ท่ามกลางความรวดเร็ว เสี่ยว เจียนเหรินนั้นถูกยี่ เทียนหยุนฟาดลงกับพื้นอย่างสบายๆ ถึงแม้ว่าฐานพลังของเขาจะมิได้ต่ำแต่ก็ยังถูกยี่ เทียนหยุนกดขี่ลงได้ !!
" อ๊าค !! "
และในขณะที่ฟาดลงกับพื้นนั้น ยี่ เทียนหยุนยังหมุนแขนของเขาอีกด้วย นี่ส่งผลให้กระดูกแขนของเสี่ยว เจียนเหรินถึงกับแตกในทันที เสียงร้องอันโหยหวนถูกส่งออกมาจากปากของเขาในทันที เขาคล้ายกับหน้ามืดอ่อนกำลังลง ภายใต้ความเจ็บปวดอันแสนสาหัสนี้ จะให้มันเป็นปกติเหมือนเดิม มันก็คงจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
" ข….. แขน แขนข้า….. "
หลังจากที่เสี่ยว เจียนเหรินส่งเสียงอันน่าทุกขเวทนา ต่อมาเขาก็ต้องการที่จะสลัดให้หลุดไปจากยี่ เทียนหยุน แต่โอ้วอนิจจา….. ยี่ เทียนหยุนใช้เท้ากระดกดาบสั้นที่หล่นอยู่บนพื้นให้ลอยขึ้นมากลางอากาศอย่างนิ่มนวลในทันที จากนั้นเขาก็ใช้มือจับดาบสั้นพร้อมกับจวกแทงออกไป แสงแวววาวของไอเย็นเป็นประกายระยิบระยับ มันดูราวกับกาแล็กซี่ทางช้างเผือกที่ตัดผ่านข้ามขอบฟ้าเป็นทางยาว อกของเสี่ยว เจียวเหรินถูกทะลวงเข้าไปข้างในชั้นแล้วชั้นเล่า จนในที่สุดมันก็มิดด้ามอย่างสมบูรณ์ !!
เรียบร้อย จะได้ตายอย่างไม่น่าเกลียด ยี่ เทียนหยุนแก้ไขปัญหาได้อย่างง่ายดาย
เสี่ยว เจียนเหรินจ้องมองตาค้าง ในที่สุดเขาก็ยังอุตสาห์ที่จะก้าวไปข้างหน้าได้อีก แต่….. หลังจากนั้นตัวเขาก็ไม่มีลมหายใจอีกต่อไป
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าเสี่ยว เจียนเหรินได้รับค่าประสบการณ์ 68,000 แต้ม แต้มคลั่ง 1,700 แต้ม ได้รับทักษะยุทธ์ – ฝ่ามือพลิกสวรรค์และก้าวย่างดำดิน เม็ดยาฟื้นฟู "
สิ่งของที่ระเบิดออกมานั้นก็มีเพียงแต่ทักษะยุทธ์ระดับปฐพีที่ออกมาเพียงเท่านั้น ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการก๊อปปี้ของจริงออกมาก็ตามที ของที่ได้รับจะมีก็แต่เคสยกเว้นเป็นบางเคสเพียงเท่านั้น มิฉะนั้นแล้วสิ่งของที่ระเบิดออกมาก็จะเป็นเคล็ดวิชาการบ่มเพาะพลังนี่แหละ
แต่ทว่าอย่างไรก็ตามที ทักษะยุทธ์ระดับปฐพีนี่ก็ดีเป็นอย่างมากแล้ว นำเอาไปขายก็ได้หรือจะนำเอาไปฟิวชั่นก็ได้ มันก็ดีเหมือนกันทั้งคู่ ช่วงหลังมานี้เขามักจะได้รับทักษะยุทธ์ที่อยู่ในระดับปฐพี ทักษะยุทธ์ระดับปฐพีที่ยี่ เทียนหยุนมีอยู่นั้น จัดว่ามีอยู่ในสต็อคเป็นจำนวนมาก หากจะให้คิดในทางตรงกันข้ามก็คือ ของขั้นต้นเบๆของยี่ เทียนหยุนนี่เอง
