ยี่ เทียนหยุนมิได้ไปที่หอแห่งดวงดาว แต่เขามุ่งตรงไปที่เมืองชุมนุมมังกรในทันที มีปีกฟีนิกซ์วิงซะอย่าง ความเร็วในการบินก็ไม่ต้องพูดถึง เขาจึงมาถึงเมืองชุมนุมมังกรได้อย่างรวดเร็ว
เมื่อมาถึงเมืองชุมนุมมังกร ปัจจุบันเมืองชุมนุมมังกรนั้น นับว่าเป็นเมืองที่ดูโอ่อ่า ใหญ่โตมโหฬาร นี่เป็นเมือง ที่เป็นของจักรวรรดิใต้พิภพ เป็นสถานที่ชุมนุมของเหล่าผู้เชี่ยวชาญ ชื่อของเมืองนี้จึงเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย เมืองชุมนุมมังกรนี้มิอาจที่จะจินตนาการได้เลยว่า มันจะแข็งแกร่งขนาดไหน นอกเหนือไปจากจุดที่ใหญ่โตโอ่อ่าของมันแล้ว หากจะว่ากันด้วยเรื่องของภายใน ภายในของมันนั้นก็มิได้มีผู้เชี่ยวชาญพักอาศัยอยู่มากนัก แต่ที่นี่ก็จัดว่าเป็นเมืองใหญ่
เมืองชุมนุมมังกรอยู่ภายใต้การบริหารจัดการของจักรวรรดิใต้พิภพ แต่มันก็ยังหาใช่เมืองหลักไม่ ดังนั้นแล้วที่นี่จึงไม่มีกองทัพหลัก ของจักรวรรดิอยู่ประจำการแต่อย่างใด ณ ตอนนี้ ผลของป้ายเชิญอันลงลายลักษณ์อักษรแห่งเจ้าพิภพ ที่ถูกส่งออกไป ยังผลให้กลุ่มผู้เชี่ยวชาญ เดินทางมาชุมนุมกัน ณ เวลานี้ หากว่าใครสามารถที่จะมายังเมืองชุมนุมมังกรแห่งนี้ได้ นี่ก็ถือว่า ได้มาเยือนเมืองใหญ่ที่มีชื่อเสียงแล้ว
หลังจากที่ยี่ เทียนหยุนเดินเข้าไป เขาก็พบว่า เมืองๆนี้ ไม่มีอะไรที่แตกต่างไปจากเมืองธรรมดาๆเลย บนถนนก็เต็มไปด้วยผู้คน ทำให้ดูมีชีวิตชีวา ที่นี่ฝูงชนมีการค้าขาย ดูแล้วก็คึกคัก เพิ่งจะเข้ามา ยี่ เทียนหยุนก็พบว่า ทุกที่ล้วนเต็มไปด้วยบรรดาเหล่านักสู้ ที่ต่างก็เดินกันไปคุยกันไป
ฐานพลังของบรรดาเหล่านักสู้ที่นี่นั้น ชัดเจนว่าหากเปรียบเทียบกับเมืองธรรมดาแล้ว ก็ย่อมที่จะต้องแข็งแกร่งกว่า แต่อันที่จริงหากจะว่าไป มันก็ยังมิใช่สถานการณ์โดยปกติของเมืองชุมนุมมังกรแห่งนี้ แต่ว่านี่เป็นผลอันเกิดจากป้ายเชิญ หลายต่อหลายพรรค ต่างก็พาเหล่าศิษย์ของตนมาที่นี่ หากว่ายิ่งมีมาก งานเลี้ยงก็จะยิ่งดูครึกครื้น
" โรงแรมเมฆสวรรค์….. "
ยี่ เทียนหยุนยกกวาดสายตาขึ้นมองดูไปรอบๆ ทั่วบริเวณ เพื่อที่จะค้นหาว่าโรงแรมเมฆสวรรค์นั้นอยู่ตรงไหน และเมื่อเขาต้องการที่จะถามทางกับใครซักคน ก็ปรากฏว่าทันใดนั้นเอง ทางด้านหลังของเขา ก็มีเสียงตะโกนที่ดูโมโหร้อนออกมาว่า " หลีกทางไป จงหลีกทางให้กับข้า !! "
