ในหัวใจของถาน โย่งเสิ่งโกรธเป็นอย่างมาก เขาต้องการที่จะพูดบางสิ่งบางอย่างแต่ก็ไม่สามารถที่จะโต้แย้งอะไรได้ ทำได้แต่ชำเลืองจ้องยี่เทียนหยุน ด้วยสายตาที่คุกคาม หมุนตัวเดินจากไปไม่สนใจยี่ เทียนหยุนอีกเลย
การ์ดคนที่เหลือก็มองยี่ เทียนหยุนด้วยสายตาที่มีลักษณะเดียวกัน ไม่มีความประทับใจอะไรที่ชื่นชอบในตัวของยี่ เทียนหยุน พวกเขาเป็นกลุ่มเดียวกับถาน โย่งเสิ่งในเมื่อถาน โย่งเสิ่งเกลียดชังเขาลูกน้องคนอื่นๆก็ต้องตามลูกพี่กันทั้งหมด
เหยียน หลิงซุยมองดูพวกเขาอยู่ด้านข้าง ทำได้เพียงกล่าวขอโทษเท่านั้น " นี่ช่างไม่ยุติธรรมต่อนายน้อยยี่ ธรรมดาแล้วอารมณ์ของพวกเขาไม่ได้แย่แบบนี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ไว้วางใจในตัวท่านแต่ข้าขอร้องท่านโปรดอย่าได้เก็บมันนำมาใส่ใจเลย "
ยี่ เทียนหยุนพูดไม่ออกในทันที การกระทำแบบนี้มันไม่ได้ดูแย่หรือ ?? ถึงนั้นมันจะไม่ได้แย่ต่อท่านแต่….. มันก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่ได้แย่ต่อข้า ?? ความรู้สึกที่ถูกหมาหมู่รุมขับไล่แบบนี้มันทำให้ยี่ เทียนหยุนอยากที่จะกระทืบพวกเขาซะจริงๆ
" ไม่เป็นไร ข้าไม่เป็นไรจริงๆ ไม่ทราบว่ามิสเหยียน ตามหาสมุนไพรวิญญาณอะไร ?? " ยี่ เทียนหยุนสอบถาม
เขาต้องการที่จะค้นหาสมุนไพรวิญญาณให้เร็วขึ้นเพื่อที่จะได้ปิดจ็อบเควสนี้เร็วๆ คนอื่นล้วนไม่เต็มใจที่จะให้เขาเข้าร่วม
" ข้าค้นหาหญ้าหางมังกรอย่างต่อเนื่อง ใกล้ๆบริเวณนี้มีตึกโอสถอยู่แต่ที่นั่นก็ไม่มีเม็ดยาที่ข้าต้องการเพราะว่ามันถูกขายออกไปแล้ว ข้าจึงต้องออกมาค้นหาเป็นการส่วนตัว ได้ยินมาว่ามันจะปรากฏอยู่ในบริเวณส่วนกลางของเทือกเขามายา อีกทั้งยังหายากเป็นอย่างยิ่ง " เหยียน หลิงซุยกล่าว
" หญ้าหางมังกร….. "
ยี่ เทียนหยุนรู้อย่างแน่นอนว่าหญ้าหางมังกรคืออะไร ตั้งแต่ที่เขาได้รับความสามารถของนักปรุงโอสถระดับพื้นฐาน เขาก็มีความรู้อย่างกว้างขวางเกี่ยวกับเม็ดยาวิญญาณเกรดต่ำ หญ้าหางมังกรนี้เกรดไม่ได้สูงมากนัก อยู่เพียงแค่เกรด 2 เท่านั้นแต่ว่าหายากเป็นอย่างยิ่ง ตามปกติแล้วเป็นการยากอย่างที่สุดที่จะค้นพบมัน
มันค้นพบได้ยากและก็ไม่ค่อยมีใครที่จะหามันพบ อีกทั้งสรรพคุณที่ได้จากหญ้าหางมังกรนี้ก็อยู่ในวงจำกัด นี่จึงทำให้หญ้าหางมังกรมีต้นทุนที่สูง ส่วนใหญ่จะรักษาอาการทางประสาทหลอนซึ่งก็คือการรักษาผู้ที่อยู่ในสภาพไร้จิตใต้สำนึกเหล่านี้เป็นการเฉพาะ ปกติแล้วกรณีแบบนี้มีโอกาสเกิดขึ้นได้น้อยมาก
ยกตัวอย่าง การบ่มเพาะที่ผิดปกติอาจจะทำให้ตกอยู่ในสภาวะนี้อย่างแน่นอน มิฉะนั้นโดยปกติแล้วจะไม่มีอาการทางประสาทหลอน
" ข้าขอถามตรงๆก็แล้วกัน ใครบางคนที่เป็นคนภายในครอบครัวของมิสเหยียนบ่มเพาะพลังแล้วก็เกิดมีอาการผิดปกติใช่หรือไหม ?? " ยี่ เทียนหยุนสอบถาม
