หมาป่าหิมะสัตว์อสูรที่อยู่ในขั้นแก่นการควบแน่นปรากฏสู่สายตาของผู้คน มันทำให้ผู้คนจำนวนมากต่างก็พากันช็อคในทันที พูดกันตามปกติแล้วสัตว์อสูรไม่กล้าที่จะย่างกรายเข้ามายังดินแดนของมนุษย์ตามอำเภอใจ แต่ในตอนนี้ไม่เพียงมันจะเข้ามาภายในดินแดนของมนุษย์เท่านั้น มันยังมากันเป็นฝูงอีกด้วย
เมื่อพระเจ้ามีคำสั่ง หมาป่าหิมะก็โถมเข้าหาในทันที มันบุกตะลุยพุ่งเข้าหาศัตรูที่รุมล้อมจิ่ว หลิงหยุน 2-3 คนถูกมันฆ่าในทันทีอย่างไม่มีการปรานี !! มันเป็นการฆ่าที่รุนแรง
คำสั่งที่ยี่ เทียนหยุนให้ไว้กับมันทำให้มันเหี้ยมโหดเป็นอย่างมากต่อผู้ที่ศัตรู มันจะฆ่าทุกๆคนที่เข้าใกล้ด้วยจุดประสงค์ร้าย มันก็ไม่รู้ว่าจะเหลือไว้เพื่อทำอะไร ??
" ฮะวู้ !! "
หมาป่าหิมะแหงนหน้าขึ้นหอนเรียกบรรดาลูกน้องของมัน หมาป่าเป็นจำนวนมากก็พุ่งจู่โจมในทันที แต่พวกมันก็ไม่ได้พุ่งเข้าใส่ศิษย์ของตำหนักหยกสวรรค์ แต่พุ่งเข้าหาศัตรูผู้รุกราน !! ศัตรูนั้นไม่ได้สัมผัสผมสวยของศิษย์ตำหนักหยกสวรรค์ นั่นก็เพราะว่าศัตรูผู้รุกรานต่างก็ถูกโจมตี
หมาป่าหิมะยังไม่ยอมหยุด ภายใต้สปีดเต็มกำลังของมัน มันก็ไปถึงด้านหน้าของฉี ซู่หยุนแทบจะในทันที มันบีบกดดันให้บรรพบุรุษเทียน เฟิงต้องก้าวถอยหลังด้วยการพุ่งโจมตีแล้วพุ่งโจมตีอีกในคราวเดียวกัน มันทำลายแผนการของบรรพบุรุษเทียน เฟิงที่พุ่งเป้าจะมุ่งโจมตีไปที่จุดสำคัญของฉี ซู่หยุน สายตาของเขาจึงกลายเป็นเกรี้ยวกราดในทันที " ไอ้เจ้าสารเลว ออกไปให้พ้นซะ !! "
บรรพบุรุษเทียน เฟิงโถมดาบเข้าใส่ เขาสับไปที่ตัวของหมาป่าหิมะ
" เสร็จละ " ราวกับสับลงบนแผ่นเหล็กแข็งๆ แรงในการสับทำให้หมาป่าหิมะต้องถอยหลัง แต่ร่างกายของมันก็มีรอยจางๆเพียงเท่านั้น หลังจากที่ฐานพลังของหม่าป่าหิมะนั้นทะลุทะลวงอย่างต่อเนื่อง ขนของมันก็แข็งขึ้นเป็นอย่างมากหากเปรียบเทียบกับเมื่อก่อน ตราบใดที่พลังของฝั่งศัตรูไม่น่าทึ่งจนเกินไปนัก ตัวมันก็ยังจะสามารถต้านทานเอาไว้ได้ มันสามารถที่จะเป็นโล่เนื้ออันแข็งแกร่งได้
" แง่ง !! "
หมาป่าหิมะคอยปัดป้องการโจมตีอยู่ตรงหน้าของฉี ซู่หยุน บรรพบุรุษเทียน เฟิงผู้นี้เต็มไปด้วยการมุ่งร้าย เขาแผ่จิตสังหารออกมา
" ไม่คิดมาก่อนเลยว่าเจ้าจะเพาะเลี้ยงสัตว์อสูรเอาไว้ด้วย ข้าไม่คิดไม่ฝันเลยจริงๆ !! " นิ้วมือของบรรพบุรุษเทียน เฟิงในตอนนี้รู้สึกปวดคล้ายกับโดนหนามแทง ขนของหมาป่าหิมะตัวนี้มันช่างแข็งซะนี่กระไร
บรรพบุรุษเทียน เฟิงในตอนนี้กลายเป็นช็อค เขาไม่คิดเลยว่าจะมีสัตว์อสูรที่อยู่ในขั้นแก่นการควบแน่นโผล่ออกมาช่วยฉี ซู่หยุนในตอนนี้ มันคอยที่จะป้องกันจุดสำคัญให้กับฉี ซู่หยุน แถมยังคอยอยู่ข้างๆตัวเธออีกด้วย
" รึว่านี่จะเป็นสัตว์อสูรของเทียนหยุนยังงั้นเรอะ ?? " ฉี ซู่หยุนถึงกลับช็อค
เพราะว่าตัวเธอได้สังเกตเห็นว่าหมาป่าหิมะตัวนี้นั้น คอยที่จะเกาะติดหวงแหนอยู่ข้างๆกายเธอ ในขณะเดียวกันบรรดาผู้อาวุโสคนอื่นๆที่โดนโจมตีอย่างรุนแรง มันกลับไม่สนใจ มันทำราวกับเขาเหล่านั้นเป็นอากาศที่ไม่มีตัวตน
