Castle of Black Iron

Chapter 1928: เป้าหมาย

ตอนที่เขาได้ยินที่ ตังเหมย บอกถึงผลดีของไม้สวรรค์แล้ว จางเทีย ก็กรอกตา เขาคิดว่าจะส่งไม้สวรรค์พวกนี้ทั้งหมดเข้าไปในปราสาทเหล็กดำ
เมื่อเห็นสีหน้าของ จางเทีย จักรพรรดิแรงที่ฉลาดก็เดาได้ว่า จางเทีย คิดอะไรอยู่ เธอจึงได้พูดขึ้น – " ท่านพี่ เจ้าต้องการเก็บมันเข้าไปในปราสาทเหล็กดำรึไง ? "
จางเทีย เกาหัวอายๆแล้วยิ้มออกมา – "ข้าคิดแบบนั้นจริงๆ ยังไงซะปราสาทเหล็กดำก็มีพื้นที่พอจะเก็บมันได้ อีกอย่างแล้วแม้ว่าผิวของมันจะโดนเผาแล้วแต่ส่วนใจกลางของมันน่าจะมีผลพิเศษบ้าง ของเหล่านี้ไม่อาจจะหาซื้อได้ในโลกที่ข้าจากมา ดังนั้นข้าจึงต้องการเก็บมันไป…"
ตอนนั้นจิตใจของ จางเทีย นั้นเหมือนกับคนที่ทำงานที่อื่นมาหลายปีและกำลังจะได้กลับบ้าน — เขาจะเอาของฝากเหล่านี้ไปให้คอรบครัวและเพื่อนของเขา เพราะเขาได้มาดินแดนโม่เทียน เขาจึงไม่อาจจะกลับไปมือเปล่าได้ ถ้าดินแดนโม่เทียนเป็นขุมสมบัติ เขาก็ต้องเอาอะไรกลับไปบ้าง
ด้วยการคิดแบบนั้น จางเทีย ได้ไปยังที่ราบเทพและเก็บเอาภูเขาลอยเข้าไปในปราสาทเหล็กดำก่อนจะมายังแก่นหลักของภูเขาซาก พวกมันลอยอยู่ในท้องฟ้าของปราสาทเหล็กดำและทำให้พวกคนด้านในต้องช็อกอย่างมาก พวกเขาถือว่ามันเป็นผลงานของพระเจ้า ถ้าไม่ใช่เพราะภูเขาบูซูมีขนาดใหญ่เกินไปสำหรับปราสาทเหล็กดำ จางเทีย ก็คงเก็บมันเข้าไปในปราสาทเหล็กดำด้วย
" ท่านพี่ เจ้าเตรียมของไว้อย่างดีเพื่อจะกลับไปยังไทเซีย เจ้าไม่สนรึไงว่าข้าจะตายรึยังรอดอยู่หลังจากนั้น ? ชางเถอะ… "- ตังเหมย ถอนหยายใจออกมาด้วยสีหน้าเศร้า
หลังจากอยู่กับ ตังเหมย มานาน จางเทีย ก็เริ่มคุ้นกับบุคลิกของเธอ ตอนแรกเขาคิดว่า ตังเหมย นั้นเศร้าจริงๆ จนตอนนี้เขายังไม่รู้เลยว่า ตังเหมย มักจะแสร้งทำ บางทีเธออาจจะเป็นผู้มีอำนาจในเมืองจักรพรรดิแรงมานาน เธอจึงทำตัวเหมือนเด็กสาวซุกซนที่มักจะหยอกล้อเขา
" อย่าแสร้งทำไปเลย…" – จางเทีย ถอนหายใจ หลังจากที่เพิ่มฟืนเข้ากองไฟแล้วเขาก็พูดต่อ – " ข้ามีครอบครัวกับเพื่อนมากมายในไทเซีย แม้ว่าข้าจะสามารถให้ปราสาทเหล็กดำหลอมรวมกับบอลมิติของดินแดนโม่เทียนได้แต่มันก็ยังไม่รู้ว่าข้าจะได้กลับมายังดินแดนโม่เทียนอีกเมื่อไหร่ แน่นอนว่าข้าควรจะเอาของขวัญไปให้พวกเขา มันไม่มีเหตุผลที่ข้าจะกลับไปมือเปล่า อีกอย่างแล้วเพราะสงครามระหว่างมนุษย์กับปิศาจยังคงระอุอยู่ในไทเซีย ของเหล่านี้จะล้ำค่าขึ้นอย่างมากที่นั่น….."
" เฮ้อ เจ้ามองข้าออกอีกแล้ว น่าเบื่อ….." – ตังเหมย พูดขึ้น หลังจากนั้นเธอก็พูดต่อด้วยรอยยิ้ม – " แต่มันต้องใช้เวลาหลายวันเพื่อจะเก็บไม้สวรรค์ทั้งหมดเข้าไปในปราสาทเหล็กดำ…."
