หลังจากที่ได้หนังสือเวทมนตร์เล่มใหม่ ลิงค์ก็เหมือนกับปลาได้น้ำ อีกหลายวันต่อมา เข้าใช้เวลาเกือบทั้งวันไปกับหนังสืออิสระแหละหุ่นเชิด เขานั้นลืมทั้งการกินและการนอนไปเลย
เซลีนนั้นได้รับอนุญาตและสามารถรบกวนเขาได้ในตอนที่เขากำลังร่ำเรียนเวทมนตร์ แต่ว่าเขาปิดประตูให้กับคนอื่นทั้งหมด
ในเช้าของอีก 3 วันต่อมา ลิงค์เปิดหนังสือมาถึงหน้าสุดท้าย เขาอ่านหนังสือจบเล่มแล้ว
“นี่เป็นความรู้ที่ดีและไร้ที่ติจริงๆ แต่ว่ามันยังไม่พอ” ลิงค์ถอนหายใจอย่างเศร้าโศก เขาหยิบหนังสือขึ้นมา และเตรียมตัวไปหาองค์หญิงมิลด้าเพื่อแลกเล่มใหม่
เขานั้นหมกมุ่นอยู่กับทฤษฏีหุ่นเชิดอย่างเต็มที่ หลังจากอ่านเล่มนี้จบ เขาก็พุ่งเป้าไปที่หนังสืออีก 9 เล่มที่องค์หญิงมี ถ้าเกิดว่าเขาไม่ได้อ่านมันทั้งหมดหล่ะก็ เขาคงจะรู้สึกเหมือนกับว่าขาดอะไรไป
ในตอนที่เขากำลังจะเดินไปเปิดประตู ก็มีคนเคาะมัน ก๊อก ก๊อก, ก๊อก ก๊อก จังหวะการเคาะนั้นหมายถึงเซลีน
ลิงค์รีบเดินไปเปิดประตูอย่างรวดเร็ว เขานั้นกำลังอารมณ์ดี; ด้วยความที่ได้เห็นใบหน้าอันน่ารักของเซลีน อารมณ์ของเขาก็ดียิ่งกว่าเดิม เขายิ้มและพูด “มีอะไรให้ผมช่วยหรอ ที่รัก?”
นี่เป็นครั้งแรกที่ลิงค์พูดเชิงจีบสาว และที่น่าตกใจก็คือ เซลีนหน้าแดงและด่าออกมา “ไปตายซะ ฉันไม่ใช่ที่รักของนายซะหน่อย” เธอมองเข้าไปในห้อง เมื่อเห็นว่าหนังสือไม่ได้อยู่บนโต๊ะ เธอก็ถาม “นายยุ่งอยู่เหรอ?”
“ฉันว่างอยู่” ลิงค์ขยับออกไปด้านข้างด้วยรอยยิ้ม เพื่อให้เซลีนเข้ามา
เมื่อเข้ามาข้างใน เซลีนก็หยิบคทาธรรมดาของเธอออกมาและพูด “ดูเหมือนว่าพลังของฉันกำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยเหตุผลบางอย่าง”
หลังจากนั้น มานาก็ไหลเข้าไปในคทาของเธอ มันพุ่งเข้ามาโดยไม่ได้สร้างโครงสร้างมานาเลยด้วยซ้ำ และลิงค์ก็ตกใจกับมัน เขาถึงกับตัวสั่นขึ้นมาเลย
ว้าว มันเป็นเวลาแค่ 1 อาทิตย์เอง แต่พลังของเธอก็เพิ่มขึ้นมาอีก 2 เท่าแหน่ะ ลิงค์คิดด้วยความประหลาดใจ สายเลือดของผู้ปกครองวิญญาณนี่มันทรงพลังจริงๆ
เมื่อเห็นว่าลิงค์ตกใจ เซลีนก็ภูมิใจขึ้นมานิดนึง เธอหัวเราะและพูดขึ้น “มันไม่ใช่แค่นั้นนะ ลางสังหรณ์ของฉันเองก็ทรงพลังมากขึ้นเหมือนกัน นอกจากทำนายอนาคตในระยะยาวได้แล้ว ฉันสามารถทำนายระยะสั้นได้ด้วย มันรู้สึกแปลกมากๆลย เหมือนกับเมื่อกี๊นี้ ตอนที่ฉันอยู่ข้างนอก ฉันก็รู้สึกว่านายน่าจะว่าง ดังนั้นฉันก็เลยเคาะประตู”
