Castle of Black Iron

Chapter 2004: สร้างจักระอมตะอันที่สาม

ในวันที่ 18 พฤศจิกายน ปี 3596 ตามปฏิทินจักรพรรดิแรง ชายคนหนึ่งได้โผล่มาในแสงสวรรค์ที่ว่างเปล่าในภูเขาซาก…
เขาสวมชุดสีฟ้า, เข็มขัดขาว, รองเท้าดำ, ผมสั้น, ตาที่ใสกระจ่างและรอยยิ้มเล็กน้อย จางเทีย ดูราวกับเด็กวัยรุ่นตามหมู่บ้าน
ตอนนั้นพลังฉีของเขาได้หายไป เขารู้สึกเหมือนกลับเป็นเด็กในเมืองแบล็คฮ็อต แม้ว่าเขาจะเดินอยู่บนถนน เขาก็ไม่ได้ดูโดดเด่น
ตอนที่ผีเสื้อออกจากรังไหม ปีกของมันไม่ได้ดีพอ ตอนที่อินทรีย์บินอยู่ในท้องฟ้า มันจะบ่นว่าท้องฟ้านี้ต่ำเกินไปแต่จักรวาลยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไปตั้งแต่ที่มันเกิดมา ดวงอาทิตย์ขึ้นและดวงจันทร์ตกไปในทุกวัน บางครั้งมันก็จะมีฉากที่วิเศษเกิดขึ้นเท่าไหร่ มันก็ยิ่งดูธรรมดากว่าเดิม ตามคำพูดเก่าๆบอกไว้ เสียงที่ไพเราะที่สุดเงียบไป ฉากที่งดงามที่สุดไม่อาจจะมองเห็นเท่าไหร่ ความสมบูรณ์ของมันก็ยิ่งไม่สมบูรณ์
ยิ่งคนเราแข็งแกร่งเท่าไหร่ มันยิ่งดีที่เขาจะกลับคืนสู่ความปกติของตน !
" ผ่านมา 3 ปีแล้วรึ ? เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ ! " – จางเทีย มองไปรอบๆแสงสวรรค์พร้อมกับส่ายหน้าแล้วยิ้มออกมา หลังจากนั้นเขาก็ยกเท้าขวาขึ้นและเดินออกไป ตอนที่ จางเทีย วางเท้าขวาและยกเท้าซ้าย เขาก็ไปถึงทางเข้าของชั้นสองของเขตหลักภูเขาซาก
จางเทีย ได้เข้ามาที่ทางเข้านี้เมื่อ 3 ปีก่อนในฝันเขา ทางเข้านี้สูงกว่า 100 ม. ทั้งสองฝั่งของทางเดินมีรูปปั้นของครึ่งคนครึ่งงูสูงกว่า 100 ม. ตรงหน้ารูปปั้นนี้มีลานเปิดกว้าง มีหุ่นรบกว่า 360 ตัวในลาน ตราบใดที่เข้ามาในทางเดินนี้ หุ่นรบทั้ง 360 ตัวจะทำงานทันที
ใช้เวลาเกือบเดือนที่เขาจะเข้ามาที่นี่จากแสงสวรรค์ในฝันเมื่อ 3 ปีก่อน 3 ปีก่อนใช้เวลา 1 วันกว่าจะมาที่นี่ได้หลังจากที่ใช้สายเลือดเทพต่อสู้แต่ จางเทีย ได้ออกจากแสงสวรรค์ได้ทันทีหลังจากที่ขยับเท้า
ตอนที่เห็นหุ่นรบก่วา 360 ตัวที่แม้แต่จักรพรรดิก็ยังต้องกลัว จางเทีย รู้สึกราวกับเห็นของเล่นยืนเรียงตรงหน้าเขา นอกจากจะน่ารักและน่าสนใจแล้ว จางเทีย ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับมัน
มีคลื่นพลังฉีแผ่ออกมาจากจุดที่ห่างไปจากส่วนล่างของเขตหลักกว่าพันไมล์อยู่ตลอด 3 ปีหลังจากที่เขตหลักเปิดออก มันก็มีมนุษย์มากมายที่จะมาเสี่ยงโชคในเขตหลักรึเขตนอกของภูเขาซาก หลายคนจะมาที่นี่เพื่อคว้าโอกาสในทุกๆ 360 ปี
" หอคอยเวลาในดินแดนลับของจักรพรรดิพลังน่าจะถูกเตรียมไว้ให้ข้าอยู่ ข้าแลกมันด้วย 40 เมือง ข้าบอกกับจักรพรรดิพลังว่าข้าจะเข้าไปหลังจากผ่านไป 1 ปีแต่ข้าไม่ได้บอกเวลาที่แม่นยำ แม้ว่ามันผ่านมาอีก 2 ปีแต่ข้าคิดว่าจักรพรรดิพลังไม่ควรจะผิดคำพูด ถ้าข้าบ่มเพาะในหอคอยเวลา 20 ปี ข้าก็จะอัดแน่นพื้นฐานของดินแดนหลังจากที่สร้างจักระอมตะที่สามได้ ในขณะเดียวกันข้าก็ได้บ่มเพาะสูตรป่าเถื่อนต่อได้ ! " – จางเทีย พึมพำและลูบหน้าตัวเอง ตอนที่มองออกไปที่เขตหลักของภูเขาซากในจุดที่มีนายพลมนุษย์มากมายแห่กันเข้ามา จางเทีย ก็ได้เดินไปยังทะเลควันแตกด้นนอกเขตหลักภูเขาซาก
