Castle of Black Iron - Chapter 1947: หาตัวตนใหม่

Chapter 1947: หาตัวตนใหม่

ในเย็นวันที่ 18 มิถุนายน ปี 932 ในภูเขาห่างจากทางตะวันตกของเมืองน้ำเย็นไป 200 ไมล์…
มีลูกดอกพุ่งผ่านต้นสนสูงกว่า 50 ม.ไปปักคนตรงหน้าทีมที่กำลังเดินทางมาด้านหน้าจากในหมู่หินข้างผา
ลูกดอกนั้นทะลุเกราะเบาที่อกของชายตรงหน้าอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นลูกดอกก็ได้ระเบิดไฟออกมาไหม้ชายคนนั้น…
เมื่อโดนลูกดอกไฟ มันก็ไม่อาจจะมีใครรอดไปได้
ไฟนี้ดูโดดเด่นในความมืดมิด มันให้พื้นที่หลายพันตารางไมล์ในหุบเขา
ทีมที่บุกเข้าโจมตีมีแค่ 4 คน ตอนที่คนตรงหน้าโดนจัดการ คนที่เหลือก็รีบตอบโต้ พวกเขากระจายตัวกันออกเพื่อหลบลูกดอกลูกที่สอง  ในเวลาเดียวกันหนึ่งในนั้นที่ถือหน้าไม้ก็ได้ยิงออกไป  ลูกดอก 3 อันได้ถูกยิงเข้าไปที่ใบไม้ของต้นสนที่ลูกดอกตะกี้ถูกยิงออกมาเป็นรูปแบบสามเหลี่ยม
มีเงาหนึ่งร่วงลงมาที่พื้นอย่างแรงจากบนต้นสน
" คิว.." – นักสู้เจ็ดคนของอาณาจักรพันธมิตรศักดิ์สิทธิ์ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยสักได้พุ่งออกมาจากพุ่มไม้และพุ่งเข้าใส่ 3 คนที่เหลือ
ในหมู่ 7 คนนี้ อย่างน้อย 5 คนปล่อยพลังฉีและเผยสัญลักษณ์พลังฉีออกมา —- แมงมุมดำ 2, ตะขาบ 1 , งู 1 และแมงป่องเลือด 1
 คิวนี้หมายถึงฆ่าซึ่งเป็นภาษาของพวกนี้
" แสงจะคงอยู่ไปตลอด.."
สามคนที่กระจายตัวกันออกไปได้ตะโกนออกมา ในเวลาเดียวกันนั้นพวกเขาก็ได้เอาอาวุธออกมาและปล่อยพลังฉีสีเลือด  หลังจากนั้นทั้งสามก็พุ่งเข้าใส่ศัตรูทั้ง 7
การต่อสู้นี้กินเวลาไม่นาน ใช้เวลาไม่ถึง 2 นาที ในการต่อสู้นี้มันมีเสียงดาบแทงทะลุเนื้อของคนดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงร้อง  ทีม 3 คนลดลงมาเหลือ 1 คนทันที ในทางกลับกันแล้วทีมศัตรู 7 คนก็ลดลงมาเหลือ 3 คนในเวลาไม่นาน
สุดท้ายคนยิงหน้าไม้ 3 อันออกไปก็ถูกดาบแทงเข้าไปในหัวใจโดยนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของศัตรูที่ถูกดาบสามอันแทงทะลุ  หลังจากนั้นทั้งสองคนก็กลิ้งตกลงไปข้างเนินเขาและตกลงในหุบเขาที่มืดมิดไม่มีเสียงใดๆเกิดขึ้นอีก
ผลก็คือทีมศัตรู 7 คนก็ลดลงมาเหลือแค่เพียง 2 คน  สองคนที่เหลือไม่มัวเสียเวลา พวกเขารีบตัดคอศัตรูทั้งสอง หลังจากนั้นพวกเขาก็มองไปที่หุบเขาลึกและหน้าผาชัน หลังจากที่ชั่งใจไม่นานพวกเขาก็ได้หายไปในความมืดทิ้งเหลือไว้แต่เพียงศพ ..
..
