" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการรับภารกิจแบบสุ่ม " เสียงถ่ายทอดออกจากระบบ
เควสแบบสุ่มอาจจะมีมากซึ่งเป็นไปตามกลไกของสถานการณ์ จะรับเควสหรือไม่รางวัลก็เหมือนกัน ความยากก็ปานกลาง ดังนั้นจะเป็นหมู่คณะหรือเป็นการส่วนตัว ยี่ เทียนหยุนในเวลานี้ไม่ได้มีความกังวลอะไรมากมาย รางวัลที่เพิ่มเติมเข้ามาก็คือแต้มแห่งศักดิ์ศรี เขาจะต้องจัดอย่างแน่นอน
ที่นี่ถึงแม้จะฆ่ามอนสเตอร์ก็อาจจะไม่ได้แต้มแห่งศักดิ์ศรี มีเพียงภารกิจที่ลุล่วงเท่านั้นมันถึงจะเข้าท่า
พริบตาเขาก็เก็บหมาป่าหิมะอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการถูกพบเห็น อย่างไรก็ตามถึงแม้คนอื่นอาจจะพบเห็นมัน เซอร์ไพรส์ก็คือเซอร์ไพรส์ผู้คนก็ไม่ได้มีความคิดแบบแปลกๆ เพราะว่าสัตว์อสูรที่ถูกทำให้เชื่องนั้น มันล้ำค่าเป็นอย่างมาก คล้ายๆกับเป็นที่ยอมรับนับถือของที่นี่ราวกับว่าเป็นมือโปร
ยี่ เทียนหยุนคิดเอาไว้ว่าจะต้องไม่ทำอะไรที่เป็นสาเหตุที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง เขาวางแผนเอาไว้ล่วงหน้า
มีเสียงหร็อมแหร็มที่ดังออกอากาศอยู่ด้านหน้าจริงๆ ผู้คนหลายต่อหลายคนพุ่งออกมาจากป่า เมื่อพวกเขาเห็นยี่ เทียนหยุน พวกเขาต่างก็มีทีท่าระมัดระวังตัวถึงแม้จะไม่ถึงขั้นดึงดาบออกมาจากเอวแต่ก็มองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา
" ใครอยู่ที่นั้นน่ะ !! "
ชายผู้เต็มไปด้วยมัดกล้ามมองยี่ เทียนหยุนอย่างระมัดระวังตัว แต่ฐานพลังของเขานั้นก็ไม่ได้สูงมากนัก เพียงอยู่ในขั้นปรับแต่งวิญญาณขั้นที่ 2 นี่คือกลุ่มของการ์ดที่มีมาตรฐานที่สูงทีเดียว มีการ์ดอยู่ด้วยกัน 4 คน ที่เหลือปรากฏหญิงสาวที่แลดูบอบบาง ซึ่งนั่นก็คือ เหยียน หลิงซุย
ฐานพลังของบรรดาคนอื่นๆนั่นต่ำกว่าขั้นปรับแต่งจิตวิญญาณ ประมาณปรับแต่งกายาระดับที่ 8แต่ก็อยู่ในเกณฑ์ที่มีคุณสมบัติอยู่ในระดับที่เหมาะสม ยี่ เทียนหยุน กวาดสายตาออกไปตรวจสอบก็จัดแจงเรียงเป็นข้อมูลจำเพาะของพวกเขาออกมา ดังนั้นฐานพลัง สถานะของพวกเขาล้วนชัดแจ้ง
ข้อมูลที่ออกมาทำให้เขาประหลาดใจ ชายชราผู้ติดตามที่อยู่ห่างจากเหยียน หลิงซุยนั้นแม้ว่าฐานพลังจะไม่ได้สูงที่สุด แต่ก็อยู่ในขั้นปรับแต่งวิญญาณระดับที่ 1 ชายชราผู้นี้ดูราวกับพ่อบ้านใจดี เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ได้รับความไว้วางใจ
