ในขณะที่ทุกคนต่างก็พากันหอบด้วยความเหนื่อยล้า แต่ยี่ เทียนหยุนนั้นตรงกันข้ามเขาดูสบายๆเป็นอย่างมาก ภารกิจนี้จริงๆแล้วไม่มีอะไรที่ยากสำหรับเขา ถึงกับหอบนี่ย่อมเป็นไปไม่ได้เข้าไปอีก
" ภารกิจนี้ทุกๆคนต่างก็ลำบาก ข้ามียาเม็ดฟื้นฟูอยู่บ้าง พวกท่านรับเอาไว้มันจะช่วยทำให้ร่างกายของพวกท่านนั้นดีขึ้น " เหยียน หลิงซุยนำเม็ดยาออกมาขวดหนึ่ง แจกจ่ายให้กับบรรดาการ์ดเหล่านี้ จนมายืนอยู่ข้างๆของยี่ เทียนหยุน เธอยื่นเม็ดยาให้เขาแล้วพูดว่า " นายน้อย เม็ดยาฟื้นฟูนี้มอบให้กับท่าน เวลานี้ต้องขอบคุณท่านจริงๆที่ยื่นมือเข้ามาช่วย "
ยื่นมือเข้ามาช่วย ??
พวกการ์ดต่างก็มองมาที่นี่เป็นตาเดียว พวกเขาต่างก็เผยให้เห็นถึงสายตาที่เดือดดาลไม่พอใจ การออกหมัดนี่เป็นการช่วยอย่างนั้นเหรอ ?? เพียงแค่ทำให้หมีมันกระเด็นไปเท่านั้น มีทักษะอะไร ?? พวกเขาต่างก็แอบพูดคุยกันลับหลัง หมีใหญ่นั้นไม่อนุญาตให้ทุ่ม เพราะว่ายี่ เทียนหยุนนั้นไม่ได้ฆ่ามันจึงทำให้พวกมันนั้นตอบโต้
อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา พูดไปก็ไม่มีประโยชน์
ยี่ เทียนหยุนรับเม็ดยานี้เอาไว้ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ต้องการ
" ขอบคุณมาก " ยี่ เทียนหยุนสีหน้ารู้สึกซาบซึ้งใจ เป้าหมายของเขาบรรลุผลสำเร็จแล้ว ไม่ว่าบุคคลอื่นจะมองเขายังไงมันก็ไม่เป็นไร
" ไม่จำเป็นต้องสุภาพ ไม่ทราบว่านายน้อยมีชื่อเรียกขานว่ากระไรอย่างนั้นรึ ?? " เหยียน หลิงซุยยิ้มอย่างนุ่มนวล แก้มของเธอนั้นละเอียดอ่อน แม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นคนที่สวยงามมากมายอะไรแต่เธอก็ดูบริสุทธิ์ผุดผ่อง มันง่ายที่จะชักจูงจิตใจของผู้คนด้วยความสมัครใจของผู้ที่เขามีความประทับใจนิยมชมชอบในตัวเธอ เมื่อดูเธอแล้วก็รู้สึกสดชื่นสัมผัสได้ถึงความมีชีวิตชีวา
100 แต้มความชอบ เพียงพอที่จะทำให้เหยียน หลิงซุยกลายมาเป็นเพื่อนกับเขาได้ แต่มันก็ไม่ใช่ความรู้สึกที่พิเศษอะไร
ผลของหน้ากากแปลงเปลี่ยน 100 หน้าสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงโฉมใบหน้ารูปพรรณสัณฐาน อายุไปได้เรื่อยๆแต่….. มันไม่สามารถที่จะแปลงโฉมเป็นผู้หญิงได้ มันสามารถที่จะแปลงโฉมได้เฉพาะผู้ชายเท่านั้น
ยี่ เทียนหยุนไม่รู้เรื่องที่นิกายหลอมโลหะเทวะออกประกาศหมายจับตัวเขา แต่เขาก็เลือกที่จะปกปิดบุคลิกลักษณะของตัวเองเพื่อประโยชน์ในความปลอดภัยของตัวเขาเอง ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่จะทำให้ปลอดภัยกว่าอย่างแน่นอน ยามออกเดินทางอยู่ภายนอก ถ้าไม่ได้ให้ความสนใจจริงๆมันก็ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก
" แรกเริ่มนายน้อยยี่ ในเวลานี้มาเพื่อหาค้นหาประสบการณ์ ไม่ทราบว่าท่านมาจากครอบครัวไหน ?? " เหยียน หลิงซุยพูดคุย
" ครอบครัวของชนชั้นล่างที่ไม่มีใครให้การยอมรับ เวลานี้ข้าเดินทางไปตามความปรารถนา วางแผนไว้ว่ามาที่นี่เพื่อหาประสบการณ์ พบท่านโดยบังเอิญในที่สุดก็ลงเอยเช่นนี้ " ยี่ เทียนหยุนแย้มยิ้ม เขาไม่ได้พูดความจริง
พบโดยบังเอิญยังคงใช้ได้ในทุกกรณี หลังจากภารกิจเสร็จสมบูรณ์เขาก็วางแผนที่จะแยกจากไป อย่างไรก็ตามตามคำที่เขากุขึ้นมานี้ ไม่เพียงแต่มันจะทำให้เขาช็อคเท่านั้นมันยังรวมไปถึงบุคคลอื่นอีกด้วย
