" ค้นหารอบๆบริเวณนี้ พวกมันไม่น่าจะหนีไปไกลอย่างแน่นอน !! "
สายตาของคัง เฮ่าเถียนผู้นำผู้เชี่ยวชาญขั้นแก่นการควบแน่นมองดูป่าที่อยู่บริเวณนี้โดยรอบด้วยสายตาที่รวดเร็วและดุร้าย เขากวาดสายตาเป็นวงกว้างไปยังบริเวณผืนป่าที่ปกคลุมอยู่รอบๆบริเวณนี้ แน่นอนว่ามันย่อมจะต้องเป็นสถานที่ที่ดีในการหลบซ่อนผู้คน
เขาเป็นผู้นำที่รับคำสั่งมาเพื่อการนี้ นำกองกำลังนักสู้ทั้ง 12 คนมาที่นี่ นักสู้ที่อยู่ในขั้นปรับแต่งวิญญาณที่อยู่ข้างกายเขาต่างก็มุ่งค้นหาบริเวณนี้โดยรอบอย่างรวดเร็ว พวกเขาต่างก็ค้นหาทุกซอกทุกมุมด้วยความระมัดระวัง ก็เพื่อจะได้ไม่มีมุมไหนที่จะตกหล่นเงื้อมือของพวกเขาไปได้
ผืนป่าที่เคยสงบสุขแต่ ณ ตอนนี้ทั่วทั้งป่ากลับหาคำว่าสุภาพนิ่มนวลไม่เจอ พื้นที่ตอนนี้มันเต็มไปด้วยจิตสังหาร ผสมผสานกับอาณาบริเวณของที่นี่โดยรอบล้วนเต็มไปด้วยหิมะและน้ำแข็งที่จับตัวกันเป็นก้อนเป็นกอง นี่จึงชวนให้รู้สึกหวาดกลัวในความหนาวเหน็บ สถานที่ดีๆแบบนี้คงจะมีเพียงฝูงชนกลุ่มนักสู้กลุ่มนี้เท่านั้น หากว่าศิษย์ของตำหนักหยกสวรรค์อยู่ที่นี่แล้วละก็ พวกเขาจะต้องสั่นเพราะจิตสังหารในขณะนี้อย่างแน่นอน
ภายในถ้ำ ต่างก็รับรู้ได้ถึงเสียงอันหนักหน่วงของบรรดาฝีเท้าที่ย่ำไปย่ำมาลงบนพื้นที่อยู่บนหัวของ บรรดาศิษย์ของตำหนักหยกสวรรค์ที่ซ่อนตัวอยู่ภายในถ้ำ ที่ตอนนี้พากันอกสั่นขวัญแขวน สีหน้าของพวกเขานั้นดูตื่นตระหนก อาการที่สั่นอยู่ ณ ขณะนี้บ่งบอกได้เป็นอย่างดีเลยว่าพวกเขาต่างก็กลัวกันมาก
" ผู้อาวุโส พวกเราซ่อนตัวอยู่ที่นี่แล้วจะปลอดภัยอย่างนั้นเหรอ ?? " ศิษย์หญิงพลันสอบถามอย่างเป็นกังวล
" ไม่มีปัญหาหรอก ตราบใดที่พวกเราไม่ได้ลื่นไถลไปกับพื้นของที่นี่ซะก่อน พวกเราช่วยกันขุดลงไปซัก 2 – 3 จิ้ง (6.66-9.99 เมตร) เข้าไปข้างในอีกครั้งหนึ่งก็แล้วกัน พวกมันคงจะไม่ค้นพบช่องทางลับของพวกเราหรอก " ผู้อาวุโสใหญ่หม้อ ยู้กระชับดาบที่อยู่ในมือเข้ามาใกล้ สีหน้าของเธอถึงแม้ว่าจะดูสงบนิ่งเป็นอย่างมาก แต่ข้างในใจนั้นค่อนข้างที่จะปั่นป่วน
เหล่าศิษย์ที่ซ่อนตัวอยู่ภายในเส้นทางลับถึงแม้ว่าจะมีไม่มากนักแต่ก็ถือว่าหลายคน จุดประสงค์ที่พวกเขาออกมานั้นก็ง่ายมาก ก็เพื่อที่จะนำอาหารบางส่วนที่ลำเลียงมาจากเรือที่จอดเทียบท่า จากคนของตึกกระแสลมแห่งสวรรค์กลับไป เนื่องจากซากปรักหักพังโบราณสถานแห่งสวรรค์นั้นมีผู้คนอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก หากไร้ซึ่งอาหารก็ไม่สามารถที่จะทำการบ่มเพาะพลังได้ ดังนั้นแล้วหากไม่มีอาหารมาหล่อเลี้ยงตัวเองแล้วก็ย่อมที่จะเป็นไปไม่ได้ ฉะนั้นจึงต้องออกมาเพื่อซื้อหาอาหารกลับไป