" อะไรนั่นอะ สัตว์อสูรของผู้อาวุโสยี่อย่างนั้นรึ ?? " ผู้อาวุโสยู้ ที่ยังไม่เพลี่ยงพล้ำนั้นถึงกับสั่น คิดว่านี่คือเรื่องที่เหลือเชื่อ การที่จะปราบพยศสัตว์อสูรให้ยอมจำนนเป็นเรื่องที่ยากเป็นอย่างยิ่ง ฐานพลังยิ่งสูงก็ยิ่งที่จะเป็นไปได้ยาก
พวกเขาต่างก็ไม่รู้ว่า แรกเริ่มเดิมทีฐานพลังของเจ้าหมาป่าหิมะตัวนี้นั้นอยู่เพียงขั้นปรับแต่งกายา ตอนนี้มันอยู่ในขั้นแก่นการควบแน่น ยี่ เทียนหยุนนั้นให้หมาป่าหิมะซ่อนตัวอยู่ภายนอกเพื่อทำหน้าที่การ์ด มันมองดูฝูงปลาว่ายผ่านไปอย่างเงียบๆในตอนแรก
" นี่คือ….. สายตาของฉี ซู่หยุนในตอนนี้เต็มไปด้วยการคาดเดา " สีหน้าแสดงออกถึงการนึกคิด ทันใดนั้นเธอก็พยายามที่จะตะโกนว่า " หมาป่าหิมะจงไปช่วยคนอื่นๆเดี๋ยวนี้ !! "
หมาป่าหิมะก็ยังคงปกป้องฉี ซู่หยุนอยู่ข้างๆ ไม่ได้เชื่อฟังคำสั่งของเธอแต่อย่างใด แต่ในขณะเดียวกันมันก็ไม่ได้คิดร้ายใดๆกับฉี ซู่หยุน
มันจะเชื่อฟังเฉพาะคำสั่งของยี่ เทียนหยุนเพียงคนเดียวเท่านั้น คนอื่นสำหรับตัวมันแล้ว ย่อมที่จะไม่เชื่อฟัง มีเพียงคำสั่งของยี่ เทียนหยุนเท่านั้นที่มันจะยอมเชื่อฟัง
" มันดูเหมือนว่าเจ้าไม่มีทางที่จะออกคำสั่งกับมันได้ ข้าก็ไม่รู้ว่าเจ้าทำให้หมาป่าหิมะตัวนี้มาช่วยเจ้าได้อย่างไร แต่ถึงจะมีหมาป่าหิมะตัวนี้ ผลลัพธ์ที่ตำหนักหยกสวรรค์ของเจ้าจะต้องถูกทำลาย มันก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง !!" บรรพบุรุษเหวิน เถียนพูดจาเยาะเย้ย
" ใช่ ข้าก็รู้สึกเช่นกันว่าพวกเจ้าจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ที่จะถูกทำลายลงได้ ?? "
เสียงที่คุ้นเคย รูปร่างที่คุ้นชินก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางสายตาของเหล่าผู้คน สายตาอันเย็นชาสำรวจมองดูพวกเขาอย่างรวดเร็ว ออร่าแห่งการฆ่าฟันก็พุ่งสูงขึ้นสู่ท้องฟ้า
" เทียนหยุน !! "
เมื่อฉี ซู่หยุนมองเห็นยี่ เทียนหยุน พลันในใจของเธอก็สั่นไหวในทันที เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ยี่ เทียนหยุนในตอนนี้กลายมาเป็นเสาหลักของตำหนักหยกสวรรค์ ตำหนักหยกสวรรค์ไม่สามารถที่จะขาดยี่ เทียนหยุนไปได้ การปรากฏกายของเขา มันทำให้ความรู้สึกภายในใจของผู้คนเป็นจำนวนมากนั้นรู้สึกหวั่นไหว
" เจ้าคือเด็กคนนั้น ไหนว่าเจ้าติดอยู่ภายในของซากปรักหักพังโบราณสถานแห่งสวรรค์ไง แล้วนี่เจ้าออกมาได้ยังไง !! " บรรพบุรุษเหวิน เถียนพูดด้วยความประหลาดใจ
" มันสำคัญมากอย่างนั้นหรือ ?? " ยี่ เทียนหยุนพยักหน้าให้กับหมาป่าหิมะ " จงฆ่าพวกมันให้กับข้า เลือกพวกที่อ่อนแอที่สุดก่อน ไป !! "
" ฮะวู้ !! "
หมาป่าหิมะก็กระโจนเข้าหาฐานพลังที่อ่อนแอที่สุดในทันที เหล่าบรรดาหมาป่าหิมะทั้งหมดที่ถูกเรียกมา ต่างก็เปลี่ยนแปลงการเข้าโจมตีในทันที พวกมันเลือกที่จะโจมตีผู้ที่อ่อนแอที่สุดในเวลานี้ เพียงคำพูดไม่กี่คำ มันก็เริ่มตรวจตราเหล่าแขกผู้มาเยือนในทันที นี่คือหมาป่าหิมะสัตว์อสูรของยี่ เทียนหยุน !!
