" ว่าง่ายๆ มอบหญ้ามังกรมาให้ข้าซะดีๆ พวกเราจะงดเว้นโทษตายให้กับเจ้า !! " ถาน โย่งเสิ่งสีหน้าโหดเหี้ยมอำมหิต ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหารและความโลภ
ถาน โย่งเสิ่งไม่ใช่คนโง่ สามารถมองออกว่าหญ้าหางมังกรนี้คือกุญแจที่จะใช้ในการเปิดประตูหน้า เบื้องหลังสามารถพูดได้ว่าพระราชวังแห่งนี้ไม่อนุญาตสำหรับผู้ที่ไม่มีหญ้าหางมังกร ดังนั้นยังไงหญ้าหางมังกรนี้นั้นตัวเขาจะต้องได้มันมา !!
" ข้าคิดว่า ถึงแม้ว่าข้าจะมอบหญ้าหางมังกรนี้ให้กับเจ้า เจ้าก็คงจะไม่ไว้ชีวิตข้าหรอก ?? " ยี่ เทียนหยุนมองดู นัยน์ตาของถาน โย่งเสิ่งที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร แต่จริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้ใส่ใจ เขาเพียงแค่ยิ้มน้อยๆ
ถาน โย่งเสิ่งและลูกน้องของเขาพากันล้อมรอบยี่ เทียนหยุนเป็นวงกลม พวกเขาต้องการที่จะให้ยี่ เทียนหยุนนั้นหวาดกลัวจนถึงก้นบึ้งของหัวใจ ไม่เปิดโอกาสให้เขาวิ่งเข้าไปในพระราชวังได้ ในเมื่อหญ้าหางมังกรคือกุญแจ พวกเขาก็ไม่ได้ถือกุญแจ ดังนั้นพวกเขาก็ไม่กล้าที่จะคิดว่าจะสามารถเปิดทางเข้าเพื่อที่จะเข้าไปสู่ภายในได้
" อย่างน้อยเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว การที่เจ้าไม่ยอมส่งมอบหญ้าหางมังกรให้กับพวกเรา มันย่อมดีกว่า !! "
ถัดมาถาน โย่งเสิ่งก็โถมเข้าหา ในมือดึงดาบโค้งออกมาอย่างรวดเร็ว ปะทุความเร็วที่น่าทึ่ง พุ่งทะลวงตรงเข้าหายี่ เทียนหยุน เล็งเป้าหมายที่หัวใจของยี่ เทียนหยุน พยายามที่จะฆ่าเขาในท่าเดียว !!
ยี่ เทียนหยุนยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่ไร้ซึ่งการเคลื่อนไหวใดๆ ราวกับโง่งม แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามถาน โย่งเสิ่งนั้นต้องการที่จะแทงทะลุยี่ เทียนหยุนในกระบวนท่าเดียว
เมื่อดาบโค้งนี้ตระเตรียมที่จะแทงเขา ทันใดนั้นยี่ เทียนหยุนก็เคลื่อนไหว เท้าของเขาขยับเพียงเล็กน้อยตัวเขาก็หายไปในทันที ถาน โย่งเสิ่งในตอนนี้นั้นดวงตากำลังเพ่งสมาธิไปกับท่วงท่า แต่….. ดาบวิญญาณในมือของเขานั้นกลับทะลวงได้เพียงแค่อากาศ !!