เขาจึงพลันมองออกไป ยังที่อันห่างไกล ก็พบว่า มียานพาหนะขนนกพุ่งตรงมาที่นี่อย่างรวดเร็ว มันถูกชักลากมาโดยเหยี่ยวยักษ์ขนาดใหญ่ โดยที่มันมิได้บินมา แต่กลายเป็นว่ามันกำลังวิ่งตรงมาที่นี่ เหยี่ยวยักษ์จัดว่าเป็นสัตว์ที่ดุร้าย ภายในผืนแผ่นดินใหญ่แห่งนี้ นี่ทำให้ผู้คนเป็นจำนวนมากต่างก็พากันหวาดกลัว เร่งรีบกระโจนออกทางด้านข้าง นักสู้บางคนที่หลบไม่ทัน ก็ต้องชนเข้าอย่างจังกับเหยี่ยวยักษ์ขนาดใหญ่ตนนี้ จำต้องกระเด็นปลิวไป ลอยไปตกยังร้านค้า กันเป็นทิวแถว
" แม่ ใครที่มันยโสโอหังถึงเพียงนี้ กล้ามาซ่าส์อยู่ที่นี่ บิดาผู้นี้จะขวางทางของมันเอง !! "
" เจ้าจะบ้าหรือยังไง !! แหกตาดูมั่งซิว่าบนยานพาหนะขนนกนะ มันแกะสลักคำว่าอะไร นั่นนะเป็นยานพาหนะของจักรวรรดิใต้พิภพ !! "
" นี่เรื่องจริงหรือนี่….. "
เหล่านักสู้ผู้เชี่ยวชาญบางคนเมื่อเห็นดังนั้นแล้ว เขาจึงนำดาบออกมา หมายที่จะกระโจนเข้าไปช่วย แต่พอเห็นว่ายานพาหนะขนนกนั้น แกะสลักคำว่า " ใต้พิภพ " 3 พยางค์เพียงเท่านั้น เขาก็ถึงกับทำตัวลีบในทันที มิอาจที่จะปฏิเสธได้เลยว่า นี่คือบารมีของจักรวรรดิ มีผู้เชี่ยวชาญเป็นจำนวนมากที่ยืนอยู่กลางโรงสี แต่พวกเขาเมื่อเห็นว่า นี่คือ ยานพาหนะขนนกของจักรวรรดิใต้พิภพแล้ว ต่างก็พากันผงะถอยหนี
พรรคโดยทั่วๆไปที่อยู่ที่นี่ ยังไม่กล้าแม้แต่จะชำเลืองมองเลย ต่อให้เป็นกลุ่มอิทธิพลเกรด 3 ก็ไม่กล้าที่จะลงมือสุ่มสี่สุ่มห้า ณ ที่แห่งนี้ หากว่ามีเรื่องมีราวกับกลุ่มอิทธิพลเกรด 3 ด้วยกันเองยังไม่เป็นไร แต่ถ้าหากเจอเข้ากับคนของจักรวรรดิใต้ดินแล้วละก็ คงจะขำไม่ออก หลักๆเลยก็คือ กลัวว่าจะได้รับประสบการณ์อันขมขื่นจากกลุ่มจักรวรรดิ นั่นอาจจะก่อให้เกิดปัญหาตามมาได้
ณ ตอนนี้จักรวรรดิใต้พิภพนั้นเกะกะระราน เขาจะเดินเฉไปเฉมายังไงภายในอาณาเขตพื้นที่ของตัวเองยังไงก็ย่อมทำได้ โดยไม่ต้องแคร์ผู้สัญจรเดินผ่านไปผ่านมาตามท้องถนนเหล่านี้ ยวดยานพาหนะยังคงวิ่งแล่นด้วยความเร็วสูง ควบตะบึงพุ่งชนอะไรก็แล้วแต่ที่มากีดขวาง เข้าอย่างชน ราวกับมีธุระเร่งด่วนที่จะต้องกลับไปทำ เหมือนต้องการที่จะกลับไปแจ้งความ