จางเทีย เดินแทนที่จะบินแต่เมื่อก้าวออกไปเพียงก้าวเดียว เขาก็เดินทางไปได้ถึง 200 ไมล์ 3 ก้าวต่อมา จางเทีย ก็อยู่ห่างจากเขตหลักกว่า 600 ไมล์
ความเร็วแบบนี้ไม่อาจจะอธิบายด้วยแค่คำว่าเร็ว มันเท่ากับความเร็วแสง
…
ผู้แข็งแกร่งสองคนเพิ่งขึ้นเป็นนายพลไฟรึอัศวินกึ่งปราชญ์บินมายังภูเขาซากจากด้านนอกเขตหลัก อยู่ๆหนึ่งในนั้นก็หยุดและตะโกนออกมาด้วยความช็อก – " อ๊ะ…"
" มีอะไร ? " – หลังจากที่ได้ยินเสียงอุทาน นายพลไฟอีกคนก็เริ่มระวังตัวและมองไปรอบๆ
" ข้าเห็นชายหนุ่มตรงนั้นแต่เขาหายไปในพริบตา "- นายพลไฟพูดขึ้นและชี้ไปยังจุดตรงหน้าเขาด้วยสีหน้าช็อก
" เป็นไปไม่ได้ เจ้าคงตาฝาดไป ข้าไม่เห็นอะไรเลย แม้แต่จักรพรรดิก็ไม่อาจจะหายตัวไปเฉยๆได้ มีผู้แข็งแกร่งมากมายมุ่งหน้าไปยังเขตหลัก อีกอย่างแล้วมันมีเรื่องแปลกๆมากมายในเขตหลัก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เรามาที่นี่ เราต้องระวังตัว ! "
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเพื่อน นายพลไฟนั้นก็คิดว่าเขาตาฝาดไป เขาเห็นชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้นและหายตัวไปในเสี้ยววินาที
'บางทีข้าอาจจะตาฝาดไปเพราะมันเข้าใกล้ภูเขาซากแล้วแต่ข้าเห็นเขายิ้มให้ข้าเมื่อตะกี้….'
หลังจากที่ช็อกแล้วนายพลไฟทั้งสองก็เริ่มระวังตัวขึ้นทันที
….
ทะเลควันแตกห่างจากเขตหลักไป 130,000 ไมล์ จางเทีย เดินไปที่นั่นทีละก้าว ใช้เวลาประมาณ 10 นาทีก่อนจะไปถึงที่นั่นโดยเดินไม่ถึง 1,000 ก้าว
ทะเลควันแตกคือทะเลลอยด้านในภูเขาซาก ทั้งทะเลนี้เหมือนกับเยลลี่สีฟ้าชิ้นใหญ่ที่เปลี่ยนแปลงรูปร่างไปอย่างต่อเนื่อง มันลอยอยู่ในท้องฟ้าพร้อมกับภูเขาลอย ทั้งทะเลควันแตกนั้นดูแปลก
ดินแดนลับของวังจักรพรรดิพลังอยู่ในทะเลควันแตก ยกเว้นแค่บางคนของวังจักรพรรดิพลังแล้ว ไม่มีใครรู้ถึงมันเลย
จางเทีย เข้าไปในดินแดนลับจากด้านนอกทะเลควันแตกด้วยเพียงก้าวเดียว
" ใครกัน…" – มีนายพลสูงสุดสองคนเฝ้าดินแดนลับอยู่ ตอนที่พวกเขาเห็น จางเทีย ปรากฏตัวขึ้นมา พวกเขาต่างก็อึ้ง
" ด้วยความเคารพ หัวหน้าวัง…" – ผู้อาวุโสคนหนึ่งเห็น จางเทีย ในที่ราบเทพ เขาจำ จางเทีย ได้ทันที หลังจากนั้นผู้อาวุโสก็ได้โค้งให้กับ จางเทีย ด้วยความเคารพ
ผู้อาวุโสทั้งสองไม่ได้รู้รายละเอียดการแลกเปลี่ยนของ จางเทีย กับจักรพรรดิพลัง แน่นอนว่าจักรพรรดิพลังไม่ได้บอกลูกน้องเรื่องความน่ายำเกรงของ จางเทีย จักรพรรดิ บอกพวกนั้นว่า จางเทีย ได้แลกเมือง 40 เมืองในเขตใหญ่สวรรค์กับสิทธิในการใช้หอคอยเวลา 20 ปี ในความเห็นของผู้อาวุโสทั้งสองแล้ว วังจักรพรรดิพลังได้ประโยชน์อย่างมากกับการแลกเปลี่ยนครั้งนี้
ตอนที่ทั้งสองคนเห็น จางเทีย พวกเขาต่างก็ถอนหายใจ ทั้งสองรอ จางเทีย มาเกือบสองปี
