Castle of Black Iron

Chapter 1985: ผู้แทน

จากที่สงครามยังไม่จบลง การขึ้นบัลลังก์ของ ซวนหยวนซู ก็ยังถูกจัดขึ้นมา ถึงจะอย่างนั้นขั้นตอนทั้งหมดจะกินเวลาแค่ 3 วันจากช่วงเช้าวันที่ 14 ถึงเย็นวันที่ 16 กุมภาพันธ์
ในวันที่ 14 ซวนหยวนซู ได้ทำการบูชาสวรรค์และผืนดินในวังราชวงศ์
ในวันที่ 15 หลังจากที่ทำการบูชาเสร็จ ศาลทั้งสามและรัฐมนตรีทั้งเก้าก็ได้พาเจ้าหน้าที่มายังลานต้อนรับ ซวนหยวนซู – " เพราะท่านได้เสร็จสิ้นการบูชาแล้ว โปรดขึ้นบัลลังก์ได้เลย " -ซวนหยวนซู ร่ำลาญาติตัวเองและถูกเจ้าหน้าที่พาไปยังประตูใจสวรรค์ของวังราชวงศ์ที่ซึ่งศาล, รัฐมนตรีและลอร์ดต่างก็รอคอยเขาอยู่ ที่ประตูใจสวรรค์ มันมีโต๊ะสีทองซึ่งมีชุดเครื่องแบบวางไว้ เมื่อพวกเขาเห็น ซวนหยวนซู ทุกคนต่างก็พูดขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกัน – " จักรพรรดิ โปรดใส่เครื่องแบบด้วย " – จากนั้น ซวนหยวนซู ก็ได้เดินไปที่เก้าอี้ทองคำ พวกเจ้าหน้าที่ช่วยใส่ชุดให้กับเขา หลังจากนั้นพวกนั้นก็โค้งให้กับเขา จางเทีย ช่วยหลานใส่มงกุฎ จากนั้นเดินจูงมือหลานไปยังวังเก้าสวรรค์จากประตูใจสวรรค์โดยมีคนอื่นๆตามมา ซนหยวนซู รับตราหยกของไทเซียจากมือของอัศวินปราชญ์ของราชวงศ์ หลังจากนั้นเขาก็ขึ้นบัลลังก์ เจ้าหน้าที่ทุกคนพากันโค้งให้กับเขาสามครั้งก่อนที่เขาจะออกจากวังเก้าสวรรค์เพื่อไปยังวิหารราชวงศ์
ตอนที่เขามาถึงวิหาร เขาก็ได้ถวายไก่ย่างและเพชรโดยอวยพรให้กับพ่อแม่, ปู่ย่า, ทวดตามธรรมเนียม
ในวันที่ 16 เจ้าหน้าที่ทุกคนได้เขียนจนหมายแสดงความยินดีกับการขึ้นบัลลังก์ของเขา ตัวแทนจากประเทศอื่นในเนินเขาซวนหยนวนได้ส่งจดหมายแสดงความยินดีให้กับ ซวนหยวนซู ตอนที่ตัวแทนเข้าเยี่ยมตอนเย็นเสร็จ ซวนหยวนซู ก็ได้ส่งตราหยกของไทเซียให้กับ จางเทีย และมอบหมายให้ จางเทีย จัดการดูแลบัลลังก์ในตอนนี้ หลังจากนั้น ซวนหยวนซู ก็ได้ออกจากวังเก้าสวรรค์พร้อมกับเสร็จสิ้นพิธีการทั้งหมด
จากนั้นเพราะ ซวนหยวนซู ยังเด็กอยู่ เรื่องสำคัญของเขาตอนนี้คือการเรียนรู้และเติบโต ดังนั้นเขาจึงจะมารับฟังเรื่องราวต่างๆในเช้าวันแรกและวันที่ 15 ของแต่ละเดือน สำหรับวันอื่นๆแล้วเขาต้องทำการศึกษาในวัง เมื่ออายุครบ 20 ปี จางเทีย จะคืนอำนาจให้กับเขา จากนั้น ซวนหยวนซู ก็จะได้ดูแลบัลลังก์ได้อย่างเป็นทางการ
….
