ร่างของยี่ เทียนหยุนปรากฏขึ้นมาภายในสายตาของพวกเขา
ช่วงเวลาวิกฤตหน้าสิ่ว หน้าขวานอย่างนี้ ในที่สุดเขาก็กลับมา อาจจะพูดได้ว่าจริงๆแล้วเขาก็มิได้ที่จะรีบร้อนกลับมาอะไร แต่เผอิญพบเห็นข่าวของพวกเขาระหว่างทาง จึงรีบบินกลับมาอย่างรวดเร็ว
" จ….. เจ้า เจ้าคือยี่ เทียนหยุนคนนั้น !! " เมื่ออาวุโสของตึกกระแสลมแห่งสวรรค์เห็นยี่ เทียนหยุน เขาก็ตกอยู่ภายใต้อาการสั่น
" ยี่ เทียนหยุนอะไร ?? " ใบหน้าของหนิง ฉวนและคนอื่นๆพากันสงสัย พวกเขาไม่มีใครรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วยี่ เทียนหยุนคือใคร เพราะพวกเขามิเคยพบเห็นคนๆนี้มาก่อน
ทันใดนั้นเอง เปลวเพลิงก็โค้งลงมาจากกลางอากาศ คัง เฮ่าเถียนสัมผัสได้ถึงวิกฤตอันตรายที่อยู่บนหัวของเขา แต่เมื่อเขาเร่งรีบที่จะยกศีรษะขึ้นมองดู มันก็สายเกินไปซะแล้ว ร่างของเขาได้ถูกเปลวเพลิงชนิดนี้เข้าห่อหุ้มในทันที เขาส่งเสียงร้องอย่างทุกขเวทนา ไม่คิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะต้องถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่านแบบนี้ !!
" โฮอร์ – เสียงคำรามของมังกร "
มังกรดำร่อนลงมาจากกลางอากาศ ด้วยร่างที่มีขนาดอันใหญ่โตมหึมาของมันก็เข้าปกคลุม ณ ดินแดนแห่งนี้แล้ว ศักดิ์ศรีของมังกรที่สะกดข่มสรรพสัตว์ในใต้หล้า มันพร้อมที่จะพลัดพรากสิ่งต่างๆเป็นจำนวนมากจากบริเวณที่มันอยู่โดยรอบ แค่เห็นตัวมันก็พาให้จิตใจของผู้คนนั้นสั่นสะท้านได้แล้ว ไฉนเลยมังกรดำจึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่ นี่มันคือสัตว์ศักดิ์สิทธิ์นะ !!
" คฤหาสน์ปราณฟ้า ไม่คิดเลยว่าพวกเจ้าจะตอบสนองได้ไวถึงเพียงนี้ ข้าละอยากที่จะรู้จริงๆว่า ณ เวลานี้ พวกเจ้าส่งคนมามากขนาดไหนกัน….. หากว่าส่งมามากเท่าไร ข้าก็จะฆ่ามันให้มากเท่านั้น !! ยี่ เทียนหยุนพูดเยาะเย้ยว่า " ฆ่าพวกมันให้หมด !! "
ความโกรธของมังกรดำพุ่งทะยาน มันเชื่อฟังคำสั่งของยี่ เทียนหยุน ตัวมันโถมเข้าหาด้านข้าง ความเร็วที่น่าสะพรึง พละกำลังที่น่าสยองล้วนกดพวกเขาไว้ในคราวเดียว ฆ่าศิษย์ทั้งหมดลงในคราเดียวได้อย่างง่ายดาย
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าศิษย์ของคฤหาสน์ปราณฟ้า ได้รับค่าประสบการณ์ 1,400 แต้ม แต้มคลั่ง 150 แต้ม ได้รับแต้มบาป "
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าศิษย์ของคฤหาสน์ปราณฟ้าได้รับ….. "
พวกเขากลายเป็นค่าประสบการณ์ที่ปรากฏขึ้นมาแล้วเข้าไปในร่างของยี่ เทียนหยุน
" เจ้า เจ้าควบคุมมังกรดำได้ยังไง….. " หนิง ฉวนรู้สึกหวาดกลัว พลังของมังกรดำตัวนี้ช่างน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก เขารู้สึกได้เลยว่า ฐานพลังของมังกรดำตัวนี้อยู่ในช่วงปลายของมาตรฐานขั้นแก่นการควบแน่น ไม่สามารถที่จะนำมันมาเปรียบเทียบกับระดับของพวกเขาได้เลย
ถึงแม้ว่าฐานพลังของพวกเขาจะมิได้ต่ำต้อย แต่อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานของขั้นแก่นการควบแน่นเพียงเท่านั้น โดยธรรมชาติแล้วมันยังห่างไกลนักหากคิดที่จะเปรียบเทียบกับฐานพลังของมังกรดำตัวนี้
คนอื่นๆต่างก็พากันช็อคเมื่อมองดูไปที่มังกรดำตัวนี้ คำอะไรก็ล้วนติดอยู่ในลำคอ ครึ่งคำก็พูดไม่ออก ณ วินาทีนี้
" เรื่องนี้เจ้าไม่จำเป็นที่จะต้องรู้ " พลันนัยน์ตาของยี่ เทียนหยุนหรี่ลง ประกายเพียงวูบเดียวที่เขายกเท้าก็มาโผล่อยู่ตรงหน้าของหนิง ฉวนในทันใดแล้ว หลังมือโบกสะบัดออกไปโดยที่ฝั่งตรงข้ามยังมิทันจะได้ตอบสนองเลย หนิง ฉวนถูกตบจนกระเด็นรวมถึงฟันที่อยู่ในปากของเขาอีกหลายซี่ !!