พวกเขาจะออกมาเพื่อซื้อเมล็ดข้าวให้กับผู้คนจำนวนมาก 1 ครั้ง หากระยะเวลายังน้อยอยู่พวกเขาก็จะไม่ออกมา โดยปกติแล้วเสบียงที่มีก็ยังเพียงพอที่จะหล่อเลี้ยงตัวเองได้ เมล็ดข้าวที่ได้มาจากเรือขนส่งสินค้าสามารถที่จะเก็บสะสมเอาไว้ได้เป็นระยะเวลาหลายวัน อย่างน้อยๆก็เพียงพอสำหรับ 1 เดือน
หากจะให้ตระเตรียมคลังสินค้าสำหรับตนเอง ก็ย่อมเป็นไปมิได้ที่จะตระเตรียมได้ภายในทันที ผู้คนเป็นจำนวนหลายร้อยคนจนกระทั่งถึงพันคน โกดังเก็บของชั่วคราวมันจะต้องใช้เวลากี่เดือนที่จะต้องเตรียมตัวกัน ใครจะสามารถขวนขวายหาได้กัน
ดังนั้นแล้วในตอนนี้พวกเขาเหมือนรู้สึกผิดที่เลือกที่จะออกมายังสถานที่ดินแดนอันห่างไกลเพื่อทำการแลกเปลี่ยน ไม่คิดเลยว่าคฤหาสน์ปราณฟ้าจะส่งคนมาตรวจสอบ พวกเขาจึงต้องรีบหลบหนีด้วยความกลัวอย่างรวดเร็ว แต่ก็กลับถูกพบเข้าจนได้
ผู้อาวุโสใหญ่หม้อ ยู้สามารถที่จะหลบหนีได้อย่างแน่นอน แต่บรรดาลูกศิษย์ของเธอไม่มีทางที่จะหนีพ้นไปได้ ตัวเธอมิอาจทิ้งขว้างไม่ดูดำดูดีพวกเขาได้
เสียงพูดเพิ่งจะจบลง เหล่าผู้ไล่ล่าที่อยู่บนหัวของพวกเขาก็ได้ยินถึงเสียงที่สั่นไหว ชัดเจนเป็นอย่างมากว่าพวกเขาลงมือเคลื่อนไหวมาที่นี่ในทันที พวกเขาค้นพบประตูทางเข้าถ้ำที่ถูกฝังอยู่ได้อย่างง่ายดาย ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่พบอะไรจากด้านใน แต่ทว่าหากเขายังคงสืบค้นอย่างต่อเนื่องต่อไป แน่นอนว่าสถานการณ์จะต้องเปลี่ยนไป
" ค้นต่อไป สืบค้นจากข้างนี้ !! " เสียงของพวกเขานั้นเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้นและยิ่งขึ้น ปริมาณศิษย์ของคฤหาสน์ปราณฟ้าที่อยู่ด้านนอกนั้นมีอยู่เป็นจำนวนมาก ถึงแม้ว่าผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขั้นแก่นการควบแน่นจะมีอยู่เพียง 2 คนเท่านั้น แต่เบาะๆอาศัยแค่เพียงผู้อาวุโสหม้อ ยู้ก็ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะต้านรับแล้ว
" ผู้อาวุโสใหญ่ พวกเราจะทำยังไงกันดี ?? " พวกเขาต่างก็กลัวจนตัวสั่น สีหน้านั้นเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัว
สีหน้าของผู้อาวุโสหม้อ ยู้แสดงให้เห็นถึงความหดหู่ใจ เธอถอนหายใจลึก " สงสัยว่าคงจะมิอาจหลีกเลี่ยงหายนะในครั้งนี้ นี่อาจจะเป็นความโชคร้ายครั้งใหญ่ของตำหนักหยกสวรรค์ของพวกเรา….. "
ตึก ตึก ตึก !!
