Castle of Black Iron

Chapter 1960: พลิกผัน

ลอร์ดหลี่ คือหัวหน้าศาลสูงสุด ลอร์ดเชิง เป็นผู้สั่งการของเขตกองทัพตะวันออกเฉียงเหนือ พวกเขาต่างเป็นอัศวินเงาที่รับผิดชอบงานคนละส่วนกัน แม้ว่าสำนักงานของ ลอร์ดหลี่ จะอยู่ในเนินเขาซวนหยวนแต่เขาก็ไม่อาจจะกดหัว เชิงหงลี่ ได้ด้วยตำแหน่ง
หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น หัวหน้าศาลก็สีหน้าหม่นลงทันทีแล้วปฏิเสธ – " ลอร์ดเชิง เจ้าหมายความว่ายังไง ? ศาลสูงสุดจัดการกับคดีและไล่ตามคนร้ายไม่ได้หากเจ้าไม่อนุญาติงั้นรึ ? "
" ข้าไม่สนว่าเจ้าจัดการกับคนร้ายยังไงในที่อื่นๆแต่การกระทำของเจ้าน่ะทำให้ความมั่นคงของเขตข้าลดลงและทำให้ทุกคนตื่นกลัว เจ้าทำมันโดยไม่ได้รับอนุญาติจากข้าแต่เจ้าต้องการให้ข้ามาเก็บกวาดให้เจ้า อย่าฝันเลย ! " – เชิงหงลี่ พูดด้วยท่าทีเด็ดเดี่ยว เขาไม่เปิดโอกาสให้ ลอร์ดหลี่ เลยแม้แต่น้อย ผลก็คือหัวหน้าศาลก็เปลี่ยนสีหน้าไปทันที
" อะไรที่มีสิทธิเหนือกว่ากัน กฎไทเซียรึเจ้า ?" – หัวหน้าศาลคำรามออกมา – " เจ้าอยากเป็นกบฏรึไงกัน ? "
" ฮาฮา อย่ามาขู่ข้าด้วยคำพูดแบบนั้น เจ้าคิดว่าข้า เชิงหงลี่ กลัวคำขู่รึไง ? ถ้าเจ้าพิเศษจริง งั้นก็ให้ลอร์ดเนินขาซวนหยวนมาเอาตัวข้าไป ! " – เชิงหงลี่ หัวเราะออกมาอย่างหน้าไม่อาย หลังจากนั้นเขาก็มองไปยังเจ้าหน้าที่ราชวงศ์แล้วชี้ไปที่พวกนั้นก่อนจะสบถด่าด้วยความหงุดหงิด – " พวกเจ้าคิดว่าพวกเจ้าเป็นคนดี พวกเจ้าคิดว่าตัวเองถูกต้องและทำตามคำพูดสวรรค์ใช่มั้ย ? เจ้าคงโง่หลังจากที่อ่านหนังสือมามากมาย เจ้าคิดว่าเจ้าน่ะมีความถูกต้องด้วยการถือปืนของคนอื่น เจ้าคิดว่าสถานการณ์ของไทเซียจะเป็นยังไงหากไม่มีวังจินวู ? เจ้ารู้มั้ยว่ามีคนกี่ร้อยล้านคนที่ต้องตายและมีกี่เขตทีต้องพินาศไปเพื่อหยุดปิศาจหากไม่มีนิกายมังกรเหล็ก ? ใครกันที่ป้องกันกองทัพปิศาจระดับ 9 ? เจ้า…เจ้า…เจ้า…รึเจ้า…?"