ยี่ เทียนหยุนเข้าประชิดตัวของถาน โย่งเสิ่ง เขาเอามือลอยไปวางที่ไหล่ของเขา แรงกดทำให้เขาทรุดร่วงลงกับพื้นแทบจะในทันที พละกำลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้มันทำให้เขามิอาจที่จะต้านทานแรงกดได้ จำต้องคุกเข่าลงกับพื้น " ธัมพ " คุกเข่าลงต่อหน้าของยี่ เทียนหยุน
" จ …. เจ้า ความเร็วของเจ้า….. " ถาน โย่งเสิ่งรู้สึกช็อค พละกำลังและความเร็ว มันช่างห่างไกลกันซะเหลือเกิน
ในเวลานี้ เขารับรู้ในทันทีว่าความแข็งแกร่งที่ยี่ เทียนหยุนแสดงออกมานั้นต้องการที่จะบดขยี้เขาอย่างแน่นอน!! "
ยี่ เทียนไม่รอที่จะให้เขาพูด เขาจับไหล่ของถาน โย่งเสิ่ง เปิดใช้ทักษะดูดซับพลังแห่งดวงดาวชั้นยอดหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง ทันใดนั้นพลังวิญญาณภายในของถาน โย่งเสิ่งก็ถูกดึงออกมาอย่างรวดเร็ว
" ค่าประสบการณ์ 1,500 1,300….. "
พลังวิญญาณเปลี่ยนเป็นค่าประสบการณ์อย่างต่อเนื่อง ถาน โย่งเสิ่งต้องการที่จะดิ้นรน เขาสู้อย่างหัวชนฝาแต่จริงๆแล้วกลับถูกกด จนต้องคุกเข่าอยู่กับพื้น แม้แต่จะกระดิกนิ้วก็ยังทำไม่ได้ !! ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็รู้สึกว่าร่างกายตกอยู่ในสภาวะที่อ่อนแอลงเป็นอันมาก สัญญาณถูกส่งมาจากภายในร่างกายของเขาที่พลังวิญญาณนั้นถูกดึงออกไปมากกว่าครึ่งในทันที !!
นี่เป็นทักษะยุทธ์ของยี่ เทียนหยุนหลังจากที่เลื่อนขึ้นมาก็อยู่ในระดับปฐพี !! ในระดับปฐพีนี้โดยทั่วๆไปแล้วจะเป็นของบรรดานิกายใหญ่ๆที่มี ตำหนักหยกสวรรค์ก็มีทักษะยุทธ์ระดับปฐพีแต่จะเรียนรู้ได้เฉพาะระดับผู้อาวุโสเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นยังมีหนังสืออยู่เพียงแค่ 12 เล่มเท่านั้น !!
นี่พิสูจน์ให้เห็นว่าทักษะยุทธ์ในระดับปฐพีอยู่ในระดับที่มีค่าเพียงพอ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ใครก็สามารถที่จะมีได้ ทักษะยุทธ์ระดับปฐพีเมื่อเปรียบเทียบกับระดับมนุษย์แล้ว แข็งแกร่งกว่ากันมาก ความแข็งแกร่งที่ได้นั้นเพิ่มขึ้น 10 เท่า มันดีที่สุดที่ในการฝึก
" Boss ถาน ข้าจะช่วยท่าน !! " ลูกน้องของเขาพุ่งชาร์จเข้ามาตรงเข้าหายี่ เทียนหยุน เขากวัดแกว่งดาบในมือหมายที่จะใช้ดาบแทงเข้ามาที่นี่ เขาต้องการที่จะช่วยชีวิตของถาน โย่งเสิ่งแต่….. พื้นฐานการบ่มเพาะพลังนั้นมันช่างแตกต่างกันอย่างมากมายมหาศาล
ยี่ เทียนหยุนถึงแม้เขาจะหลบได้แต่เขาก็ไม่หลบ ยกมือขึ้นจับดาบที่พุ่งเข้ามาหมายจะแทงเขา ดาบเกิดอาการสั่นอย่างรุนแรง ยี่ เทียนหยุนจับดาบยาวไว้แน่น มันสั่นจนกระทั่งมันบิดบินไป !! ยี่ เทียนหยุนเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วในทันที เขานำมือออกมาจับไปที่ลูกน้องของถาน โย่งเสิ่ง ใช้พลังกดจนลูกน้องของเขาต้องคุกเข่าลงกับพื้น พลังวิญญาณภายในร่างกายของเขาถูกดึงออกมาอย่างบ้าคลั่ง
เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในทันที พลังวิญญาณของเขาถูกดูดออกจนหมดแม้แต่เศษก็ไม่หลงเหลือ ยิ่งฐานพลังของลูกน้องถาน โย่งเสิ่งผู้นี้ค่อนข้างต่ำ ปรับแต่งกายาระดับที่ 8 ราวกับถูกกลืนกินเข้าไปในพลังดูดที่เขาได้เผชิญอยู่ในขณะนี้ ทันใดนั้นเขาก็ถูกดูดพลังวิญญาณออกมาจนแห้ง
พลังวิญญาณถูกดูดจนแห้งตาย ก็เปรียบเสมือนไม่มีอาวุธถึงจะโจมตีก็ไม่มีพละกำลังแม้แต่นิดเดียว
" รู้สึกยังไงล่ะที่นี่ ใครมันจะล้อมใคร ใครกันแน่ที่จะไว้ชีวิตใคร?? " ยี่ เทียนหยุน แย้มยิ้มบางเบา
ถาน โย่งเสิ่งถึงกลับหน้าถอดสีในเวลานี้ ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าใครคือผู้ที่มีอำนาจอย่างแท้จริง จริงๆแล้วก่อนหน้านี้นั้นยี่ เทียนหยุนดูราวกับอ่อนแอ นี่คือพลังของเขาจริงๆหรือนี่ !!