เสียงก้าวเท้าอันหนักหน่วงถูกส่งมาจากทางด้านบน ทุกๆย่างก้าวมันสลักอยู่ในหัวใจของพวกเขา มันบีบให้ลมหายใจของพวกเขาหนักอย่างเหลือแสน มันเต้นไปตามจังหวะก้าวเดินของเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามายิ่งขึ้นและยิ่งขึ้น พวกเขาต่างก็รู้ดีแก่ใจว่าหากยังคงรอคอยอยู่ที่นี่ต่อไป พวกเขาจะต้องตายอย่างมิต้องสงสัยเลย
พวกเขามีเพียงจะต้องรีบหนีออกจากที่นี่เท่านั้น ไม่อย่างงั้นอาจจะขาดอากาศหายใจตายอยู่ที่นี่ แต่การกระทำอย่างนั้นมันก็เป็นไปไม่ได้ยิ่งกว่าที่จะหนีเอาตัวรอดออกจากที่นี่ไปได้
" อีกอย่างหนึ่ง พวกเจ้าจะต้องไม่หลุดพูดความลับออกไปนะหากสามารถที่จะหนีรอดออกไปได้ ขอให้ยึดมั่นในคำพูดจริงๆ ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะหนักแน่นตรงจุดนี้….. " ผู้อาวุโสใหญ่หม้อ ยู้หลับตาลงอย่างเจ็บปวด ความหนักแน่นในถ้อยคำก็คือการฆ่าตัวตาย ถึงแม้ว่ามันจะมีความเครียดซักเพียงใดแต่ถ้าหากคิดคดทรยศก็จะได้รับความอัปยศอดสูที่ตามมาอย่างมหาศาล
" นี่คือข้อตกลงของพวกเรา !! " ศิษย์หญิงเผยให้เห็นถึงสายตาที่มั่นคง ถึงแม้ว่าพวกเขายังไม่อยากตายแต่มันก็ดีกว่าที่ก็จะรู้สึกอับอายอัปยศอดสูไปตลอด
ผู้อาวุโสหม้อ ยู้นำพวกเขามาถึงทางออก หลังจากที่เปิดประตูพวกเขาก็ตรงขึ้นไปด้านบนอย่างรวดเร็ว ผู้อาวุโสใหญ่สังเกตุดูขอบเขตภายนอกเมื่อพบว่าไม่มีใคร เธอก็นำศิษย์ออกมาจากอุโมงค์ในทันที พวกเขาต่างก็วิ่งหนีอย่างรวดเร็วโดยมุ่งออกสู่ด้านนอก
ใครจะรู้ว่าเพิ่งจะวิ่งออกไปเพียงไม่กี่ก้าว พวกเขาก็ถูกค้นพบในทันทีด้วยเสียงที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธแค้นว่า " พวกเขาอยู่ที่นี่ !! "
พวกเขาต่างก็ถูกล้อมรอบไปด้วยกลุ่มคนที่ทะยอยหลั่งไหลกันเข้ามา อุตสาห์คิดว่าหนีรอดออกมาจากความตายจากการขาดอากาศหายใจได้แล้ว ขนาดมาทางนี้แต่ก็ยังไม่มีที่ที่จะให้หลบหนีอีก !!
