หลังจากที่กล่าวคำอำลาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ยี่ เทียนหยุนที่ได้จัดเตรียมข้าวของสัมภาระเป็นที่เรียบร้อย ก็ทำการออกเดินทางมุ่งหน้าตรงไปยังหมู่บ้านที่เหลียนน้อยพักอาศัยอยู่ ถ้าไม่มีปัญหาของเหลียนน้อยเข้ามา เขาก็คงจะเลือกมุ่งหน้าซื้อวัตถุดิบเป็นลำดับแรก มองหาตึกค้าสมบัติเพื่อที่จะหาซื้อวัตถุดิบ ยี่ เทียนหยุนตั้งใจที่จะขายอุปกรณ์วิญญาณของเขาออกไปบางส่วน แล้วเขาก็ค่อยหล่อมันขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่ง
กำไรที่ได้จากการขายอุปกรณ์วิญญาณ ตัวเขาก็จะนำมันไปแลกเปลี่ยนเป็นวัตถุดิบ เพื่อที่จะปรับแต่งอาวุธอีกครั้งหนึ่ง เมื่อทุกอย่างพร้อม เขาก็จะขายมันเข้าสู่ระบบแห่งร้านค้า เปลี่ยนเป็นแต้มคลั่งอีกครั้ง !! ยี่ เทียนหยุนต้องการที่จะสะสมแต้มคลั่งเพียงเท่านั้นในตอนนี้ มิฉะนั้นแล้วทักษะยุทธ์ในส่วนที่เหลืออยู่ของเขานั้น มันยากเป็นอย่างมากที่จะยกระดับพวกมันขึ้นมาได้ มันจะต้องใช้ออกซึ่งแต้มคลั่งอย่างมากมาย
ขั้นตอนต่อไป เขาวางแผนที่จะยกระดับรัศมีนำโชค จากประสบการณ์การใช้งานที่ผ่านมา มันทำให้เขารู้ว่าเจ้าของสิ่งนี้มันมีความสำคัญมากขนาดไหน อิทธิพลอัตราการระเบิดสมบัติหลังจากต่อสู้ หากต้องการให้เข้มข้น ต้องการความมั่งคั่งแห่งทรัพย์สมบัติที่เพิ่มมากขึ้น ก็จะต้องพึ่งพาอาศัยมันเท่านั้น !!
แต่ในตอนนี้ ยี่ เทียนหยุนจะต้องไปหาพี่สาวเสี่ยวเหลียนก่อน ต่อจากนั้นค่อยออกไปหาซื้อวัตถุดิบอีกครั้งหนึ่งก็ยังไม่สายจนเกินไป ยี่ เทียนหยุนพกเม็ดยาโอสถติดตัวออกมาด้วยเป็นจำนวนมากในครั้งนี้ มันคงจะเพียงพอหากต้องเดินทางเป็นระยะเวลานาน
" หากข้ามีวัตถุดิบที่เพียงพอ คอยดูเถอะ ข้าจะปรับแต่งอุปกรณ์จิตวิญญาณออกมาให้ดู ในตอนนี้ ตัวข้าคงจะต้องหันไปยกระดับพัฒนาอาวุธซะก่อน หากสามารถที่จะทะลวงระดับเข้าสู่ขั้นอุปกรณ์พระเจ้าได้แล้วละก็ มาดูกันซิว่าในตอนนั้น ตัวข้ามันจะกลายเป็นผู้ไร้เทียมทานได้หรือเปล่า ?? " ยี่ เทียนหยุนมีความปรารถนาเป็นอย่างมาก แต่มันคงจะต้องใช้ระยะเวลานาน กว่ากระบวนการมันจะดำเนินไปถึงจุดๆนั้น