" ไม่คิดเลยว่าหมาป่าหิมะตัวนี้จะเชื่อฟังคำสั่งของเจ้า….. แต่เวลานี้ต่อให้เจ้ากลับมา มันก็ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ผลลัพธ์ก็ยังคงเหมือนเดิมอยู่ดี !! " บรรพบุรุษเหวิน เถียนพ่นคำพูดด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา เขาบอกใบ้กับบรรพบุรุษทั้ง 2 คนให้เลิกรบกับผู้อาวุโสของตำหนักหยกสวรรค์ แล้วหันมามุ่งสังหารยี่ เทียนหยุนแทน
ยี่ เทียนหยุนมองดูข้อมูลของพวกเขาในปัจจุบัน ค่าพละกำลังประสิทธิภาพสูงที่สุดก็คือ บรรพบุรุษเหวิน เถียน ตัวเลขอยู่ที่ 140,000 แต้ม ในสายตาของเขา ตัวเลขนี้ไม่มีค่าควรแก่การพูดถึงแต่อย่างใด มันช่างดูธรรมดาซะจริงๆ !!
" ใช่แล้ว ไม่ลองก็ไม่รู้ ?? "
แสงศักดิ์สิทธิ์อันเรืองรองเปล่งออกมาจากดวงตาทั้งสองข้างของยี่ เทียนหยุนในทันที เคล็ดวิชาทักษะลับมังกรเทวะระเบิดออกอย่างรุนแรง เกล็ดมังกรเริ่มที่จะปกคลุมร่างกายของยี่ เทียนหยุนอย่างต่อเนื่อง ค่าประสิทธิภาพพละกำลังแห่งการต่อสู้เพิ่มสูงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง
" โหมดคลั่งรูปแบบสร้างความเสียหายเปิดออก ค่าความเสียหายเพิ่มขึ้น 4 เท่า !!"
" โหมดคลั่งรูปแบบค่าประสบการณ์เริ่มได้ ค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 4 เท่า !! "
" เม็ดยาเพิ่มประสบการณ์ 2 เท่า เอาไป !! "
เขาวางการ์ดในมือของเขาซ้อนทับกันสนิท ค่าประสิทธิภาพพละกำลังการต่อสู้ก็ระเบิดขึ้นมาอย่างทันใด
ค่าตัวเลขจาก 50,000 กว่าในตอนแรก พริบตาเดียวลอยติดลมบนไปอยู่ที่ 210,000 แต้ม หากข้าทำไม่ได้ ใครกันที่จะทำได้ !! เปรียบเทียบกับเมื่อก่อนแล้ว แข็งแกร่งกว่าชนิดหน้ามือเป็นหลังเท้า ค่าประสิทธิภาพพละกำลังการต่อสู้นั้นแตะหลัก 100,000 นี่คือความน่ากลัวของโหมดคลั่ง มันสามารถที่จะเติมเต็มพละกำลังแห่งการต่อสู้ขึ้นมาได้ถึง 4 เท่าในชั่วพริบตาเดียว !!
เนื่องจากพละกำลังความแข็งแกร่งที่ได้จากแหวนพลังนั้นจะอยู่ที่ 10% เพียงเท่านั้น มิฉะนั้นแล้วค่าตัวเลขประสิทธิภาพพละกำลังการต่อสู้ก็จะพุ่งสูงขึ้นไปแตะอยู่ที่ตัวเลข 240,000 แต้มซึ่งมันจะเป็นพลังที่น่ากลัวมากยิ่งขึ้น ภายใต้การสวมใส่ชุดเครื่องประดับทั้งสาม พละกำลังความแข็งแกร่งดั้งเดิมจะเท่ากับ 50,000 คูณด้วย 4 เท่าเข้าไปตัวเลขก็จะกลายเป็น 200,000 แต้ม เมื่อเพิ่มเติมเม็ดยาเข้าไปอีกค่าตัวเลขพละกำลังการต่อสู้ก็เพิ่มขึ้นอีก 10,000 ซึ่งเมื่อรวมกันแล้วนั้นก็คือ 210,000 !!