" เรายุ่งอยู่รึไง ? "
" ไม่ ! "
" ก็นั่นแหละ เวลาของข้าไม่ได้เสียเปล่ากับการเก็บสมบัติเช่นนี้ ! "
" ตามใจเจ้าเลยละกัน เจ้าอาจจะโทษข้าไปตลอดชีวิตหากข้าไม่ตกลง ! " – ตังเหมย ยอมอ่อนข้อ
จางเทีย ยิ้มออกมาแล้วนึกบางอย่างได้ จากนั้นเขาก็มองไปที่ ตังเหมย ด้วยตาที่เป็นประกายก่อนจะถามออกมา – " โอ้ เจ้ารับปากกับข้าไว้ว่าจะแสดงแผนที่ของภูเขาบูซูหลังจากที่เราเข้ามา อย่าผิดคำพูดสิ ! "
มันคือหนึ่งในเงื่อนไขที่ ตังเหมย รับปากกับ จางเทีย ถ้าเขาพาเธอมาด้วย ตอนแรก จางเทีย ไม่ตกลงจะพาเธอมาด้วยแต่เขาก็ไม่อาจจะทำให้เธอยอมแพ้ได้ เขากลับโดนเธอกล่อมแทน ดังนั้นเขาจึงได้แต่มาที่นี่พร้อมกับเธอ
ตังเหมย ทำตามที่พูดไว้จริง หลังจากที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็ยกนิ้วขึ้นแล้วชี้ไปที่หน้าผากของ จางเทีย ทันใดนั้นแผนที่และข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับด้านในภูเขาบูซูก็โผล่มาในหัว จางเทีย
แผนที่นี้ล้ำค่าสำหรับนายพลสูงสุด, จักรพรรดิในดินแดนโม่เทียน ด้วยแผนที่นี้แล้วเขตหลักของภูเขาซากซึ่งมีผู้แข็งแกร่งมากมายที่กำลังตามหาสมบัติด้วยการเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงนั้นได้โผล่มาในหัว จางเทีย
แผนที่และข้อมูลเกี่ยวกับภูเขาซากล้ำค่ามากว่าทักษะลับในดินแดนโม่เทียน พวกคนที่รู้ส่วนหนึ่งของมันถือว่ามันเป็นความลับสูงสุด พวกเขาไม่มีทางบอกข้อมูลนี้ให้กับคนอื่น ยกตัวอย่างเช่นจักรพรรดิพลังที่รู้ข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับเขตหลักแต่เขาไม่ได้บอกมันกับ จางเทีย
แต่ไม่มีใครคิดว่าจักรพรรดิแรงที่ไม่อาจจะออกจากเมืองจักรพรรดิแรงได้ที่มีแผนที่ทั้งหมดในหัว
ในแผนที่นี้ภูเขาบูซูมีโครงสร้างเหมือนกับพีระมิดใหญ่ มันสูงหลายแสนไมล์
หากดูจากแผนที่สามมิติในหัวแล้ว จางเทีย ก็ได้เห็นตำแหน่งของตัวเองทันที
เขาอยู่ใจกลางของเขตหลัก ทางเข้าที่ จางเทีย เข้ามาอยู่ชั้นล่าง ในชันนั้นมันมีทั้งหมด 8 ทางเข้า ต่ำกว่าชั้นนั้นไป 600 ไมล์จะมีทางเข้า 64 ทางสำหรับนายพลสูงสุด โครงสร้างภายในที่สมบูรณ์ของภูเขาซากนั้นเหมือนกับตึกสูงที่มีหลายชั้นแต่เพราะเขตหลักนั้นเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของส่วนบนภูเขาบูซู จางเทีย จึงได้แต่ยืนยันตำแหน่งตัวเองได้จากเขตบน
ถ้าขึ้นไปอีก 7 ชั้นพวกเขาก็จะขึ้นไปถึงด้านบนของภูเขาบูซูได้
เส้นทางในภูเขาบูซูซับซ้อนกว่าเขาวงกตเป็นร้อยเท่า เส้นทางทั้งหมดเชื่อมต่อกัน โดยหลักการแล้วนายพลสูงสุดที่เข้ามาจากทางเข้า 64 ทางจากด้านล่างอาจจะมายังที่ที่ จางเทีย อยู่ตอนนี้ได้ พวกเขาสามารถขึ้นไปถึงชั้นสูงสุดได้ จริงๆแล้วเพราะพวกเขาไม่รู้เส้นทาง นายพลสูงสุดแต่ละคนจึงได้แต่เดินทางแบบสุ่มๆ บวกกับความอันตรายจากหุ่นเชิดและอันตรายอื่นในภูเขาซาก มันจึงไม่มีใครขึ้นมาถึงชั้นที่ จางเทีย อยู่
จางเทีย กับ ตังเหมย อยู่ในที่ที่เรียกว่าป่าไม้สวรรค์ตามแผนที่ในหัวเขา ที่สุดป่านี้มันมีอุโมงค์ขนาดใหญ่ซึ่งนำไปสู่ชั้นต่อไปซึ่งชื่อของมันทำให้ จางเทีย อึ้ง —— ดินแดนดอกข้ามโลก…
'ดอกข้ามโลกมาจากภูเขาบูซูงั้นรึ ? '
" เป้าหมายของเราอยู่ที่ชั้นบนของูเขาบูซู บอลมิติของดินแดนโม่เทียนนั้นอยู่ด้านในสวรรค์แห่งแสง…."
หลังจากที่ได้ยินเสียงนั้น จางเทีย ก็จ้องไปยังชั้นบนของแผนที่ มันมีเครื่องหมายสวรรค์แห่งแสงอยู่ !