" ผู้อาวุโสตำหนักหยกสวรรค์ ท่านมาเดินลับๆล่อๆอะไรอยู่ที่นี่ยังงั้นรึ ?? ไม่มีเงาของผู้อาวุโสและผู้ดูแลที่พวกเราส่งมาเลย ไม่รู้ว่าเกิดปัญหาอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ ไม่ว่ายังไงตัวท่านก็จะต้องพูด !! " สีหน้าของคัง เฮ่าเถียนดูดุร้าย บุคคลที่พวกเขาส่งมาไม่มีแม้แต่เงาและที่ยิ่งไปกว่านั้น ตำหนักหยกสวรรค์ในตอนนี้ก็กลายเป็นตำหนักร้าง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาล้วนหลบหนีกันไปหมดแล้ว
ทำไมจะต้องเคลื่อนย้าย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะต้องมีปัญหาใหญ่อะไรเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
พวกเขาจึงเริ่มที่จะเลือกค้นหาจากภูเขา หาจนทั่วทั้งยอดเขาและตีนเขา แล้วก็พบเข้ากับใครบางคนเข้าจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นระดับผู้อาวุโส
" แชร้ง !! "
ศิษย์จำนวนมากดึงดาบออกมา ประกายดาบของแต่ละคนต่างก็ดูวูบวาบ แต่ฝั่งตรงข้ามนั้นเป็นศัตรูที่มีความแข็งแกร่งเป็นจำนวนมาก พวกเขาต่างก็เลยรู้สึกว่ามันยากที่จะฝ่ายลงมือก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งวงนอกนั้นมีผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขั้นแก่นการควบแน่นอยู่ด้วย ขั้นแก่นวิญญาณก็มีอยู่เป็นจำนวนมาก ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะหนีรอดไปได้แล้วงานนี้
" ข้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขา นี่ล้วนไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับพวกเรา !! " แน่นอนว่าผู้อาวุโสใหญ่หม้อ ยู้จะไม่ยอมรับอะไรใดๆทั้งสิ้นอยู่แล้ว ใบหน้าที่มองพวกเขานั้นดูเย็นชา
" ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับท่านอย่างนั้นหรือ ท่านคิดว่าการกล่าวอ้างเช่นนี้แล้วพวกเราจะเชื่ออย่างงั้นเหรอ ?? " คัง เฮ่าเถียนพูดเยาะเย้ยว่า " พวกท่านจะต้องใช้วิธีการอะไรบางอย่างอย่างแน่นอน อาจจะสังหารพวกเขาไปแล้วหรือไม่ก็คุมขังพวกเขาเอาไว้อยู่ !! ไม่มีปัญหาว่าจะเป็นเหตุผลอะไร ท่านจะต้องไปกับพวกเรา หรือจะให้พวกเราใช้กำลังจับตัวท่านไปดี !! "
พวกเขาต่างก็ดูเย็นชา หากว่าปราศจากการต่อสู้ ทางฝั่งของตำหนักหยกสวรรค์ก็จะต้องเสร็จอยู่ดี
" พวกเจ้ากำลังทำอะไรกัน !! "
ทันใดนั้นจือ ยูร์เวยก็ได้นำกำลังคนมุ่งตรงมาที่นี่ตามมาสมทบด้วยความเร่งรีบ ตัวเธอหมายที่จะไปยังเรือที่เทียบท่าพร้อมกับผู้อาวุโสหม้อ ยู้ ตระเตรียมที่จะขนย้ายปริมาณอาหารขนาดใหญ่ แต่ตัวเธอก็ได้รับรู้เรื่องราวมา ถึงแม้ว่ามันจะมิได้กระจ่างแจ้งนักก็ตามทีว่า ตำหนักหยกสวรรค์นั้นมีปัญหาอะไรบางอย่างและก็ดูเหมือนว่ามันจะเป็นจริงซะด้วยที่พวกเขาได้ไปล่วงเกินคฤหาสน์ปราณฟ้ากลุ่มอิทธิพลอันใหญ่โตผู้มีอำนาจเข้า
