นี่เป็นครั้งแรกของยี่ เทียนหยุนที่พบกับภารกิจที่ส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของโลก หากว่าเขามิได้พบข้อความจากระบบ เขาก็คงจะทำเหมือนอย่างที่แล้วๆมา ผลกระทบมันมิได้ใหญ่หลวงสำหรับตัวเขา จะอย่างไรเสียชีวิตของเผ่าวิญยาณทั้งหมดมันก็มิได้มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับเขาแม้แต่นิดเดียว
ในตอนนี้หากว่าตัวเขาช่วยชีวิตของฮวน ฉิน กลุ่มอิทธิพลที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นั้นหรือก็มีขนาดใหญ่ หากว่าฮวน ฉินตายมันก็มิได้มีผลที่ใหญ่โตอะไร แต่ทว่าหากฮวน ฉินยังไม่ตาย กระทั่งรวบรวมเผ่าวิญญาณเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ เมื่อนั้นแล้วความสัมพันธ์ของยี่ เทียนหยุนกับเผ่าวิญญาณทั้งหมดย่อมที่จะแตกต่างออกไป ต่อไปภายภาคหน้า เขาก็จะได้รับการสนับสนุนจากเผ่าวิญญาณอย่างแน่นอน
แต่ทว่าอย่างไรก็ตามที ความสุ่มเสี่ยงที่ตามมาก็ช่างใหญ่หลวงนัก ไม่มีใครสามารถที่จะทำนายถึงเหตุการณ์ล่วงหน้าที่แน่นอนได้
" เอาละข้าเข้าใจทั้งหมดแล้ว ข้าเชื่อเจ้า " ยี่ เทียนหยุนยกยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับพูดว่า " ถ้ายังงั้นในตอนนี้ ข้าจะช่วยเจ้าทำลายกุญแจมือนี้ทิ้งซะ "
" คอยเดี๋ยว !! " ฮวน ฉินร้องห้ามอย่างเร่งรีบ " เจ้าจะต้องทำลายผนึกที่อยู่ด้านนอก ช่วยข้าปลดล็อคอาเรย์ขนาดใหญ่กุญแจมืออันนี้ หากเจ้าทำสำเร็จตัวข้าก็จะทำลายกุญแจมืออันนี้ได้เอง ตกลงไหม "
" ผนึกด้านนอก ผนึกอะไรที่อยู่ที่นั้น ?? " ยี่ เทียนหยุนสอบถาม
" มันก็คือศิลาจารึกหินที่ท่านเห็นนั่นแหละ ตราบใดที่ท่านทำให้แผ่นศิลาจารึกหินกระเด็นไปได้ พลังของผนึกที่ส่งผลกระทบต่อพื้นที่ขนาดใหญ่บริเวณนี้ก็จะถดถอยลงไป !! " ฮวน ฉินพูดว่า " ณ ตอนนี้พลังของมันย่อมที่จะอ่อนแอลงแล้ว การทำลายมันก็ย่อมที่จะไม่น่ามีปัญหาอะไร "
" อีกอย่าง เหตุที่ด้านนอกมีสัตว์อสูรอยู่เป็นจำนวนมากนั้น เจ้าเป็นคนทำอย่างนั้นหรือ ?? " ยี่ เทียนหยุนสอบถาม
" ด้านนอกมีสัตว์อสูรอยู่เป็นจำนวนมากอย่างงั้นหรือ ?? " ฮวน ฉินส่ายหัวพลางพูดว่า " สิ่งนั้นมิใช่ว่าข้าเป็นคนทำ ตัวข้าถูกล็อคอยู่ที่นี่ย่อมไม่มีทางที่จะรู้ถึงผลกระทบของสถานการณ์ภายนอก แต่อย่างไรก็ตามที ท่านก็คงจะพบกับฝูงของเหล่าสัตว์อสูรที่มาชุมนุมกัน เกาะกลุ่มปีศาจนี้แปลกเป็นอย่างมาก แต่ละช่วงเวลา จะมีสัตว์อสูรที่คืบคลานขึ้นมาชุมนุมกันที่นี่ จากนั้นก็จะมีสายฟ้าฟาดลงมาที่เกาะแห่งนี้ ราวกับว่านี่เป็นการเสนอตัวเพื่อเสียสละชีวิต เนื่องจากเหตุผลอันนี้ เหลย หยุนจึงได้นำตัวข้ามาคุมขังอยู่ ณ ที่แห่งนี้ มีสัตว์อสูรเหล่านี้เป็นโล่ป้องกัน หากต้องการที่จะมาที่นี่ก็ไม่มีใครที่อยากจะมา "