" ไม่ทราบว่านายน้อยยี่จะว่าอย่างไรหากท่านอยากจะหาประสบการณ์ ข้าอยากจะเชิญนายน้อยยี่มาเป็นการ์ดให้กับข้า ท่านจะว่าอย่างไรหากข้าต้องการที่จะให้ท่านคุ้มครองข้าไปเก็บสมุนไพรวิญญาณ ?? เรื่องรางวัลข้าจะเป็นคนคำนวณให้ท่าน นี่สามารถที่จะหาประสบการณ์ไปด้วยและยังสามารถที่จะได้รับรางวัลอีกด้วย ไม่รู้ว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ที่จะให้ท่านเต็มใจมาทำงานเป็นการ์ดให้กับข้า??" เหยียน หลิงซุยสอบถาม
" ตึง !! รับ (หรือไม่รับ) ภารกิจ – คุ้มครองเหยียน หลิงซุยไปเก็บสมุนไพรวิญญาณ – เสร็จสมบูรณ์รางวัลที่ได้รับ คือ ค่าประสบการณ์ 10,000 ความชอบของเหยียน หลิงซุย 20 แต้มแห่งศักดิ์ศรี 5 แต้ม "
เควสนั้นดังก้องอยู่ในสมองของเขา นี่เป็นเควสที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ปัญหาของเหยียน หลิงซุยกลายมาเป็นเควสของเขา ไม่รู้ว่าเขาจะรับดีหรือไหม แต้มแห่งศักดิ์ศรีมันก็น่าสนใจแต่เวลานี้มันเพิ่มขึ้นนิดเดียว
เพิ่มได้นิดเดียวเอง ตามความเข้าใจ ความชอบ 100 แต้มนั้นจะอยู่ในประเภทเพื่อนที่ดี หากแต้มเพิ่มขึ้นก็จะพัฒนาไปสู่ประเภทอื่น ต้องทำภารกิจให้สำเร็จอย่างต่อเนื่องจึงจะสามารถเปลี่ยนความชอบของเหยียน หลิงซุยได้โดยสมบูรณ์
" รับ !! "
ถึงแม้ว่ายี่ เทียนหยุนไม่อยากจะรับงานนี้เป็นอย่างมากแต่เขาก็คิดว่าครั้นอยู่ระหว่างทางก็ลองติดตามเหยียน หลิงซุยไปดู เพียงแค่ต้องการค้นหาสมุนไพรวิญญาณเพียงเท่านั้น เขาไม่เชื่อว่าจะหาสมุนไพรวิญญาณที่เหยียน หลิงซุยต้องการไม่พบ
หลังจากที่ยี่ เทียนหยุนตอบรับ เสียงที่ไม่ไพเราะเสนาะหูก็ถ่ายทอดออกมาจากคนที่ยืนอยู่ข้างๆ
" มิสเหยียน ท่านตัดสินใจที่จะรับเด็กนี่โดยที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าของเขาเลยอย่างนั้นหรือ?? " ถาน โย่งเสิ่งเดินเข้ามาหายี่ เทียนหยุนพร้อมกับสายตาที่แสดงความไม่พอใจ แต่พอเขาพูดกับเหยียน หลิงซุยเขาจะทำตัวตรงกันข้ามเป็นสุภาพ นุ่มนวลขึ้นมาในทันที ดูเหมือนว่าเขาจะให้ความชื่นชมในตัวเธอ
" พี่ใหญ่ถาน ในเทือกเขามายายิ่งเราเข้าไปลึกเท่าไรอันตรายที่รอเราอยู่ก็จัดว่าวิกฤตมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นข้าจึงวางแผนที่จะมองหาผู้ช่วย นายน้อยยี่เป็นผู้ที่มีทักษะ ความแข็งแกร่งก็หาตัวจับได้ยาก ในการต่อสู้ก็คงจะช่วยพวกเราได้มาก " เหยียน หลิงซุยพูดด้วยรอยยิ้ม" ก่อนนั้นพวกเราวิตกกังวลกันเป็นอย่างมากที่ไม่พาการ์ดมาด้วยเยอะๆ ในตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเราจำเป็นที่จะต้องมีการ์ดหลายๆคนถึงจะอุ่นใจ "
ฝ่ายชายชราไม่ได้พูดอะไร ชายชราผู้นี้เชื่อฟังคำพูดของเหยียน หลิงซุยโดยสมบูรณ์
" กับเด็กที่มีดีแค่พละกำลังเท่านั้นน่ะรึ ?? ก่อนหน้านี้หมัดของเจ้านั้นก็ไม่ได้ฆ่าหมีใหญ่ตัวนั้น ในทางกลับกันมันเป็นการยั่วยุให้บรรดาหมีใหญ่พวกนี้โกรธหนักยิ่งขึ้นไปอีก นี่มันไม่ใช่เป็นการกระทำที่ดีรังแต่จะเพิ่มความยากลำบากให้เพิ่มขึ้นเท่านั้น !!" ถาน โย่งเสิ่งขมวดคิ้ว เขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับในตัวของยี่ เทียนหยุน
ตราบใดที่เราให้อาวุธกับนายน้อยยี่ ข้าคิดว่าสถานการณ์ก็จะแตกต่าง" เหยียน หลิงซุยปฏิบัติต่อถาน โย่งเสิ่งดังเช่นมารร้าย เธอแก้ต่างให้กับยี่ เทียนหยุนว่าขนาดยังไม่มีอาวุธเขาก็ยังสู้ได้ เพียงแค่ฆ่าศัตรูโดยใช้หมัด
แต่ถ้อยคำของเหยียน หลิงซุยนั้นถาน โย่งเสิ่งกลับมองในมุมตรงกันข้าม แม้กระทั่งอาวุธยังไม่มีแล้วยังจะมาเป็นบอดี้การ์ดอีกยังงั้นเหรอ ??