ยี่ เทียนหยุนเพ่งมองดูอย่างพินิจ พิจารณา ซึ่งก็เป็นไปอย่างที่เขาคิดจริงๆ ที่บริเวณปีกของพญาเหยี่ยวตัวนี้ ได้รับบาดเจ็บมา นี่จึงมิต้องสงสัยเลยว่า ทำไมมันถึงบินไม่ได้
เขาฉากหลบออกด้านข้าง จำต้องเบี่ยงเส้นทางเพื่อไม่ให้ชนเข้ากับเหยี่ยวยักษ์ตัวนี้ เขามองดูพญาเหยี่ยวตนนี้พลางส่ายหน้า
" กล้าที่จะทำร้ายกลุ่มอิทธิพลระดับจักวรรดิ ดูเหมือนว่าคนๆนั้น คงจะมีความกล้ามิใช่น้อย….. " ยี่ เทียนหยุนหรี่ตามองดูบาดแผลของพญาเหยี่ยวตนนี้ ชัดเจนว่าจะต้องเป็นฝีมือของผู้ต่อต้าน หรือไม่ก็ไปเจอเข้ากับปัญหาอะไรมา คนที่จะทำอย่างนี้ได้ แน่นอนว่าย่อมจะต้องไม่ธรรมดา
หลังจากละครสลับฉากโรงเล็กรูดม่านลง ที่นี่ก็ฟื้นคืนกลับสู่ความสงบอย่างรวดเร็ว ต่างคนก็ต่างก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองต่อไป ใครมีอะไรก็ไปทำ แต่….. ภายในใจนั้นอยากจะปลดปล่อยความไม่พอใจคับข้องหมองใจเป็นที่สุด แต่ไหนเลยจะกล้าไปงัดข้อกับจักรพรรดิใต้พิภพกันเล่า
ในที่สุดยี่ เทียนหยุนก็เจอเข้ากับโรงแรมเมฆสวรรค์ ดูๆไปจริงๆแล้วที่นี่ ก็น่าสนใจมิใช่น้อย การประดับประดาตกแต่งของที่นี่ค่อนข้างดูดี มีเอกลักษณ์ โรงแรมอื่นนั้นใช้ไม้ธรรมดา หรือวัสดุที่ใช้สร้างก็ทำมาจากหิน แต่ที่นี่จริงๆแล้วกลับนำไม้หอม ซึ่งมีกลิ่นดี มาประดับประดาตกแต่งโรงแรม เพิ่งจะเข้ามา พลันก็ได้กลิ่นหอมโชยมาแล้ว ซึ่งเป็นกลิ่นที่ดูหอมเป็นพิเศษ มันนำความรู้สึกที่สงบเย็นมาสู่แขกผู้มาเยือน อีกทั้งยังให้ความรู้สึกที่เพลิดเพลินสำราญใจ นี่เป็นโรงแรมที่สามารถมอบความรู้สึกเหล่านี้ให้กับลูกค้าได้
ถึงแม้ว่ากลิ่นหอมของที่นี่จะชวนให้ใจนั้นสงบ แต่สถานการณ์ในโรงแรมขณะนี้ กลับไม่ได้สงบ
" ผู้ดูแล ที่นี่ไม่มีห้องอื่นอีกหรือยังไง !! " ผู้ชายคนหนึ่งตะโกนใส่ผู้ดูแล เขาตบโต๊ะเสียงดัง ปังเป็นระยะๆ " ปัง ปัง ปัง " เสียงนั้นกระจายไปทั่วทั้งห้องโถงใหญ่
" นี่คุณชาย ที่นี่ไม่มีห้องพักแล้ว ทุกห้องล้วนถูกจองเต็มหมดแล้ว….. " ผู้ดูแลยิ้มอย่างขมขื่น
" อะไรนะ นี่พวกเราก็มาที่นี่ล่วงหน้าตั้งหลายวันแล้ว ยังจะต้องจองอีกอย่างงั้นเรอะ ?? " ชายคนนี้ดูไม่พอใจเป็นอย่างมาก รวมไปถึงคณะผู้ติดตามที่อยู่ทางด้านหลังของเขา อีกหลายต่อหลายคนก็ไม่ค่อยที่จะพอใจนัก เช่นเดียวกัน