ทักษะยุทธ์ขั้นปฐพีระดับต่ำเหล่านี้ ราคาก็ยังพอรับได้ หากจะนำไปฟิวชั่นเพื่อเพิ่มค่าความชำนาญ ผลลัพธ์ก็ออกมาเหมือนเดิม ดังนั้นแล้วของเหล่านี้คิดไปแล้วก็คล้ายกับสิ่งของที่เป็นเพียงระดับต้น หากพวกมันสามารถที่จะให้แต้มสูงๆได้ก็คงจะดี
" ถึงตาเจ้าแล้ว "
ยี่ เทียนหยุนกลับหลังหันอย่างรวดเร็ว มองดูฉิ่ง หลิวหยุน (เมฆที่ล่องลอยอยู่ในนภากาศสีฟ้า) ผู้ที่คิดจะสังหารตัวเขาถึงได้ถ่อสังขารมาถึงที่นี่ แต่ฝั่งตรงข้ามในตอนนี้ดูเหมือนว่าจะจ้องมองเขาไปด้วยถอยหลังไปด้วยอยู่หลายก้าว เขาจ้องแล้วจ้องอีก ดาบยาวในมือก็สั่น พลังของยี่ เทียนหยุนที่ปะทุออกมาอย่างน่าสะพรึงกลัวอยู่ ณ ขณะนี้ มันทำให้ฉิ่ง หลิวหยุนนั้นรู้ว่าตัวเขาเองเตะเข้ากับแผ่นเหล็กเข้าให้แล้ว !!
" จ….. เจ้า เจ้าฆ่าน้องชายของข้า !! เจ้า เจ้ารู้ไหมว่าพวกเราคือใคร !! " คำพูดของฉิ่ง หลิวหยุนดูติดๆขัดๆ นัยน์ตาของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความกลัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งเทคนิคการฆ่าของยี่ เทียนหยุนที่เขาได้เห็นนั้น ตัวเขามิใช่คนโง่ แค่ดูเขาก็รู้แล้ว
เดิมทีเขาคิดว่า ยี่ เทียนหยุนเป็นเพียงเด็กผู้ชายที่เขาจะฆ่าจะแกงยังไงก็ได้ดั่งใจ ถึงแม้ว่าฐานพลังของเขาจะดูไม่เลวแต่….. ตัวเขาก็ไม่ได้คิดว่ายี่ เทียนหยุนจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ !!
" เริ่มที่จะนำสถานะของตัวเองมาข่มขู่ข้าอย่างงั้นเรอะ ?? " ยี่ เทียนหยุนพูดแผ่วเบาว่า " สังหารคฤหาสน์ปราณฟ้าก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ขนาดผู้อาวุโสเว่ย ผู้ตรวจสอบเก่อข้ายังกล้าฆ่าเลยแล้วเจ้าคิดหรือว่าข้าจะไม่กล้าฆ่าเจ้านะ ?? "
" อะไรนะ !? ผู้อาวุโสเว่ยและผู้ตรวจสอบเก่อตายแล้วยังไงหรือ !! " ฉิ่ง หลิวหยุนตาโต แต่เขาก็ยังไม่เชื่อเต็มร้อย
ฐานพลังของผู้อาวุโสเว่ยนั้นจัดเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขั้นแก่นวิญญาณ กลับมาโดนยี่ เทียนหยุนฆ่าตาย ถ้าอย่างั้นฐานพลังที่แท้จริงของยี่ เทียนหยุนจะอยู่ในขั้นไหนกันละ ??