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะทำการว่าจ้างการ์ดมา 4 คน แต่มาที่นี่นำเม็ดยาวิญญาณติดตัวมาด้วยแท้จริงแล้วมันมีปัญหาอะไรกันแน่
" ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นกังวลไป ข้าเพียงแต่มาที่นี่เพื่อหาประสบการณ์ให้กับตัวเองเท่านั้น " ยี่ เทียนหยุนแย้มยิ้มพูดด้วยความยิ้มแย้ม
โดยเฉพาะอย่างยิ่งชราผู้นั้น ร่างกายค่อนข้างโค้งงอ เมื่อเห็นยี่ เทียนหยุนเขาก็ยืดตัวขึ้นในทันที ตั้งท่าที่จะโจมตีอย่างชัดเจน ในป่าที่รกร้างและไม่มีที่พักอาศัยแห่งนี้ เมื่อวิ่งไปเจอกับใครคนหนึ่งคนใดเข้า ก็ต้องตั้งการ์ดระมัดระวังตัวเป็นธรรมดา
" รอร์ !! "
ในเวลานี้ด้านหลังของพวกเขาก็ปรากฏเสียงคำรามที่ดังออกมาถึงแม้มันดังไม่มาก ฝูงหมีใหญ่ได้ไล่ตามพวกเขามาถึงที่นี่ เข้ามาขัดจังหวะการคุยของพวกเขาแต่ที่นี่มันอาณาเขตของพวกหมี หากใครก็ตามแม้ประมาทเพียงเล็กน้อยมันก็จะนำมาซึ่งมหันตภัยร้ายจากฝูงหมีใหญ่
ฝูงหมีใหญ่เข้าโอบล้อมด้านหน้าในทันที กลิ่นอายแห่งความตายทำให้พวกเขาหายใจลำบากโดยสมบูรณ์ ช่องว่างที่จะหลบหนีนั้นไม่ปรากฏ
" ทุกคนตั้งท่า เราจะตีฝ่าออกไป !! " ชายผู้มีมัดกล้ามซึ่งเป็นหัวหน้าการ์ดตะโกนเสียงดัง เขาดึงดาบโค้งของตัวเองออกมา มันเป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับต่ำที่ดีแต่….. ไม่ใช่ทุกคนอย่างยี่ เทียนหยุนที่จะมีกองอุปกรณ์วิญญาณเป็นจำนวนมากโดยที่ไม่แยแส
" นายหญิงผู้นี้รู้สึกลำบากใจที่จะต้องให้ท่านคอยปกป้องอยู่เช่นนี้ " เหยียน หลิงซุยกล่าวขอโทษแต่บรรดาคนอื่นๆก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้เพียงครึ่งคำในบรรยากาศที่พวกเขาถูกกลิ่นอายคุกคาม
ยี่ เทียนหยุนหรี่ตาของเขาลงหนึ่งข้างเพื่อพินิจพิเคราะห์เธอ ดูราวกับว่าเหยียน หลิงซุยผู้นี้เป็นผู้ที่มีกริยามารยาทงดงามเลยทีเดียว อย่างน้อยก็ไม่เหมือนกับพวกการ์ดเหล่านี้ คำพูดสมานฉันท์ของประโยคขอโทษก็ไม่มี
" ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นกังวลไป ข้าจะไม่นิ่งดูดาย ข้าจะช่วยเจ้าเปิดทางเอง !!" ยี่ เทียนหยุนหัวเราะ เขารีบสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจในทันทีแต่ก็ไม่ได้เข้าไปใกล้กับพวกเขามาก
" ไอ้หนู อย่า !!" ชายมัดกล้ามมองยี่ เทียนหยุนอย่างโกรธเคืองด้วยตาเพียงข้างเดียว เขากลัวว่ายี่ เทียนหยุนจะฉวยโอกาสหาผลประโยชน์เข้าใส่ตัว