ทักษะความชำนาญด้านช่างตีเหล็กของเขาในตอนนี้อยู่ในระดับสูง ถึงแม้ว่ามันจะสามารถหล่ออุปกรณ์จิตวิญญาณออกมาได้ แต่อัตราความสำเร็จมีเพียง 10% เท่านั้น ถึงแม้ว่าจะเสริมด้วยรัศมีนำโชคเข้าไป ความเป็นไปได้ก็มีเพียง 20% !! ดังนั้น ในระยะสั้นนี้ ต่อให้ยี่ เทียนหยุนจะมีวัตถุดิบเป็นจำนวนมากมาวางกองอยู่ตรงหน้า ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะประสบความสำเร็จในการหล่อ อัตราความเป็นไปได้นั้นต่ำเป็นอย่างมาก จึงต้องหันไปหาอุปกรณ์วิญญาณระดับสุดยอดไปก่อน
บางครั้งบางคราวถึงแม้ว่าการหลอมอาวุธออกมาจะเป็นทางเลือกที่ดี แต่บางครั้งเราก็จะต้องดูอัตราความเป็นไปได้ด้วย
ดังนั้นเขาจึงคิดที่จะยกระดับพัฒนาอาวุธ ให้ขึ้นสู่ขั้นอุปกรณ์พระเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ ยี่ เทียนหยุนนั้นมองไปที่ถุงมือแช่แข็ง ที่ระดับของมันอยู่ในขั้นอุปกรณ์จิตวิญญาณระดับต่ำและมันก็ห่างจากอุปกรณ์พระเจ้าถึง 3 ระดับด้วยกัน ค่าความชำนาญที่ต้องใช้ในการยกระดับมันก็ช่างมากมายมหาศาลเป็นอย่างยิ่ง
ช่วงเวลาต่อมา ยี่ เทียนหยุนก็ได้สืบเสาะสอบถามทิศทางที่เขาจะต้องมุ่งหน้าไป เขาออกเดินทางด้วยความรีบเร่ง สถานที่ที่พี่สาวเสี่ยวเหลียนอยู่นั้นเป็นสถานที่อันห่างไกล มันไกลยิ่งกว่าเมืองกระแสลมแห่งสวรรค์ซะอีก ยี่ เทียนหยุนต้องเดินแถวไปกับบางกลุ่ม ช่างน่าสงสารที่เขาปล่อยให้หมาป่าหิมะกลายเป็นสัตว์อสูรผู้พิทักษ์แห่งตำหนักหยกสวรรค์ไปซะแล้ว มิฉะนั้นเขาก็คงจะขี่หมาป่าหิมะไปนานแล้ว ซึ่งมันย่อมจะเร็วกว่าอย่างแน่นอน
" คร่าวๆก็น่าจะเป็นทางนี้นี่แหละมัง ที่น่าจะเป็นหมู่บ้านฆ้องหมอก ?? "
ยี่ เทียนหยุนได้ยินมาจากคำบอกเล่าคร่าวๆของเหลียนน้อย ดังนั้นเขาถึงได้รู้ว่าเขาจะต้องมุ่งหน้าไปในทิศทางไหน แต่มันก็ยังไม่ใช่ตำแหน่งที่แน่นอนอยู่ดี มันยังดูคลุมเครืออยู่ หลังจากที่ยี่ เทียนหยุนข้ามภูเขามาหลายลูก เดินทางมาอย่างต่อเนื่องจนในที่สุด เขาก็เห็นหมู่บ้านขนาดเล็ก จากระยะไกล เขามองดูมันมาจากภูเขา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้จักหมู่บ้านฆ้องหมอง แต่ จากการสอบถามที่ผ่านมา มันก็ทำให้เขาสามารถที่จะรู้ได้
" อืม อาจจะมีบางอย่างผิดปกติ….. "
สายตาของยี่ เทียนหยุนเหมือนกำลังพิจารณาอะไรบางอย่าง เขามองเห็นสถานการณ์จากระยะไกล แต่ก็ไม่ได้ไกลมากนัก เขามองเห็นกลุ่มคนเข้าไปข้างในหมู่บ้าน พวกเขาเริ่มที่จะปล้นชิงทุกสิ่งทุกอย่างภายใน ผู้คนเป็นจำนวนมากต่างก็คุกเข่าอยู่ที่พื้น ไม่กล้าที่จะขยับตัว เมื่อเขาดูต่อไปสีหน้าก็ต้องเปลี่ยนไปในทันที เขามองเห็นเหลียนน้อย !!