ในวันที่ 17 กุมภาพันธ์ ปี 933 จางเทีย ในชุดลอร์ดนั่งอยู่ในวังเก้าสวรรค์มองไปยังศาลทั้งสาม, รัฐมนตรีทั้งเก้า, เจ้าหน้าที่และลอร์ดทั้งห้าด้วยอารมณ์ซับซ้อน
ตอนที่เขามายังเนินเขาซวนหยวนตอนแรก เขาได้แต่ปกปิดตัวตนที่แท้จริงเอาไว้และแอบทำทุกอย่างแต่ตอนนี้เขากลับอยู่จุดสูงสุดในนามของไทเซียและมนุษย์ ตอนที่เขามองย้อนกลับไปอดีต เขาก็รู้สึกว่าได้ทำความฝันที่ยิ่งใหญ่ได้
ที่นั่งของ จางเทีย อยู่ตรงหน้าบัลลังก์ของ ซวนหยวนซู ซึ่งต่ำกว่าของ ซวนหยวนซู 9 ขั้น มันเป็นที่นั่งของผู้แทน ตอนที่ ซวนหยวนซู ไม่อยู่ในวังเก้าสวรรค์ ที่นั่งของ จางเทีย นั้นสูงที่สุดในวังเก้าสวรรค์ เขาสามารถมองเห็นทุกอย่างในวังได้
เจ้าหน้าที่ยืนอยู่ทั้งสองฝั่ง ใต้ที่นั่งของ จางเทีย มันมีเก้าอี้ 8 ตัวซึ่งมีไว้ให้กับผู้สั่งการ, คนที่รับผิดชอบเรื่องสาธารณะ, นายก, ลอร์ดกวนหนาน, ลอร์สวนวู ลอร์ดจิงเทียน, ลอร์ดติงซีและลอร์ดเหยียน
มันมียามสองแถวยืนอยู่ทั้งสองข้างของบันได ยามเหล่านี้อย่างน้อยก็เป็นอัศวิน
เมิ่งชี่เดา นั่งอยู่บนที่นั่งของนายกและมองมาที่ จางเทีย อย่างใจเย็น จางเทีย เองก็มองไปที่อีกฝ่ายอย่างใจเย็น
วันหนึ่งก่อนที่ ซวนหยวนซู จะขึ้นบัลลังก์ เมิ่งชี่เดา ที่ 'ป่วย' นั้นหายดีและเข้าร่วมพิธีทั้งสามวัน ในสามวันนี้ จางเทีย ได้เห็น เมิ่งชี่เดา มากกว่าหนึ่งครั้งแต่ทั้งสองฝ่ายไม่ได้พูดคุยกัน วันนี้เป็นครั้งแรกที่ จางเทีย และ เมิ่งชี่เดา ได้พบกันอย่างเป็นทางการหลังจากที่ จางเทีย กลับมา
แต่คนหนึ่งมีตำแหน่งสูงกว่า อีกคนต่ำต้อยกว่า
มันเป็นวันแรกในฐานะผู้แทนของ จางเทีย ในวังแห่งนั้นดูเคร่งขรึมกันอย่างมาก เจ้าหน้าที่ทุกคนในวังดูสงบเหมือนกับ เมิ่งชี่เดา ไม่ว่าพวกเขาจะคิดอะไรอยู่ก็ตาม หลายคนเห็นสนามพลังฉีระหว่าง จางเทีย กับ เมิ่งชี่เดา ตอนที่ทั้งสองมองหน้ากันแต่ไม่มีใครเปิดปากพูด พวกเขารอ จางเทีย พูดขึ้นมาอยู่
เมื่อเห็นสีหน้าใจเย็นของ เมิ่งชี่เดา จางเทีย ก็รู้สึกราวกับมองเข้าไปในหมอก จริงๆแล้ว จางเทีย รู้สึกว่ามีบางอย่างในตาของ เมิ่งชี่เดา ที่แอบมองมาที่เขา
เมิ่งชี่เดา ทำตัวสงบอย่ามาก เขาไม่ได้ดูกลัวรึลนลานเลยแม้แต่น้อยหลังจากที่รู้ว่า จางเทีย เข้ามาในเนินเขาซวนหยวน
เมิ่งชี่เดา เป็นนายกของไทเซีย หนึ่งในสามศาลของไทเซีย หลังจากที่ เมิ่งชี่เดา ได้ขึ้นเป็นอัศวินปราชญ์ มันก็มีเหตุผลที่เขาจะทำร้าย หยุนซงซี ที่เป็นที่ต้องการตัวของศาลสูงสุด แม้แต่ จางเทีย ก็หาช่องโหว่จาก เมิ่งชี่เดา ในเรื่องนี้ไม่ได้ แม้ว่าเขาจะรู้ว่า เมิ่งชี่เดา อาจจะตกลงกับ เฒ่าไทยิ และ เฉินคง เป็นการส่วนตัวแต่เขาก็ไม่อาจจะเอาผิด เมิ่งชี่เดา ได้เพราะอัศวินปราชญ์ทั้งสองนั้นตายไปแล้ว