“หืม?” ความสามารถนี้ช่างน่าสนใจ ลิงค์ไม่รู้จะพิสูจน์มันยังไง แต่หลังจากที่เขาคิดอยู่ซักพัก เขาก็หยิบเหรียญทองออกมา และพูด “ฉันจะโยนมันแล้วลองเดาดูนะว่าออกหัวหรือก้อย”
“หัว” เซลีนตอบอย่างเด็ดขาด
ลิงค์โยนเหรียญ และมันก็ตกลงพื้นในอีกวินาทีต่อมา มันกลิ้งและออกหัว มันอาจจะเป็นแค่ความโชคดีก็ได้ลิงค์จึงลองอีกหลายครั้ง ซึ่งเขาลองไปทั้งหมด 10 ครั้ง และเซลีนก็ทายถูกทุกครั้งโดยไม่ลังเลเลย
นี่อาจจะเป็นความสามารถในการทำนายอนาคตช่วงสั้นๆ และเธอก็ค่อนข้างจะแม่นยำด้วย ความสามารถนี้ทรงพลังมากๆ ยังไงก็ตาม ในเมื่อมันเป็นระยะสั้น มันก็น่าจะมีข้อจำกัดบางอย่าง
ลิงค์ลองทำอย่างอื่น โดยที่ยังใช้เหรียญอยู่ “คราวนี้ฉันจะโยนมัน 5 วินาทีหลังจากที่เธอทายยะ มาลองดูกัน”
แต่เซลีนกลับส่ายหน้า “ฉันทำไม่ได้ มันไม่รู้สึกอะไรเลย”
"แค่ลองทายดูน่า"
"งั้นก้อย”
ลิงค์รอ 5 วินาทีและโยน เหรียญตกลงมาบนโต๊ะดัง แกร๊งและมันก็กลิ้งล้มลงออกหัว เขาลองดู 10 รอบอีกครั้ง แต่เซลีนทายถูกแค่ 4 รอบ อัตรการถูกต้องของเธออยู่ประมาณ 50-50 เหมือนกับคนปกติ
ลิงค์ลดเวลาลง จาก 4 วิไป 3 วิ แล้วก็ 2 วิ ในที่สุด ความรู้สึกของเซลีนก็กลับมาที่ 1.5 วินาที ความแม่นยำของเธอกลับมาที่100%
นั่นหมายความว่าเธอสามารถเดาอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นภายในเวลา 1.5 วินาทีได้เกือบจะถูกต้อง 100% แน่นอน การทายหัวก้อยนั้นง่ายมาก ถ้าเกิดว่ามันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนกว่านี้ ความแม่นยำมันอาจจะลดลงมากกว่านี้
ลิงค์ทดลองอย่างอื่น ในท้ายที่สุด เขาก็ได้ข้อสรุปว่าเซลีนสามารถเลือกข้อที่ถูกต้องระหว่าง 2 ตัวเลือกได้ภายในช่วงเวลา 1.5 วินาที ถ้าเกิดว่ามีตัวเลือกมากกว่านั้น เช่น 3 ข้อ 4ข้อ หรือว่า10ข้อ กรอบเวลาก็จะลดลงจาก 1.5 วินาทีเหลือ 0.5 วินาที และการคาดเดาที่ซับซ้อนก็จะอยู่ที่ประมาณ 0.5 วินาที
นั่นหมายความว่าเซลีนสามารถทำนายสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้อย่างแม่นน้ำภายในเวลา 0.5 วินาที
ครึ่งวินาทีนั้นสั้น และเธอไม่สามารถทำอะไรได้มากเพื่อเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นั้น ยังไงก็ตาม ถ้าเกิดว่ามีความสามารถนี้ในการต่อสู้ พลังต่อสู้ของคนๆนั้นก็จะเพิ่มขึ้น 2 เท่า ถ้าเกิดว่าฝึกอย่างชำนาญ เซลีนก็จะกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่สามารถจัดการได้เลย