………
" ท่านหยุน สามเดือนก่อน พวกเราก็ได้จ่ายเงินให้ท่านไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มิใช่ว่าครึ่งปีถึงจะต้องจ่ายครั้งหนึ่งมิใช่หรือ แล้วทำไมในเวลานี้ ท่านถึงยังจะต้องการ….. พวกเราต่างก็หวังที่จะให้ท่านหยุนช่วยดำเนินการปล่อยม้าของพวกเรา พวกเราส่งเงินให้ท่านไปแล้ว เราไม่มีเงินที่จะมอบให้ท่านอีกต่อไปแล้ว หากยังเป็นอย่างนี้ต่อไป หมู่บ้านของพวกเราก็คงจะต้องอดตายกันอย่างแน่นอน"
หัวหน้าหมู่บ้านฆ้องหมอก อู่ว หลี่ฉวน สังขารกำลังสั่นเทา ตอนนี้เขากำลังคุกเข่าอ้อนวอนอยู่ ด้านหลังของเขา ชาวบ้านเป็นจำนวนมากต่างก็กำลังคุกเข่าอ้อนวอนคนกลุ่มนี้ให้ช่วยปล่อยม้าของพวกเขาไป
ต่อหน้าพวกชาวบ้าน กลุ่มคนที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาก็คือกลุ่มกองโจร ผู้ที่ถูกเรียกว่า หยุน เทียนเซิง (กลุ่มสิทธิชนแห่งสวรรค์) นั้น ฐานพลังก็ไม่ได้ต่ำต้อย เขาอยู่ในขั้นมาตรฐานปรับแต่งวิญญาณระดับ 2 โจรในกลุ่มหลายคนที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ฐานพลังล้วนอยู่ในขั้นมาตรฐานปรับแต่งกายาระดับที่ 5
ฐานพลังของโจรกลุ่มนี้ก็ไม่เลว คนกลุ่มนี้เป็นประเภทบุคคลที่ไม่ต้องการจะเข้าร่วมกับนิกาย นั้นก็เพราะ พวกเขาจะไร้ซึ่งอิสรภาพ หากพรสวรรค์ไม่ดีพอ ทรัพยากรที่ได้ก็จะน้อยเป็นอย่างมาก สู้เป็นโจรอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้ นึกจะปล้นชิงทรัพย์บ่อยแค่ไหนก็ทำได้ ต่อให้พรสวรรค์ไม่ดี ฐานพลังก็สามารถที่จะยกระดับได้
กุญแจก็คือ เขาสามารถที่จะเป็นใหญ่ ณ ภูเขาแห่งนี้ได้ ตามธรรมชาติแล้ว พวกเขาจะฉกฉวยทุกสิ่งทุกอย่างที่หมายตาเอาไว้ หากชอบพอผู้หญิงคนไหน ก็ฉุดคนนั้นมาซะ พวกเขามองว่า การเข้าร่วมกับนิกายเป็นเรื่องไร้สาระ มันจะต้องครึกครื้นซิมันถึงจะสนุก
" ใครพูดว่าครึ่งปีถึงจะส่งหนึ่งครั้ง !! เมื่อพวกเราต้องการเมื่อไร พวกเจ้าก็จะต้องจ่ายเมื่อนั้น !! " หยุน เทียนเซิง (กลุ่มสิทธิชนแห่งสวรรค์) กวาดสายตาอันเย็นชามองดูรอบๆบริเวณแห่งนี้ จากนั้นก็พูดอย่างเคร่งขรึมว่า " ใครยังจะข้องใจอีกไหม ?? ข้าไม่สนใจ ข้าจะต้องจับกุมตัวพวกเจ้ากลับไปที่ป้อมของพวกเรา เพื่อทำการฝึกฝนเป็นอย่างดี !! "
ฉากที่เห็นก็จะมีผู้สูงอายุและก็คนพิการ หากกลุ่มชาวบ้านคิดที่จะต่อสู้ โอกาสนั้นน้อยเป็นอย่างมาก คิดที่จะต่อต้านย่อมที่จะเป็นไปไม่ได้ โจรกลุ่มนี้คือเหล่าผู้ฝึกยุทธ์ แล้วคนธรรมดาจะไปต่อต้านได้อย่างไร ??
