ตอนที่ 1 ถูกขับออกจากสำนัก (1)
“ศิษย์สายนอก ‘เย่เฉิน’ สูญเสียจุดรวมลมปราณ ไม่สามารถฝึกตนได้อีก ต่อแต่นี้ไปถูกขับออกจากสำนักเชิงหยง และห้ามก้าวเท้าเข้ามาที่ภูเขาเชิงหยงอีกตลอดชีวิต”
ที่ห้องโถงหลัก เสียงประกาศถูกกล่าวออกมาด้วยความเย็นชาราวกับเสียงของเทพพระเจ้า เป็นเสียงที่ไม่มีใครกล้าทัดทาน
ด้วยเสียงที่ดังก้อง สีหน้าของเย่เฉินยังคงซีดจาง เขายืนอยู่กลางโถง กำหมัดจนแน่นบางครั้งเขาก็ออกแรงมากเกินไป ทำให้เล็บของเขาเจาะเข้าไปในฝ่ามือจนมีเลือดไหลซึมออกมา
จุดรวมลมปราณของเย่เฉินพังทะลายลงไปแล้ว เขาไม่สามารถฝึกตนได้อีกต่อไป
มุมปากของเย่เฉินฉีกยิ้มอย่างขมขื่น ในดวงตาแสดงให้เห็นถึงความโศกเศร้า
เขาลงจากขุนเขาเพื่อช่วยนำโอสทสวรรค์กลับมาให้สำนัก แต่กลับถูกโจมตีโดยปรมาจารย์จากสำนักคู่แข่ง เย่เฉินไม่สามารถที่จะปกป้องโอสทสวรรค์ไว้ได้ จึงจำเป็นต้องรักษาชีวิตรอด และหนีกลับมาสำนัก แต่โชคร้ายจุดรวมลมปราณของเขาถูกทำลาย นี่ทำให้เขาไม่สามารถฝึกตนได้อีก
ที่แย่ยิ่งไปกว่านั้นคือความภักดีของเขากลับเป็นสิ่งไร้ค่าในสายตาของเหล่าผู้อาวุโส เขาถูกขับออกจากสำนัก และกระทำกับเขาเหมือนกับเป็นคนไร้ค่า
จู่ๆ ก็มีใครบางคนในห้องโถงกล่าววาจาขึ้นด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย “ทำไมเจ้ายังไม่ไสหัวไปอีก?”
“ไสหัวไป! จุดรวมลมปราณเจ้าถูกทำลายแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่เจ้าจะอยู่ที่นี่ สำนักเชิงหยงไม่ต้องการคนไร้ค่าเช่นเจ้า”
หลังจากได้ฟังถ้อยคำดูถูกและหยาบคาย เย่เฉินรู้สึกเหมือนกับหัวใจของเขาถูกเข็มเหล็กจำนวนมากทิ่มแทง
“สำนักอยู่ที่ใจ!”
เย่เฉินพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งแต่ไม่ได้ปิดบังความไม่พอใจเอาไว้ เขาเงยหน้าขึ้นมองไปที่ผู้อาวุโสคนที่ประกาศบทลงโทษแก่เขา และก้าวเดินจากไปอย่างช้าๆ
ที่ด้านนอกห้องโถงหลัก ตั้งตระหง่านไปด้วยภูเขาวิญญาณ และต้นไม้โบราณ พลังวิญญาณและหมู่เมฆกระจายจำนวนมากอยู่ทั่วท้องฟ้า บางครั้งจะเห็นนกกระเรียนบินผ่านหมู่เมฆ สถานที่แห่งนี้เหมือนกับสวรรค์บนโลกมนุษย์
ที่นี่คือที่ตั้งของสำนักเชิงหยง สำนักฝึกตนที่อยู่ทางใต้ของแคว้นฉู่
ถึงกระนั้นตอนนี้มันก็ดูมืดมัวในสายตาของเย่เฉิน เขาไม่สามารถบังคับตัวเองให้ยืนได้อย่างมั่นคงอีกต่อไป
“ก็อย่างที่ฉันบอกนายไง มันถูกขับออกจากสำนักแล้ว”
มีศิษย์บางคนชี้มาที่เย่เฉิน บางคนหัวเราะเยาะ และบางคนก็ถอนหายใจ
“ช่างเป็นกรรมของศิษย์พี่เย่ ที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ เขาดีกับเรามาก ไม่อยากเห็นเขาเป็นแบบนี้เลย”
“ไม่จำเป็นต้องกระทำเช่นนั้น พวกเราเป็นผู้ฝึกตนแต่เขามิได้เป็นอะไรเลย”
“ปัจจุบันและอดีตไม่สามารถเทียบกันได้”
เมื่อได้ยินทั้งเสียงนินทาและเสียงถอนหายใจจากโดยรอบ เย่เฉินถึงกับคอตก เขาต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับต้องเก็บมันเอาไว้ ตอนนี้เขาเหมือนกับผู้ร้ายที่ถูกจับประจานไปตามท้องถนน เขารู้สึกหรือกับถูกโลกทั้งใบทอดทิ้ง
ตอนนี้เขาไม่ใช่เย่เฉินคนเดิมอีกต่อไปแล้ว
ตอนนี้เขาไม่สามารถฝึกตนได้อีกต่อไป แต่เป็นคนไร้ค่าที่จุดรวมลมปราณแตกสะลาย เขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากอดทนเอาไว้
โอ้!
เสียงหัวเราะดังออกมาจากชายชุดขาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา มันถือพัดอยู่ในมือและเดินเข้ามาหาเย่เฉิน มองดูเขาด้วยสายตาเย้ยหยัน “เขาเป็นใครกัน? โอ้ นี่คือศิษย์พี่เย่เฉินของเรานี่!”
เย่เฉิยเงยหน้าขึ้นอย่างช้าๆ เขาเห็นคนที่กำลังเดินเข้ามามีรูปร่างที่ผอมบางดวงตาที่เหมือนเหยี่ยว ทำให้มันดูเหมือนกับชายหนุ่มรูปงาม ยกเว้นที่ปากของมัน
—————————————————————–
Fanpage Banished Disciple’s Counterattack -นิยายแปล
————————————————————–