" นายน้อยยี่ ท่านมีเม็ดยาวิญญาณไว้ในครอบครองอย่างนั้นหรือ ?? " เหยียน หลิงซุยค่อนข้างประหลาดใจ ชายชราที่อยู่ใกล้ๆกันนั้นก็อดรนทนไม่ไหว ชำเลืองมองมาที่ยี่ เทียนหยุน
ด้วยความที่หญ้าหางมังกรนั้นเป็นของที่หายากดังนั้นผู้คนจำนวนเพียงหยิบมือเท่านั้นที่จะรู้ถึงสรรพคุณของมัน จริงๆแล้วยี่ เทียนหยุนไม่ได้พูดถึงสรรพคุณของมันโดยตรง เขากล่าวแต่เพียงการที่จะนำเม็ดยาไปใช้โดยทั่วไปเพียงเท่านั้น
" ข้าเข้าใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น โดยปกติแล้วมันจะช่วยเซฟชีวิตของผู้ที่ตกอยู่ในสภาพไร้จิตใต้สำนึก ตัวข้าพอรู้เรื่องของเหล่าเม็ดยาวิญญาณอยู่บ้าง ในยามที่ข้าออกค้นหาประสบการณ์ เม็ดยาวิญญาณของที่นี่ก็ผ่านตาข้ามาบ้าง หากข้าไม่ทราบว่าเม็ดยาเหล่านั้นคืออะไร อาจจะทำให้ข้าพลาดของล้ำค่าที่ก่อให้เกิดความสูญเสียกับตัวข้าเอง " ยี่ เทียนหยุนตอบแย้มยิ้ม
" ดูราวกับว่านายน้อยยี่จะศึกษาค้นคว้านำพวกมันไปทดลองใช้จนเกิดผลสำเร็จขึ้นมาจริงๆ เหตุที่ข้าเก็บเม็ดยาสมุนไพรนี้ก็เพื่อรักษาสมาชิกภายในครอบครัวจริงๆ " เหยียน หลิงซุยพูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆ แต่ระหว่างที่เธอพูด หน้าตาของเธอนั้นเต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ
" มันเป็นอย่างนี้นี้เองแต่มิสเหยียนไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นกังวลไป ละแวกถัดไปนี้น่าจะเป็นจุดที่ดีที่สุดที่น่าจะค้นพบหญ้าหางมังกรได้อย่างแน่นอน " ยี่ เทียนหยุน พูดแย้มยิ้ม
" ข้าก็หวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น….. "
หญ้าหางมังกรจริงๆแล้วยากที่จะค้บพบ มันไม่ใช่สิ่งที่ล้ำค่าแต่มันก็มีค่า ส่วนมากจะพบมันได้ในชิ้นส่วนของภูมิภาคนี้ซึ่งมีทั้งอ่อนและก็ต้นที่แก่
" พักกันพอแล้ว เตรียมตัวออกเดินทางมิฉะนั้นเดี๋ยวมันจะพลบค่ำเสียก่อน!! " ถาน โย่งเสิ่งพอเห็นพวกเขาพูดคุยกันอย่างจริงจังก็อดรนทนไม่ไหวต้องตะโกนออกมา
ในเวลานี่พวกเขาพร้อมแล้ว จะได้รีบออกเดินทางกันต่อไป ที่จริงแล้วยี่เทียนหยุน ก็ไม่ได้แยแสอะไรในคำแนะนำของพวกเขา
ภายใต้การนำของถาน โย่งเสิ่ง พวกเขาก็เดินทางเข้าไปยังดินแดนตอนกลางแห่งเทือกเขามายา ที่นี่สัตว์อสูรมีอยู่เป็นจำนวนมาก พวกมันเดินไปเดินมากลับไปกลับมาอย่างชุกชุม ฐานพลังของพวกมันโดยพื้นฐานอยู่ประมาณขั้นปรับแต่งวิญญาณระดับที่ 1 ตามทางพวกเขาก็ได้พบกับสัตว์อสูรอยู่บ้างแต่ก็ถูกฆ่าได้อย่างง่ายดายโดยถาน โย่งเสิ่ง
สัตว์อสูรมาแต่ละครั้ง เขาก็จะนำบรรดาการ์ดพุ่งเข้าชาร์จ โดยพฤติกรรมของเขานี้กระทำต่อหน้าของเหยียน หลิงซุย
