที่น่าเชื่อถือ ไว้ใจได้ภายในเท่านั้นเอง ที่รู้ว่ายี่ เทียนหยุนคือ เจ้าคฤหาสน์
ครั้งแรกที่ได้ฟัง ผู้ดูแลเหล่านี้ต่างก็คิดว่า นี่มันช่างเหลือเชื่อ จนเกินไปหน่อย แต่หลังจากที่พวกเขาได้ติดตาม ต่างก็เริ่มที่จะเข้าใจ จนกลายมาถึงขั้นช็อค บางทีการที่ศักดิ์ศรีไม่เพียงพอ แต่ฐานพลังแข็งแกร่ง นั่นก็เพียงพอแล้ว
" หือ ?? ข้าจำได้ว่าเจ้าคือ คนของหออักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ จาง บิน เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร ?? " ผู้อาวุโสใหญ่ขมวดคิ้ว บรรดาศิษย์ของหออักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์นั้น เขาจำได้แทบจะทุกคน สามารถที่จะเรียกชื่อเขาเหล่านั้นได้อย่างถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จาง บินผู้นี้ ที่มีตำแหน่งที่สูงเป็นอย่างมากภายในหอ เขายิ่งต้องรู้อย่างแน่นอน
" ทำไมข้าถึงจะมาที่นี่ไม่ได้ละ….. " ใบหน้าของจาง บินแสดงความหยิ่งยโสออกมา " ข้าจะตะโกนเรียกชื่อท่านผู้อาวุโสใหญ่ ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว จากนี้เป็นต้นไป ข้าก็คือคนของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ ข้าลำบากใจจริงๆ ครานี้คนของเราหลายคน ได้เข้าร่วมกับคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ มิได้เป็นศิษย์อยู่ที่คฤหาสน์ยอดสวรรค์อีกต่อไปแล้ว "
" อะไรนะ ?? " ใบหน้าของผู้อาวุโสใหญ่กลายเป็นดำคล้ำอย่างถึงที่สุด " เจ้ารู้ไหม การปฏิวัติฝ่าฝืนกฏระเบียบข้อห้ามเช่นนี้ จะได้รับโทษเช่นไร !! "
" แน่นอนว่าข้าย่อมรู้ หากฝ่าฝืนปฏิวัติกฏข้อห้ามตามอำเภอใจแล้วละก็ จะต้องละทิ้งฐานบ่มเพาะพลังของตัวเอง….. " จาง บินยกยิ้ม " อะไรที่คฤหาสน์ยอดสวรรค์มีบ้าง ที่มีล้วนมีแต่ของขยะแทบทั้งนั้นมิใช่หรือ ?? ทักษะอักษรรูนขยะ ทักษะยุทธ์ขยะ ถึงฐานพลังจะยกระดับเพิ่มขึ้นมา แต่ก็ไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลย มันต้องคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์นี่ ถึงจะเรียกว่ามีคุณสมบัติ….. ส่วนพวกเจ้านะเรอะ พวกเจ้ามันเป็นพวกเหม็นเน่า "
" เจ้า !! " ผู้อาวุโสใหญ่ตาเขม็ง เตรียมที่จะลงมือ
แต่จาง บินก็ไม่กลัว และกลับพูดในสิ่งตรงกันข้ามอีกว่า " คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์หนุนหลังข้าอยู่นะ ข้าในตอนนี้เป็นคนของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ หากว่าท่านกล้าที่จะทำร้ายข้า นั่นก็เท่ากับว่าตบหน้าของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ ท่านจะต้องคิดให้มากเข้าไว้ นี่อาจจะกลายเป็นการสร้างปัญหา ระหว่างความสัมพันธ์ของทั้ง 2 ฝ่ายก็เป็นได้….. "
" !! "
ฝ่ามือพุ่งออกมา ตบเข้าที่หน้าของจาง บิน กระชากเขาให้ลอยไปไกล เป็นฝ่ามือที่เสียงดังฟังชัด จนกลายเป็นที่จับตามองของผู้คนรอบข้างโดยรอบในทันที พวกเขาต่างก็เหลือบมองทางด้านข้าง ต่างก็ไม่คิดว่า จะมีใครบางคน กล้าที่จะริเริ่มลงมือ ภายในงานเลี้ยงรับรองแห่งนี้ ??
และผู้ที่ลงมือก็มิใช่ใครที่ไหน แต่ว่าเป็นยี่ เทียนหยุนนั่นเอง !!