ตอนนั้นเหล่าเจ้าหน้าที่ที่พากันสบถออกมาตะกี้ต่างก็เงียบไป พวกเขาปากสั่นไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้ สุดท้าย เชิงหงลี่ ก็ชี้ไปที่ หยวนหัว ที่เพิ่งพูดตะกี้
" แม้ว่าเจ้าจะจัดการกับผู้ดูแลเขตได้ แต่ผลงานของเจ้าไม่ได้มีค่าอะไรต่อหน้าปิศาจ ทำไมเจ้าไม่ไปสั่งสอนปิศาจบ้าง ? มาดูกันว่าปิศาจจะสนใจมันหรือไม่ ? มาดูกันว่าอะไรที่แข็งแกร่งกว่าระหว่างดาบของปิศาจกับคำพูดของเจ้า ? เจ้าไปพูดต่อหน้านักสู้ที่แนวหน้าได้ มาดูกันว่าอะไรที่มีประโยชน์มากกว่ากันระหว่างความจริงของเจ้ากับระเบิดไฟของนิกายมังกรเหล็กและวังจินวู ? เจ้ารู้มั้ยว่ายารักษารอบด้าน, อาวุธไฟ, ข้าวและรถที่วังจิวูและนิกายมังกรเหล็กให้ไปกับพวกทหารในแนวหน้าน่ะฟรีตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา ? "
เมื่อได้ยินแบบนั้น หยวนหัว ก็เงียบไป หน้าที่ของเจ้าหน้าที่ราชวงศ์นั้นคือหาความถูกต้องแต่เขาไม่รู้ว่าวังจินวูและนิกายมังกรเหล็กได้บริจาคสิ่งของให้กับนักสู้แนวหน้ามากเท่าไหร่ แม้ว่าเขาจะเคยได้ยินมันมาก่อนแต่เขาก็จำตัวเลขที่แม่นยำไม่ได้
" ข้าบอกเอง ปีที่แล้ววังจินวูและนิกายมังกรเหล็กนั้นได้บริจาคยารักษารอบด้าน 120 ล้านขวด,ระเบิดไฟกับลูกดอก 180 ล้านลูกและข้าวกว่า 370 ล้านตันให้กับเหล่าทหารแนวหน้า เจ้ารู้ค่าของมันรึเปล่า ? เจ้าคิดว่ามีกี่ชีวิตที่พวกเขาช่วยไว้ได้ ? เจ้าคิดว่าชีวิตของพวกเจ้าทุกคนเทียบได้กับ 1 ในหมื่นของของพวกนี้รึไง ? เจ้าเป็นเจ้าหน้าที่ราชวงศ์แต่เจ้ากลับไม่รักษาชื่อเสียงของวังจินวูและนิกายมังกรเหล็กซึ่งเป็นเสาหลักของไทเซีย เจ้ากลับมาตรวจสอบเพื่อแสดงความถูกต้องของพวกเจ้าในเขตยูซู ตอนที่ทหารในแนวหน้าดื่มยาและสู้กับปิศาจด้วยการเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงด้วยอาวุธไฟเพื่อปกป้องปราชญ์เช่นพวกเจ้าจากการโดนฆ่าแต่เจ้ากลับอยากก่อปัญหาในแนวหลังและให้ทหารแนวหน้าต้องไม่มีข้าวกิน หากไม่มีอาวุธที่แหลมคม เจ้าถึงกับบอกว่าทำตัวเองเพื่อไทเซีย เจ้ากล้าพูดถึงความถูกต้องและกฎหมายที่นี่รึไง ? เจ้ารู้มั้ยว่าอะไรคือความถูกต้องและกฎหมาย ? พ่อคนนี้จะบอกเจ้าเอง คนที่ฆ่าปิศาจได้คือความถูกต้อง คนที่ให้ของกับทหารคือกฎหมาย ! ถ้าพ่อคนนี้เป็นจักรพรรดิ ข้าจะตัดหัวพวกเจ้าทิ้งและเอาให้หมากิน ถนนไปสู่นรกนั้นปูด้วยความคิดที่ดีไงล่ะ พวกโง่ ! "