ยี่ เทียนหยุนนั้นไม่ค่อยพอใจในการกระทำของถาน โย่งเสิ่งที่ทำตัวเด่นและคอยกันท่าเขาออกไป
" รู้สึกแปลกๆแต่….. มันก็ยากที่จะเจอ หญ้าหางมังกรนี่มันยากที่จะหาพบจริงๆน่ะรึ ?? " ถาน โย่งเสิ่งนำพวกเขาค้นหาหญ้าหางมังกรเป็นเวลาซักระยะแล้ว หลังจากที่เข้ามาในดินแดนตอนกลาง แต่ก็ไม่พบแม้แต่ร่องรอยของหญ้าหางมังกร เวลาก็เริ่มที่จะสายยิ่งขึ้นและยิ่งขึ้น ต่อให้ไม่ปริปากพูดแต่ในการค้นหาที่ต่อเนื่องก็ไม่ได้ช่วยให้ความยากนั้นลดลง ที่มาถี่มาบ่อยยิ่งขึ้นก็คือสัตว์อสูรที่ถูกฆ่า
หลังจากที่ค้นหาเป็นวงกลม ถาน โย่งเสิ่งก็เสนอความคิดของตัวเอง " มิสเหยียนดูเหมือนว่าครั้งนี้เราจะไม่สามรถค้นหาหญ้าหางมังกรได้จริงๆ เราต้องกลับกันก่อนเป็นการชั่วคราว ตกเย็นดินแดนแห่งนี้มันจะยิ่งเต็มไปด้วยอันตราย "
ใบหน้าของเหยียน หลิงซุยแสดงออกถึงความไม่เต็มใจนัก เธอชั่งใจแล้วเป็นกังวล เพราะว่าเธอต้องการหญ้าหางมังกรนี้ เธอจึงยังดึงดันค้นหาอย่างต่อเนื่องต่อไป เวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วจึงไม่เพียงพอสำหรับเธอ
" มิสเหยียนจะดีหรือไม่หากให้ข้าเป็นคนนำทาง?? ถ้าข้าช่วยค้นหาไม่แน่ว่าอาจจะหาพบ " ยี่ เทียนหยุนบอกจุดยืนในเวลานี้
" เจ้าน่ะรึ ??" ถาน โย่งเสิ่งหรี่ตา นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความเดือดดาลพูดว่า " เจ้าคิดว่าเจ้าจะหาได้ ?? "
" Boss ถานยังหาไม่พบแล้วคนอย่างเจ้าอะน่ะจะหาพบ ?? " การ์ดที่อยู่ใกล้กันพูดแทรกออกมา เขารู้สึกว่าคำพูดนี้ของยี่ เทียนหยุนนั้นมักง่ายเป็นอย่างมาก
" ก็เจ้าไม่สามารถที่จะหาได้ อีกทั้งมิสเหยียนก็เป็นกังวลที่จะต้องค้นหาหญ้าหางมังกรนี้ให้ได้เป็นอย่างมาก ?? ถ้าเจ้ากลัว เจ้าก็กลับไปก่อน ข้าจะหาเอง !! " ยี่ เทียนหยุน ไม่ต้องการที่จะต่อความยาวสาวความยืด ก็ในเมื่อพวกเขาไม่ค้นหา ตัวเขาก็จะขันอาสาเอง หากค้นพบหญ้าหางมังกรเควสก็จะเสร็จสมบูรณ์
ดวงตาอันสวยงามของเหยียน หลิงซุยพลันสว่าง เธอเป็นกังวลจริงๆไม่เช่นนั้นเธอก็คงจะไม่ดั้นด้นมาถึงที่นี่ ตึกโอสถนั้นบอกกับเธอว่าหญ้าหางมังกรไม่มีเป็นการชั่วคราวแต่กระนั้นก็ต้องใช้เวลาอีกหลายวันมากถึงจะมีเรือขนส่งมาส่งสินค้า แต่เธอนั้นรอไม่ได้
" พวกเรากลัวยังงั้นหรือ ?? " ถาน โย่งเสิ่งโกรธในทันที " ข้าเป็นห่วงความปลอดภัยของมิสเหยียนต่างหาก ในตอนเย็นที่นี่นั้นอันตรายมาก !! ครั้นเจ้าพูดว่าเจ้ามีความสามารถ ข้าก็จะให้เจ้าเป็นคนนำ ข้าอยากจะรู้จริงๆว่าเจ้าจะมีวิธีอะไรที่จะหาหญ้าหางมังกรพบ !! "
นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยการดูถูก ถาน โย่งเสิ่งอยากจะรู้จริงๆว่ายี่ เทียนหยุนจะมีลูกเล่นอะไร !! ถ้ามันหาไม่พบ มันจะต้องหน้าแตกอย่างแน่นอน มันถึงจะสาแก่ใจของเขา !!