“เจ๋งไปเลย! เจ๋งไปเลย!” ลิงค์ชมอย่างต่อเนื่อง เขาโยนเซลีนขึ้นไปในอากาศและจากนั้นก็ศึกษาเธอเหมือนกับว่ากำลังมองสมบัติหายาก
เซลีนอายเล็กน้อยและพูดอย่างเก้ๆกังๆ “จริงๆแล้ว มันยังมีอย่างอื่นอีก”
“ไหนบอกฉันมาซิ” ลิงค์พูด
"ฉันไม่มีพลัง(ปีศาจ)อีกแล้ว และมันก็รู้สึกแปลกๆ"
“เธออยากจะเรียนเวทมนตร์กับฉันไหมหล่ะ?” ดวงตาของลิงค์เป็นประกายยิ่งกว่าเดิม นักเวทย์ที่มีพลังการทำนายอนาคตอันสั้นนั้นคงจะไม่ถูกจัดการง่ายๆในการต่อสู้อย่างแน่นอน ถ้าเกิดว่าเขามีพลังนี้หล่ะก็ เขาก็คงจะเป็นอมตะเลย
เซลีนส่ายหัวของเธออย่างรุนแรง “ไม่ ไม่ ฉันมีทักษะทางมานาก็จริง และฉันก็สามารถเรียนเวทมนตร์เบื้องต้นได้ แต่พอฉันเห็นหนังสือระดับสูงๆแล้ว ฉันก็ปวดหัวขึ้นมาเลย ฉันคิดว่าฉันเป็นนักรบหรือว่าอะไรก็ตามที่ไม่ใช่นักเวทย์ดีกว่านะ”
ลิงค์ผิดหวัง แต่เขาก็เข้าใจในความสนใจของเซลีน เขารู้ว่าเธอนั้นไม่เหมาะกับการเรียนเวทมนตร์ เขาครุ่นคิดและก็ถาม “เธอมีความคิดอะไรรึเปล่า?”
เซลีนขมวดคิ้วแน่น “ฉะ..ฉันยังไม่ได้คิดถึงขนาดนั้น แต่ว่าฉันไม่อยากเป็นแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้ ในตอนที่พวกนักฆ่าโจมตี ฉันทำได้แค่ยืนอยู่ข้างๆ ฉันไม่สามารถช่วยนายได้และต้องถูกปกป้องอย่างเดียว ฉันไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย”
“หรอ ถ้างั้นเธอต้องนึกให้ได้นะ เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอคิดด้วย” ลิงค์เริ่มคิดถึงสิ่งที่เซลีนควรจะทำ
มันควรจะเป็นอาชีพที่ต้องปลอดภัยและไม่จำเป็นที่ต้องฆ่าคนโดยตรง และมันจะต้องใช้ประโยชน์จากทักษะของเซลีนเช่นกัน มันจะเป็นการดีที่สุดถ้าเกิดว่าเธอสามารถพัฒนาทักษะการต่อสู้ของเธอได้อย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ต้องผ่านการฝึกฝนยากๆ
นี่เป็นข้อกำหนดจำนวนมาก ลิงค์คิดหนักมาก และในตอนนั้นเอง เขาก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมา “เผ่าพันธุ์ยับบ้านั้นมีปืนเวทมนตร์อยู่ มันรุนแรงมาก และฉันก็เคยเห็นมันมาก่อน โครงสร้างของมันไม่ได้ยากมาก ดังนั้นฉันสามารถสร้างมันได้ เอาเป็นว่าฉันจะสร้างปืนเวทมนตร์ให้เธอเป็นไง?”