ยี่ เทียนหยุนช่วยพยุงจือ ยูร์เวยขึ้น เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้มอย่างสุภาพว่า " ต้องลำบากท่าน ต่อไปให้ข้าเป็นคนจัดการเอง….. อ้อ พี่สาวของท่านให้ข้านำจี้หยกอันนี้มามอบให้กับท่าน "
พูดแล้วเขาก็นำจี้หยกที่แดงสด ยวีซวนให้เขาไว้ออกมา เขานำมันใส่เข้าไปในมือพร้อมกับบีบกระชับมือของเธอแน่น
เมื่อจือ ยูร์เวยได้เห็นจี้หยกอันนี้แล้ว ร่างของเธอก็สั่นไหวอ่อนลงในทันที ดวงตาคู่สวยของเธอเผยให้เห็นถึงนัยน์ตาที่กำลังช็อค " นี่ท่าน ท่านพบกับพี่สาวของข้าอย่างนั้นหรือ ?? "
" ใช่แล้วละ เอาไว้พวกเราก่อนคุยกัน " ยี่ เทียนหยุนหันศีรษะของเขาไปที่ผู้อาวุโสของตึกกระแสลมแห่งสวรรค์พร้อมกับพูดอย่างขึงขังว่า " เจ้าพูดว่า จะฆ่าเธออย่างนั้นหรือ ?? "
พลันแข้งขาทั้ง 2 ข้างของผู้อาวุโสแห่งตึกกระแสลมแห่งสวรรค์ก็อ่อนลงในทันใด เขากลายเป็นอัมพาตอยู่กับพื้น สีหน้าดูขาวซีด เมื่อเขาเห็นยี่ เทียนหยุนกลับมาผนวกเข้ากับมังกรดำ ความกล้าแต่เดิมที่มีอยู่ก็อันตรธานหนีไปหมดไม่มีเหลือ
" ม่วง เจ้าของตึกจือ น….. นี่ ที่ข้าทำลงไปก็เพราะความลำบากใจ….. " ผู้อาวุโสคนนั้นรีบพูดแก้ตัว
นัยน์ตาของจือ ยูร์เวยดูขุ่นมัว ก่อนหน้านี้เป็นผู้อาวุโสคนนี้ที่ต้องการจะปลิดชีพเธอเป็นการส่วนตัว หากว่ายี่ เทียนหยุนมิได้กลับมาแล้วละก็ ตัวเธอก็คงจะถูกสังหารโดยเขาไปแล้วจริงๆ
" ท่านคงจะลำบากใจมากละซินะถึงได้คิดที่จะปลิดชีพข้าเป็นการส่วนตัว แค่เหตุผลนี้ก็เพียงพอแล้วจริงๆนั่นแหละ เมื่อข้ายังมีประโยชน์ แต่ละคนก็อยากที่จะให้ข้าทำโน้นทำนี่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ตนเองชอบ แต่พอข้าหมดประโยชน์ก็คิดที่จะกำจัดข้าในทันที….. ข้าละรังเกียจที่สุดเลยคนประเภทนี้ !! นายน้อยยี่ ท่านช่วยข้าจับกุมตัวเขาให้ที !! " จือ ยูร์เวยพูดต่อว่าอย่างเย็นชา
" ข้าละยินดีที่จะทำงานนี้เป็นอย่างมาก " ยี่ เทียนหยุนฉีกยิ้มน้อยๆ นาทีต่อมาร่างของเขาก็เข้าปล้นสดมภ์ ด้วยสปีดที่รวดเร็วเป็นอย่างมาก จึงไม่มีใครที่สามารถจะเห็นร่างของเขาได้ แค่พริบตาเขาก็ถึงที่ตรงหน้าของอาวุโสผู้นั้น เขาหมุนตัวใช้เท้าถีบ " แปง " อาวุโสผู้นี้ถูกถีบจนกระเด็นลอยไป เขาพ่นเลือดออกมากลายเป็นเจ็บหนักในทันที !!