" ใครกันที่บอกว่าจะเอาหัวชนกับเสาโดยไม่กลัวว่าสมองกระจายกับพื้น? หลีกทางให้เขาที เปิดเสาตรงนั้นให้เขา พวกเจ้าต่อคิวกันได้เลย ข้า เชิงหงลี่ อยากเห็นว่าจะมีเลือดสักกี่หยดกัน บัดซบ แม้แต่พ่อคนนี้ที่ตัดหัวปิศาจมามากมายตั้งแต่เป็นนักสู้ระดับ 9 ข้ายังไม่กล้าพูดแบบนั้นออกมาเลย ศพของปิศาจที่ผู้อมตะเฉียนจีได้ฆ่าที่แม่น้ำเว่ยชูนั้นเหมือนกับภูเขา เลือดของพวกมันน่ะเป็นทะเลได้เลยแต่เมื่อผู้อมตะเฉียนจีตื่นมา เขาก็ไม่ได้พูดอะไรว่าเขายอมตายเพื่อประเทศได้ ขยะอย่างพวกเจ้าที่ได้แต่รอความตายต่อหน้าปิศาจกล้าพูดแบบนั้นออกมาในที่ที่ผู้อมตะเฉียนจีก่อตั้งนิกายมาได้ยังไง ? เร็วเข้า ลงมือเลย ! ถ้าเจ้าฆ่าตัวเองไม่ได้ ข้าจะช่วยเจ้าเอง วันนี้พ่อคนนี้จะดูพวกเจ้าตาย หัวหน้าศาลสูงสุดและคนอื่นๆที่นี่จะเป็นพยาน ถ้าเจ้าตายที่นี่ พ่อคนนี้จะรับผิดชอบเอง…แย่ที่สุดก็เอาชีวิตแลกชีวิต "
เชิงหงลี่ ด่าพวกเจ้าหน้าที่ราชวงศ์แบบตรงๆพร้อมกับชี้หน้าพวกนั้นจนทำให้พวกนั้นตัวสั่นเพราะความโกรธ พวกนั้นแทบจะกระอักเลือดออกมา
แต่ไม่มีใครกล้าทำ ถ้ามีใครเอาหัวเขกเสาตะกี้ พวกเขาอาจจะได้ชื่อเสียงที่ดีไปว่าไม่กลัวตระกูลใหญ่และยอมตายเพื่อกฎหมาย อีกอย่างแล้วชีวิตของพวกเขาก็จะเป็นการป้ายความผิดให้กับนิกายมังกรเหล็กและวังจินวู แต่ถ้าพวกเขาเอาหัวไปโขกตอนนี้ พวกเขาจะถือว่าเป็นการฆ่าตัวตายในนาม เชิงหงลี่ เพราะมันอยู่ในช่วงสงคราม ผู้สั่งการจะมาตายเพื่อปราชญ์เหล่านี้ได้ยังไง ดังนั้นพวกเขาก็คงตายอย่างไร้ค่า
ตอนที่นักปราชญ์เจอกับนายพล เหตุผลพวกเขาก็ไร้ค่า ผลก็คือหลังจากที่ เชิงหงลี่ มากถึง พวกเจ้าหน้าที่ราชวงศ์ที่ต้องการจะกดหัวนิกายมังกรเหล็กตะกี้กำลังใจลดลงทันที…
" เป็นเจ้ารึเปล่าที่ต้องการเอาหัวเขกเสาตะกี้ ? เอาเลย ! อย่ารอ เป็นตัวอย่างที่ดีให้คนอื่นๆ เร็วเข้า ตายให้เร็วเท่าที่เจ้าทำได้ ! พ่อคนนี้จะฝังเจ้าในที่ที่ดีในเขตของข้าเอง ! " – เชิงหงลี่ พูดแล้วชี้ไปยังเจ้าหน้าที่ที่พูดถึงความถูกต้องตะกี้