ผู้ดูแลก็ขอโทษอย่างตรงไปตรงมาว่า " ข้าลำบากใจจริงๆที่ทำให้ท่านรู้สึกไม่พอใจ ตารางเวลาของเราถูกจองเต็มล่วงหน้าไปหมดแล้ว นี่จึงทำให้เราไม่มีห้องเหลืออีก….. หากว่าเรามีห้อง แน่นอนว่าเราจะต้องมอบมันให้กับท่านอย่างแน่นอน "
จักรพรรดิใต้พิภพนั้นได้เชิญกลุ่มอิทธิพล มาในงานเลี้ยงรับรองที่จัดขึ้นในตอนเย็น เป็นจำนวนมาก ดังนั้นแล้ว ด้วยสาเหตุนี้ จึงทำให้เมืองชุมนุมมังกรแห่งนี้ จู่ๆก็คราคร่ำไปด้วยผู้คนเป็นจำนวนมาก บรรดาโรงแรมจึงถูกจองเต็ม หากว่ามาสาย นั่นย่อมไม่มีทาง ทีนี้ก็จำจะต้องเลือกโรงแรมเกรดต่ำ หรือไม่ก็ตั้งแคมป์ก่อกองไฟอยู่ภายนอกเมือง
โรงแรมเมฆสวรรค์นี้ถือเป็นโรงแรมที่มีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง เป็นอย่างมาก โรงแรมเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าบรรดาผู้บ่มเพาะพลังทั้งหลาย ดังนั้นแล้ว คิวจองของที่นี้จึงเต็มเหยียดมาตั้งนานแล้ว
" เจ้ารู้ไหมว่าพวกเราคือกลุ่มอิทธิพลกลุ่มไหน !! " ชายคนนี้ตบลงไปที่โต๊ะอย่างรุนแรง พูดอย่างโมโหโทโสว่า " พวกเราเป็นคนจากคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ หากว่าที่นี่ไม่มีห้อง เจ้าตาย !! "
คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ ??
ยี่ เทียนหยุนถึงกับขมวดคิ้ว คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์เป็นกลุ่มอิทธิพล ที่เมื่อเปรียบเทียบกับคฤหาสน์ยอดสวรรค์แล้ว ย่อมที่จะแข็งแกร่งกว่าเป็นอย่างมาก ดังนั้นแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทำไมพฤติกรรมถึงได้โอหังเช่นนี้ ช่างโชคดีอะไรอย่างนี้ ไม่คิดเลยว่า จะพบเข้ากับคฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ ก่อนหน้านี้ความทรงจำของหลิน หลี่ ยังคงเด่นชัดอยู่ภายในหัวสมองของยี่ เทียนหยุน
" นี่ท่าน พวกเราไม่มีห้องเหลือแล้ว หากว่ามีห้องว่าง เราจะต้องจัดแจงให้กับท่านอย่างแน่นอน….. " ผู้ดูแลรู้สึกอนาถจนถึงกับอับจนหนทาง นี่มันยากเกินกว่าจะพรรณา ธุรกิจของเขาจะดำเนินไปได้อย่างไร เมื่อต้องมากลัวลูกค้าที่บ้าอำนาจ เอาแต่ใจตัวเองฝ่ายเดียวอยู่แบบนี้