คำพูดนี้ ทำให้ชาวบ้านหลายคนถึงกับตัวสั่น นัยน์ตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความโกรธ ใจของพวกเขานั้นอยากที่จะต่อต้าน แต่เอาเข้าจริงๆแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้ลุกขึ้นปฏิวัติ
" ต….. แต่ว่า พวกเราในตอนนี้ไม่มีเงิน พวกเราไม่มีเงินจริงๆ….. ท่านหยุน คอยซักหน่อย หากว่าเรามีเงินเป็นจำนวนมากเมื่อไหร่แล้วละก็ พวกเราจะรีบนำมันมาจ่ายให้กับท่านอีกครั้งหนึ่ง !! " อู่ว หลี่ฉวนที่กำลังคุกเข่าอยู่ ด้วยอยู่ในวัยชรา สังขารจึงไม่ค่อยจะดี ตัวเขาจึงต้องเคลื่อนที่กระสับกระส่ายไปมา แต่….. ฝั่งตรงข้ามนั้นก็ไม่ได้มีความเห็นอกเห็นใจเลยแม้แต่น้อย
" ไม่ส่งเงินออกมาใช่ไหม ดี ถ้าอย่างั้น ข้าจำได้ว่าที่นี่นั้นมีหลายคนที่จะต้องถูกเกณฑ์ จับกุมพวกมันซะ !! " หยุน เทียนเซิงบอกใบ้ให้บรรดาลูกน้องของตัวเองดำเนินการเข้าจับกุม ที่นี่นั้นจริงๆแล้วก็มีคนเป็นจำนวนมากที่กลุ่มโจรได้ทำการหมายตาเอาไว้ อายุก็อยู่ราวๆ 17-18 ปี พวกเขาเพิ่งจะผ่านพ้นวัยเด็กขึ้นมาในระยะเวลาอันสั้น
การกระทำนี้ มันทำให้อู่ว หลี่ฉวนถึงกับสะดุ้งตัวโยน เขารีบเร่งพูดอย่างร้อนรนว่า " ให้แล้ว พวกเราให้แล้ว !! "
เขาบอกใบ้ให้คนนำเงินออกมาอย่างเร่งรีบ จากนั้นคนๆนั้นก็นำเหรียญเงินออกมาจำนวนหนึ่ง ส่งให้กับอู่ว หลี่ฉวน
อู่ว หลี่ฉวนที่ในตอนนี้ร่างกายกำลังสั่นเทิ้ม ก็รีบนำเหรียญเงินที่อยู่ในมือออกมาส่งมอบให้กับหยุน เทียนเซิง เหรียญเงินเป็นจำนวน 52 เหรียญ อาจจะคิดว่ามันเป็นจำนวนที่ไม่มากนัก แต่สำหรับหมู่บ้านที่ชำรุดทรุดโทรมแห่งนี้แล้ว สามารถพูดได้ว่า รวยทีเดียว
หยุน เทียนเซิง (กลุ่มสิทธิชนแห่งสวรรค์) หรี่ตามองไปที่หัวหน้าหมู่บ้าน ตัวเขาไม่ได้รับเหรียญเงินจำนวนนี้ จากนั้นเขาก็ยกเท้าถีบไปที่ฝั่งตรงข้ามในทันที
" แปง " อู่ว หลี่ฉวนก็กระเด็นลอย กลิ้งไปหลายตลบ เขาพ่นเลือดออกมาในทันที !!
" หัวหน้าหมู่บ้าน !! " ในเวลานี้ หวัง เตอฉวนก็รีบรุดเข้ามา จับตัวของอู่ว หลี่ฉวนเอาไว้ แล้วมองไปที่หยุน เทียนเซิงด้วยความโกรธแล้วพูดว่า " เจ้าทำร้ายผู้คนอย่างนี้ได้อย่างไร พวกเราจ่ายเงินให้กับเจ้าไปแล้ว !! "
" พวกเจ้าสงสัยอย่างงั้นเรอะ ?? อุตสาห์ป่าวประกาศก่อนหน้านี้ว่าไม่มีเงิน ไม่มีเงิน แล้วปัจจุบัน นี่คืออะไรกัน !! " หยุน เทียนเซิง (กลุ่มสิทธิชนแห่งสวรรค์) พูดเยาะเย้ยว่า " มันดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะปกปิดความจริงบางอย่างเอาไว้ พวกเจ้าคิดหรือว่า ข้าไม่รู้นะ ?? ได้ยินมาว่ามีผู้หญิงน่ารักกลับมา แถมยังนำเหรียญเงินกลับมาเป็นจำนวนมากอีกด้วย ในตอนนี้ เธอซ่อนตัวอยู่ที่ไหนซะละ !! "
สีหน้าของบรรดาชาวบ้านต่างก็กลายเป็นซีดเซียว พวกเขาไม่รู้ว่าใครที่เป็นผู้เปิดเผยความลับนี้ ??