" พี่ใหญ่ถาน ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นกังวลให้มากไป ข้าคิดว่านายน้อยผู้นี้ต้องการที่จะช่วยพวกเราจริงๆ " เหยียน หลิงซุยกล่าว " ยิ่งไปกว่านั้นในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ เราจะมาถกเถียงกันอยู่ทำไม ?? "
ถาน โย่งเสิ่งใบหน้าแลดูสงบขึ้น พยักหน้าเห็นด้วยในที่สุด ทันใดนั้นก็มีหมีโถมเข้ามา ถาน โย่งเสิ่งก็บุกตะลุยพร้อมกับดาบของเขาตัดมือตะขอของหมีใหญ่ขาดออกทั้ง 2 ข้าง หมีตัวนั้นถูกฆ่าตายในทันทีอย่างง่ายดาย
เดิมฐานพลังของถาน โย่งเสิ่งผู้นี้เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มหมีใหญ่เหล่านี้แล้วแข็งแกร่งกว่า ดังนั้นการฆ่าหมีตายในทันทีก็ไม่ได้มีความพิเศษแต่อย่างใด
การ์ดคนอื่นๆก็เริ่มที่จะตั้งตัวได้และค่อยๆขยับเข้าใกล้ฝูงหมีใหญ่ คงมีแต่เพียงชายชราเท่านั้นที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่ คอยทำหน้าที่คุ้มกันอยู่ข้างๆเหยียน หลิงซุย ตราบเท่าที่ไม่มีอันตรายใดๆเข้ามาคุกคามเธอ เขาก็จะไม่ออกโรง มิฉะนั้นพวกเขาจะจ้างการ์ดมาทำเพื่ออะไร หากการ์ดไม่มีความสำคัญ
" รอร์ !! "
ในเวลานี้หมีใหญ่ที่ดูบ้าคลั่งก็ได้พุ่งออกมาจากป่าในทันใด มันตรงเข้ามาหาเหยียน หลิงซุย ปากขนาดใหญ่ของมันที่เต็มไปด้วยเลือด ส่งกลิ่นเหม็นรุนแรงคาวคุ้งน่าขยะแขยงเป็นอย่างยิ่ง
ชายชรานั้นเตรียมที่จะลงมือฆ่าหมีใหญ่ตัวนี้ แต่ยี่ เทียนหยุนก็พลันพุ่งเข้าหาหมีใหญ่ตัวนี้เสียก่อน กำปั้นต่อยตรงไปที่หมีใหญ่ " แบง " หมีใหญ่ตัวนั้นก็กระเด็นปลิวลอยไป หายเข้าไปในป่าโดยทันที มันดันมามุทะลุเอาแถวนี้
เหล่าผู้คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างก็ตาถลนออกจากเบ้า ด้วยพละกำลังที่เพิ่งจะเริ่มออกตัว ไม่คิดเลยว่ามือเปล่าจะสามารถส่งหมีกระเด็นปลิวลอยไปได้อย่างง่ายดาย นี่จะต้องเป็นผู้ที่มีพละกำลังมาแต่กำเนิด !!
" ตึง !! ประสบความสำเร็จในการฆ่าหมีใหญ่ได้รับค่าประสบการณ์ 700 แต้มคลั่ง 70 !! "
ข้อมูลแจ้งเข้ามาว่าประสบความสำเร็จในการฆ่าหมีใหญ่แต่ไม่ได้สิ่งของอะไรเลย
เหยียน หลิงซุยตาสว่างขึ้นมาในทันที เป็นพละกำลังที่ยอดเยี่ยม อย่างไรก็ตามมันก็ยังไม่ใช่สีสันที่ฉูดฉาด บรรดาคนอื่นๆก็ไม่ถึงกับกลัวยี่ เทียนหยุน มันก็แค่ส่งหมีให้กระเด็นลอยไปก็เท่านั้นเอง
