Castle of Black Iron

Chapter 1966: เรื่องน่าตกใจ!

เมื่อเห็น จางเทีย เดินลงมาพร้อมกับดาบแสงนับหมื่น อัศวินในยอดเขาสวนเทียนต่างก็พากันตะลึง…
ผ่านมา 30 ปี หน้าตาของ จางเทีย ยังคงเป็นเหมือนเช่นเดิมที่ทะเลทรายหยินไห่ ความต่างอย่างเดียวคือพลังฉีของเขา มันไม่อาจจะคาดเดาได้, ทรงพลังและดูศักดิ์สิทธิ์จนไม่มีอัศวินสักคนที่รู้สึกถึงมัน ตอนที่ จางเทีย เดินลงมานั้น ธาตุนับไม่ถ้วนในดินแดนธาตุได้สั่นไหว ธาตุพากันไหลทะลักออกมาจากดินแดนธาตุและสร้างเส้นสายราวกับเข็มขัดแสงบนท้องฟ้า เข็มขัดแสงเหล่านี้บิดเบี้ยวไปมาราวกับทำการต้อนรับ จางเทีย ผลก็คือท้องฟ้าที่มืดมิดตะกี้นั้นได้สว่างราวกับตอนกลางวัน
ตอนที่ธาตุทั้งสี่ได้ไหลออกมาในโลก พวกมันก็ได้เปลี่ยนเป็นดอกบัวสีทอง จากบนท้องฟ้านั้นมีดอกบัวนับล้านล้านที่รวมตัวกันที่ยอดเขาสวนเทียนทั้ง 18 ผลก็คือพื้นดินได้กลายเป็นบ่อบัว แม้แต่พื้นที่ส่วนใหญ่ในเขตกองทัพตะวันตกกก็ยังเห็นเหตุการณ์นี้ได้
หลังจากที่กลับมา ตอนที่ จางเทีย ได้ปล่อยพลังฉีออกมาในโลกนั้น เขาก็ได้เข้าถึงขั้นรวมตัวเองเข้ากับสวรรค์ ทันใดนั้นมันก็มีเหตุการณ์ผิดปกติมากมาย นี่ไม่ต้องพูดถึงพวกที่อยู่ในเหตุการณ์ แม้แต่อัศวินในสามนิกายใหญ่ก็พากันอึ้ง บางคนถึงกับขยี้ตาตัวเองเพราะคิดว่าตาฝาด บางคนถึงกับหยิกขาตัวเองและต้องการตรวจสอบว่าพวกเขาฝันอยู่รึเปล่า บางคนถึงกับดมกลิ่นหอมในอากาศ
จางเทีย เดินเข้าไปในสนามรบและมาอยู่ตรงหน้า หลานหยุนซี
เมื่อเห็น จางเทีย จางเชิงติง ก็ตื่นเต้นจนเริ่มสะอื้น
" พ่อ…"
" ไม่เลว เจ้าไม่ทำให้ข้าผิดหวัง สำหรับสิ่งต่อไป ปล่อยให้ข้าจัดการ.." – จางเทีย พูดขึ้นแล้วพยักหน้าให้ลูกด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นเขาก็โบกมือและส่ง จางเชิงติง ถอยกลับไป 60 ไมล์เข้าไปในหมู่คนจากวังจินวูและนิกายมังกรเหล็กด้วยธาตุลมราวกับราชาอินทรีย์กระพือปีกสร้างสายลม เมื่อเห็นแบนนั้นคนฝั่งวังจินวูและนิกายมังกรเหล็กที่ตื่นเต้นตะกี้ก็พากันเงียบ
ตอนนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูมากมาย มันไม่ใช่เวลาที่จะมาคุยกัน บางคนถึงกับไม่เชื่อว่า จางเทีย กลับมาแล้วจริงๆ…
ตอนนั้นอัศวินหลายพันคนต่างก็จับจ้องไปที่ จางเทีย
แต่ จางเทีย มองไปที่ หลานหยุนซี ที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าซับซ้อน