" เจ้าหยาบคายเกินไป ! หยาบคายเกินไปแล้ว ! เจ้าน่ะไม่มีเหตุผล ไร้เหตุผล.." – เจ้าหน้าที่หน้าเปลี่ยนสีเพราะความละอายและความโกรธ หลังจากนั้นเขาก็สะบัดแขนเสื้อและหันกลับ เขาไม่คิดเถียงต่อ แน่นอนว่ายังไงเขาก็จะไม่ยอมตายตอนนี้
" ลอร์ดเชิง พอแล้ว.." – หัวหน้าศาลทนไม่ไหวอีกต่อไป
" พอ ? ได้ กลับไปยังที่ที่เจ้าจากมา ! " – เชิงหงลี่ ใช้โอกาสนั้นทันที
" ลอร์ดเชิง ข้าหมายความว่าเจ้าไม่คิดถึงอนาคตกับการทำแบบนี้รึไง ? แม้ว่ามันจะอยู่ในเขตของเจ้าแต่เจ้าก็ยังไม่อาจจะปิดสวรรค์ด้วยมือได้ ! " – หัวหน้าศาลขู่
" ฮาฮา ข้า เชิงหงลี่ ไม่สนใจเรื่องอนาคตตัวเอง ตอนนี้ข้ารู้ว่าข้าเทียบเจ้าไม่ได้ ลอร์ดหลี่ ต้องคิดถึงอนาคตของตัวเองมาอย่างดีและเตรียมการก่อนจะมายังเขตยูซู ดังนั้นเจ้าถึงได้กล้าเช่นนี้ ลอร์ดหลี่ เจ้ารู้มั้ยว่าอนาคตของคนเราไม่อาจจะกำหนดได้เอง ถ้าของที่วังจินวูและนิกายมังกรเหล็กที่ส่งไปแนวหน้าลดลงและเกิดผลเสียหายมากมาย เจ้าคิดว่าพวกทหารในแนวหน้าจะไม่แก้แค้นการตายของพี่น้องในข้ออ้างกำจัดขุมกำลังชั่วร้ายในเนินเขาซวนหยวนรึไง ? "
หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น หน้าของ ลอร์ดหลี่ ก็หม่นไป เขากัดฟันแน่นและคิดก่อนจะพูดขึ้น – " ไม่ว่าจะยังไงก็ตามข้าก็ต้องค้นยอดเขาสวนเทียนในวันนี้ ศาลสูงสุดได้รับข้อความมาแล้วว่า หยุนซงซี ซ่อนตัวอยู่ในห้องลับใต้ยอดเขาสวนเทียน เป็นหน้าที่ของศาลสูงสุดที่ต้องทำตามกฎ เราไม่สนว่าจะคุกคามใคร ! "
" นิกายมังกรเหล็กก่อตั้งโดยผู้อมตะเฉียนจี เพราะความสัมพันธ์ของผู้อมตะเฉียนจีกับเ จ้าชายชางหยิง นิกายมังกรเหล็กจึงกลายเป็นตระกูลราชวงศ์ แม้ว่า ลอร์ดหลี่ จะเป็นหัวหน้าศาลสูงสุดแต่เจ้าก็ยังไม่อาจจะค้นหาที่นี่ได้ตามใจ ลอร์ดหลี่ ได้พูดถึงกฎหมายตะกี้ ในฐานะหัวหน้าศาลสูงสุดแล้ว เจ้าต้องการแหกกฎรึไง ? "
หัวหน้าศาลฮึดฮัดออกมา เขาคิดว่าในที่สุดก็คว้าโอกาสในการเอาคืน เชิงหงลี่ได้ จากนั้นเขาก็เอาเหรียญซี่เหมาออกมาจากแหวนมิติและถามขึ้น – " ลอร์ดเชิง เจ้ารู้มั้ยว่านี่อะไร ? มันทำขึ้นโดยจักรพรรดิซวนหยวน ไม่มีใครกล้าปฏิเสธมัน ด้วยของชิ้นนี้ข้าค้นหาได้แม้แต่วังราชวงศ์ นี่ไม่ต้องพูดถึงยอดเขาสวนเทียนเลย ! "
" ฮาฮา .." – เมื่อเห็นเหรียญทองนั้น เชิงหงลี่ ก็หัวเราะออกมา – " ลอร์ดหลี่ เจ้าจะแสดงอำนาจในเขตยูซูด้วยเหรียญซี่เหมาปลอมๆนั่นรึไง ?"