มองจากสีหน้าของฉิ่ง หลิวหยุนที่กำลังช็อค มันก็แสดงให้เห็นแล้วว่าข่าวนี้ยังมิได้แพร่งพรายออกไปอย่างชัดเจน ย่อมนำมาซึ่งความชื่นชมยินดีแก่ยี่ เทียนหยุน
" อืม พวกเขาต้องการที่จะเข้าควบคุมตำหนักหยกสวรรค์ ข้าก็เลยฆ่าพวกเขาทิ้งซะ….. อีกทั้งประมุขคฤหาสน์ของพวกเจ้ายังคิดที่จะนำเจ้าตำหนักของพวกเราไปเป็นคู่นอนอีกต่างหาก ไม่ได้ตักน้ำใส่กระโหลกชะโงกดูเงาตัวเองเลยซะจริงๆ คิดจริงๆเรอะว่าคฤหาสน์ปราณฟ้านะไร้เทียมทาน ?? " ยี่ เทียนหยุนยิ้มเยาะเย้ยพร้อมกับพูดต่ออีกว่า " ใจจริงข้าก็ไม่ได้อยากที่จะฆ่าเจ้าหรอก แต่ในเมื่อเจ้าเป็นคนลงมือก่อน !! "
" ตำหนักหยกสวรรค์ เจ้าคือคนของตำหนักหยกสวรรค์อย่างงั้นเรอะ !? ถ้าอย่างงั้นก่อนหน้านี้ที่เจ้าพูดว่าสัตว์อสูรล้วนถูกฆ่าโดยเจ้า เจ้าก็มิได้พูดโกหกนะซิ ?? " ฉิ่ง หลิวหยุนมองดูยี่ เทียนหยุนในตอนนี้ด้วยแววตาที่เหลือเชื่อ เขาไม่อยากที่จะเชื่อเลยจริงๆว่า ทำไมตำหนักหยกสวรรค์ถึงมีผู้เชี่ยวชาญที่เก่งขนาดนี้ได้อย่างไร
" ก็ตามนั้นแหละ ข้าพูดความจริงตั้งแต่ทีแรกแต่เจ้ากลับไม่เชื่อข้า ก็ในเมื่อตอนนี้เจ้ารู้ความจริงแล้ว งั้นก็ตายตาหลับได้แล้ว "
" แปง !! "
ยี่ เทียนหยุนหมายที่จะกำจัดขยะเช่นฉิ่ง หลิวหยุน ราวกับร่างอวตาร เขาดีดตัวพุ่งเข้าหาเหยื่ออย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะสไตล์แบบไหนก็แล้วแต่ หากเจอเข้ากับร่างกายอันแข็งแกร่งสมบูรณ์ที่พุ่งเข้าหาพร้อมกับสปีดขนาดนี้ เพียงระดับของฉิ่ง หลิวหยุน มันก็ไม่สามารถที่จะตอบสนองได้ทันอยู่แล้ว เขาเพียงกวัดแกว่งดาบยาวที่อยู่ในมืออย่างโกรธแค้น แทงตรงไปที่ยี่ เทียนหยุน ระเบิดพละกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของตนเองในยามนี้ออกมา เพื่อเป็นการดิ้นรนเฮือกสุดท้าย
แต่ตัวของยี่ เทียนหยุนเองก็มิได้แยแส เขายังคงพุ่งเข้าชนหมายที่จะบดขยี้ฉิ่ง หลิวหยุน ยี่ เทียนหยุนยื่นแขนออกมาผลักดาบยาวของฉิ่ง หลิวหยุนออกไปด้านข้างแล้วเคลื่อนเข้าโจมตีหัวไหล่ของฉิ่ง หลิวหยุนอย่างรวดเร็ว ทันทีที่สัมผัส ยี่ เทียนหยุนระเบิดพลังวิญญาณออกมาในทันที พลันบังเกิดเสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหว " แปง " ฉิ่ง หลิวหยุนในยามนี้ถูกต่อยจนกระเด็น แปะไปติดกับกิ่งไม้หนาขนาดใหญ่