" ข้าขอมอบเขาให้กับท่าน แล้วแต่ท่านว่าจะให้เขาตายยังไง " ยี่ เทียนหยุนพูดอย่างไม่แยแส
จือ ยูร์เวยนำดาบยาวออกมา เธอจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา " ข้าจำต้องกล้ำกลืนฝืนทนกับตัวท่านมาเป็นระยะเวลานาน ในที่สุดข้าก็สามารถที่จะฆ่าท่านด้วยมือของข้าเอง !! "
" ม่วง เจ้าของตึกจือ….. อย่า ท่านต้องไม่ทำอย่างนี้ ท….. ท่าน ลืมไปแล้วหรือว่า พวกเราดีต่อท่านมากขนาดไหน แล้วเมื่อไหร่กันที่ตัวท่านไม่มีประโยชน์ นี่….. " ผู้อาวุโสคนนี้พยายามที่จะเกลี้ยกล่อมชักจูงเธออย่างต่อเนื่องว่าพวกเขานั้นเป็นผู้ที่ให้ที่พักพิงแก่ตัวเธอ แท้จริงแล้วการที่เขาพยายามที่จะอ้างโน้นอ้างนี่ก็เพื่อจะหาหนทางหลบหนีเอาตัวรอด
" ใช่ ต่อให้ท่านเป็นคนที่ให้ที่พักพิงแก่ข้าแล้วยังไง พวกท่านก็หวังที่จะใช้ประโยชน์ในตัวข้าโดยการผลักไสข้าอย่างต่อเนื่อง….. ครั้งแรกก็ต้องการที่จะให้ข้าแต่งงานกับประมุขของขิกายหลอมโลหะเทวะ พวกท่านนี่มันเป็นกลุ่มของขยะ คิดถึงแต่เพียงตัวเองเท่านั้น !! มีผลประโยชน์เมื่อไหร่ก็ไล่ตามกันไปดั่งเช่นฝูงเป็ด หากหมดคุณค่าไม่มีผลประโยชน์ ก็พร้อมที่จะเขี่ยทิ้งในทันที….. นายน้อยยี่คือตัวอย่างที่ดีที่สุด เมื่อเขามีคุณค่าแต่ละคนก็พูดว่าจะเก็บรักษาเขาเอาไว้ แต่เมื่อเขาเจอะเจอกับอันตรายขึ้นมา ก็ละทิ้งเขาทันที หลังจากนั้นก็มานั่งนึกเสียใจ พวกเจ้ามันก็พวกขยะดีๆนี่เอง !! "
พูดแล้วเธอก็ใช้ดาบยาวในมือ เสียบเข้าไป เพราะว่าฝั่งตรงข้ามไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวได้ เขาจึงถูกแทงทะลุโดยดาบยาวเล่มนี้
" จ….. เจ้า " อาวุโสคนนี้นัยน์ตาเบิกโพลง ร่างของเขาก็อ่อนยวบลงกับพื้นในทันใด ไม่มีลมหายใจอีกต่อไป
หลังจากที่จือ ยูร์เวยลงมือฆ่าอาวุโสคนนี้ด้วยตัวของตัวเองแล้ว เธอปิดตาลงอย่างช้าๆ คิดว่าต่อไปนี้เรื่องราวทั้งหมดก็จะปิดฉากลงซะที ตัวเธอจะได้เป็นอิสระจากตึกกระแสลมแห่งสวรรค์โดยสมบูรณ์
" หากใครกล้าที่จะเคลื่อนไหวโดยพละการแล้วละก็ ข้าจะฆ่ามันเป็นคนแรก !! " ณ เวลานี้ยี่ เทียนหยุนตะโกนออกไปในทันใด สายตาอันเย็นชาถูกยกขึ้นมองดู
เสียงตะโกนของเขาที่อยู่ข้างๆกับมังกรดำนั้น ดังก้องไปถึงชั้นฟ้า !!