10 นาทีต่อมา จางเทีย ที่หายตัวอยู่ก็ได้มาถึงสนามรบ หลังจากที่มองไปยังศพและเลือดที่พื้นแล้ว เขาก็ได้บินไปยังหุบเขาตามผาไป
สองศพในหุบเขานั้นเสียพลังฉีไปแล้วแต่ จางเทีย ยังบอกถึงตัวตนของทั้งสองได้
นักสู้ที่ตายไปพร้อมกับศัตรูนั้นเบิกตากว้างด้วยความหงุดหงิดแม้ตอนตาย ในขณะเดียวกันใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยเลือด
จางเทีย ยื่นมืออกมาปิดตาให้อีกฝ่าย หลังจากนั้นเขาก็ได้วางมือไว้บนหัวของนักสู้ ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งนาทีเขาก็อ่านความทรงจำทั้งหมดตั้งแต่อีกฝ่ายเกิดมา
จากทักษะของสูตรโลหิตวิญญาณแล้ว ความจำของคนนั้นจะยังคงอยู่แม้ว่าจะตายไปแล้ว
นักสู้คนนี้อยู่ระดับ 9 เป็นสมาชิกของดาบแสง เขตชั้นนำในอาณาจักรแสง ชื่อของเขาคือ เฟรด
" จากนี้ข้าจะใช้ตัวตนและชื่อของเจ้าไปก่อน ข้าจะช่วยเจ้าแก้แค้น ข้าจะฝังเจ้าให้.." – จางเทีย ถอนหายใจออกมาแล้วดึงเอาสร้อยชื่อที่ห้อยอยู่คออีกฝ่ายออกมา จากนั้นเขาก็สะบัดมือและสร้างหลุมลึก 2 ม.ให้กับนักสู้คนนั้น  จากนั้นเขาก็ได้ยกศพลงไปในหลุมก่อนจะกลบด้วยดินและหิน หลังจากนั้นเขาก็ออกจากสภาวะหายตัว
ตอนนั้น จางเทีย หน้าตาเหมือนกับนักสู้ที่ตายไป
เขาใส่รองเท้าสีดำ, เข็มขัดหนัง, ดาบยาวคุณภาพดี, มีดสั้น, เกราะเบาที่แทบจะแนบผิว, กระเป๋าคาดเอวที่มีให้เฉพาะกลุ่มดาบแสง, ชุดสนาม, ผ้าคลุมเปลี่ยนสี  ตอนนี้ จางเทีย ได้กลายเป็นสมาชิกของดาบแสงไปแล้ว
จางเทีย ห้อยสร้อยที่คอตัวเอง หลังจากนั้นร่างของเขาก็สั่นไหวราวกับคลื่น  ในพริบตา จางเทีย ก็ได้คัดลอกหน้าตาเหมือนกับ เฟรด — อายุ 20 ปี,ตาสีเขียว, จมูกแบน, ปากบาง, นิ้วเรียว, มีรอยแผลที่เป็นที่มือยาวกว่า 3 ม.
เฟรด ไม่ได้หล่อรึขี้เหร่  เขาแค่ชายหนุ่มทั่วไปในทวีปตะวันตก ในฐานะสมาชิกของดาบแสงแล้ว เขาผ่านเรื่องราวมากมายที่คนนอกไม่รู้ ดังนั้นหน้าของเขาจึงดูเคร่งขรึมและมากประสบการณ์
นอกจากใบหน้าแล้ว จางเทีย ยังได้เลียนแบบทักษะและระดับของอีกฝ่ายด้วย
ตอนที่ จางเทีย เปลี่ยนเป็น เฟรด  อยู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงวิ่งเข้ามาหาตัวจากไกลๆ  ศัตรูที่เหลือสองคนนั้นได้มายังหุบเขาเพื่อตรวจสอบ พวกนั้นกำลังวิ่งมาที่นี่  ไม่นานหลังจากที่เจรจากันที่หินในหุบเขา พวกนั้นก็เห็น จางเทีย
มันมีแสงจันทร์และแสงดาว แม้ว่าหุบเขานี้จะดูมืดแต่พวกเขาก็ยังเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจนในระยะหลายสิบเมตร
เมื่อเห็น จางเทีย  ศัตรูทั้งสองก็อึ้งไปหลายวินาทีราวกับว่าเห็นผี
เฟรด ที่โดนแทงด้วยดาบสามเล่มได้กลิ้งตกลงมาพร้อมกับหัวหน้าของพวกมันกลับยืนอยู่ได้อย่างปลอดภัย ในทางกลับกันแล้วหัวหน้าของพวกมันกลายเป็นศพนอนอยู่ข้างๆ จางเทีย
ในฐานะนักสู้ที่คุ้นเคยกับหลายสถานการณ์ พวกนั้นไม่คิดอะไรมาก พวกนั้นพบว่า จางเทีย ยังคงยืนนิ่ง  ดังนั้นหลังจากที่อึ้งได้ไม่นาน พวกนั้นก็คำรามออกมา – " คิว .." – ก่อนจะชักดาบแล้วพุ่งออกมาใส่ จางเทีย
จางเทีย ดึงดาบออกมาจากฝัก เขาไม่ได้ใช้ทักษะรึพลังใดๆ เขาแค่พุ่งใส่พวกนั้นราวกับเสือ
จางเทีย สะบัดดาบตัดหัวศัตรูคนหนึ่งได้ทันที หลังจากนั้นเขาก็หลบการโจมตีจากศัตรูอีกคนและแทงดาบไปข้างหน้าจนทะลุอกอีกฝ่าย การต่อสู้จบลงในเวลาไม่นาน
หลังจากที่เก็บดาบเข้าฝักแล้ว จางเทีย ก็ค้นศพทั้งสองสักพัก หลังจากที่เอาระเบิดไฟ 2 อันมา   จางเทีย ก็ได้มองที่นั่นเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเขาก็ได้กระโดดและหายไปในป่าข้างๆหุบเขา
หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็มีหมาป่าฝูงใหญ่โผล่มาในหุบเขานี้ หลังจากที่ฝูงหมาป่าออกจากที่นั่นไป มันก็เหลือแต่กองกระดูกที่หักอยู่ตรงนั้น…