ในขณะนี้ฉิ่ง หลิวหยุนรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก พลันร่างกายที่เป็นรูโบ๋ก็ลื่นไถลพลัดตกลงมาจากกิ่งที่แข็งแรง พบเจอเข้ากับพลังที่ป่าเถื่อนขนาดนี้ แล้วตัวเขาจะไปทนได้ยังไง
" ข….. ข้า ข้ายังไม่อยากตาย….. " ฉิ่ง หลิวหยุน (เมฆที่ล่องลอยอยู่ในนภากาศสีฟ้า) สีหน้าในตอนนี้ล้วนเต็มไปด้วยความลนลานตื่นตกใจ เขากลัวเป็นอย่างมาก ณ ตอนนี้ เขาได้ให้คำปฏิญาณเอาไว้ว่า จะต้องเป็นที่ 1 ของรุ่นให้ได้ ดังนั้นแล้วฉิ่ง หลิวหยุนในตอนนี้จึงกลัวตายเป็นอย่างมาก
" ไม่อยากตายยังงั้นเรอะ ?? ข้าก็มิได้อยากที่จะฆ่าคนตามอำเภอใจหรอกนะ ช่างน่าเสียใจซะนี่กระไรที่ตัวเจ้าดันมายั่วยุข้าซะนี่ มีใจที่จะคิดสังหารข้า !! " สายตาของยี่ เทียนหยุนเย็นชา เขาใช้เท้ากระดกดาบยาวที่ตกอยู่บนพื้นดิน มันก็พลันเปลี่ยนเป็นแสงของไอเย็นพุ่งทะลุเสียบเข้าหัวใจของฉิ่ง หลิวหยุนในทันที
" เจ้า….. " ฉิ่ง หลิวหยุนจ้องมองตาโต จนการประฌามกล่าวโทษบางอย่างที่ตัวเองตะโกนออกมา มันเลยฟังดูไม่ชัด " ท่านบรรพบุรุษ ท่านบรรพบุรุษจะต้องมาล้างแค้นให้กับพวกเรา….. "
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการฆ่าฉิ่ง หลิวหยุน (เมฆที่ล่องลอยอยู่ในนภากาศสีฟ้า) ได้รับค่าประสบการณ์ 72,000 แต้ม แต้มคลั่ง 1,800 แต้ม ได้รับทักษะยุทธ์ฝ่ามือพลิกสวรรค์ ก้าวย่างดำดิน ดาบยาวเมฆไหล (อุปกรณ์จิตวิญญาณระดับต่ำ) "
" ล้างแค้น ?? " ยี่ เทียนหยุนยิ้มเยาะ " ไม่ต้องคอยให้พวกของเจ้ามาแก้แค้นหรอก เมื่อใดก็ตามที่พละกำลังของข้าเพิ่มมากขึ้น ข้าจะไปหาพวกมันเป็นการส่วนตัวเอง !! "
ยี่ เทียนหยุนหมายดำเนินการที่จะจัดการศพทั้งสองเหล่านี้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นเขาจึงปลดปล่อยเปลวเพลิงที่ไม่มีวันดับออกเป็น 2 กลุ่ม เผาไหม้พวกเขาจนเหลือแต่เถ้าถ่าน ทำลายศพก็จะไร้ซึ่งร่องรอยได้อย่างง่ายดาย ที่นี้ก็จะไม่มีใครค้นพบหลักฐานได้
ยี่ เทียนหยุนต้องทำการรอบคอบเอาไว้ก่อน เขาไม่สามารถที่จะทำให้ศัตรูรู้ตัวได้ ตราบใดที่ฐานบ่มเพาะพลังของตัวเองยังไม่เพียงพอ ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ปราณฟ้า เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาหลักฐานจะต้องไม่หลงเหลือ !!