กลิ่นอายอันน่าสะพึงกลัวในตอนนี้พร้อมที่จะพัดพาสิ่งของทุกสิ่งทุกอย่างเป็นจำนวนมากที่อยู่รอบๆบริเวณนี้ให้ปลิวกระจายออกไป ผู้คนทั้งหมดรวมทั้งบรรพบุรุษเหวิน เถียนต่างก็โดนพัดกันถ้วนหน้า ความรู้สึกกลัวต่างก็ไหลท่วมท้นจิตใจของเหล่าผู้คนในช่วงเวลานี้ เมื่ออยู่ภายใต้กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวนี้ อะไรๆก็ต้องอ่อนแอลง พวกเขาในตอนนี้ต่างก็รู้สึกรับรู้ถึงความแตกต่างของพลังได้ในทันที บุคคลผู้นี้เป็นบุคคลที่พวกเขามิอาจที่จะก้าวข้ามได้
" น….. นี่ กลิ่นอายนี่ มันคือขั้นแก่นวิญญาณ….. " ในใจของพวกเขาตอนนี้เริ่มที่จะสั่นเทิ้ม ฐานพลังของยี่ เทียนหยุนจริงๆแล้วยังไม่ได้บรรลุถึงขั้นแก่นวิญญาณ แต่ภายใต้การเพิ่มขึ้นของพลังถึง 4 เท่า มันทำให้พวกเขาต่างก็รู้สึกถึงกลิ่นอายของผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขั้นแก่นวิญญาณ
นาทีต่อมา ยี่ เทียนหยุนก็นำหอกยาวสีเลือดออกมา หอกยาวอันนี้คืออุปกรณ์จิตวิญญาณที่ได้มา ในฉับพลัน ออร่าอันชั่วร้ายก็ปกคลุมไปทั่วทั้งบริเวณท้องฟ้า มันถูกปลดปล่อยออกมาจากหอกวิญญาณปีศาจโลหิตอย่างต่อเนื่อง มันส่งไปยังทุกทิศทุกทาง ทุกๆที่ที่มันไปเยือนจะต้องได้รับผลกระทบทางด้านจิตใจ !!
ชั่วขณะนี่เอง ภายใต้การเพิ่มอุปกรณ์จิตวิญญาณเข้าไป ค่าตัวเลขสังเคราะห์พละกำลังการต่อสู้ก็ไต่ไปแตะอยู่ที่ 230,000 !!
" ปีศาจโลหิตทะยานฟ้า !! "
แสงสีเลือดนั้นเคลื่อนผ่านดวงตาทั้งของยี่ เทียนหยุนอย่างรวดเร็วและนุ่มนวล เขาเริ่มที่จะเปิดใช้ทักษะควบคู่ไปกับหอกปีศาจโลหิตเล่มนี้ เสียงแห่งโซนิคบูมสั่นสะเทือนไปทั่วโดยมียี่ เทียนหยุนเป็นศูนย์กลาง เหล่าวิญญาณผู้กระหายเลือดก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ทันใดนั้นพวกมันก็เปลี่ยนเป็นธนูเลือดพุ่งแหวกอากาศออกไป
เป้าหมายของมันอยู่ที่ผู้ฝึกยุทธ์ที่อยู่ใกล้ที่สุด โดยที่ไม่สนใจว่าฐานพลังของเขาเหล่านั้นจะสูงหรือต่ำ มันต่างก็พุ่งทะลุผ่านไปในคราวเดียวกัน
" ….. "
" แปง แปง แปง "
ร่างของเหล่าบรรดาผู้ฝึกยุทธ์ต่างก็พากันระเบิดออกอย่างต่อเนื่อง มันพุ่งสูงขึ้นไปรวมตัวกับออร่าอันชั่วร้ายที่แพร่กระจายอยู่ทั่วทั้งท้องฟ้าในขณะนี้ มันเปลี่ยนพลังที่มีให้เป็นพลังทำลายที่มากยิ่งขึ้นไปอีก ด้วยแสงสีเลือดแห่งทักษะวิชาขั้นปฐพีอันนี้ ผู้ใดกันที่จะสามารถป้องกันทักษะวิชานี้ได้ !!
ยี่ เทียนหยุนทำการฆ่าศัตรูที่อยู่บริเวณปากทางเข้าประตูตำหนักด้วยความโกรธแค้น การฆ่าสังหารหมู่พวกมันแค่นี้ยังถือว่าเบาเกินไป !!