" ข้าไม่ได้มีวิธีอะไรหรอก เพียงแค่สำรวจไปเรื่อยๆ ไม่ได้มีความหมายอย่างอื่น " ยี่ เทียนหยุนโดยปกติแล้วไม่ได้มีทักษะอะไร เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มที่ไหนแต่เขาก็ต้องการที่จะลองดู
" ท่านทั้งสองไม่จำเป็นที่จะต้องทะเลาะกันหรอก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เราก็ทำตามนายน้อยยี่ให้เขาเป็นผู้นำทาง " เหยียน หลิงซุยโน้มเอียงไปทางยี่ เทียนหยุน อย่างชัดเจน ถึงแม้ว่าที่นี่ในตอนเย็นจะอันตรายแต่เธอก็มีความกังวลเป็นอย่างมาก
" ตกลง ข้าจะฟังคำของมิสเหยียน เจ้าหนุ่ม เวลานี้เจ้านำ!! " ถาน โย่งเสิ่งเยาะเย้ย ส่งสัญญาณมือบอกบรรดาการ์ด พวกเขาก้าวถ้อยหลังพร้อมกันอย่างมีความหมาย ในดินแดนแห่งนี้เขาก็อยากจะดูเหมือนกัน ถาน โย่งเสิ่งนั้นไม่เชื่อว่ายี่ เทียนหยุนจะหาหญ้าหางมังกรพบ
" ไม่มีปัญหา "
ยี่ เทียนหยุนทำสมาธิครุ่นคิดพิจารณาอยู่ภายในใจ
" รัศมีนำโชค จงเปิด !! "
ยี่ เทียนหยุนไม่มีวิธีการอะไรที่จะค้นหาหญ้าหางมังกรแต่เขามี….. รัศมีนำโชค !! เมื่ออยู่ภายใต้โชคอันน่าทึ่ง จะต้องสามารถค้นหาหญ้าหางมังกรพบเป็นแน่ !!
หลังจากที่เปิดรัศมีนำโชคแต้มคลั่งก็ลดลงอย่างรวดเร็วทุกๆวินาที ยี่เทียนหยุน จะไม่รู้สึกเศร้าใจได้อย่างไร ?? ถึงแม้ว่าครั้งนี้เขาจะได้กำไรแต่ว่าการที่จะค้นหาของอะไรก็แล้วแต่ มันไม่ได้ใช้เวลาน้อยๆ !!
ยี่ เทียนหยุนนำผู้คนค้นหาแต่บรรดาคนที่ติดตามเขาต่างก็เยาะเย้ย ดูว่าเขาจะหาเจอได้ยังไง
ยี่ เทียนหยุนไม่ได้มีความรู้สึกอะไร เขาเดินไปมองทิศทางไปเรื่อยๆหลังจากที่เดินสำรวจอยู่หลายนาที เขาก็หันศีรษะตรวจสอบไปรอบๆในทุกๆทิศทาง ทันใดนั้นดูราวกับว่าเขาเหมือนจะพบกับหญ้าหางมังกรที่แซมอยู่กับรากของต้นไม้ !!
" นี่ พบแล้วจริงๆ ?!" ยี่ เทียนหยุนพลันสะดุ้ง ไม่คิดว่า การใช้รัศมีนำโชค เดินไปเรื่อยๆแถมยังเดินไปไม่ไกลเท่าไรก็สามารถที่จะค้นพบแล้ว
บางสิ่งบางอย่างก็ต้องอาศัยโชค นี่คือความโชคดี !!