" มันดูคล้ายกันไปหมด ลองดูบริเวณที่อยู่ใกล้ๆนี้เรื่อยๆดูละกัน….. "
ยี่ เทียนหยุนยังคงเดินวนเป็นวงกลมรอบๆยอดเขาบริเวณนี้ เพื่อที่จะมองหาสถานที่ผิดปกติ แต่ทว่าหลังจากนั้นไม่ไกลมากนัก เขาก็ชนเข้ากับยู่ ฉือเชียนซึ่งพวกเธอก็กำลังจ้องมองมาที่ยี่ เทียนหยุนด้วยความประหลาดใจ เธอพยักอย่างนิ่มนวลพลางพูดว่า " นายน้อยท่านนี้ ท่านยังไม่จากที่นี่ไปอีกหรือ ?? "
" ที่นี่มีสัตว์อสูรอย่างนั้นรึ ?? " ยี่ เทียนหยุนกล่าวแย้มยิ้ม
" จริงๆแล้วการที่ตัวท่านได้ล่วงเกินฉิ่ง หลิวหยุน ข้านั้นคิดว่าพวกเขาในตอนนี้คงจะพลิกแผ่นดินตามหาท่านอยู่ หากว่าท่านยังคงเดินอยู่ที่นี่ต่อไป ข้าเกรงว่ามันจะชักนำหายนะมาสู่ตัวของท่านได้นะ " ยู่ ฉือเชียนเตือนเขาด้วยความหวังดี
" ขอบคุณเด็กผู้หญิงเช่นท่านมากที่เตือนข้า คำเตือนนี้ข้าจะแกะสลักฝังมันไว้ภายในใจ แต่ข้าก็มิได้กระวนกระวายอันใด ข้าวางแผนที่จะเดินสำรวจอยู่ที่นี่เป็นการชั่วคราว ข้าจึงหวังที่จะเดินอยู่ที่นี่ต่อไป " ยี่ เทียนหยุนยกยิ้ม ดูเหมือนว่ายู่ ฉือเชียนผู้นี้จะเป็นคนจิตใจดีเป็นอย่างมาก เธอหวังดีเตือนคนแปลกหน้าเช่นตัวเขาให้เข้าใจ
" ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ขอให้นายน้อยได้โปรดระมัดระวังตัวด้วย " ยู่ ฉือเชียนก็ไม่ได้พูดรบเร้าเขาแต่อย่างใด เธอนำเจ้า ยู่เดินจากมา
หลังจากที่เดินออกมาแล้ว ยู่ ฉือเชียนส่ายหัวแล้วพูดว่า " พวกเราไปเถอะ ที่นี่ไม่มีอะไรที่น่าสนใจอีกแล้ว "
" คนๆนั้นพวกเรากระตุ้นเขาแล้วก็ยังไม่เดินจากไปอีก ไม่รู้ว่าเป็นคนมาจากพรรคไหน มาที่นี่เพียงลำพัง ข้าว่าความกล้าของเขาคงจะสูงเทียมฟ้ากระมัง ?? " เจ้า ยู่พูดอย่างไม่ใส่ใจ " คำพูดของเขาที่บอกว่าข้อความทั้งหมดนั้นเป็นภาษาโบราณของเผ่าวิญญาณเมื่อครู่ก่อน เราก็ไม่รู้ว่าที่เขาพูดออกมานั้นมันเป็นความจริงหรือไม่ "
" ข้าละอยากที่จะรู้จริงๆ " ยู่ ฉือเชียนส่ายหัวพูดว่า " ไม่เป็นไร ก็ในเมื่อเขามีความคิดของเขา พวกเราก็ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนความคิดเขาได้ แต่ถ้าหากว่าตัวเขาถูกพบโดยฉิ่ง หลิวหยุน ข้ากลัวว่ามันจะกลายเป็นโชคร้ายมากกว่าโชคดี….. "
เธอเห็นว่ายี่ เทียนหยุนนั้นมองคำพูดของฉิ่ง หลิวหยุนออกอย่างทะลุปรุโปร่ง จึงคิดที่จะเตือนเขาผนวกกลับโดยปกติแล้วตัวเธอนั้นเกลียดชังฉิ่ง หลิวหยุนเป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงได้ออกปากเตือนเขาไป
ใครเลยจะรู้ว่า พวกเขาทั้งสองในตอนนี้ได้ถูกฆ่าตายไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเขาทั้งคู่ล้วนกลายเป็นชิ้นส่วนของขี้เถ้าไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