" เหตุการณ์อย่างนี้ ?? " ยี่ เทียนหยุนถึงกับสะดุ้ง " ถ้าอย่างงั้นที่เกาะกลุ่มปีศาจแห่งนี้ก็มีการเสียสละที่แปลกประหลาดนะซี สัตว์อสูรแต่ละตัวจะมาชุมนุมกันที่นี่ในแต่ละช่วงเวลา….. ถ้าอย่างนั้น ในแต่ละช่วงเวลาก็สามารถที่จะมาเก็บกวาดเพื่อเป็นเครื่องยืนหยัดได้นะซิ ?? "
ครั้งที่แล้วขึ้นระดับ 3 อย่างต่อเนื่อง ณ ที่แห่งนี้ยี่ เทียนหยุนได้ลิ้มรสชาติของผลประโยชน์ไปหลายส่วนแล้ว หากว่าเขาได้ใช้การ์ดประสบการณ์ 20 เท่า ผลลัพธ์ที่ได้จะต้องน่าทึ่งอย่างแน่นอน
" ข้าเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เกาะกลุ่มปีศาจนี้แปลกเป็นอย่างมาก แล้วที่ยิ่งไปกว่านั้นที่นี่ก็มีหินมังกรไฟอยู่เป็นจำนวนมากตั้งแต่ถือกำเนิด นี่ก็เหมือนกักขังข้า เพราะพวกมันข้าก็เลยถูกสะกดอยู่ที่นี่ " ฮวน ฉินเหมือนเยาะเย้ยตนเอง " สถานที่แห่งนี้นั้นแต่เดิมข้าเป็นคนค้นพบ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าท้ายที่สุดแล้วมันจะกลายมาเป็นสิ่งที่พันธนาการข้าอย่างแท้จริง "
ความคิดของฮวน ฉินนี้ ค่อนข้างที่จะกระแนะกระแหนค่อนขอดตัวเองซะจริงๆ
" อย่าได้พูดถึงเหตุการณ์อันเจ็บปวดในอดีตเลย ข้าจะเป็นคนช่วยเจ้าออกมาเอง ข้าจะช่วยเจ้าทำลายมันเดี๋ยวนี้แหละ คอยที่จะฟังข่าวจากข้าเถอะ " ยี่ เทียนหยุนยกยิ้ม
" คอยเดี๋ยว !! " ทันใดนั้นฮวน ฉินก็ร้องเรียกยี่ เทียนหยุนให้หยุด
" มีอะไรผิดอย่างงั้นรึ ?? " ยี่ เทียนหยุนหันหลังกลับมา เขาพูดกับเธอด้วยรอยยิ้ม " ท่านกังวลว่าข้าจะไม่กลับมา จึงไม่ต้องการที่จะให้ข้านั้นจากไปอย่างงั้นเรอะ ?? "
" เฮ้อ !! ถึงตัวท่านจะวิ่งหนีไป ข้าก็ทำอะไรท่านไม่ได้หรอก !! " ฮวน ฉินหยิบเม็ดยาโอสถขวดเล็กออกมา เธอโยนไปที่ยี่ เทียนหยุนโดยตรง มันตกลงที่มือของยี่ เทียนหยุน " ข้าพอจะมีเม็ดยาฟื้นฟูอยู่บ้าง หากท่านกินเข้าไปมันจะช่วยท่านได้มาก ตราบใดที่ท่านอ่านภาษาของพวกเราเผ่าวิญญาณควบคู่ไปกับใช้พลังของตัวเอง มันจะสามารถช่วยยกระดับพลังของท่านให้สูงขึ้นได้ มันจะเป็นประโยชน์ในการช่วยกำจัดศิลาจารึกหินที่อยู่ด้านนอกนั่น "
" ท่านไม่กลัวว่าข้าจะนำเม็ดยาโอสถเหล่านี้หายไปอย่างงั้นหรือ ?? " ยี่ เทียนหยุนยกยิ้ม
" ข้าสัมผัสได้ว่า ท่านมิใช่คนเช่นนั้น " ฮวน ฉินพูดพร้อมด้วยรอยยิ้มน้อยๆ