เซลีนพิจารณาดู และดวงตาของเธอก็เป็นประกายขึ้นมาในทันที แก้มแดงๆของเธอนั้นช่างน่ารัก “นี่เป็นความคิดที่ดีเลย ช่วยทำปืนเวทมนตร์ให้ฉันทีนะ และมันจะต้องแม่นยำและทรงพลังด้วย”
“ไว้ใจฉันได้เลย! เธอจะต้องพอใจอย่างแน่นอน” ลิงค์ให้สัญญา
ลิงค์ไม่กล้าที่จะพูดถึงอาวุธอื่น แต่สำหรับปืน เขาสามารถใช้ความทรงจำจากโลกได้ และก็มีการเสริมพลังจำนวนมากที่เขาสามารถทำได้ ถ้าเกิดว่าเขาไม่สามารถทำอะไรบางอย่างที่สุดยอดสุดๆแบบนั้นได้ เขาก็คงจะไปกระโดดหน้าผาแล้ว
เซลีนยิ้มอย่างสดใส การเสริมพลังของลิงค์นั้นมีชื่อเสียงไปทั่วฟิรุแมน ในเมื่อเขาให้สัญญาแล้ว ปืนเวทมนตร์นั้นจะต้องทรงพลังอย่างแน่นอน
จริงๆแล้ว ตั้งแต่ที่จ้าวแห่งพายุได้ผนึกพลังปีศาจในตัวของเซลีน ลักษณะนิสัยของเธอก็ร่าเริงขึ้น และเธอก็ชอบที่จะยิ้ม ซึ่งทุกครั้งที่เธอยิ้มนั้น ดวงตาของเธอจะกลายเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว ริมฝีปากของเธอจะเป็นสีชมพูดูอวบอิ่ม สดใสและน่ารัก เมื่อได้เห็นภาพนี้ ลิงค์ก็จะรู้สึกมีความสุข เขาอดดึงเซลีนเข้ามากอดไม่ไหว
เซลีนนิ่งไปเลย ในตอนแรก เธอนั้นรู้สึกเครียด แต่เธอก็ผ่อนคลายลงอย่างรวดเร็ว เธอไม่ได้ขัดขืน แต่ใบหน้าเธอกลับกลายเป็นสีแดงเหมือนกับมะเขือเทศ ทั้งสองกอดกันอย่างเงียบๆ เพลิดเพลินไปกับความเงียบสงบอันหอมหวาน
หลังจากผ่านไปนาน ลิงค์ก็ปล่อยเธอ เขายิ้มแล้วพูดออกมา “ฉันจะไปหาองค์หญิงมิลด้าเพื่อขอหนังสือเล่มอื่น สำหรับปืนเวทมนตร์ของเธอนั้น…ขอเวลาซัก 3 วันได้ไหม? ฉันจะหาเวลาในช่วง 3 วันนี้สร้างมันขึ้นมาให้”
เซลีนส่ายหัว “ไม่ต้องรีบหรอก นายว่างแล้วค่อยสร้างมันก็ได้ ฉันเองก็ต้องเริ่มออกกำลังกายอีกครั้งเหมือนกัน”
เมื่อได้ยินอย่างนี้ อยู่ๆลิงค์ก็คิดถึงศิลปะการต่อสู้ระดับอีพิคที่เขาได้สอนให้แจกเกอร์และคนอื่นๆ เขาตีหัวของตัวเองและพูดขึ้น “ร่างกายของเธอนั้นเหมาะกับธาตุน้ำมากๆ ฉันมีศิลปะการต่อสู้ระดับอีพิคสำหรับธาตุน้ำอยู่ ลองไปฝึกมันดูสิ แต่อย่าหักโหมนะ”
เซลีนหัวเราะ “ฉันรออยู่เลย เอาศิลปะการต่อสู้มาให้ฉันซะ!”
ลิงค์วางหนังสือลงบนมือสีขาวเหมือนกับครีมของเธอ พวกเขาแบ่งปันช่วงเวลาร่วมกันอีกครั้ง จากนั้นลิงค์ก็จูบหน้าผากของเซลีนก่อนที่จะออกไป ส่วนเรื่องปืนเวทมนตร์ เขาได้ตัดสินใจที่จะเริ่มสร้างมันในทันทีหลังจากที่แลกหนังสือ!