หน้าของเธอหม่นลง ชุดสีขาวของเธอทำให้สีหน้าของเธอเศร้าและงดงามเป็นพิเศษ ดังนั้นใจของ จางเทีย จึงปวดขึ้นมา
ตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาแต่น้ำตาไม่ได้ไหลออกมา นิ้วของเธอสั่นแต่เธอไม่รู้ท่าทีของตัวเอง เธอแค่เงยหน้าขึ้นมอง จางเทีย ด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ – " มันเป็นเจ้าที่ฆ่า ซวนหยวนวูจี ต่อหน้าข้าใช่รึเปล่า ? "
หลังจากที่ได้ยินคำถามแรกของเธอ คนรอบๆต่างก็รู้สึกว่าใจเต้นรัว แม้แต่คนจากวังจินวูและนิกายมังกรเหล็กก็เงียบสนิท
หลังจากที่เงียบไปสองวินาที จางเทีย ก็พยักหน้าและพูดขึ้นมา – " ใช่ ข้าฆ่า ซวนหยวนวูจี "
คำพูดนี้ทำให้อัศวินรอบๆต่างก็รู้สึกสับสน
'ไม่ใช่ว่า จางเทีย อยู่ในทะเลทรายหยินไห่รึไงในวันนั้น ? เขาโผล่ไปที่เขตเจียงซูห่างไปหลายแสนไมล์และฆ่า ซวนหยวนวูจี ได้ยังไง ? '
แม้ว่าจะผ่านมาหลายปีแต่คดีของ ซวนหยวนวูจี ก็ยังเป็นคดีต้นๆของไทเซีย
ไม่มีใครคิดว่าคดีนี้จะเปิดเผยออกมาด้วยวิธีแปลกๆโดย หลานหยุนซี
" เจ้ารู้รึเปล่าว่า ซวนหยวนวูจี เป็นคู่หมั้นของข้าในตอนนั้น ? "
" ใช่ ข้ารู้ ! "
หลานหยุนซี เผยรอยยิ้มเศร้าออกมาและถามด้วยเสียงที่ฟังดูแล้วปวดใจ – " ข้าบอกเจ้ารึยังว่าคนที่ห่วงใยข้าที่สุดในนิกายไทยิคืออาจารย์ของข้า ? "
" ใช่ เจ้าบอกแล้ว ! "
" แล้วเจ้ากับ หยุนซงซี มีความสัมพันธ์แบบไหน ?"
จางเทีย หลับตาลง เขาไม่ได้ลืมตาจนอีก 2 วินาทีต่อมา เขารู้ว่าคำตอบของเขามีความหมายยังไงต่อ หลานหยุนซี แต่เขาไม่อาจจะปกปิดมันได้อีกต่อไป – " เพราะโชค ข้าได้รับสูตรป่าเถื่อนมาในป่าน้ำแข็งหิมะ หลังจากที่ถ้ำลับของนิกายป่าเถื่อนก็ถูกพบ ข้าได้เข้าไปในถ้ำลับและกลายเป็นหัวหน้านิกายป่าเถื่อนโดยบังเอิญ หยุนซงซี นั้นคือผู้อาวุโสเพียงคนเดียวของนิกายป่าเถื่อน ! "
ตอนที่เหล่าอัศวินยังคงช็อกกับข่าวที่ว่า จางเทีย ฆ่า ซวนหยวนวูจี เมื่อได้ยินว่า จางเทีย เป็นหัวหน้านิกายป่าเถื่อนและเชี่ยวชาญสูตรป่าเถื่อน หลายคนก็อึ้งราวกับโดนค้อนฟาดหัว
" ฮาฮา.."- หลานหยุนซี หัวเราะออกมาพร้อมกับผ้ามัดผมที่หลุดออกจนทำให้ผมปลิวไปตามสายลม เสียงของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าและสิ้นหวัง ในขณะเดียวกันน้ำตาก็ไหลออกมา – " ดี ดี คนข้างกายข้าคนไหนอีกที่เจ้าจะฆ่า ? ข้าอยู่นี่แล้วไง อัศวินดินผู้ต่ำต้อยในสายตาเจ้า ฆ่าข้าซะสิ.."
