Castle of Black Iron

Chapter 1958: เล่ห์เหลี่ยม

ปัง ปัง ปัง…

ตกดึกได้มีเสียงเท้าดังขึ้นมาจากถนนหลักในเมืองมังกรเหล็กซึ่งกระแทกใจผู้คนตามท้องถนนราวกับเสียงตีกลอง
หลายคนมองออกไปนอกหน้าต่างไปยังถนน พวกคนที่เดินผ่านไปมาต่างพากันหยุดเดินและมองไปยังทางที่เกิดเสียง พวกเขาพบว่ามีทหารของกองทัพมังกรไฟเดินลาดตระเวนในถนนหลัก
ทหารทุกคนใส่เกราะเต็มตัวและถืออาวุธต่างๆราวกับกำลังจะไปสู้
กองทัพกว่าหมื่นคนเดินหน้าราวกับมังกรไฟ พวกเขายกเท้าและวางเท้าพร้อมกัน ผลก็คือทั้งกองทัพจึงทำให้เกิดเสียงดังขึ้นในแต่ละครั้งที่เดิน ด้วยเกราะหนักและรองเท้าเหล็กนี้จึงทำให้เสียงมันน่าตกใจราวกับมียักษ์เดินอยู่ในเมือง
ด้านหลังกองทัพนี้มีรถเกราะหน้าไม้อยู่หลายคัน
ฉากแบบเดียวกันนี้เกิดขึ้นในถนนเส้นอื่นของเมือง
ส่วนหนึ่งของกองทัพมังกรไฟได้เริ่มเข้ามาในเมือง
พวกคนที่ผ่านไปมาและอยู่ในบ้านต่างก็แปลกใจในตอนแรก จากนั้นพวกเขาก็ตะลึง สุดท้ายพวกเขาก็สับสน —- รึว่าเป็นการฝึก…
พวกเขาเคยเห็นฉากแบบนี้สองครั้งตั้งแต่ที่เมืองก่อตั้งขึ้นมาแต่ทั้งสองครั้งเป็นการฝึก อีกอย่างแล้วไม่กี่วันก่อนการฝึก เจ้าหน้าที่ในเมืองจะมาแจ้งกับชาวบ้านในเมือง การฝึกสองครั้งนี้ล้วนแต่เพื่อรับมือกับการลอบโจมตีจากอัศวินปิศาจ
แต่สถานการณ์ที่กลับเกิดขึ้นโดยไม่มีใครแจ้งพวกเขาล่วงหน้า
เมื่อผู้คนเงยหน้าขึ้นมองฟ้า พวกเขาก็พบว่ามีเครื่องบินอยู่เต็มไปหมด อีกอย่างแล้วพวกเขายังได้เห็นลูกไฟบินไปมาในเมืองด้วย แน่นอนว่าลูกไฟเหล่านั้นคือพลังฉีของอัศวินที่บินเต็มกำลัง พวกนั้นบินไปทางเดียวกันคือประตูภูเขาของนิกายมังกรเหล็ก..
ตอนที่ทุกคนในเมืองมังกรเหล็กช็อก, สับสนและเดาความเป็นไปได้ต่างๆ ทหารและรถเกราะของกองทัพมังกรไฟก็ได้เข้าในเมืองและเริ่มควบคุมถนนหลักรวมถึงทางแยกเอาไว้และประกาศกฎสงคราม
…
บนกำแพงเมืองหน้าไม้ได้ถูกเตรียมการ ปืนใหญ่ได้ถูกเปิดการทำงาน ทหารของกองทัพมังกรไฟพากันวิ่งอยู่ทั่วทุกที่บนกำแพงเมือง
ไม่ใช่แค่เมืองมังกรเหล็ก ทุกเมืองในอาณาเขตมังกรไฟและวังจินวูต่างก็เริ่มประกาศกฎสงคราม กองทัพนอกเมืองทั้งหมดได้ออกจากแคมป์ สนามบินของทหารอากาศเริ่มวุ่นวาย ทหารอากาศและกองทัพภาคพื้นดินวิ่งไปมาอย่างรวดเร็วตามสนามบิน เครื่องบินรบเริ่มบินออกไปทีละลำๆ
วังจินวูเริ่มแผนฉุกเฉิน
แน่นอนว่าการกระทำแบบนี้ทำให้คนทั่วไปสนใจ ผลก็คือทั้งเมืองตกอยู่ในภาวะลนลาน
…
ทุกคนรู้ว่าเมืองมังกรเหล็กนั้นกำลังจะเกิดปัญหาใหญ่
'ปิศาจกำลังจะมารึ ? ไม่น่าจะเป็นแบบนั้น ทำไมเมืองมังกรเหล็กถึงได้ดูตึงเครียดแบบนี้ได้ ? '
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ตามข้อมูลจากผู้ดูแลเขตหยานซูแล้ว เรือบินของนิกายไทยิ, ศาลาสวรรค์และศาลาเฉียงลู่กลับมาที่เขตหยานซู พวกนั้นบินอยู่ที่ชายแดนระหว่างเขตยูซูและหยานซู