เมื่อเขามาถึงบ้านหิน ลิงค์ก็เห็นองค์หญิงกำลังทำงานอยู่ที่สวนเล็กๆ องค์หญิงนั้นฟื้นตัวขึ้นมาได้มากแล้ว เธอยังอ่อนแออยู่แต่ว่าสามารถทำงานที่ออกแรงเล็กๆน้อยได้แล้ว การปลูกดอกไม้นั้นช่วยให้เธอฟื้นตัวได้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก
พอเธอเห็นลิงค์, เธอก็เลยถอดถุงมือออกด้วยรอยยิ้มแล้วถามขึ้น “อะไรกัน เจ้าอ่านหนังสือจบแล้วหรอ?”
“ใช่แล้วขอรับ” ลิงค์คืนอิสระและหุ่นเชิดให้กับองค์หญิงมิลด้า “ผมต้องการเล่มใหม่”
องค์หญิงนั้นเป็นตรงๆ เธอหยิบหนังสือที่มีปกสีม่วงออกมา ชื่อของมันคือ 129 วิธีในการเชื่อมข้อต่อ นอกจากจะเป็นหนังสือทฤษฏีแล้ว มันยังอธิบายถึงเทคนิคพิเศษอีกด้วย ลิงค์รับมันและขอบคุณเธออย่างเหมาะสมก่อนที่จะออกไป
“นี่ อย่าเพิ่งรีบไปสิ” องค์หญิงเรียก
“ให้กระผมช่วยอะไรหรือขอรับ? ความสนใจของลิงค์นั้นตกอยู่กับหนังสือเล่มใหม่”
เมื่อเห็นว่าเขาเป็นอย่างนั้น องค์หญิงก็ถอนหายใจและถามขึ้น “เราได้ยินมาว่าเจ้ามีลูกศิษย์ที่ชื่อว่าไรไลใช่ไหม?”
ลิงค์ตบหน้าผากของตัวเอง เขานั้นยุ่งมากๆในช่วงนี้และลืมเรื่องไรไลไปเลย เขานั้นเป็นครูที่ไร้ความรับผิดชอบอย่างแท้จริง "ขอรับ" ลิงค์ยอมรับ และรู้สึกผิดเล็กน้อย
องค์หญิงส่ายหน้า “โถ่ เจ้านี่ปล่อยให้ทักษะอันสูงส่งของเธอเสียเปล่าจริงๆ เธอนั้นใช้เวลาทั้งวันไปกับการเล่นอยู่กับเจ้าเสือนภานั่น เราเห็นว่าเจ้างานยุ่งมากๆในขณะที่เรานั้นไม่มีอะไรทำ ดังนั้นทำไมเจ้าถึงไม่ให้เธอมาเรียนกับเราหล่ะ?”
นี่เป็นข่าวดีมาก ลิงค์ยอมรับอย่างรวดเร็ว
“โอเค ทำสิ่งที่เจ้าต้องทำเถอะ เราจะไปบอกกับเธอเอง”
ลิงค์ออกไปอย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้เสียเวลาแม้แต่นิดเดียว องค์หญิงมิลด้ามองแผ่นหลังของเขาและส่ายหน้าอีกรอบ
“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จ เขานั้นหมกมุ่นอยู่แต่กับการเรียนจริงๆ”
ในอีกด้านหนึ่ง ลิงค์นั้นลืมเรื่องเกี่ยวกับองค์หญิงไปจนหมดแล้ว เมื่อเขากลับไปถึงกระท่อม เขาก็เปิดหนังสือเล่มใหม่และอ่านมันคร่าวๆ จากนั้นเขาก็เอากระดาษและปากกาของมาร่างพิมพ์เขียวของปืนเวทมนตร์
นี่คืออาวุธสำหรับเซลีน เขาจะต้องทำให้ดีที่สุด!