" อะไรกัน? "
" ข้าหมายความว่าเหรียญซี่เหมาของเจ้าน่ะเป็นของปลอม ! " – เชิงหงลี่ ตอบกลับด้วยใบหน้านิ่งๆ
" ไร้สาระ เหรียญซี่เหมาของข้าจะปลอมได้ยังไงกัน ??" – ลอร์ดหลี่ ตะคอกกลับ
" แน่นอนว่ามันเป็นของปลอมเพราะของจริงนั้นถูกเก็บไว้สักที่โดยเจ้าชายสูงสุด ! " – เชิงหงลี่ อธิบาย จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมองแสงในวังหลักแล้วถอนหายใจออกมา –
" ก่อนที่จะโดนฆ่า เจ้าชายรู้สึกว่าศาลสูงสุดมีอำนาจเกินไป ถ้าศาลสูงสุดถูกขุมกำลังปิศาจใช้ ทั้งประเทศก็จะตกอยู่ในปัญหาใหญ่ ดังนั้นเจ้าชายจึงต้องการลดอำนาจของศาลสูงสุดลง เขาได้เอาเหรียญซี่เหมาที่เคยมอบให้กับศาลสูงสุดไป ตอนที่ข้าไปศาลก่อนหน้านี้ ข้าก็เห็นเจ้าชายทิ้งเครื่องหมายไว้บนเหรียญซี่เหมาด้วยสูตรเทพซวนหยวน อันนี้ไม่ได้มีเครื่องหมายเลยแม้แต่น้อย แน่นอนว่ามันเป็นของปลอม.." – หลังจากที่พูดจบ เชิงหงลี่ ก็ได้บอกกับผู้อาวุโสและศิษย์ของนิกายมังกรเหล็กในวังหลัก – " เหรียญซี่เหมานี้เป็นของปลอม ถ้าเขากล้าค้นยอดเขาสวนเทียนในวันนี้ นิกายมังกรเหล็กจะฆ่าเขาทันที ข้าจะรับผิดชอบทั้งหมดเอง ! "
จางเชิงเลย หัวหน้านิกายมังกรเหล็กได้มองไปยังเหล่าผู้อาวุโสและศิษย์ในวังหลักเงียบๆ พวกผู้อาวุโสและศิษย์ต่างก็ตอบเป็นเสียงเดียวกัน – " ได้ ลอร์ดเชิง ! "
" ลอร์ดหลี่ ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะมาเบ่งอำนาจที่นิกายมังกรเหล็กด้วยเหรียญซี่เหมาปลอมในวันนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเหรียญปลอมนี้ถูกมองออกโดย ลอร์ดเชิง ข้าคงโดนเจ้าหลอกไปแล้ว จากที่เราเป็นคนของไทเซีย นิกายมังกรเหล็กจะไม่ทำให้เจ้าต้องอับอายในวันนี้ โปรดกลับไปซะ ถ้าเจ้าไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับตัวเอง อย่าโทษเราละกันที่ไร้ปราณี.." – จางเชิงเล่ย เตือนหัวหน้าศาลสูงสุด
" ดี …ดีมาก.." – หัวหน้าศาลสูงสุดตัวสั่นเพราะความโกรธ หลังจากที่มองไปยังสีหน้าของคนนิกายมังกรเหล็กและ จางเชิงเล่ย เขาก็ชี้ไปที่ จางเชิงเล่ย ด้วยนิ้วที่สั่นและพูดขึ้น – " เราจะรู้กันว่าเหรียญนี่เป็นของจริงหรือไม่เมื่อเรากลับไปที่เนินเขาซวนหยวน…เชิงหงลี่ เจ้ากล้าดียังไงถึงได้ออกตัวเพื่อนิกายมังกรเหล็ก ? แม้แต่คนของเจ้า 9 รุ่นก็ต้องตาย เจ้าจะต้องเจอกับผลลัพธ์ที่น่าอนาถ ! หลายคนต้องโดนตัดหัวเพราะเจ้า มาดูกัน.."