แต่ผู้ดูแลเขตยูซูไม่ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับการมาของเรือบินของสามนิกาย มันคือทหารอากาศที่พบเรือบินกว่า 10 ลำที่ไม่มีเครื่องหมายของนิกายใดๆ เพราะพวกเขารู้สึกว่าเรือบินเหล่านั้นแปลก พวกเขาจึงรายงานไปที่ผู้ดูแลเขตหยานซู นายพลเฉจีของเขตหยานซูไปตรวจสอบและพบว่าพวกมันคือเรือบินของสามนิกายใหญ่ที่มีอัศวินกว่าพันคน
…
บรรยากาศในสำนักงานของนิกายมังกรเหล็กที่ยอดเขาสวนเทียนตึงเครียดขึ้นมาทันที
ไม่มีใครทั่วนิกายที่คิดว่าแขกที่ไม่ได้รับเชิญเหล่านี้จะโผล่มาที่ประตูภูเขาของนิกายจะประกาศความต้องการแบบนั้นออกมา
ถ้าพวกนี้เป็นแค่อัศวินทั่วไป ดูจากคำพูดและการกระทำในฐานของนิกายมังกรเหล็กแล้ว พวกนั้นอาจจะตายไปแล้ว
แต่พวกแขกที่ไม่ได้รับเชิญนี้มีตำแหน่งพิเศษ ยิ่งกว่านั้นยังมาในนามไทเซียและเนินเขาซวนหยวนซึ่งเป็นขุมกำลังหลักของไทเซีย
น่าแปลกใจ นิกายมังกรเหล็กไม่ได้รับข้อความถึงการมาถึงล่วงหน้าเลย
ดังนั้นนิกายมังกรเหล็กจึงเลือกเก็บตัว
'เกิดอะไรขึ้นกับเนินเขาซวนหยวน ?'
..
เมื่อเห็นหัวหน้าศาล 1 ใน 9 รัฐมนตรีที่มีสีหน้าเคร่งขรึม ซันเทียนเชิง ก็พูดด้วยท่าทีเด็ดขาด – " แม้ว่าเจ้าจะต้องการจับคนร้ายสำคัญแต่มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนิกายมังกรเหล็ก ในฐานของนิกาย, ห้องลับนั้นมีไว้ให้เฉพาะหัวหน้านิกายไม่อาจจะถูกค้นหาได้แม้ว่าจะเป็นหัวหน้าศาลก็ตาม ! "
" บังอาจ ! " – เจ้าหน้าที่แก่ใบหน้าดำและผมเทาคำรามออกมาในฐานของนิกายมังกรเหล็ก – " ศาลสูงสุดกำลังตรวจสอบคดีและไล่ตามคนร้ายสำคัญ เราต้องแจ้งนิกายมังกรเหล็กล่วงหน้ารึไงกัน ? ชายแก่คนนี้ได้ยินมานานแล้ว่านิกายมังกรเหล็กและวังจินวูตัดตัวออกจากเขตกองทัพตะวันออกเฉียงเหนือและเขตยูซูตอนอยู่ในเนินเขาซวนหยวน แม้แต่ผู้ดูแลเขตยูซูก็ต่ำต้อยเมื่ออยู่ต่อหน้านิกายมังกรเหล็กและวังจินวู ข้าไม่คิดว่ามันจะจริง เปิดตาและมองไปดูว่ามีอะไรในมือหัวหน้าศาล ? " – ชายแก่ชี้ไปที่เหรียญรูปร่างสัตว์อสูรในมือของหัวหน้าศาลสูงสุดแล้วพูดต่อ – " นี่คือเหรียญซี่เหมาทองคำ คนที่ถือมันไว้สามารถค้นได้แม้แต่วังราชวงศ์ในเนินเขาซวนหยวน นี่ไม่ต้องพูดถึงนิกายมังกรเหล็กเลย นิกายมังกรเหล็กต้องการก่อกบฏรึไง ? "
" พูดจาไร้สาระ เจ้าคิดว่าเจ้าจะป้ายสีนิกายมังกรเหล็กได้ด้วยการพูดไร้สาระรึไง ? " -ซันเทียนเชิง ราชาสมุนไพรตะโกนออกมาใสหน้าชายแก่ – " ตอนที่ผู้อมตะเฉียนจีฆ่าปิศาจที่แม่น้ำเว่ยชู เจ้าไปมุดหัวอยู่ไหน ? ตอนที่กองทัพมังกรไฟสู้กับปิศาจ เจ้าไปมุดหัวอยู่ไหน ? เปิดตาและมองไปยังท้องฟ้าของไทเซีย หากไม่มีนิกายมังกรเหล็กรึวังจินวู มันจะมีทหารอากาศรึเปล่า ? หากไม่มีเราช่วย ไอ้ของเก่าแก่ไร้ประโยชน์แบบเจ้าคงกลายเป็นขนมของปิศาจไปแล้ว เจ้าคิดว่าเจ้าจะป้ายสีคนได้ด้วยชุดและยศของเจ้ารึไง.."