" ท่านอัศวินผู้ยิ่งใหญ่ ขอร้องท่านได้โปรดเมตตาไว้ชีวิตข้าด้วยเถิด ข….. ข้า ข้าไม่กล้าแล้ว….. " ถาน โย่งเสิ่งร้องขอชีวิตอย่างลนลาน หน้าผากของเขานั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ นี่ถึงจะถูกเรียกว่าลูกผู้ชายตัวจริงที่สามารถปรับตัวให้เข้ากับในทุกๆสถานการณ์ได้
" เจ้าคิดว่า สารรูปตัวเองในปัจจุบันพูดคำเหล่านี้ออกมาแล้ว มันจะมีประโยชน์ยังงั้นเหรอ ?? " ยี่ เทียนหยุนหรี่ตามอง
หลังจากที่ถาน โย่งเสิ่งได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเขาก็ซีดหนักยิ่งขึ้นกว่าเดิม เขาต้องการที่จะคุกเข่าคำนับแต่โดนยี่ เทียนหยุนนั้นหยุดยั้งร่างกายของเขาไว้ ร่างกายของเขาในตอนนี้จึงได้แต่ตัวสั่นระริก พูดร้องขอชีวิตอย่างไม่หยุดหย่อน " ข้าขอร้องท่าน ได้โปรดอย่าฆ่าข้าเลย ข้าจะยอมเป็นวัวที่ทำหน้าที่ม้าให้กับท่าน ดีไหม ตราบใดที่ท่านจะไม่ฆ่าข้า ข้าก็เต็มใจที่จะยอมทำอะไรก็ได้สำหรับท่าน !! "
" ข้า ข้าก็ด้วย !! " ใกล้กันนั้นลูกน้องของถาน โย่งเสิ่งก็ร้องขอชีวิตเฉกเช่นเดียวกัน เพื่อที่จะรักษาชีวิตของพวกเขาเอาไว้ ไม่ว่าจะบุกป่าฝ่าดง ขึ้นเขาลงห้วยที่ไหนพวกเขาก็ยินดีจะทำ
" มันน่าเสียดาย ที่บางเรื่องก็ชวนให้เศร้าใจเป็นอย่างยิ่ง การกระทำบางอย่างก็จะต้องได้รับผลจากการกระทำนั้น " ยี่ เทียนหยุนยิ้มเยาะ มือทั้งสองของเขาปลดปล่อยเปลวไฟที่ไม่มีวันดับออกมา มันเข้าไปภายในร่างกายของพวกเขาในทันที " จงจำเอาไว้ " ร่างกายของพวกเขาถูกเผาไหม้อย่างสมบูรณ์
" ….. "
พวกเขาร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างน่าทุกขเวทนา ภายใต้เปลวไฟที่น่าหวาดกลัวนี้ กลายเป็นเถ้าถ่านอย่างสมบูรณ์ !! นี่คือบทลงโทษของพวกเขา
" ร้องขอชีวิตยังงั้นรึ มันไม่มีค่าเรียบร้อยแล้ว….. "
ยี่ เทียนหยุนส่ายหัว เมื่อพวกเขาพูดคำว่าฆ่าออกมา มันก็ได้ตัดสินผลลัพธ์ที่ตามมาเรียบร้อยแล้ว สมมุติว่าฐานพลังของเขานั้นอ่อนแอมาก ผลลัพธ์ที่ออกมาอาจจะไม่ใช่แบบนี้ แต่เป็นเขาที่ม้วย
" ตึง !! ประสบความสำเร็จในการฆ่าถาน โย่งเสิ่งได้รับค่าประสบการณ์ 2,000 แต้ม แต้มคลั่ง 200 แต้ม "
" ตึง !! ประสบความสำเร็จในการฆ่าไฉ่ เหวินได้รับค่าประสบการณ์ 800 แต้ม แต้มคลั่ง 80 แต้ม "