จางเทีย พูดคุยกับสองคนด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น – " พวกท่านคงรู้เรื่องการแลกเปลี่ยนระหว่างจักรพรรดิพลังกับข้าแล้ว ข้ามาที่นี่เพื่อทำตามข้อตกลง ! "
" หอคอยเวลาพร้อมใช้งานแล้ว เข้ามาได้เลย ! " – ผู้อาวุโสที่จำ จางเทีย ได้นั้นชี้ไปที่หอคอยเวลาห่างออกไปและคุยกับ จางเทีย อย่างสุภาพ
" ขอบคุณสำหรับการทำงานหนัก !" – จางเทีย พยักหน้า หลังจากนั้นเขาก็บินไปตรงหน้าหอคอยเวลาและเข้าไป
…
" เขาคือจักรพรรดิมังกรรึ ? " – ผู้อาวุโสอีกคนที่เห็น จางเทีย เป็นครั้งแรกได้พูดด้วยสีหน้าช็อก – "เหลือเชื่อ เขาดูเด็กจริงๆ ! "
" ใช่ บอกกันว่าจักรพรรดิมังกรเชี่ยวชาญทักษะลับที่ทำให้เด็กอยู่ตลอด ! "
" ทำไมข้าถึงไม่ได้รู้สึกถึงพลังฉีที่แข็งแกร่งจากเขาเลย ? "
" เจ้าเห็นมั้ยว่าเขาเข้ามาที่นี่ยังไง ? " – ผู้อาวุโสอีกคนถามด้วยรอยยิ้มขมขื่นและน้ำเสียงอึ้ง – " แม้ว่าเราจะบ่มเพาะด้วยการหลับตาแต่เราก็ผนึกที่นี่ด้วยพลังวิญญาณของเราแต่ตอนที่จักรพรรดิมังกรเข้ามา สนามวิญญาณของเราไม่ได้ตอบสนองเลย ถ้าจักรพรรดิมังกรต้องการฆ่าเรา เราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาจะฆ่าเรายังไง เราไม่อาจเห็นฐานการบ่มเพาะของคนแข็งแกร่งแบบจักรพรรดิมังกรได้ ! "
หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น ผู้อาวุโสอีกคนก็ถอนหายใจและไม่ได้พูดอะไรต่อ
….
20 วันต่อมา จางเทีย ก็เดินเดินออกมาจากหอคอยเวลาอย่างใจเย็น หลังจากที่ลาผู้อาวุโสทั้งสองแล้ว เขาก็ได้ออกจากที่นั่นทันที
ในวันเดียวกัน จางเทีย ก็ไปยังวังจักรพรรดิแรงอีกครั้ง
ตอนที่ ตังเหมย เห็นเขาอีกครั้ง เธอก็ต้องตะลึง หลังจากที่เงียบไป 2 นาทีเธอก็ถอนหายใจออกมาและยิ้ม – " ผู้แข็งแกร่งที่สร้างจักระอมตะสองอันได้ไม่มีในหมู่มนุษย์กับปิศาจหลายหมื่นปีในดินแดนโม่เทียนตั้งแต่สงครามระห่างเทพ ไม่คิดว่าเจ้าจะสร้างจักระอมตะได้ 3 อันในเวลาแค่ 3 ปี พี่ ดินแดนโม่เทียนน่ะเหมือนกับของเล่นสำหรับเจ้า ! "
" ฮาฮา ทุกอย่างในจักรวาลก็เป็นไปตามกฎ มันมีสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนในดินแดนโม่เทียน ข้าแค่คนธรรมดาที่โชคดี ! " -จางเทีย พูดด้วยรอยยิ้ม
" พี่ เจ้ามาที่นี่เพื่อลาข้ารึ ? " – ตังเหมย เดินไปหา จางเทีย หลังจากนั้นเธอก็กอด จางเทีย แล้วโน้มตัวหาเขา
" อืม ใช่ ข้ามีอีกเรื่องที่ต้องจัดการกับดินแดนโม่เทียน หลังจากที่จัดการกับเรื่องนั้นแล้ว ข้าก็จะออกจากที่นี่ ! " – จางเทีย พูดด้วยรอยยิ้มและลูบหัว ตังเหมย
" เรื่องอะไรกัน ? "
" เขตนรกปิศาจและจักรพรรดิตัวสุดท้ายที่ซ่อนอยู่ที่นั่น หลังจากที่เขตนรกปิศาจโดนจัดการแล้ว ปิศาจที่เหลือในดินแดนโม่เทียนก็ไม่อาจสร้างปัญหาได้อีก ! "
….
หลังจากที่อยู่ในวังจักรพรรดิแรงได้หนึ่งวัน จางเทีย ก็ได้ไปยังภูเขาหลังเสือและอยู่ที่นั่นกับ เบียนเหิง อีก 1 วัน ในวันที่ 3 เขาก็ออกจากภูเขาหลังเสือมุ่งหน้าไปยังรังปิศาจในดินแดนโม่เทียน — เขตนรกปิศาจ….