" ขยะยังไงก็เป็นขยะอยู่วันยังค่ำ คนเลวที่ด้อยกว่าขยะเช่นเจ้า ยังจะดีกว่าเลย " ยี่ เทียนหยุนนั้นเพียงแค่เหวี่ยงแขนออกไป
จาง บินนั้นกระเด็นด้วยแรงตบจนปลิวตกลงมา ฟันก็หลุดร่วงออกมาหลายซี่ จนไม่รู้ว่าเท่าไร เลือดก็กลบปาก ช่างเป็นภาพที่ดูน่ากลัวซะนี่กระไร
" จ….. เจ้า เจ้ากล้าที่จะตบข้าอย่างงั้นเรอะ !! " จาง บินพยายามที่จะคลาน แท้ที่จริงแล้วยี่ เทียนหยุนนั้นยั้งมือเอาไว้ เขาจึงยังคลานอยู่ได้
" มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นอย่างงั้นเรอะ ?? " ณ เวลานี้ มีคนหนุ่มเดินเข้ามา โดยที่บนเสื้อผ้าของเขานั้นปักลวดลายคำว่า " คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ " 3 คำ ชัดเจนว่าคนๆนี้เป็นตัวแทนของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์
" ร….. เรียน เรียนผู้ดูแล เขาตบข้า คนของคฤหาสน์ยอดสวรรค์เขาตบข้า !! " จาง บิน เมื่อเห็นว่าผู้ดูแลมา ราวกับเห็นฟางให้จับยึด เขาชี้ไปที่ยี่ เทียนหยุนอย่างเย็นชาแล้วก็พูดขึ้นมา
ผู้ดูแลก็มองตรงมาที่นี่ในทันที เมื่อเขารู้ว่าเป็นคนของคฤหาสน์ยอดสวรรค์ สีหน้าของเขาก็กลายเป็นจมลงในทันที เขาเดินตรงมาที่นี่พร้อมกับพูดอย่างเคร่งขรึมว่า " คฤหาสน์ยอดสวรรค์ ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะกล้าลงมือกับคนของเรา !! "
ยี่ เทียนหยุนถึงกับลอบตกใจ เขาไม่คิดเลยว่า คนเหล่านี้จะไม่รู้ว่า คนของตัวเอง นั้นถูกฆ่าตายด้วยฝีมือของเขา ?? นี่ชัดเจนว่าพวกเขาต้องมาแทนที่คนเก่า ผู้ดูแลกลุ่มนี้นำจาง บินมาด้วย แน่นอนว่าพวกเขาเหล่านี้คงจะเคยเห็นโลกเป็นครั้งแรก เช่นเดียวกับบรรดากลุ่มของหลิน เฟิง
" นี่มันเป็นเรื่องภายในของคฤหาสน์ยอดสวรรค์ ข้าตอบโต้ศิษย์ของเรา ที่เขาเป็นคนเริ่มหาเรื่องพวกเราก่อน ไม่รู้ว่าเจ้ามีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ ?? " ยี่ เทียนหยุนกล่าวอย่างไม่แยแส
" เขาในตอนนี้เป็นคนของพวกเรา คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ เจ้ารู้จักไหมคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์นะ !! " ผู้ดูแลกล่าวตอกย้ำให้เห็นถึงความสำคัญของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ 3 คำ ทั่วทั้งใบหน้าแสดงอาการดูหมิ่น ดูชัง " พวกเขาเป็นกลุ่มที่มีพรสวรรค์ หากพวกเขายังอยู่ที่คฤหาสน์ยอดสวรรค์ นั่นก็เป็นเรื่อง ที่น่าเสียดาย….. เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเขาคือ คนของเรา หากว่าเจ้าแน่จริงก็ลองดู แตะต้องเขาก็เท่ากับว่าไม่ให้เกียรติคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเรา !! "
จาง บินที่ยืนอยู่ด้านข้างในตอนนี้ จึงดูหยิ่งยโสเป็นอย่างมากยิ่งขึ้นไปอีก ใบหน้าแสดงอาการดูถูกอย่างเห็นได้ชัด เมื่อมีคนหนุนหลัง เขาก็เลยกลายเป็นมีพลัง
" ถูกต้องแล้ว เวลานี้ข้าเป็นคนของคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ ข้ากับคฤหาสน์ยอดสวรรค์ ณ เวลานี้ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกัน !! เจ้าจะต้องขอโทษสำหรับการกระทำในครั้งก่อน อย่างน้อยๆ ก็จะต้องให้ข้าซัดเจ้ากลับ 2 ฝ่ามือ หากมิฉะนั้นแล้ว ปัญหานี้มันจะไม่จบง่ายๆ….. "
" ตู้มม "
ครั้งนี้เป็นเท้าที่เตะออกไป พวกเขายังไม่ทันที่จะได้ตอบสนองเลย จาง บินก็ถูกเตะจนกระเด็น ปลิวไปแล้ว ต่อหน้าต่อตาผู้ดูแล
" คฤหาสน์ก็ย่อมที่จะมีกฏของคฤหาสน์ เจ้าต้องการที่จะนำขยะตัวนี้ออกไป ได้เลย !! ตอนนี้ก็พาเขาออกไปได้แล้ว " ยี่ เทียนหยุนส่งสัญญาณมือเป็นการเชื้อเชิญ
" เมื่อไรกัน จุดตันเถียนของข้า ฐานบ่มเพาะพลังของข้า….. " จาง บินคลาน ราวกับถ่านที่กำลังจะมอดดับ เขาค้นพบว่าฐานพลังของตัวเองนั้น ถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์ กลายมาเป็นขยะเรียบร้อยแล้ว !!