ถาน โย่งเสิ่งจ้องมองไปที่ตาของยี่ เทียนหยุนแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เขายังคงอยู่แนวหน้าในการบดขยี้ ทะลุทะลวงอย่างรวดเร็ว การลงมือของเขาทำให้หมีใหญ่ถูกฆ่าตายอย่างท่วมท้นแสดงให้เห็นถึงการแบกรับภาระหน้าที่ความรับผิดชอบของพวกเขา
ยี่ เทียนหยุนยืนอยู่ด้านข้างๆของฝูงหมีใหญ่ การเคลื่อนไหวของเขาราวกับจะเลือกโจมตี การต่อยหมีใหญ่จนกระเด็นไปมันต่างจากเม็ดเดียวต่อยแล้วจอด มันจะพาลให้บรรดาฝูงหมีใหญ่นั้นเพิ่มความเกรี้ยวกราดมากยิ่งขึ้นและเพิ่มการตอบโต้เป็นทวีคูณ แทนที่จะแก้ปัญหากลับทำให้ปัญหามันยุ่งยากซับซ้อนยิ่งขึ้นไปอีก ในความเป็นจริงนั้นยี่ เทียนหยุนคิดว่าหมัดของเขานั้นเพียงแต่จะทำให้มันล้มลงเพียงเท่านั้นและดูเหมือนว่ามันจะยังไม่ตาย หรือไม่ก็กระดูกหักไปท่อนหนึ่งและถึงมันจะโดนอีกครั้งมันก็ยังคงไม่ตายอยู่ดี
นั้นก็เพราะยี่ เทียนหยุนนั้นยื่นมือเข้ามาก็เพียงเพื่อจะช่วยใครเพียงแค่บางคนเท่านั้น เขาไม่รับเงินในทุกๆกรณีและที่สำคัญบรรดาพวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไร
ภายใต้การนำของถาน โย่งเสิ่ง พวกเขาก็ฝ่าดงหมีใหญ่ออกไปได้สำเร็จ สามารถหลบหนีการโอบล้อมของฝูงหมีใหญ่ได้ เมื่อพวกเขาหันไปมองข้างหลังก็พบว่าฝูงหมีใหญ่ก็ไม่ได้ไล่ล่าตามพวกเขามาแต่อย่างใด ในที่สุดพวกเขาก็โล่งใจที่สามารถสลัดหลุดจากหมีใหญ่กลุ่มนี้มาได้
" ในที่สุดหลังจากที่ฆ่าพวกมันไปหลายตัวมันก็ไม่กล้าที่จะไล่ตามพวกเราอีก พวกเราพักกันก่อนเถอะ " ถาน โย่งเสิ่งถึงกับเหนื่อยหอบ บอกใบ้พวกเขาให้หยุดพักก่อน
ในส่วนของยี่ เทียนหยุนที่หยุดยืนอยู่ใกล้ๆนั้น หูก็ได้ยินเสียงที่ถ่ายทอดออกมาว่า
" ตึง !! ภารกิจให้ความคุ้มครองเสร็จสมบูรณ์ ได้รับรางวัลค่าประสบการณ์ 5,000 แต้ม ความชอบของเหยียน หลิงซุย 100 แต้มแห่งศักดิ์ศรี 10 แต้ม "
" ภารกิจนี้เสร็จสมบูรณ์ได้อย่างง่ายดายจริงๆ ได้รับแต้มแห่งศักดิ์ศรี 10 แต้มสบายๆ " ยี่ เทียนหยุนแย้มยิ้ม เควสย่อยนี้ช่างคุ้มค่าจริงๆ
ในสถานการณ์ที่เวลาเอื้ออำนวย ยี่ เทียนหยุนหวังว่าจะมีเควสแบบนี้ออกมาอีกเยอะๆ มันจึงจะสามารถเพิ่มแต้มแห่งศักดิ์ศรีขึ้นได้ มีแต้มแห่งศักดิ์ศรีก็จะช่วยเพิ่มโชคของเขาได้เป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่าหากแต้มแห่งศักดิ์ศรียังคงเพิ่มอย่างต่อเนื่อง ผลประโยชน์อะไรที่เขาจะได้รับ…..
ก่อนหน้านี้ตอนที่ปรับแต่งอุปกรณ์มันก็สามารถที่จะเพิ่มอัตราความสำเร็จได้ในทุกๆกรณี แล้วอย่างนี้จะไม่ทำให้ยี่ เทียนหยุนหยุดฝันหวานไปได้อย่างไร