ศิษย์คฤหาสน์ปราณฟ้าจำนวนมากที่ต้องการจะหลบหนีต่างก็สั่นเทา ไม่คิดเลยว่าพวกเขาต่างก็ไม่หลงเหลือความกล้าที่จะหลบหนี
ยี่ เทียนหยุนตบไหล่ให้กำลังใจจือ ยูร์เวยเบาๆ จากนั้นเขาก็เคลื่อนผ่านตัวเธอไปมาหยุดอยู่ตรงหน้าของหนิง ฉวน
" ครั้งนี้พวกเจ้าได้รับข้อความอะไรมา ทำไมถึงเลือกที่จะมาที่นี่ ?? " ยี่ เทียนหยุนพูดออกอย่างไม่แยแส
" ยกเลิกความคิดที่จะดึงข้อมูลใดๆจากที่นี่ซะเถอะ….. " หนิง ฉวนพูด
ยี่ เทียนหยุนก็เขวี้ยงเปลวเพลิงออกไป มันครอบตัวของหนิง ฉวนแล้วลุกไหม้ในทันใด ไม่ต้องบอกกระมังว่า เขาดำไหม้เป็นตอตะโก
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าหนิง ฉวน ได้รับค่าประสบการณ์ 120,000 แต้ม แต้มคลั่ง 2,300 แต้ม อุปกรณ์วิญญาณเกรดสูงกระบี่ใต้พิภพ แต้มบาป 20 แต้ม !! "
" สบายใจเถอะ ข้ามิได้วางแผนที่จะล้วงความลับอะไรจากปากของเจ้าอยู่แล้ว และที่มากไปกว่านั้นแต้มบาป 20 แต้มนี้ จริงๆก็เหี้ยมโหดพอแล้วในการกำจัดสิ่งชั่วร้ายทุกชนิด " เขาพูดด้วยสายตาที่เย็นชา พริบตาเขาก็ลากศิษย์ของคฤหาสน์ปราณฟ้าคนหนึ่งมาแล้วก็พูดขึ้นว่า " เจ้าเต็มใจที่จะเล่าเหตุการณ์ให้ข้าฟังอย่างคร่าวๆไหม ?? "
" ข้า ข้าไม่รู้เรื่องอะไรเลย….. "
เปลวไฟครอบร่างของเขาในทันที เขาถูกเผาอยู่ด้านข้างของยี่ เทียนหยุนและเขาก็มองหาศิษย์รายต่อไป
" เจ้า ?? " สายตาของยี่ เทียนหยุนพูดออกอย่างไม่แยแส แต่ก็ไม่มีใครในที่นี้ที่ไว้ใจเขาเลย
" ข….. ข้า ข้าพูด ข้าพูด !! เป็นระยะเวลานานที่พวกเรามิได้เห็นผู้อาวุโสเวย พวกเขาไม่ได้กลับมา พวกเราจึงสันนิษฐานว่าจะต้องเกิดเหตุอะไรขึ้นกับพวกเขาอย่างแน่นอน….. ดังนั้นแล้วคฤหาสน์จึงทำการส่งศิษย์ออกไปที่ทวีปพรมแดนปฐพี เพื่อจะมาตรวจสอบข้อเท็จจริง เมื่อมาถึงก็ค้นพบว่าไม่มีผู้ใดอยู่เลย ณ ตำหนักหยกสวรรค์ ผู้อาวุโสต่างก็เดากันว่า กลุ่มผู้อาวุโสเวยจะต้องประสบกับเหตุร้ายอย่างแน่นอน คฤหาสน์จึงได้ส่งกำลังคนออกมาในทันที " ศิษย์คนนี้กลัวตายขนาดหนัก ซึ่งจริงๆแล้วก็ไม่มีใครที่อยากจะตาย เช่นนี้แล้วเขาจึงพูดมันออกมา
" จำนวนเท่าไหร่ที่ถูกส่งออกมาในครั้งนี้ ?? " ยี่ เทียนหยุนหรี่ตาใช้สมาธิ
" โดยพื้นฐานแล้ว ผู้อาวุโสทั้งหมดล้วนถูกส่งออกมา….. " ศิษย์คนนี้ตอบอย่างเร่งรีบ เขากลัวว่าจะถูกฆ่าโดยยี่ เทียนหยุน
" ผู้อาวุโสทั้งหมดถูกส่งออกมา รวมไปถึงเจ้าคฤหาสน์ด้วยหรือเปล่า ?? " ยี่ เทียนหยุนถามอย่างขึงขัง
" พวกเขามุ่งหน้าไปที่ไหนกัน ?? " ยี่ เทียนหยุนถามต่อ
" พวกเขามุ่งตรงไปที่ซากปรักหักพังโบราณสถานสวรรค์ มีใครบางคนเห็น เห็นศิษย์ของตำหนักหยกสวรรค์เดินตรงไปทางนั้น " ศิษย์ของคฤหาสน์ปราณฟ้าคนนี้รีบตอบอย่างเร่งรีบ
สายตาของยี่ เทียนหยุนดูวูบวาบ ไปๆมาๆกระดาษก็ติดไฟจนได้ คราแรกที่ตำหนักหยกสวรรค์ทำการอพยพ จะต้องมีนักสู้คนใดคนหนึ่งที่เห็นพวกเขาแล้วอย่างแน่นอน