พวกอัศวินของสามนิกายใหญ่ที่โดนจับไปไม่รู้ว่า เมิ่งชี่เดา มีอะไรเกี่ยวข้องกับ เฒ่าไทยิ และ เฉินคง นี่ไม่ต้องพูดถึงข้อตกลงระหว่างทั้งสาม แม้แต่ ซวนหยวนลี่ เจ้าชายเก้าก็ไม่รู้อะไรจากปากพวกนั้นเพราะ เมิ่งชี่เดา ไม่ได้ติดต่อกับ ซวนหยวนลี่ เลยแม้แต่น้อย ดูจากเรื่องนี้แล้ว จางเทีย ไม่อาจจะหาช่องโหว่จาก เมิ่งชี่เดา ได้เลยแม้แต่น้อย
กว่า 30 ปีก่อน จางเทีย ได้กลับมายังไทเซียเป็นครั้งแรก ตอนนั้นกลุ่มกลืนกินได้เป็นกองกำลังใหญ่ในไทเซีย ระหวางหลายปีมานี้ตอนที่ เมิ่งชี่เดา เป็นนายกของไทเซีย อำนาจของกลุ่มกลืนกินนั้นก็ขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว นอกจากศิษย์ของ เมิ่งชี่เดา แล้ว มันก็มีคนหลายร้อยล้านคนได้เรียนรู้หลักการความเป็นมนุษย์, ความยุติธรรมและความดีของกลุ่มกลืนกิน ผ่านมาหลายปีคนมากมายแบบนั้นได้กลายเป็นเจ้าหน้าที่ในไทเซีย อำนาจของพวกเขาอยู่ในทุกซอกทุกมุมของประเทศ บางคนได้กลายเป็นผู้ดูแลเขตและมีอำนาจอย่างมากในเขต, เขตย่อยและเมืองทั่วไทเซีย มันไม่เกินไปที่จะบอกว่าอำนาจที่กลุ่มกลืนกินมีกับชาวบ้านในไทเซียมากกว่าสามนิกายใหญ่ นั่นอธิบายได้ว่าทำไม จางเทีย ถึงจับ เมิ่งชี่เดา ในตอนนี้ไม่ได้
แต่มันไม่ได้หมายความว่า จางเทีย สามารถปล่อยให้ เมิ่งชี่เดา สร้างปัญหาให้เขาได้ในฐานะนายกของประเทศ
เพื่อจะจบสงครามให้เร็วที่สุด เมิ่งชี่เดา ต้องออกจากตำแหน่งนายกและออกจากเนินเขาซวนหยวน
….
" ตอนที่ข้ามาถึงเนินเขาซวนหยวนไม่กี่วันก่อน ข้าได้ยินว่า ท่านเมิ่ง ป่วย ข้าสงสัยว่าท่านรู้สึกดีขึ้นบ้างรึยัง ? " – ภายใต้สายตาของเจ้าหน้าที่มากมายในวังเก้าสวรรค์ จางเทีย ได้ถาม เมิ่งชี่เดา อย่างใจเย็น
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ จางเทีย เจ้าหน้าที่หลายคนก็ใจเต้นรัวขึ้นมาเล็กน้อย พวกเขารู้เรื่องความบาดหมางเก่าระหว่างวังจินวูและกลุ่มกลืนกิน พวกเขารู้ว่า จางเทีย ไม่ได้กังวลปัญหาสุขภาพของ เมิ่งชี่เดา เลยแม้แต่น้อย
"ขอบคุณที่เป็นห่วง ลอร์ด ! " – เมิ่งชี่เดา ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม – " ไม่กี่ปีก่อนเพื่อจะขึ้นเป็นอัศวินปราชญ์ ข้าได้เข้าไปในเส้นทางปิศาจ ตอนที่บ่มเพาะและได้รับบาดเจ็บมา ข้ายังรักษาตัวไม่หายแม้แต่ตอนนี้ บางครั้งข้าก็รู้สึกถึงการขาดวิญญาณ เพราะนี่เป็นตอนวิกฤตของสงคราม ตำแหน่งนายกนี้เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ที่ไทเซียเผชิญอยู่ ข้ารู้สึกว่าข้าไม่อาจจะทำตามหน้าที่ของตำแหน่งนี้ได้ ดังนั้นข้าจึงมาที่นี่เพื่อลาออก หลังจากที่ลาออกแล้ว ข้าเตรียมจะกลับไปยังเขตกลืนกินและเปิดโรงเรียน ข้าจะทำการเรียนรู้และทำการศึกษาความลับของศิลาโบราณ ! "