" ไหนนำสมุดบัญชีมาให้ข้าดูซิ ข้าต้องการที่จะดูว่าจริงๆแล้ว ที่นี่มีใครที่เป็นแขกพักอาศัยอยู่ที่นี่บ้าง !! " หลี่ ฮวนฉกสมุดบัญชีมาจากมือของผู้ดูแล เขาเริ่มที่จะไล่ไปตามบรรทัด เขาอยากที่จะดูว่า ณ เวลานี้ ที่นี่มีใครที่มาพักอาศัยอยู่บ้าง
ยี่ เทียนหยุนส่ายหัว ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ จะต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาอย่างแน่นอน ทันใดนั้นเหมือนเขาจะไม่เต็มใจมองชื่อของใครบางคนเข้า เขารีบสาวเท้าเดินตรงไปยังตึก ก่อนหน้านี้ผู้อาวุโสใหญ่ก็ได้บอกเขาแล้วว่า พวกเขาจะอยู่ตึกที่ 3 พวกเขาล้วนมากันแต่เนิ่นๆ นี่แสดงว่ามีการจองเอาไว้แล้วล่วงหน้า
เมื่อยี่ เทียนหยุนมาถึงตึกที่ 3 เขาก็ต้องการที่จะมองหาว่า ห้องไหนที่เป็นห้องพักของผู้อาวุโสใหญ่ แต่ทันใดนั้นหูก็พลันได้ยินเสียงที่ชวนให้แสบแก้วหูว่า " คฤหาสน์ยอดสวรรค์ใช่ไหม ?? ขยะอย่างคฤหาสน์ยอดสวรรค์ยังกล้าที่จะอาศัยอยู่ในห้องส่วนตัวถึง 2 ห้องเลยอย่างงั้นเรอะ !? เจ้าออกมาให้บิดาคนนี้ฟาดเดี๋ยวนี้นะ แค่กลุ่มอิทธิพลขยะ จริงๆก็แค่กลุ่มอิทธิพลเกรด 2 กลับกล้าที่จะใช้ห้องพักอาศัยถึง 2 ห้อง ?? ข้าสงสัยว่า ที่จักรพรรดิใต้พิภพเชิญพวกเจ้ามาในงานนี้ 80% คงจะมาเพื่อความบันเทิงเป็นตัวตลกของงานซะมากกว่า !! "
ทันใดนั้นหลี่ ฮวนก็แสดงความโกรธออกมา เขาเดินมุ่งตรงไปยังห้องด้านบน นำขบวนบรรดากลุ่มศิษย์ ที่ความโกรธกำลังลุกไหม้ เดินขึ้นไป แต่เพราะว่าช่องทางเดินนั้น ค่อนข้างที่จะคับแคบ หลี่ ฮวนจึงชนเข้ากับยี่ เทียนหยุนที่อยู่ด้านหน้า
" เด็กน้อย จงหลีกทางให้กับข้า ไสหัวของเจ้าไปซะ !! " หลี่ ฮวนพูดอย่างโมโห
" ตู้มม !! "
หลี่ ฮวนส่งหมัดเข้าหายี่ เทียนหยุน แต่ผู้ที่โดนต่อยจนกระเด็น กลับไม่ใช่ยี่ เทียนหยุน แต่ว่าเป็นหลี่ ฮวน ที่ลอยกระเด็นจนปลิวไป เขากระเด็นกลิ้งตกบันไดลงมาตามขั้นบันได โดยที่เขาไม่สามารถจะหยุดเท้าของตัวเองได้ กลิ้งม้วนตวนลงบันไดไหลลงมา " ตึง ตั้ง ตั้ม "
ยี่ เทียนหยุนขมวดคิ้วแน่น คฤหาสน์อักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ช่างเกะกะระรานซะจริงๆ ไม่คิดเลยว่า มันจะกล้าสร้างปัญหา เดินมาหาเรื่องคฤหาสน์ยอดสวรรค์ถึงที่ !!!