พวกเขาดูราวกับมอนสเตอร์ตัวน้อยๆ 2 ตัว ไม่มีสิ่งประดิษฐ์อะไรระเบิดออกมาเลย อย่างไรก็ตามนี่ก็เป็นเพราะยี่ เทียนหยุน เนื่องจากเขาไม่ได้เปิดรัศมีนำโชคดังนั้นสิ่งต่างๆจึงไม่ระเบิดออกมา
หลังจากที่ฆ่าพวกเขาแล้ว ยี่ เทียนหยุนก็หันหลังกลับเดินมุ่งหน้าไปยังด้านในแห่งพระราชวัง ไม่แม้แต่จะมองดูศพพวกเขาด้วยหางตา
มองดูพระราชวังมังกรเทวะอย่างพินิจพิจารณา การตกแต่งด้านในนั้นคล้ายกับด้านนอก ให้บรรยากาศที่น่าเกรงขาม อย่างไรก็ตามคงจะมีเหตุผลอะไรบางอย่างที่ทำให้ที่นี่ชำรุดทรุดโทรม ราวกับถูกปล่อยทิ้งร้างเอาไว้เป็นระยะเวลานานเป็นอย่างมาก มันเต็มไปด้วยฝุ่นที่หนาเตอะ
" ผู้สืบทอดมังกรเทวะนี่ ใครกันน่ะที่เป็นคนแรกที่ได้รับหญ้าหางมังกร ?? " ยี่ เทียนหยุนขมวดคิ้ว คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ง่ายมากอย่างนั้นหรือ ??
ใครกันที่ได้รับหญ้าหางมังกรเป็นคนแรกที่กลายมาเป็นผู้สืบทอด นี่ค่อนข้างจะมีช้อยให้เลือกอย่างมหาศาล ??
คิดแล้วคิดอีกก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นความจริง ยี่ เทียนหยุนได้แต่ดันด้นเดินไปตามทางเรื่อยๆอย่างต่อเนื่องหลังจากที่เขาเข้าสู่ช่องแคบ ทันใดนั้นแถวของธนูก็ถูกยิงออกมาจากผนังของกำแพง สปีดนั้นเร็วมาก อย่างไรก็ตามยี่ เทียนหยุนก็เป็นคนที่หูไวตาไว ใต้เท้าของเขาปลดปล่อยทักษะดั้นเมฆาอย่างรวดเร็ว ทันใดเขาก็กลายเป็นวิ่งอย่างรวดเร็วบุกตะลุยเข้าสู่ด้านใน สับหลีกบรรดาของเหล่าลูกธนูพวกนี้ได้อย่างรวดเร็ว
ยังไม่ทันที่จะก้าวไปได้หลายก้าว ลูกธนูจำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกปล่อยออกมา หมายจะเจาะทะลุตัวของเขาอีก ต้องการที่จะให้ยี่ เทียนหยุนตายคาที่ !!
ยี่ เทียนหยุนก็ไม่ได้เร่งรีบอะไร เขายังคงใช้ทักษะบุกตะลุยไปข้างหน้า เขาใช้วิธีเร่งความเร็วจึงวิ่งผ่านบรรดาลูกธนูเหล่านี้ที่หมายจะเจาะขยี้ร่างของเขาไปได้อย่างง่ายดาย จนกระทั่งเขาวิ่งออกจากช่องแคบแห่งนี้ในที่สุดจึงพ้นออกจากกำแพง การโจมตีนี้ก็จบลง
" มันไม่ง่ายเลยจริงๆ แต่การโจมตีแบบนี้มันก็ยังธรรมดาเกินไป ไม่ได้มีความยากอะไร " ในใจของยี่ เทียนหยุน เวลานี้ครุ่นคิดพินิจพิเคราะห์พิจารณาไตร่ตรองอย่างสุขุมรอบคอบ นี่มันเพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น จริงๆถึงไม่มาก็สามารถที่จะได้รับการสืบทอดได้ !!