" น่าสนใจ " เมื่อยี่ เทียนหยุนได้รับขวดยาจากเธอแล้ว เขาก็หันหลังหายวับเข้าไปในอุโมงค์ถ้ำในทันที
หลังจากที่เขาออกมาแล้ว เขาก็ย้อนกลับไปที่แผ่นศิลาจารึกหินหน้าหลุมฝังศพในทันที ที่นี่ล้วนไม่มีใครอยู่ ยู่ ฉือเชียนจากไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โอกาสที่เหล่านักสู้จะมาที่โซนทะเลปีศาจมีอยู่น้อยมาก ดังนั้นแล้วยี่ เทียนหยุนจึงไม่จำเป็นที่จะต้องกลัวว่าจะมีใครมาพบเข้ายามที่เขากำลังจะทำลายแผ่นศิลาจารึกหินนี้
" แผ่นศิลาจารึกหินแผ่นนี้ก็คือตัวปิดผนึกอย่างงั้นซินะ ช่างน่าพิศวงประหลาดใจซะจริงๆ "
ยี่ เทียนหยุน ณ ตอนนี้เขายืนอยู่ด้านหน้าของแผ่นศิลาจารึกหินบนหลุมฝังศพ เขายื่นมือออกมาจับไปที่แผ่นศิลาจารึกหิน เขาระเบิดพลังออกมาหมายที่จะยกแผ่นศิลาจารึกหินนี้ขึ้นมา แต่ที่ไหนได้ นิดเดียวมันก็ยังไม่ขึ้น แผ่นทั้งหมดยังคงฝังอยู่ที่เดิม !!
" มันไม่ขยับเขยื้อนเลยจริงๆ จำเป็นที่จะต้องใช้ภาษาของเผ่าวิญญาณผสมผสานควบคู่กันไปด้วย จึงจะสามารถทำลายผนึกอันนี้ลงได้….. "
ยี่ เทียนหยุนระเบิดพลังของขั้นแก่นวิญญาณระดับที่ 1 ออกมา โดยที่เขาคิดว่าในไม่ช้าหากเขาใช้กำปั้นต่อยเข้าไปมันจะต้องระเบิดออกในไม่ช้า แต่ไม่คิดเลยว่าจริงๆแล้วศิลาจารึกแผ่นนี้ยังคงไม่รู้ร้อนรู้หนาวต่อไป ทันใดนั้นเขาก็ใช้ภาษาของเผ่าวิญญาณที่ฮวน ฉินเป็นคนให้เขามา หลังจากที่เขามองดูมันเพียงเล็กน้อยแล้วจึงพยักหน้ารับ ความหมายของทั้งหมดมีอยู่ว่า " ตราประทับศักดิ์สิทธิ์ที่ลวงตาอยู่ทั้งหมดจงออกไป "
" ยอดเยี่ยมมาก งั้นก็มาเริ่มกันเลย….. "
ครู่ต่อมายี่ เทียนหยุนก็โคจรพลังของตนเองออกมา เขาเริ่มที่จะออกแรงยกแผ่นศิลาจารึกหินนี้อย่างบ้าคลั่งพร้อมกับอ่านไปด้วยว่า " ตราประทับศักดิ์สิทธิ์ที่ลวงตาอยู่ทั้งหมดจงถูกขจัดออกไป !! "
เขาอ่านไปด้วยพร้อมกับยกไปด้วย เขาออกแรงยกอย่างบ้าระห่ำ " แปง " แผ่นศิลาจารึกหินนี้ค่อยๆขยับยกขึ้นอย่างช้าๆ แต่ตราผนึกนั้นกลับเริ่มที่จะค่อยๆฟื้นฟูตนเองอย่างช้าๆเช่นกันโดยไม่คาดคิด นี่ช่างเป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัวซะจริง !!
" ตราประทับศักดิ์สิทธิ์ที่ลวงตาอยู่ทั้งหมดจงถูกขจัดออกไป !! "
ยี่ เทียนหยุนก็อ่านอีกครั้งหนึ่ง ตราผนึกพลันอ่อนแอลงเล็กน้อย เขายังคงออกแรงยกอย่างบ้าระห่ำแบบต่อเนื่องแล้วก็ท่องไปด้วย มันยังคงขยับขึ้นเพียงเล็กน้อย !!
ความโกรธของยี่ เทียนหยุนพุ่งทะยาน เส้นเลือดสีฟ้าพลันปูดออกมา สายเลือดพลังมังกรเทวะปะทุพลังขึ้นมาในทันที มันระเบิดพลังขึ้นมาแทบจะในทันทีทันใด !!