" มิสเหยียน ไม่มีความจำเป็นเลย ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเราหลายคน สามารถที่จะรับผิดชอบปกป้องคุณได้อย่างสมบูรณ์แน่นอน ไม่จำเป็นที่ต้องเชิญบุคคลอื่น " ถาน โย่งเสิ่งพูดเคร่งขรึม " คนบางคนเชิญมาแล้วกลับให้ผลที่ตรงกันข้าม รังแต่จะกลายมาเป็นภาระ!!"
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าถาน โย่งเสิ่งพุ่งเป้ามาที่ยี่ เทียนหยุนโดยไม่ต้องสงสัย
คิ้วทั้งสองข้างของยี่ เทียนหยุนนั้นย่นเข้าหากัน ถาน โย่งเสิ่งผู้นี้ทำไมเป็นเดือดเป็นร้อนมากมายซะขนาดนี้ ??
คิ้วอันงามระหงของเหยียน หลิงซุยพลันมีรอยย่น คิดว่าถาน โย่งเสิ่งกล่าวมากจนเกินไปถึงแม้ว่ายี่ เทียนหยุนนั้นจะไม่ได้ยอดเยี่ยมเช่นพวกเขาที่เข่นฆ่าหมีใหญ่ แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้นิ่งดูดายยื่นมือเข้าช่วยเหลือผู้อื่น ไม่ได้ทิ้งพวกเขาแล้ววิ่งหนีเอาตัวรอด
" พี่ใหญ่ถาน นี่คือสัญชาตญาณของข้า มีคนหลายคนในที่สุดแล้วพวกเราก็จะปลอดภัยกว่า เอาแบบนี้แหละ " เหยียน หลิงซุยตัดสินใจอย่างไม่ลังเลและไม่ฟังคำแนะนำของถาน โย่งเสิ่ง
ถาน โย่งเสิ่งขมวดคิ้ว นัยน์ตาค่อนข้างโกรธ ในที่สุดเขามองดูยี่ เทียนหยุน แล้วกล่าวเตือนว่า " เด็กน้อย เจ้าจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของข้าโดยไม่มีข้อโต้แย้งอย่างชัดเจน !! มิฉะนั้นหากเจ้าก่อปัญหาใดๆ ผลลัพธ์ที่ตามมาก็คือความอวดดีของเจ้า !! "
" ไม่ ข้าจะเชื่อฟังแต่คำของมิสเหยียนเท่านั้น เธอคือผู้ว่าจ้างของข้าไม่ใช่เจ้า " ยี่ เทียนหยุนพูดไม่แยแส
ต้องการที่จะให้เขาเชื่อฟังคำของถาน โย่งเสิ่งผู้นี้ มันช่างตลกสิ้นดี เขาจะเชื่อฟังคำของเหยียน หลิงซุยเท่านั้นหากเชื่อฟังคำของเจ้าโง่ผู้นี้ คนที่จะตายก่อนแน่นอนที่สุดว่าย่อมจะเป็นตัวเขาเอง ยี่ เทียนหยุนรู้สึกว่าถาน โย่งเสิ่งไม่ได้มีความตั้งใจที่จะมาเป็นการ์ด หากแต่ต้องการที่จะทำคะแนนสร้างความดีความชอบต่อตัวของเหยียน หลิงซุย
" ไม่ต้องพูดอะไรอีกต่อไปแล้ว " ยี่ เทียนหยุนหันศีรษะมองดูที่เหยียน หลิงซุยพูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆว่า" มิสเหยียน ข้าจะเชื่อฟังคำสั่งของท่าน ไม่ทราบว่าสมุนไพรวิญญาณที่ต้องการเวลานี้นั้นมันคือสมุนไพรอะไร ?? "
ยี่ เทียนหยุนนั้นมองข้ามถาน โย่งเสิ่งผู้นี้โดยสมบูรณ์ มันจะเป็นการดีกว่า ที่ถาน โย่งเสิ่งนั้นไม่ไปยั่วยุยี่ เทียนหยุน มิฉะนั้นฝ่ายที่สูญเสียก็คงจะมีแต่เขาเท่านั้น !!