" แท้ที่จริงแล้วก็คือเจ้าของตึกจือแห่งตึกกระแสลมแห่งสวรรค์นี่เอง ไม่ทราบว่าท่านมีปัญหาอะไรอย่างนั้นหรือ ?? " คัง เฮ่าเถียนพูดอย่างเคร่งขรึม " หากว่าท่านไม่ได้มีปัญหาอะไร ได้โปรดรีบจากไปเถอะหากมิฉะนั้นแล้วก็อย่าได้ตำหนิพวกเราว่าเสียมารยาทนะ !! "
" เจ้าของตึกจือ ฝั่งตรงข้ามคือคฤหาสน์ปราณฟ้านะ พวกเรารีบไปกันเถอะ….. " ผู้อาวุโสที่อยู่ใกล้นั้นรีบพูดชักจูงโน้มน้าวใจว่าคฤหาสน์ปราณฟ้านั้นแข็งแกร่งกว่าตำหนักหยกสวรรค์
แต่สายตาของจือ ยูร์เวยดูเย็นชา เธอดึงดาบอุปกรณ์วิญญาณออกมาแล้วชี้ไปที่คนของคฤหาสน์ปราณฟ้าพร้อมกับพูดด้วยความโกรธที่พุ่งขึ้นในทันใดว่า " ลุย !! "
" รอร์ !! – เป็นเสียงที่แผดตะโกนออกมา "
ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เชื่อมั่นในตัวเธอลงมือในทันที การ์ดที่เธอนำมานั้นล้วนเชื่อฟังคำสั่งของเธออย่างแท้จริง หมายที่จะฆ่าสังหารฝั่งตรงข้ามในคราวเดียว สีหน้าของผู้อาวุโสที่อยู่ใกล้นั้นกลายเป็นดำคล้ำ เขาเร่งรีบที่จะนำผู้คนเคลื่อนหลบไปอยู่ด้านหลัง
" จ….. เจ้า เจ้ากล้าที่จะมีความคิดนอกรีตทำการกบฏอย่างงั้นเหรอ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าเจ้าจะกล้าหันดาบต่อสู้กับคฤหาสน์ปราณฟ้า….. ณ ตอนนี้ข้าขอขับเจ้าออกจากตึกกระแสลมแห่งสวรรค์ นับจากนี้เป็นต้นไป ตัวเจ้ากับตึกกระแสลมแห่งสวรรค์ไม่มีความเกี่ยวข้องกัน !! " อาวุโสผู้นี้ได้นำผู้คนที่เหลือหลบออกมาอย่างรวดเร็ว เขาตะโกนออกมาด้วยเสียงอันดัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความแตกตื่น
แต่จือ ยูร์เวยก็มิได้ให้ความสนใจต่อการกระทำของอาวุโสผู้นี้ เธอนำกลุ่มการ์ดพุ่งเข้าสังหารโดยตรง พวกเขาต่างก็มุ่งสู่เส้นทางแห่งถนนสายเลือดกันอย่างแข็งขัน !!
" ท่านรีบหนีออกไปจากที่นี่เถอะ !! " นัยน์ตาของจือ ยูร์เวยเป็นประกายแสงระยิบระยับ " พวกเราหนีไปด้วยกัน !! "
ที่นี่กลายเป็นสนามรบที่สับสนวุ่นวาย ทางฝั่งของยี่ เทียนหยุนนั้นก็รีบไล่กวดมุ่งตรงมาที่นี่อย่างรวดเร็ว ความเร็วของมังกรดำนั้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก บนเส้นทางเขาพบเข้ากับคนของคฤหาสน์ปราณฟ้า มิต้องสงสัยเลยว่า พวกมันตายหมด !!
" หวังว่าข้าจะตามไปทันก่อนที่มันจะเกิดอะไรขึ้น….. " สีหน้าของยี่ เทียนหยุนดูขุ่นขึ้นและก็ขุ่นขึ้น ถึงแม้ว่าฐานพลังของเขานั้นจะยกระดับสูงขึ้นมากแล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าตัวเองนั้นเล็กนิดเดียว !!
เขาคิดที่จะกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งขึ้น เขาต้องการที่จะกลายเป็นผู้ที่มีพละกำลังแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปอีก !!