จางเทีย ช็อกเล็กน้อยกับคำพูดนี้ จางเทีย วางแผนจะไล่ เมิ่งชี่เดา ออกในวันนี้ เขาเตรียมแผนมาอย่างดีและจะลองใช้มันกับ เมิ่งชี่เดา ไม่คาดคิดว่า เมิ่งชี่เดา จะขอลาออกเอง เขารักษาหน้าตัวเองไว้ซึ่งมันช่วยให้ จางเทีย ประหยัดเวลาขึ้น
" ข้าตกลง !" – จางเทีย ตอบกลับตามตรง เมิ่งชี่เดา เหมือนจะสำลักกับคำพูดของ จางเทีย แต่ จางเทีย ไม่ได้มองที่ เมิ่งชี่เดา เขากลับบอกยามในวังด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด – " เราจะปรึกษาสถานการณ์ของไทเซียและมนุษย์ในสงคราม อีกอย่างแล้วเราควรหาทางรับมือ มันคงใช้เวลานาน เมื่อ ท่านเมิ่ง ไม่ได้รู้สึกดีและมักจะขาดพลังวิญญาณ ท่านควรออกจากที่นี่เพื่อพักฟื้น ไม่งั้นแล้วอาจจะมีบางอย่างแย่ๆเกิดขึ้นกับท่าน คนจะบ่นข้าหากไม่เคารพผู้อาวุโส พา ท่านเมิ่ง ไปพักที่แมนชั่นของเขา ให้หมอไปตรวจโรคและรักษาเขา ท่านเมิ่ง ถ้าท่านต้องการยา ให้คนไปเอาที่คลังราชวงศ์ได้เลย ! "
" ขอบคุณที่เป็นห่วง ลอร์ด ! " – เมิ่งชี่เดา ขอบคุณ จางเทีย ก่อนจะลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าหม่นๆและมองไปที่ จางเทีย อย่างใจเย็น ก่อนที่พวกยามจะเข้ามาหาเขา เมิ่งชี่เดา ก็ได้เดินไปที่ประตูวังเก้าสวรรค์แล้ว
" ท่านเมิ่ง โปรดทิ้งตรานายกไว้เผื่อว่าข้าจะให้คนอื่นใช้มัน ! " – จางเทีย พูดอย่างใจเย็น – " ท่านเมิ่ง ออกจากเนินเขาซวนหยวนเมื่อไหร่ก็ได้แต่เนินเขาซนหยวนต้องมีนายก ! "
ทั้งวังเงียบสนิท เจ้าหน้าที่ทุกคนในวังต่างก็มองไปที่ เมิ่งชี่เดา ที่หยุดเท้าไป
แม้แต่จักรพรรดิซวนหยวนก็ไม่อาจจะไล่นายกออกได้ด้วยวิธีการที่งายแบบนี้ได้ การตัดสินใจอันเด็ดขาดของ จางเทีย ทำให้หลายคนถึงกับใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ
เมิ่งชี่เดา หันกลับมามอง จางเทีย ด้วยรอยยิ้ม เขาถอดแหวนมิติส่งให้กับยาม จากนั้นเขาก็ออกจากวังเก้าสวรรค์ไปพร้อมกับยามสองคน
เมื่อเห็นว่า เมิ่งชี่เดา ยอมออกไปอย่างสงบ จางเทีย ไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเลยแม้แต่น้อย เขากลับเครียดขึ้นมาทันที จริงๆแล้ว จางเทีย ไม่ได้คิดจะหาเรื่อง เมิ่งชี่เดา ในสองคำพูดสุดท้าย เขากลับต้องการทดสอบเป้าหมายของ เมิ่งชี่เดา ก่อนหน้านี้เขาคิดว่า เมิ่งชี่เดา จะต่อต้านเขา ไม่คิดว่า เมิ่งชี่เดา จะยอมรับมันอย่างใจเย็น นี่มันผิดปกติเกินไป
'เขากลืนคำดูถูกและเหยียดยามไปอย่าฉลาดรึว่ามีแผนอื่น ? '
จางเทีย แสดงสีหน้าเคร่งขรึมมากกว่าเดิมเล็กน้อย…