ตอนนั้นมีมีดโผล่มาในมือ หลานหยุนซี หลังจากนั้นเธอก็พุ่งเข้าหา จางเทีย เธอตัดสินใจจะสู้กับ จางเทีย จนตาย
จางเทีย ไม่แม้แต่จะหลบ เขาปล่อยให้เธอใช้มีดแทงที่อกเขา
ผลก็คือ จางเทีย ยังปลอดภัยดีแต่มีดนั้นกลับแตกเป็นชิ้นๆ…
จางเทีย วางมือที่หน้าผากของ หลานหยุนซี จนทำให้เธอถอยกลับไปทันที
ต่อหน้า จางเทีย แล้ว อัศวินดินอ่อนแอราวกับลูกแมว
ตอน จางเทีย ขยับมือ อัศวินรอบๆต่างก็บินออกมาด้วยท่าทีลนลาน แน่นอนว่าพวกนี้คือ มูเร และ มูยู ของวังไฮหยวน
สำหรับผู้อาวุโสวังไฮหยวนแล้ว พวกเขาไม่ได้เข้าร่วมทีมกับสามนิกายใหญ่และเข้าโจมตีวังจินวูแต่เพราะ หลานหยุนซี อยู่ในทีมโจมตีนี้ เหล่าผู้อาวุโสของวังไฮหยวนจึงไม่อาจจะเข้าร่วมกับวังจินวูและเข้าสู้กับ หลานหยุนซี เมื่อเป็นแบบนั้นพวกเขาก็จึงได้แต่เป็นคนดูและจับตาดูสถานการณ์
จางเทียสะบัดแขนเสื้อเบาๆและส่งให้ หลานหยุนซี ไปตรงหน้า มูเร และ มูยู ด้วยสายลม ในขณะเดียวกันเขาก็บอกกับเหล่าผู้อาวุโส หลังจากที่รับตัว หลานหยุนซี ไปแล้ว เหล่าผู้อาวุโสต่างก็รีบออกจากที่นั่นทันที
" ก่อนหน้านี้สามนิกายใหญ่ได้ร่วมมือกันในการกำจัดนิกายป่าเถื่อนด้วยการใช้ข้ออ้างเรื่องสูตรป่าเถื่อน ในฐานะคนของนิกายป่าเถื่อน มันมีเหตุผลสำหรับเขาในการตามหาตัวคนร้ายและแก้แค้นเพื่อนิกายป่าเถื่อน ข้าในฐานะหัวหน้านิกายป่าเถื่อนแล้ว ข้าจะมาทวงคืนความยุติธรรมให้กับนิกายป่าเถื่อนในวันนี้ ! " – จางเทีย พูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแล้วมองไปยังเรือบินของสามนิกายใหญ่ที่อยู่ไกลออกไป
" ไร้สาระ เรามีหลักฐานว่า หยุนซงซี ได้ฆ่าศิษย์ของสามนิกายเรา เราต้องเปลี่ยน หยุนซงซี เป็นเถ้า จางเทีย เจ้ามีหลักฐานว่านิกายป่าเถื่อนถูกเราสามนิกายทำลายรึเปล่า ? " – เฟิงยี่เสี่ยว ค้าน จางเทีย
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความช็อกที่ จางเทีย โผล่มารึรู้สึกผิด เฟิงยี่เสี่ยว รู้สึกขี้ขลาดขึ้นมาแม้ว่าจะมีสีหน้าจริงจังก็ตาม เสียงของเขาสั่นเล็กน้อยด้วย
" หลักฐาน ? " – จางเทีย เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า – " คำพูดของข้าคือหลักฐาน ถ้าเจ้าไม่เชื่อข้าก็ลองมองข้างกายเจ้าดู.."
หลังจากที่พูดจบ ดาบแสงนับพันก็โผล่มาในอากาศข้างกาย เฟิงยี่เสี่ยว ก่อนที่เขาจะได้ตอบโต้ เขาก็โดนโจมตีแล้ว
ผู้อาวุโสสูงของนิกายไทยิที่เป็นอัศวินเงาเหมือนกับ เชิงหงลี่ ไม่อาจจะต่อต้านนัยน์ตาดาบของ จางเทีย ได้เลย ก่อนที่จะได้ตอบโต้ เขาก็หายไปแล้ว
หลังจากที่เปลี่ยน เฟิงยี่เสี่ยว เป็นเถ้า ดาบนับไม่ถ้วนในท้องฟ้าก็ได้โจมตีเข้าใส่ยอดเขาห่างไปหลายพันไมล์
เมื่อเผชิญหน้ากับดาบ ยอดเขาก็ได้แตกเป็นชิ้นๆ ทันใดนั้นก็มีชายผมเงินคนหนึ่งพุ่งออกมาจากท้องฟ้า นั่นคือ เฒ่าไทยิ
ในขณะเดียวกัน เฒ่าไทยิ ก็เปล่งแสงแปลกๆออกมา เขามองไปที่ จางเทีย ด้วยสายตาที่ดุดัน หลังจากนั้นเขาก็ตะโกนใส่ จางเทีย – " ลงนรกไปซะ.."
พื้นที่ใกล้ๆกับ จางเทีย ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับเตาหลอม..
" ระวัง มันคือไฟอาทิตย์.." – อยู่ๆ จางเทีย ก็ได้ยินเสียงของ วูติงเทียน หัวหน้าหุบเขาฆ่าปิศาจ หลังจากนั้น วูติงเทียน ก็พุ่งเข้าหา จางเทีย แต่ เฉินคง ได้โผล่มาขวางทางเอาไว้ก่อน
ในขณะเดียวกันธาตุไฟนับไม่ถ้วนข้างๆ จางเทีย ก็ทะลักออกมาราวกับดินแดนธาตุนั้นแตก ธาตุไฟที่รุนแรงวนรอบตัว จางเทีย ราวกับวงแหวนไฟและเริ่มลุกไหม้…