" ตรึม ตรึม – เสียงก้องดังไปทั่ว "
ศิลาจารึกหินนี้เมื่อถูกใช้กำลัง มันก็ถูกยกขึ้นมาโดยยี่ เทียนหยุน เขาคว่ำมันลงด้านข้าง ศิลาจารึกหินขนาดมหึมาก็ถูกกดจมลงไปในดินที่อยู่ด้านข้าง ตราผนึกครานี้ก็ถูกเปิดขึ้นมาอย่างมิต้องสงสัย ลำแสงนั้นถูกปลดปล่อยออกมาจากเทือกเขาสูง แต่ทันใดนั้นมันก็หายไป
" สิ่งนี้ยากที่จะอธิบายจริงๆ ไม่คิดเลยว่าฐานพลังขั้นแก่นวิญญาณจะยกศิลาจารึกหินนี่ยังยากเลย เรื่องราวประวัติความเป็นมาของเผ่าวิญญาณนี่ช่างน่ากลัวซะจริงๆ !! " สายตาของยี่ เทียนหยุนดูกำลังใช้ความคิดในการพิจารณา ผลที่ได้จากอักษรรูนศักดิ์สิทธิ์นั้นตัวเขาเองก็เคยมีประสบการณ์มาก่อน หากว่าไม่มีหลักในการขจัดศิลาจารึกหินนี้แล้วละก็ เกรงว่าฐานพลังในปัจจุบันของเขาก็คงจะไม่มีทางที่จะทำลายตราผนึกนี้ลงได้ !!
ลำพังเพียงแค่ตราผนึกอักษรรูนโบราณก็มีผลซะขนาดนี้แล้ว มันยากที่จะทำลายลงจริงๆ ใครหน้าไหนมันจะไปต้านทานได้ นี่ก็คงจะคล้ายกันกับอักษรรูนของซากปรักหักพังโบราณสถานสวรรค์ หากว่าอาเรย์ขนาดใหญ่ได้รับการฟื้นฟู ผลกระทบจะต้องพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน น่าเสียดายที่ตอนนี้ระดับของยี่ เทียนหยุนยังคงต่ำเป็นอย่างมากอยู่
" ดูเหมือนว่าตัวข้าจะต้องหาเวลาว่างซะแล้ว ข้าจะต้องยกระดับความสามารถค่าความชำนาญอักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ ก็เพื่อที่จะฟื้นฟูซากปรักหักพังโบราณสถานสวรรค์ให้ดูดีดังเดิม " ยี่ เทียนหยุนได้ตัดสินใจแล้ว รอให้ปัญหาทุกอย่างนั้นจบลงซะก่อน เขาจะต้องยกระดับค่าความชำนาญของอักษรรูนศักดิ์สิทธิ์นี้ให้จงได้
ปรมาจารย์ของอักษรรูนศักดิ์สิทธิ์ของโลกใบนี้ สถานะนั้นสูงเป็นอย่างมากทีเดียว การใช้ออกของพวกเขาเหล่านี้นั้นทรงประสิทธิภาพ
" เยี่ยม เท่านี้ข้าก็คงจะกลับไปได้แล้ว "
ยี่ เทียนหยุนหันหลัง เขาเตรียมที่จะมุ่งหน้ากลับไปยังภูเขาลูกนั้น เขาเดินวนไปวนมาจนกระทั่งกลับเข้าสู่ช่องว่างมิติในภูเขาลูกนี้ เขาก็มาโผล่อยู่ด้านใน
เมื่อฮวน ฉินเห็นว่ายี่ เทียนหยุนกลับมา นัยน์ตาของเธอก็มีความปลื้มปิติยินดีอยู่หลายส่วน เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่า " ขอบคุณท่านเป็นอย่างมาก….. "
" ไม่มีอะไรที่จะต้องขอบอกขอบใจให้มันมากมายหรอก ท่านรีบๆออกมาจากข้างในนั้นเถอะ นี่จะเป็นการขอบคุณข้าที่ดีที่สุด อย่างน้อยข้าคงจะไม่เสียแรงเปล่า " ยี่ เทียนหยุนยังมิได้ออกแรงมากนัก เขายังคงพูดได้ดีอยู่
" ตกลง ข้าจะประสบความสำเร็จในการออกจากสถานที่หายนะแห่งนี้ซะทีนึง !! " สายตาของฮวน ฉินเย็นชา เธอจ้องเขม็งเตรียมตัวที่จะทำลายกุญแจมือนี้ซะที