" พวกเจ้าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว จะต้องทำตามข้าเดี๋ยวนี้ หากไม่บอกว่าผู้หญิงคนนั้นซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ข้าจะฆ่า ฆ่าจนกระทั่งพวกเจ้ายอมที่จะพูด !! " หยุน เทียนเซิง (กลุ่มสิทธิชนสวรรค์) นำดาบยาวออกมา แล้วเขาก็พูดกับอู่ว หลี่ฉวนว่า " เริ่มจากเจ้าเป็นคนแรก หัวหน้าหมู่บ้านที่ไร้สมรรถภาพ !! "
" หากคิดจะฆ่าหัวหน้าหมู่บ้าน เจ้าจะต้องข้ามศพของข้าไปก่อน !! " หวัง เตอฉวนพุ่งเข้ามาเอาตัวบังอยู่ด้านหน้าของหัวหน้าหมู่บ้าน เขาไม่กลัวหยุน เทียนเซิง (กลุ่มสิทธิชนแห่งสวรรค์) ผู้นี้เลย
" ดูจากท่าทางของเจ้า คงจะไม่กลัวตายละซินะ ?? " หยุน เทียนเซิง (กลุ่มสิทธิชนแห่งสวรรค์) พูดเยาะเย้ย " งั้นก็เริ่มจากเจ้าก่อนเลยละกัน ฆ่ามันให้ข้า !! "
ทันใดนั้นลูกน้องโจรคนที่อยู่ใกล้ก็ชักดาบออกมา แล้วบุกตะลุยในทันที เขาหมายที่จะสับหวัง เตอฉวนโดยไม่ต้องความลังเลใดๆเลย
หวัง เตอฉวนก็ไม่ได้หลบซ่อนตัว เขายืนเผชิญหน้าป้องกันคมดาบเล่มนี้ตรงๆ
" แปง !! "
คมดาบไม่ได้สับไปที่หวัง เตอฉวน แต่กลับเป็นลูกน้องโจรที่ถูกถีบจนกระเด็นปลิวออกไป นอนสลบอยู่ที่พื้น โดยไม่มีทีท่าว่ามันจะลุกขึ้นมาคลานเลย
" เจ้าและกลุ่มโจรของเจ้า เมื่อมีข้าอยู่ที่นี่ อย่าหวังที่จะแตะต้องพวกเขาได้เลย !! " เหลียนน้อยรุดออกมาจากห้อง เธอมองดูโจรกลุ่มนี้ด้วยความโกรธแค้น ท้ายที่สุด เธอก็อดรนทนไม่ไหว ต้องรีบออกมา มันไม่มีความหมายอะไรที่จะต้องหลบซ่อนตัวอีกแล้ว
" เหลียนน้อย เจ้าออกมาทำไม….. " อู่ว หลี่ฉวนพูดขณะตัวสั่นเทิ้ม
" หากข้าไม่ออกมา พวกเขาก็จะต้องเริ่มฆ่า !! " เหลียนน้อยพูดด้วยความโกรธ
" โย่ ช่างเป็นคนที่มีเมตตากรุณาซะจริงๆ คนแบบนี้ ข้าชอบ !! " หยุน เทียนเซิง (กลุ่มสิทธิชนสวรรค์) เลียลิ้นอย่างระริกระรี้ เขาเดินเข้าไปใกล้ มองดูสีหน้าที่กำลังดุร้ายของเหลียนน้อยแล้วก็พูดว่า " ได้ยินมาว่าเจ้านำเหรียญเงินกลับมาและก็ยังมีเม็ดยาโอสถอีกจำนวนหนึ่งใช่ไหม ?? หากเจ้ากลับไปพบกับท่านอาจารย์ พร้อมกันกับข้าอย่างเชื่อฟัง ข้ารับประกันได้เลยว่า เจ้าจะไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่เพียงปลายผม แถมยังจะได้รับการยกเว้นการเก็บเงินเป็นจำนวน 3 ปีอีกด้วย เจ้าจะว่ายังไง ?? "
ธุรกิจนี้คุ้มค่าอย่างงั้นหรือ ?? ฝั่งหนึ่งมีแต่เสียกับเสีย ส่วนอีกฝั่งมีแต่ได้กับได้
